Η φορολογική πολιτική αποδείχθηκε ως ένα από τα πλέον φονικά εργαλεία που χρησιμοποίησαν οι κυβερνώντες στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης και της ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Με ρυθμίσεις και προσαρμογές που έκαναν ακόμα πιο αντιδραστικό το φορολογικό σύστημα, η συγκυβέρνηση ταυτόχρονα:
Στα λογιστήρια των επιχειρήσεων, μήνα με το μήνα γίνονται οι κρατήσεις στους μισθούς για τη λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης». Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις συντάξεις. Πρόκειται για ποσά (από 1% μέχρι και 4% του εισοδήματος) που αρπάζονται βίαια από το σύνολο των μισθωτών, των συνταξιούχων και των αυτοαπασχολούμενων, προκειμένου να τηρούνται οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί για απρόσκοπτη εφαρμογή του προγράμματος πληρωμών των τοκοχρεολυτικών δόσεων προς την τρόικα, μετά το «κούρεμα» του κρατικού χρέους.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται και η διαδικασία για την είσπραξη του «τέλους ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων», το χαράτσι για τα ακίνητα που πληρώνεται με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Με τους τωρινούς λογαριασμούς υποτίθεται ότι πρέπει να πληρωθεί το χαράτσι της δεύτερης χρονιάς, του 2012, ωστόσο χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να ρυθμίσουν την οφειλή της πρώτης χρονιάς. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, έχοντας αποκλειστικό της στόχο να εισπράξει πάση θυσία το χαράτσι για τα ακίνητα, δεν υπολογίζει ούτε καν τις δικαστικές αποφάσεις, βάσει των οποίων η είσπραξη του χαρατσιού μαζί με τα τιμολόγια της ΔΕΗ είναι παράνομη διαδικασία.
Το πρόβλημα με το πετρέλαιο θέρμανσης, η εξομοίωση του φόρου του πετρελαίου θέρμανσης με αυτό του πετρελαίου κίνησης, ήταν κάτι σαν τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οχι στα λόγια. Στην πράξη, στη ζωή. Το πετρέλαιο ξεκίνησε να πωλείται περίπου 30% ακριβότερο από πέρσι, γύρω στο 1,30 ευρώ το λίτρο. Μέχρι στιγμής είναι ανυπολόγιστος ο αριθμός των οικογενειών που υποχρεώνονται να ζήσουν με το χιονιά μέσα στο σπίτι τους. Τα επίσημα στοιχεία για τη διακίνηση πετρελαίου θέρμανσης είναι άκρως αποκαλυπτικά. Οπως αναφέρθηκε πριν λίγες μέρες στη Βουλή, οι αγοραπωλησίες πετρελαίου θέρμανσης παρουσιάζουν το Γενάρη κάμψη που φτάνει το 78,2%!!! Είναι κι αυτό ένα στοιχείο που δείχνει το μέγεθος της εγκληματικής πολιτικής εκείνων που για ελάχιστα ευρώ περισσότερων φόρων, επέλεξαν να καταδικάσουν τις οικογένειες να ζήσουν χωρίς κεντρική θέρμανση.
Μόνο χαράτσι μπορούν να χαρακτηρίσουν οι εργαζόμενοι τις νέες ανατιμήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ. Εχουν απόλυτο δίκιο. Μια εταιρεία που εμφανίζει συνεχώς κέρδη, θεωρείται από τις πλέον ανταγωνιστικές, διαθέτει τεράστια πάγια και ενεργητικό, μέσα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, μέσα σε συνθήκες κοινωνικής φτώχειας και ανέχειας, αποφασίζει να αυξήσει τα τιμολόγιά της μέχρι και 25%. Ταυτόχρονα προαναγγέλλει ότι μέσα στο 2013 θα γίνουν δύο ακόμα ανατιμήσεις. Η απάντηση στο ερώτημα γιατί γίνονται αυτές οι ανατιμήσεις, είναι κάτι που οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να λησμονούν. Πρέπει να την επεξεργάζονται και να συνειδητοποιούν πώς λειτουργεί ο καπιταλισμός ως σύστημα, πώς η άρχουσα τάξη λύνει το θέμα «ποιος, ποιον».
