Με το συνολικό σχέδιο δράσης για την υπερεκμετάλλευση των νέων, συνέχεια της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου για το διαχωρισμό των νέων εργαζομένων σε άνω των 25 ετών με μισθούς 586 ευρώ και κάτω των 25 ετών με 511 ευρώ, η κυβέρνηση αξιοποιεί την ανεργία των νέων για να στηρίξει επιχειρηματικούς ομίλους σε συγκεκριμένους κλάδους, όπως στη Ναυτιλία. Είναι «διακαής πόθος» τους από παλιά.

Σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Γιώργου Τούσσα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 05/10/2011 για το τι επιδοτήσεις δόθηκαν από την ΕΕ τα τελευταία 5 χρόνια για τη ναυτική εκπαίδευση και μετεκπαίδευση προς την Ελλάδα και πώς αυτά αξιοποιήθηκαν, ο εκπρόσωπος της Επιτροπής, κ. Kallas, είχε απαντήσει ότι δίνεται μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη της ναυτικής εκπαίδευσης και γι' αυτό επιδοτείται με 41,5 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2007 - 2013 μέσω του προγράμματος «Εκπαίδευση Διά Βίου Μάθηση». Αυτό το πρόγραμμα παρουσιάζεται μέσα από το «Σχέδιο για την Απασχόληση των Νέων».

Τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου προγράμματος είναι γνωστά αφού υλοποιείται ήδη. Οι εφοπλιστές, μέσα από το εκπαιδευτικό ταξίδι που κάνουν οι σπουδαστές, εξασφαλίζουν από τη μια επιδότηση από το κράτος, την ΕΕ, για το πρώτο μπάρκο του νέου. Από την άλλη αξιοποιούν τους σπουδαστές των ΑΕΝ ως φτηνότερο ναυτεργατικό δυναμικό για την αύξηση των κερδών τους. Αποτελεί βόμβα για την εργασιακή ζούγκλα που θέλουν να κυριαρχήσει στους τόπους δουλειάς, στα καράβια: Εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, κακοπληρωμένη, ανασφάλιστη δουλειά για λίγους μήνες και μετά ξανά στις λίστες της ανεργίας.

Οι νέοι ναυτεργάτες, οι σπουδαστές από τις ΑΕΝ αξιοποιούνται ως «Δούρειος ίππος» σε συνδυασμό με την προσπάθεια κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων. Ο δόκιμος μηχανικός ή πλοίαρχος αναγκάζεται να δεχτεί μισθούς πείνας, για να τον δεχτούν οι εφοπλιστές στο καράβι για πρακτική. Μάλιστα, οι επιδιώξεις των εφοπλιστικών ενώσεων είναι να ισχύσει η Διεθνής Ναυτική Σύμβαση του 2006, που προβλέπει μισθό για τους δόκιμους 550 δολάρια.

Εκατοντάδες σπουδαστές είναι με το άγχος να βρουν πλοίο για να κάνουν το εκπαιδευτικό ταξίδι, διαφορετικά απειλούνται με διαγραφή από τη σχολή. Είναι πρόκληση για τους σπουδαστές το Προεδρικό Διάταγμα που καθορίζει ότι το υπουργείο Ναυτιλίας μαζί με τους εφοπλιστές έχουν την ευθύνη για την εξασφάλιση του εκπαιδευτικού ταξιδιού των δοκίμων. Ο σπουδαστής παραδίδεται βορά στις απαιτήσεις, ανάγκες του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Δεν υπάρχει καμιά εποπτεία από τη σχολή.

Οι εφοπλιστές ζητάνε την επέκταση του προγράμματος, με τα 1.000 ευρώ επιδότηση το μήνα για το πρώτο εκπαιδευτικό ταξίδι κάθε σπουδαστή, και για το δεύτερο εκπαιδευτικό ταξίδι και για τους απόφοιτους στα ναυτικά λύκεια, που απαιτούνται και γι' αυτούς εκπαιδευτικά ταξίδια. Παράλληλα, υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια στα κονδύλια από το Κεφάλαιο Ναυτικής Εκπαίδευσης (ΚΝΕ). Είναι γνωστό ότι ο υπουργός δεν απάντησε γι' αυτό το ζήτημα στην ερώτηση που απηύθυνε η βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου στις 02/10/2012. Αντίστοιχα, παρά τις επανειλημμένες επιστολές και παρεμβάσεις της ΠΕΜΕΝ, το υπουργείο Ναυτιλίας αρνείται να δώσει στοιχεία για το πού και πώς διατίθενται τα κονδύλια της ΕΕ, του ΚΝΕ, για το εκπαιδευτικό επίδομα της επί πλοίου εκπαίδευσης των σπουδαστών των ΑΕΝ, πόσα χρήματα διατίθενται ετησίως στους εφοπλιστές για την πραγματοποίηση των εκπαιδευτικών ταξιδιών, πού εμφανίζονται αυτά, και σε πόσους εκπαιδευόμενους αντιστοιχούν.

Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η κατάσταση στις ΑΕΝ είναι απελπιστική. Υπάρχει στρατιωτικοποιημένο σύστημα σπουδών, περιορισμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες, ενώ οι επιχειρήσεις και οι διάφοροι φροντιστηριάρχες κόβουν βόλτες ελεύθερα. Το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε και ακολουθείται από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση είναι η έλλειψη καθηγητών και οι τεράστιες καθυστερήσεις στην πληρωμή τους, το απαρχαιωμένο εκπαιδευτικό περιεχόμενο, οι παρατημένες εγκαταστάσεις και τα χαλασμένα - υποσυντηρημένα εργαστήρια, παράλληλα με την κατάργηση των πάσο και της σίτισης για τους σπουδαστές.

Οι εξελίξεις στο χώρο της ναυτιλίας είναι συνέχεια της αντεργατικής, αντιναυτεργατικής πολιτικής που υλοποίησαν οι κυβερνήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια. Στα ποντοπόρα πλοία και στην κρουαζιέρα, η εφαρμογή του νόμου 2687/1953 και του όρου 8 των εγκριτικών πράξεων νηολόγησης είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν 80.000 θέσεις εργασίας ναυτεργατών με συγκροτημένα δικαιώματα (κλαδική συλλογική σύμβαση, Κοινωνική Ασφάλιση, συνδικαλιστική οργάνωση) από το 1980 μέχρι σήμερα. Η ανεργία στους ναυτεργάτες σύμφωνα με τα πλασματικά στοιχεία του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας έφτασε τους 4.355 το Δεκέμβρη του 2012, στην πραγματικότητα είναι τριπλάσια. Την ίδια στιγμή, επιδιώκουν την πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού κανονισμού 3577/1992 για τις θαλάσσιες ενδομεταφορές (άρση του καμποτάζ). Φανερώνουν ποια είναι η προοπτική του κλάδου, όσο κίνητρο είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Επιχειρείται μεγάλο χτύπημα, που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, στα δικαιώματα και στους μισθούς των ναυτεργατών αλλά και συνολικά του εργαζόμενου λαού, των νησιωτών.

Ηδη, κυβέρνηση - τρόικα προωθούν σχέδιο νόμου για την «Ανασυγκρότηση του υπουργείου Ναυτιλίας». Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις στα κατώτερα πληρώματα των ποντοπόρων πλοίων και στα σκάφη αναψυχής, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο σύνολο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σε όλες τις κατηγορίες πλοίων. Αυξάνουν τη φορολογία σε όλα τα πληρώματα δημιουργώντας πρόσθετα οικονομικά βάρη στο λαϊκό εισόδημα. Επιτάσσονται πλοία και πληρώματα που δεν εκτελούν δρομολόγια ακόμα και για περιπτώσεις κατάσχεσης, απεργιακής κινητοποίησης, επίσχεσης εργασίας και άλλης μορφής. Ξεπουλάνε τα λιμάνια σε ιδιώτες, διαμορφώνοντάς τα σε τέσσερα λιμενικά δίκτυα που θα λειτουργούν με επιχειρηματικά κριτήρια, υπονομεύοντας ακόμα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε συνθήκες έντονων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή. Επίσης, δίνουν τη δυνατότητα της φύλαξής τους σε ιδιωτικές εταιρείες (security). Μετατρέπουν την Πλοηγική Υπηρεσία του Δημοσίου σε Ιδιωτική.

Υπάρχει η παρακαταθήκη και πλούσια πείρα. Το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκαν αγώνες των σπουδαστών μαζί με τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία για εύρεση εκπαιδευτικού ταξιδιού και για να μη διαγραφούν από τη σχολή οι σπουδαστές. Εγιναν κινητοποιήσεις στο Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας (ΓΕΝΕ), στο υπουργείο Ναυτιλίας και στην Ενωση των εφοπλιστών.

Σήμερα η νεολαία, ειδικά στο χώρο της ναυτιλίας, έχει το παράδειγμα της αγωνιστικής στάσης των ναυτεργατών. Τις αλλεπάλληλες απεργιακές και άλλες μάχες για δουλειά με δικαιώματα κόντρα στην επιστράτευση, που κατάργησαν στην πράξη. Μέσα από τα ναυτεργατικά σωματεία, με την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων, να διεκδικήσει σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα, ναυτική εκπαίδευση και μετεκπαίδευση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των ναυτεργατών. Να δυναμώσει τη λαϊκή συμμαχία.

Οι εξελίξεις στον κλάδο της Ναυτιλίας επιβεβαιώνουν ότι ο πλούτος που παράγεται από τους εργαζόμενους είναι τεράστιος και τον καρπώνονται μια χούφτα κεφαλαιοκράτες. Μόνιμη λύση για την ανεργία και για να τεθεί η Ναυτιλία στην υπηρεσία των εργαζομένων, του λαού είναι τα καράβια, τα υπόλοιπα μέσα παραγωγής να περάσουν στα χέρια των εργατών και της εξουσίας τους.