Ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 16/12 στη Μόσχα οι εργασίες του διεθνούς σεμιναρίου που διοργάνωσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) με θέμα: «Το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα σήμερα και αύριο». Στο σεμινάριο πήραν μέρος εκπρόσωποι των: ΚΚ Βιετνάμ, ΚΚ Βραζιλίας, ΚΚ Ινδίας, ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικού), ΚΚ Κίνας, ΚΚ Κούβας, Λιβανέζικου ΚΚ, ΚΚ Ουκρανίας, Πορτογαλικού ΚΚ, ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας, ΚΚ Τσεχίας - Μοραβίας και του ΚΚΕ που εκπροσωπήθηκε από τον Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων.

Στη διάρκεια της συζήτησης αναδείχτηκαν τα βασικά ζητήματα, στα οποία γίνεται ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος, όπως είναι τα ζητήματα των αιτιών της καπιταλιστικής κρίσης, της σημασίας της πάλης σε εθνικό επίπεδο και της ανάπτυξής της σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Η στάση των κομμουνιστών απέναντι στο λεγόμενο πολυπολικό κόσμο και στο σημερινό διεθνές δίκαιο, που γίνεται πιο αντιδραστικό. Η στάση απέναντι στην ομάδα των χωρών των BRICS και γενικότερα εκείνων των αστικών κυβερνήσεων, όπου προς το παρόν δεν έχουν εμπλακεί στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Οι αντιλήψεις, που στο όνομα των εθνικών ιδιαιτεροτήτων, απαρνούνται ή έρχονται σε αντίθεση με νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης κι οικοδόμησης. Τα ζητήματα των αιτιών των ανισότιμων διακρατικών σχέσεων, που αναπτύσσονται μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών. Τα ζητήματα των συμμαχιών των ΚΚ, της αντιμετώπισης των νεοφασιστικών οργανώσεων, της πολιτικής πρότασης των κομμουνιστών, των λεγόμενων «ενδιάμεσων σταδίων» προς το σοσιαλισμό κ.ά.

Για τα ζητήματα αυτά εκφράστηκαν διαφορετικές, έως και διαμετρικά διαφορετικές, απόψεις, επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19^ο Συνέδριο πως: «Το κομμουνιστικό κίνημα εξακολουθεί να παραμένει οργανωτικά και ιδεολογικά κατακερματισμένο».

Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ στην άτυπη αυτή συνάντηση, αφού παρουσίασε τις θέσεις του ΚΚΕ για τα παραπάνω ζητήματα, σημείωσε στη δευτερολογία του, μεταξύ άλλων: «Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σε πολύ σοβαρά ζητήματα, σε ζητήματα στρατηγικής σημασίας, οι δυσκολίες του κομμουνιστικού κινήματος είναι μεγάλες, αλλά θα επιμείνουμε. Η κατάκτηση επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής που αντιστοιχεί σε αυτή, είναι μια δύσκολη υπόθεση, αλλά είναι μονόδρομος. Είναι το αναντικατάστατο εργαλείο που θα διαμορφώσει στέρεο έδαφος για την ιδεολογικοπολιτική και μαζική πάλη και θα συμβάλει στη συγκέντρωση και την προετοιμασία εργατικών, λαϊκών δυνάμεων στη σύγκρουση με το κεφάλαιο, τα κόμματά του και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Αυτό είναι υπόθεση των κομμουνιστών. Είναι υπόθεση εκείνων των ΚΚ που αντιτάσσονται στην οπορτουνιστική διάβρωση και υπερασπίζονται την ταξική πάλη μέχρι το τέλος, που παλεύουν για τη σοσιαλιστική προοπτική. Αυτό υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών δυνάμεων. Το καθεστώς της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο γεννάει και οξύνει τα κοινωνικά προβλήματα. Στο έδαφός του καπιταλισμού δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες!».

Ο Ελισαίος Βαγενάς αναφέρθηκε στην προσπάθεια που κάνουν τα ΚΚ, που συνεργάζονται στα πλαίσια της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης» και τόνισε πως η δημιουργία αυτού του περιοδικού εκφράζει την αναγκαιότητα συνεργασίας ανάμεσα σε θεωρητικά και πολιτικά περιοδικά Κομμουνιστικών Κομμάτων που έχουν κοινές θέσεις για μια σειρά θεμελιώδη θεωρητικά και ιδεολογικά ζητήματα. Το ΚΚΕ ήδη εδώ και 8 χρόνια, από το 17^ο Συνέδριό του, έχει μιλήσει για την αναγκαιότητα του κομμουνιστικού πόλου ανάμεσα σε Κομμουνιστικά Κόμματα, που προσεγγίζουν στις ιδεολογικές και πολιτικές τους απόψεις, που υπερασπίζονται το Μαρξισμό - Λενινισμό και την προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, καθώς και την αναγκαιότητα της πάλης για το σοσιαλισμό. Η συνεργασία σε ανώτερο επίπεδο σε θέματα ανάπτυξης της θεωρίας, στα ζητήματα που είναι στο επίκεντρο της σημερινής αντιπαράθεσης, διεθνή μελέτη για τις αιτίες της νίκης της αντεπανάστασης, επεξεργασίες κοινής στρατηγικής απέναντι στον ιμπεριαλισμό» και πρόσθεσε πως «το ΚΚΕ δεν συμμερίζεται τους φόβους ότι μια τέτοια συλλογική προσπάθεια μπορεί να δυσκολέψει τη γενικότερη προσπάθεια να συντονιστούν τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα που έχουν διαφορές μεταξύ τους σε αντιιμπεριαλιστικούς στόχους».