Οι ανατιμήσεις είναι επιβεβλημένες, λέει η τρόικα και αναμασούν στη συγκυβέρνηση, προκειμένου οι τιμές πώλησης του ηλεκτρικού ρεύματος να μπορούν να εξασφαλίσουν κέρδη και σε ιδιωτικές εταιρείες πέραν της ΔΕΗ, γιατί σε αντίθετη περίπτωση οι ιδιώτες δε θα κάνουν επενδύσεις στο συγκεκριμένο κλάδο. Για να το καταλάβουμε καλύτερα: Η χώρα έχει γενικά τις δυνατότητες να καλύπτει τις ανάγκες της σε ηλεκτρική ενέργεια μέσω της ΔΕΗ, η οποία έχει χαμηλά τιμολογημένη την ενέργεια που παράγει και ως εκ τούτου ο κλάδος είναι κερδοφόρος μόνο για τη ΔΕΗ, πράγμα απαράδεκτο αφού έτσι δεν προσφέρεται η ευκαιρία σε διάφορες πολυεθνικές να κερδίζουν και αυτές από την παραγωγή και εμπορία ενέργειας στην Ελλάδα. Αρα, σου λέει, η λύση βρίσκεται στην αναπροσαρμογή των τιμολογίων, τα οποία πρέπει να ακριβύνουν μέχρι τα επίπεδα που θα εξασφαλίζονται κέρδη σε ιδιώτες επενδυτές. Το γεγονός ότι αυτά τα ακριβότερα τιμολόγια πρέπει τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι με τα σακατεμένα εισοδήματά τους, δεν ενδιαφέρει ούτε την κυβέρνηση, ούτε την τρόικα, ούτε τους εκπροσώπους του κεφαλαίου.
Κατάργησαν ακόμα και το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ, καθιστώντας φορολογητέο εισόδημα κάθε έσοδο από το πρώτο κιόλας ευρώ. Για να μετριαστούν οι αντιδράσεις, θεσπίστηκε μία έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ, που δεν αλλάζει σε τίποτα τα δεδομένα: Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι την επόμενη φορά που θα κάνουν φορολογική δήλωση θα πληρώσουν ακόμα περισσότερους φόρους εισοδήματος. Τα επιμέρους παραδείγματα που αναφέρονται στο ρεπορτάζ είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις λαϊκές οικογένειες που λόγω χαμηλών εισοδημάτων είτε δεν πλήρωναν καθόλου φόρο εισοδήματος, είτε κάλυπταν τη σχετική τους υποχρέωση με κάποια ποσά που θεωρούνταν ανεκτά, τώρα καλούνται να πληρώσουν πολλαπλάσιους φόρους. Φόρους που αντιστοιχούν σε ένα, σε δύο και σε τρία μηνιάτικα.
Η πλήρης περιφρόνηση του δράματος που ζουν τα λαϊκά νοικοκυριά, εξαιτίας αυτής της πολιτικής, βρίσκει απόλυτη ενσάρκωση στην κατάργηση του αφορολόγητου που ανέκαθεν υπήρχε για τα παιδιά. Ο καθορισμός των φόρων με τη σύγχρονή τους μορφή, πάντοτε, από τη στιγμή που καθιερώθηκαν, επέτρεπε στο φορολογούμενο να διαχειρίζεται ένα ποσό του εισοδήματός του, συνήθως αυτό που θεωρείται αναγκαίο για τα στοιχειώδη, χωρίς να υπόκειται σε φορολόγηση. Ενα τέτοιο ποσό αφορούσε τα παιδιά. Ακόμα και το οικονομικό έτος 2011, για τα παιδιά δίνονταν εκπτώσεις φόρου 270 ευρώ για το πρώτο παιδί, 540 ευρώ για το δεύτερο και 2.550 για το τρίτο. Τώρα όλα αυτά πάνε περίπατο, αφού η συγκυβέρνηση κατάργησε κάθε έκπτωση για δαπάνες που αφορούν τα παιδιά. Ούτε τις δαπάνες για την πληρωμή ενοικίου αναγνωρίζουν πλέον. Ούτε τα φροντιστήρια, ούτε τους τόκους για την αγορά πρώτης κατοικίας, ούτε, ούτε, ούτε...
