- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 26/1/2013
2η Εκδοση - 1η Εκδοση
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Διαφημίζει τη γεωστρατηγική θέση της χώρας για τις υπηρεσίες που προσφέρει στον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό
Η Ελλάδα είναι πεδίο συνεκπαίδευσης με στρατιωτικές δυνάμεις που πρωτοστατούν στις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις στην ευρύτερη περιοχή |
«Αυτό που χαρακτηρίζει - είπε - την Ελλάδα και πρέπει να είναι σημαία μας προς κάθε κατεύθυνση, είναι ότι είμαστε μία χώρα-κλειδί στο παγκόσμιο σύστημα ασφάλειας. Και ιδιαιτέρως, μία χώρα-κλειδί για το δυτικό σύστημα ασφάλειας (...) Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται διαχρονικά, διιστορικά από το γεγονός ότι αποτελεί θέση-κλειδί για το παγκόσμιο σύστημα και ειδικότερα για το δυτικό σύστημα ασφάλειας στην περιοχή».
Η διαχρονική αυτή θέση των αστικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα είναι η βάση πάνω στην οποία η χώρα μετατρέπεται άλλοτε σε πολεμικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, άλλοτε σε πεδίο συνεκπαίδευσης για αποστολές ενάντια σε άλλους λαούς της περιοχής, ενώ δεν αποκλείεται να μετατραπεί και η ίδια σε θέατρο πολέμου, αν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί ή οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις το επιβάλλουν.
Ο Π. Παναγιωτόπουλος δε διστάζει να παραδεχθεί: «Δεν θα μπορούσαμε όμως αυτό να το πετύχουμε αν δεν είχαμε τις θυσίες του ελληνικού λαού και την προσφορά σημαντικών ποσών πλέον από το υστέρημά του για τα θέματα άμυνας της χώρας και αν δεν είχαμε τόσο άξιες και αξιόμαχες Ενοπλες Δυνάμεις». Εδώ ο υπουργός Αμυνας, με κυνικό τρόπο, παραδέχεται ότι τα εξοπλιστικά προγράμματα που ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει με τον ιδρώτα και το αίμα του, εξυπηρετούν διαχρονικά τις ιμπεριαλιστικές προτεραιότητες και όχι την προστασία των συνόρων της χώρας.
Σε άλλο σημείο ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτικός: «Αυτό, λοιπόν, το δεδομένο, το οποίο δεν μπορεί να μας το αφαιρέσει κανείς, πρέπει να το αναβαθμίσουμε σε υπ' αριθ. 1. Δεν υπάρχουν πολλές χώρες στην περιοχή που διαθέτουν στρατιωτικές βάσεις, βάσεις δηλαδή των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως η βάση της Σούδας. Οποιοι σύμμαχοί μας πέρασαν από εκεί, έχουν τα καλύτερα λόγια να πουν για τις επιχειρησιακές και άλλες δυνατότητες της συγκεκριμένης βάσης, συνδυάζοντας τη διέλευση και παραμονή τους εκεί, με άλλα πράγματα που προσφέρει ο περιβάλλων χώρος της Ελλάδος: Τη φιλοξενία, το κλίμα, τη διατροφή, τη ζεστή και φιλική υποδοχή από τους κατοίκους, αλλά πριν από όλα, την εξαιρετική τους συνεργασία με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις».
Ο Π. Παναγιωτόπουλος ωμά διαφημίζει τις ΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις και την προθυμία της Ελλάδας να συνδράμει τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στην ευρύτερη περιοχή, συκοφαντώντας μάλιστα τον ελληνικό λαό, που με κάθε ευκαιρία έχει δείξει τα αντιιμπεριαλιστικά του συναισθήματα. Είναι τέτοιος ο κυνισμός τους, που δε δίστασε να αναφερθεί στις υπηρεσίες που πρόσφερε η Σούδα στο βομβαρδισμό της Λιβύης, μιλώντας για τη φιλοξενία που απόλαυσαν τα πολεμικά αεροσκάφη του Κατάρ, τα οποία μετείχαν «στις συμμαχικές επιχειρήσεις κατά του καθεστώτος Καντάφι στη Λιβύη».
Σε συνέχεια των παραπάνω, ο Π. Παναγιωτόπουλος δήλωσε την ετοιμότητα της κυβέρνησης για να εκφράσει την «αλληλεγγύη» στη Γαλλία που πραγματοποιεί επέμβαση στο Μάλι, κομπάζοντας ότι «η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που ανακοίνωσε ότι σε πρώτη φάση θα αποστείλουμε 3 εκπαιδευτές αξιωματικούς, που θα συμβάλουν αποφασιστικά στην εκπαίδευση των στρατιωτικών δυνάμεων αφρικανικών χωρών».
