Τα στοιχεία που παρουσίασε ο πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΝΕΕ) για τον αριθμό των πλοίων που «έκτισαν» οι ακτοπλόοι εφοπλιστές από την εποχή που ξεκίνησε η «απελευθέρωση» μέχρι τώρα, είναι πράγματι αποκαλυπτικά. Οπως είπε ο Γ. Γράτσος σε εκδήλωση του ΝΕΕ στο Ευγενίδιο Ιδρυμα «η ελληνική ακτοπλοΐα από τα μέσα της δεκαετίας του '90 και ενόψει της εναρμόνισής της με την ευρωπαϊκή νομοθεσία παρήγγειλε τη ναυπήγηση 43 επιβατηγών πλοίων». Από αυτά, όπως ανέφερε, 10 κατασκευάστηκαν στη Γερμανία, 8 στην Κορέα, 6 στην Ιταλία, 5 στη Σουηδία/Νορβηγία, 4 στην Αυστραλία, 3 στην Ολλανδία, 3 στη Γαλλία και 2 στη Φινλανδία». Οπως ο ίδιος επισήμανε «έχουν δοθεί σε ναυπηγεία των Ιταλίας, Γερμανίας, Γαλλίας και Φινλανδίας παραγγελίες για παράδοση από το 2009 έως το 2018 για 54 κρουαζιερόπλοια 140.611 κλινών αξίας 34 δισεκατομμυρίων δολαρίων»(!). Και όλα αυτά ενώ τα προηγούμενα χρόνια οι ακτοπλόοι εφοπλιστές έχουν εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια επιδοτήσεις από το κράτος, απολαμβάνουν φοροασυλίας και διαφόρων προνομίων. Οι εκπρόσωποι των εφοπλιστών εμφανίζονται πρόθυμοι να κατασκευάζουν τα πλοία τους στα ναυπηγεία που βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά θέτουν ως προϋπόθεση φτηνή εργατική δύναμη και εργαζόμενους σύγχρονους σκλάβους. Αυτό είναι το διά ταύτα των «επτά προτάσεων», που παρουσίασε ο ίδιος για την ανάκαμψη της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας. Ενδεικτικά, σημειώνουμε: «Αρση αντιπαραγωγικών και υπερβολικών διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας», «διασφάλιση του δικαιώματος της εργασίας όπως και της ελεύθερης επιλογής εργοδότη και εργαζόμενου», «εξορθολογισμός αμοιβών και ασφαλιστικού κόστους»... Αυτή είναι η ανάπτυξη των εφοπλιστών και του κεφαλαίου. Στον αντίποδα, ο δρόμος της ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ για ενιαίο - κρατικό φορέα που μπορεί να κατασκευάζει νέα αξιόπλοα πλοία, που θα καλύπτει τις συγκοινωνιακές ανάγκες των νησιών, της άμυνας της χώρας και συνολικά της λαϊκής οικονομίας.
Σε ρόλο πρόθυμου προπαγανδιστή των ανακοινωθέντων από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ ως μέτρων κατά της ανεργίας των νέων αναδείχτηκε η συνδικαλιστική ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ). Συνεπής στην ευθυγράμμισή της με τα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών, με χτεσινή της ανακοίνωση επιχαίρει για το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ενίσχυση της Απασχόλησης και της Επιχειρηματικότητας των Νέων», χαρακτηρίζοντάς το «θετική κίνηση». Αναπαράγει την αντεργατική προπαγάνδα με την οποία συνόδευσαν οι υπουργοί της συγκυβέρνησης τα μέτρα που ισοδυναμούν με κανάλι για την οικονομική ενίσχυση των μεγαλοεργοδοτών προσφέροντας πάμφθηνους εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ένσημο και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Την ώρα, δε, που εκατοντάδες χιλιάδες μικροί και αυτοαπασχολούμενοι έμποροι βρίσκονται ένα βήμα πριν την ανεργία, η ΕΣΕΕ ενίσταται για την εξαίρεση των εμπορικών επιχειρήσεων από το σχετικό πρόγραμμα που θα προκηρυχτεί το Φλεβάρη, και αφορά ανέργους μέχρι 29 ετών. Οι χιλιάδες μικρέμποροι και οι νέοι άνεργοι που αναζητούν απελπισμένα διεξόδους από τη φτώχεια και την ανεργία στην οποία τους καταδικάζει η κρίση και αστική πολιτική διαχείρισής της δεν έχουν κανένα όφελος από αυτά τα προγράμματα, που μόνο στόχο έχουν τη νομιμοποίηση των εργασιακών σχέσεων - λάστιχο και τους μισθούς ψίχουλα με σκυμμένο το κεφάλι για να σωθούν τα κέρδη των μονοπωλίων και το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.
«Τι λέμε: Επίδομα ανεργίας συν ένα επιμίσθιο. Αν μπορέσουμε να πάρουμε κάποια λεφτά από την ΕΕ και το διαπραγματευτούμε, ακόμη καλύτερα, και τους διαθέτουμε χωρίς είτε οι δήμοι, είτε οι κοινότητες, είτε τα καταστήματα, είτε τα συνεργεία, είτε τα μαγαζιά, είτε οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, να χρειαστεί να επιβαρυνθούν.
Αντί να κάθεται ο κόσμος και πραγματικά να αχρηστεύεται και να αραχνιάζει με όλες τις ψυχολογικές επιπτώσεις στο σπίτι του να δώσουμε αυτό το επιμίσθιο και να πούμε ελάτε, ό,τι μπορούμε να βοηθήσουμε. Και τον ιδιωτικό τομέα. Αν δεν σκεφτούμε λίγο πιο επαναστατικά, λίγο πιο ριζοσπαστικά, σήμερα, τα ίδια θα συζητάμε».
Και τώρα η απογείωση της σκέψης: «Λέω λοιπόν. Εφόσον το κράτος πληρώσει αυτούς να τους δώσει πιο "δωρεάν" στις επιχειρήσεις. Αν οι επιχειρήσεις μπορούν να πληρώσουν κάτι, να πληρώσουν, αλλά είναι φαλιρισμένες. Είμαστε φαλιρισμένο κράτος. Πρέπει να σκεφτούμε επαναστατικά».
Ως στέλεχος τραπεζών και στη συνέχεια ως υφυπουργός Οικονομικών στο αστικό κράτος είναι λογικό η σκέψη του να εμφορείται από την αντίληψη εξυπηρέτησης των επιχειρηματιών με βασικό στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης μέχρι και στο επίπεδο της ...δωρεάν εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό, χωρίς καμία ντροπή, δε διστάζει να διαστρεβλώσει κατάφωρα την πραγματικότητα προκειμένου οι επιχειρήσεις να απασχολούν χωρίς κανένα κόστος εργαζόμενους. Το πενιχρό επίδομα ανεργίας, για παράδειγμα, προέρχεται αποκλειστικά από εισφορές των εργαζομένων. Οι ...ψυχολογικές επιπτώσεις των ανέργων τις οποίες επικαλείται, δεν προέρχονται από το γεγονός ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες στους επιχειρηματίες αλλά γιατί έχουν απολυθεί από τους επιχειρηματίες.
Οι πραγματικές επαναστατικές ιδέες για το λαό αφορούν στην κατάργηση της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας, στην αντικατάστασή της από την κοινωνική ιδιοκτησία, στο πέρασμα από την καπιταλιστική ιδιοποίηση των κερδών στην κοινωνικοποίηση των προϊόντων του ανθρώπινου μόχθου. Ετσι θα λυθούν πραγματικά τα προβλήματα του λαού...