Η μανία τους να βάλουν στο χέρι οποιοδήποτε ποσό μπορούν να εξασφαλίσουν, είτε για λογαριασμό του ντόπιου κεφαλαίου, είτε για να πληρώνουν δόσεις στους εταίρους της τρόικας, στη ζωή έχει σχεδόν ταυτιστεί με τη δημιουργία ενός ιδιαίτερα φορομπηχτικού μηχανισμού, ενός πρωτοφανούς συστήματος φορολόγησης των λαϊκών στρωμάτων. Ενδεχομένως να μην υπάρχει προηγούμενο - ακόμα και διεθνώς - αλλά οι άνθρωποι έφτασαν στο σημείο να φορολογούν, ως εισόδημα, ακόμα και το επίδομα της κοινωνικής πρόνοιας, τα λίγα ευρώ που παίρνει μια οικογένεια για να αγοράσει ψωμί και γάλα για τα παιδιά.
Στη νεολαία η ανεργία ξεπερνάει το 50%, αλλά μόλις εντοπίσουν κάποιο νέο να ζει σε σπίτι που του έχουν προσφέρει οι γονείς του, τότε του επιβάλλουν φόρο βάσει τεκμηρίων. Κι αν τύχει να έχει και κάποιο σαραβαλάκι ΙΧ, τότε πάραυτα θεωρείται εισοδηματίας και καλείται να πληρώσει ένα σωρό φόρους. Τεκμήριο διαβίωσης, σου λέει. Ωστόσο, όταν, στις αρχές του χρόνου, αντέδρασαν οι πραγματικά «έχοντες», έκαναν πίσω και δεν τόλμησαν να βάλουν φόρο κυριολεκτικά πολυτελούς διαβίωσης στους διάφορους «σκαφάτους» και σε εκείνους που κυκλοφορούν με ΙΧ αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
Με τις φορολογικές ρυθμίσεις του τελευταίου γύρου, στο στόχαστρο μπήκαν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ. Χρόνια τώρα έχουν φροντίσει να περάσουν την αίσθηση ότι η φοροδιαφυγή είναι ταυτισμένη με τις μικρές επιχειρήσεις και ότι φοροφυγάδες είναι οι μικρέμποροι και μικροεπαγγελματίες που δε δίνουν απόδειξη. Βέβαια, πίσω από κάθε επίθεση που εκδηλώνεται ενάντια στους αυτοαπασχολούμενους, εδράζεται η εκτίμηση ότι η Ελλάδα παρουσιάζει σημεία καθυστέρησης, σε ό,τι αφορά το βαθμό συγκέντρωσης της διακίνησης και πώλησης εμπορευμάτων. Κανονικά, σύμφωνα με την κρατούσα αντίληψη, ο χώρος που καταλαμβάνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, είναι χώρος που δικαιωματικά ανήκει στη μεγάλη επιχείρηση. Εκείνη που κάνει μεγάλες επενδύσεις σε μια αγορά και προσδοκά μεγάλες αποδόσεις. Κάτι τέτοιο δε διευκολύνεται από το μεγάλο δίκτυο των αυτοαπασχολούμενων, γι' αυτό και οι κυβερνώντες αναζητούν τις κατάλληλες μεθόδους να απαλλαγούν από αυτούς. Μία μέθοδος είναι να τους υποχρεώσεις να πληρώσουν περισσότερους φόρους. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που καθιέρωσαν ειδική φορολογική κλίμακα για τους αυτοαπασχολούμενους, μια κλίμακα απόλυτα ληστρική, που προβλέπει:
Και επειδή φαίνεται ότι με τέτοιους φόρους υπάρχει περίπτωση να αντέξουν αρκετοί, τους χρεώνουν ακόμα να πληρώσουν: α) Εισφορά αλληλεγγύης που είναι 1-4% ανάλογα με το εισόδημα και β) ακόμα 650 ευρώ ως «τέλος επιτηδεύματος».
Γι' αυτό κλείνουν τα καταστήματα κατά χιλιάδες. Δεν είναι μόνο η αναδουλειά, λόγω της κρίσης. Δεν είναι μόνο ότι τα πολυκαταστήματα, με διάφορα κόλπα, κλέβουν την πελατεία των μικρών μαγαζιών. Είναι μαζί με αυτά οι φόροι και τα χαράτσια που γονατίζουν τους αυτοαπασχολούμενους.