Δε χάνουν ευκαιρία να υπενθυμίσουν την ανωτερότητα της διαχείρισης Ομπάμα έναντι αυτής στην Ευρωζώνη
Να αναδείξει το μείγμα της αστικής διαχείρισης που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ενδεδειγμένο για το ξελάσπωμα των μονοπωλίων απ' την κρίση και προσιδιάζει σε αυτό των ΗΠΑ, επιχείρησε ξανά ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας προχτές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ. Γι' αυτό και εξαρχής σημείωσε τη διαφωνία του με το γεγονός ότι «η Ευρώπη επέλεξε το δρόμο των σκληρών προγραμμάτων λιτότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης», σε αντίθεση «με τις ΗΠΑ, όπου έγινε επιλογή χρηματοπιστωτικής επέκτασης».
Η ομιλία του συσκότισε πλήρως το χαρακτήρα της κρίσης ως καραμπινάτης καπιταλιστικής κρίσης, υπερσυσσώρευσης και υπερπαραγωγής, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, πρώτα και κύρια εργατική δύναμη. Καταστροφή που ο ίδιος απέδωσε στο ότι «το πιστωτικό σύστημα έχει σταματήσει να λειτουργεί και το κράτος αντί να βοηθά, υπονομεύει δυνατότητες ανάπτυξης».
Αν και παραδέχτηκε ότι το χρέος είναι σύμπτωμα και όχι αιτία της κρίσης, χαρακτήρισε «παράδοξο» το γεγονός ότι σε περίοδο όπου «οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας έφταναν μέχρι και το 10% (2003), το χρέος παρέμεινε σταθερό ως ποσοστό του ΑΕΠ». Βέβαια, τίποτα το παράδοξο δεν υπάρχει σ' αυτό. Η καπιταλιστική ανάπτυξη στηριζόταν πάντα και παντού σε ποικιλόμορφες κρατικές ενισχύσεις, με άμεσο αντίκτυπο στο χρέος και στη διάρκειά της κυοφορείται η καπιταλιστική κρίση.
Αυτή τη «φυσιολογική» στο πλαίσιο του καπιταλισμού λειτουργία, ο Αλ. Τσίπρας την παρουσίασε σαν παρέκκλιση, στηλιτεύοντας τη μη ύπαρξη εσόδων απ' τη φορολογία του πλούτου. Επιχειρώντας να εξηγήσει την αιτία της κρίσης υποστήριξε ότι αυτή «βρίσκεται στη δομή της Ευρωζώνης», στην «άσχημα σχεδιασμένη Νομισματική Ενωση»! Η κρίση, δηλαδή, είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ ζήτημα πολιτικών χειρισμών και όχι συστατικό στοιχείο του καπιταλισμού.
Με τέτοιες θέσεις προσπαθεί να κρύψει ότι άλλη φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση δεν υπάρχει πέρα από το να ανατρέψει ο λαός την αστική εξουσία. Στον αντίποδα, κοροϊδεύει το λαό ότι θα σωθεί από μια άλλη «διαχείριση» και μια άλλη ΕΕ, με τα μονοπώλια ακλόνητα στην εξουσία και την οικονομία. Στα παραπάνω πρόσθεσε πως το τελειωτικό χτύπημα στην ελληνική οικονομία το έδωσε «η ευρωπαϊκή διαχείριση της κρίσης».
Σε άλλο σημείο, δεν παρέλειψε να επαναλάβει τα εγκώμια στην πολιτική της κυβέρνησης Ομπάμα, υπενθυμίζοντας «τις συγκρούσεις στις συνόδους των G20 μεταξύ των ΗΠΑ και των ηγεμονικών δυνάμεων της ΕΕ» και κατακεραυνώνοντας την ΕΕ που είχε χαρακτηρίσει τις επιλογές Ομπάμα «δρόμο προς την κόλαση». Κι ακόμα γιατί δεν παραδέχεται «ότι έχουν σχεδιάσει μια νομισματική ένωση-έκτρωμα» και με τον τρόπο αυτό «επέφεραν μια ύφεση που δεν ήταν απαραίτητο να έχουμε».
Καταλήγοντας ο Αλ. Τσίπρας έκλεισε για πολλοστή φορά το μάτι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, λέγοντας «έχουμε λοιπόν κοινά συμφέροντα και κοινούς στόχους να εργαστούμε ώστε να αναχαιτίσουμε τη στρατηγική της ύφεσης (...) και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού».
- Σύσκεψη - συζήτηση για Θέσεις του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, διοργανώνει η Αχτιδική Επιτροπή Εκπαιδευτικών της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, την Τετάρτη 30 Γενάρη, στις 6 μ.μ., στον ημιώροφο της Ενωσης Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ). Την παρουσίαση των Θέσεων θα κάνει η Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
- Σύσκεψη Ηπειρωτών θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 31/1, στις 6.30 μ.μ. στη μεγάλη αίθουσα της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος (Κλεισθένους 15, 7ος όροφος, Πλατεία Κοτζιά), με θέμα: «Οι θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο». Θα μιλήσει ο Θ. Γκιώνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η ΝΕ Δυτικού Τομέα της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση για τη βράβευση της πρωτοπόρας Αχτίδας, των πρωτοπόρων ΚΟΒ και συντρόφων στη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης που ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Η εκδήλωση θα γίνει αύριο Κυριακή, στις 6.30 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο Πετρούπολης.