Το κόλπο με τις αποδείξεις αποδεικνύεται μια ιδιαίτερα ύπουλη υπόθεση, όπως ο «Ρ» είχε αποκαλύψει από την πρώτη στιγμή. Ελεγαν ότι ήθελαν να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή και έδωσαν οικονομικά κίνητρα για τη συλλογή αποδείξεων, από τα μικρομάγαζα και τα άλλα εμπορικά. Η φοροδιαφυγή βεβαίως έμεινε άθικτη, αφού στις μέρες μας οι πάντες γνωρίζουν ότι η πραγματική φοροδιαφυγή δε γίνεται στην ΕΒΓΑ της κυρα - Βιολέτας. Είναι καιρός να αφήσουμε τα παραμύθια. Η φοροδιαφυγή γεννιέται στα επιτελεία της κυβέρνησης, εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις για το εύρος των φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου, για τα φορολογικά κίνητρα για τις ιδιωτικές επενδύσεις, τη φορολογική ασυλία των τραπεζών, των εφοπλιστών.
Με τις αποδείξεις, λοιπόν, μπορεί να μη χτύπησαν τη φοροδιαφυγή, που άλλωστε ουδέποτε ήταν στόχος τους, βρήκαν όμως έναν τρόπο να αυξήσουν τους φόρους που θα πληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες. Ολοι μας, λέει, πρέπει να συγκεντρώσουμε αποδείξεις ίσες με το 25% του εισοδήματός μας. Ωστόσο, το υπουργείο δε δέχεται αποδείξεις για το νοίκι, τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, τα τηλέφωνα, τα χαράτσια της κυβέρνησης, τα εισιτήρια του πήγαινε-έλα, τις ξένες γλώσσες, τα φροντιστήρια, τα έξοδα για τις ασχολίες των παιδιών, δε δέχεται δηλαδή αποδείξεις από τις υπηρεσίες προς τις οποίες ξοδεύονται, κατά κύριο λόγο, τα λαϊκά εισοδήματα.
Η ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση δεν πρόκειται να έχει σταματημό. Η αναζήτηση της ...ανταγωνιστικότητας της επιχειρήσεων είναι ένας δρόμος χωρίς τέλος, αλλά με σαφή κατεύθυνση την ολοένα και μεγαλύτερη επίθεση ενάντια στα λαϊκά στρώματα, με ολοένα και πιο κοντινό στόχο την «κινεζοποίηση» των συνθηκών εργασίας και ζωής του λαού, μια πορεία που πρέπει να εμποδιστεί, πρέπει να ανατραπεί. Ο λαός δεν χρωστάει να πληρώσει σε κανέναν ούτε ένα ευρώ. Την κρίση δεν την προκάλεσαν οι εργαζόμενοι, αλλά η φιλομονοπωλιακή πολιτική και το ολοένα και πιο άγριο κυνήγι των καπιταλιστών για μεγαλύτερα κέρδη. Αυτοί δημιούργησαν την κρίση, αυτοί πρέπει να πληρώσουν.
Παράδειγμα πρώτο:
Φορολογούμενος που είχε εισόδημα 18.000 ευρώ και η σύζυγός του 12.000 ευρώ, κατοικούσαν, με το παιδί τους, σε σπίτι 90 τετραγωνικών μέτρων στην Καλλιθέα, πλήρωνε φόρο 930 ευρώ.
Το ίδιο ακριβώς ζευγάρι, με τα ίδια ακριβώς εισοδήματα, βάσει των νέων ρυθμίσεων θα πληρώσει:
1) Ο σύζυγος φόρο εισοδήματος 1.860 ευρώ.
2) Η σύζυγος φόρο εισοδήματος 540 ευρώ
3) Για το χαράτσι της ...«εισφοράς αλληλεγγύης», ο σύζυγος θα πληρώσει 180 ευρώ.
4) Για το άλλο το χαράτσι, το περιβόητο «τέλος ηλεκτροδοτούμενου ακινήτου», 6 ευρώ για κάθε τετραγωνικό μέτρο, δηλαδή 540 ευρώ.
Μια πρόσθεση και χωρίς να υπολογίσουμε τη μείωση του εισοδήματος είτε από τη μείωση των αποδοχών, είτε από άλλες ανατιμήσεις που αποφασίζει η κυβέρνηση όπως το πετρέλαιο θέρμανσης ή το ρεύμα της ΔΕΗ, διαπιστώνουμε ότι το συγκεκριμένο ζευγάρι, εκεί που πλήρωνε άμεσους φόρους 930 ευρώ, τώρα θα κληθεί να καταβάλει 3.120 ευρώ!!!
Παράδειγμα δεύτερο:
Φορολογούμενος που είχε εισόδημα 16.000 ευρώ και η σύζυγός του 13.000 ευρώ, κατοικούσαν, με τα δύο παιδιά τους σε σπίτι 80 τετραγωνικών στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Με αυτά τα δεδομένα πλήρωναν για φόρο εισοδήματος 180 ευρώ, για τα εισοδήματα της συζύγου.
Το ίδιο ακριβώς ζευγάρι, με τα ίδια ακριβώς εισοδήματα, θα πληρώσει:
1) Φόρο εισοδήματος 1.420 ευρώ ο σύζυγος και ακόμα 760 η σύζυγος, άρα 2.180 ευρώ.
2) Για «εισφορά αλληλεγγύης» ο σύζυγος θα πληρώσει 160 ευρώ και ακόμα 130 ευρώ η σύζυγος.
3) Για «τέλος ηλεκτροδοτούμενου ακινήτου», 5 ευρώ για κάθε τετραγωνικό μέτρο, δηλαδή 400 ευρώ, τα οποία, λόγω ηλικίας του ακινήτου, προσαυξάνονται κατά 20% και άρα θα πληρώσουν 480 ευρώ.
Με δυο λόγια: Εκεί που η συγκεκριμένη οικογένεια πλήρωνες άμεσο φόρο 180 ευρώ, η συνολική της επιβάρυνση στο εξής είναι της τάξης των 2.950 ευρώ!!!
Παράδειγμα τρίτο:
Ζευγάρι εμποροϋπαλλήλων με ένα παιδί, με μισθούς 1.000 και 900 ευρώ το μήνα, δηλαδή ετήσιο εισόδημα της τάξης των 14.000 ευρώ για τον ένα σύζυγο και 12.600 για τον άλλον, που ζουν σε διαμέρισμα 70 τετραγωνικών μέτρων, όπως ήταν απόλυτα φυσιολογικό δεν πλήρωναν φόρο, μια και τα εισοδήματά τους ίσα ίσα φτάνουν, για να ζήσουν.
Κι όμως με βάση τις ρυθμίσεις της κυβέρνησης, το ζευγάρι θα κληθεί τώρα να πληρώσει:
1) Φόρο εισοδήματος 980 ευρώ για τον έναν σύζυγο και 672 για τον άλλον.
2) Για «εισφορά αλληλεγγύης» ο σύζυγος θα πληρώσει 140 ευρώ και ακόμα 126 ευρώ η σύζυγος.
3) Για «τέλος ηλεκτροδοτούμενου ακινήτου» 6 ευρώ για κάθε τετραγωνικό μέτρο, δηλαδή 420 ευρώ.
Με δυο λόγια, η επιβάρυνση θα είναι 2.338 ευρώ, ποσό που ξεπερνάει το ένα μηνιάτικο.
Παράδειγμα τέταρτο:
Φορολογούμενος με εισόδημα 20.000 ευρώ και άνεργη σύζυγο, που κατοικούν στου Ζωγράφου, σε σπίτι 90 τετραγωνικών, που απέκτησαν με στεγαστικό δάνειο, έχοντας πληρώσει τόκους για στεγαστικό δάνειο πρώτης κατοικίας 4.500 ευρώ, πλήρωσαν φόρο 75 ευρώ.
Τώρα που καταργούνται οι φοροεκπτώσεις στα στεγαστικά δάνεια, το ζευγάρι θα επιβαρυνθεί:
1) Με φόρο εισοδήματος 2.300 ευρώ.
2) Για «εισφορά αλληλεγγύης» 200 ευρώ.
3) Για «τέλος ηλεκτροδοτούμενου ακινήτου», 6 ευρώ για κάθε τετραγωνικό μέτρο, δηλαδή 540 ευρώ.
Η επιβάρυνση είναι της τάξης των 3.040 ευρώ!!!
Με αφορμή τον τελευταίο φορολογικό νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή, το ΚΚΕ κατέθεσε συγκεκριμένη τροπολογία με δύο άρθρα καλώντας το λαό να την αξιοποιήσει στην πάλη του. Με τα δύο άρθρα της τροπολογίας, το ΚΚΕ καλούσε το λαό να παλέψει για: