Οτι κρύβουν αυτό που επισημαίνουν από την πρώτη στιγμή της απεργίας ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ, πως το νομοσχέδιο της κυβέρνησης θα δώσει στους εφοπλιστές τη δυνατότητα να καταργούν δρομολόγια όποτε θέλουν εγκαταλείποντας έτσι νησιά και νησιώτες στην τύχη τους; Οτι οι νησιώτες ήδη ζουν σήμερα την εγκατάλειψη και είναι όμηροι των παζαριών μεταξύ εφοπλιστών - κυβέρνησης για το ύψος των επιδοτήσεων των άγονων γραμμών και σε ορισμένες περιπτώσεις κάνουν μέχρι και 5 ή 6 μέρες να δουν πλοίο; Οτι τότε καμιά κυβέρνηση και κανένα αστικό ΜΜΕ (που σήμερα «πονάνε» τους νησιώτες) δε μιλά για τα βάσανα των νησιωτών, αλλά το μόνο που κάνουν είναι να υποκλίνονται στην «ανταγωνιστικότητα»;
Οχι, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι εργάτες πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ και τη «δημοκρατική» ενημέρωση στον καπιταλισμό. Αλλά και για το πόσο τα αιτήματά τους μπορούν να φοβίσουν την πλουτοκρατία, η οποία προσπαθεί να υπονομεύσει τον πανεργατικό αγωνιστικό συντονισμό και γι' αυτό τα εξαφανίζει.
Σκέτη απάτη αποδείχθηκαν ακόμα μια φορά οι «διαβεβαιώσεις» της κυβέρνησης και του υπουργού Εργασίας ότι «δεν θα θιγούν ο κατώτατος μισθός και οι τριετίες (ωριμάνσεις) για αυτούς που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό». Ψεύδονταν συνειδητά, βέβαια, και παραπλανούσαν τους εργαζόμενους γιατί η περαιτέρω μείωση των μισθών - και του κατώτατου - έχει προαποφασιστεί και δρομολογηθεί από τα μνημόνια, που έχουν «δέσει» τον κατώτατο μισθό με την ανταγωνιστικότητα και την ανεργία. Ηδη, όπως γράφει η κυριακάτικη «Καθημερινή», η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει τις «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα για την κατάργηση των ωριμάνσεων, δηλαδή των προσαυξήσεων λόγω τριετιών, ενώ στην κλίνη του Προκρούστη θα μπει και ο κατώτατος μισθός, που μπορεί να κατέβει ακόμα και κάτω από τα 586 ευρώ μεικτά. Ο στόχος είναι να καθοριστεί ένας «καθαρός», από οποιοδήποτε επίδομα, κατώτατος μισθός, ο οποίος στη συνέχεια με βάση το νέο τρόπο καθορισμού του, δηλαδή αποκλειστικά από την κυβέρνηση με νόμο και με καταργημένη την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, θα «προσαρμοστεί» στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι θα πάει ακόμα πιο κάτω. Η μεθόδευση είναι η ίδια που έχει ακολουθηθεί στο παρελθόν για την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων. Η «κακιά» τρόικα με ηλεκτρονικό μήνυμα (μέιλ) βάζει το θέμα στο τραπέζι για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και σαν έτοιμη από καιρό η κυβέρνηση «αναγκάζεται» να συμφωνήσει. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι και οι δύο υπηρετούν τον ίδιο στρατηγικό στόχο, την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Και η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την τρόικα για να προχωρήσει σ' αυτό που θέλουν οι κεφαλαιοκράτες. Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν πρέπει να τρέφουν ψευδαισθήσεις. Τα χειρότερα είναι μπροστά και οι θυσίες τους για τη σωτηρία της πλουτοκρατίας δεν πρόκειται να σταματήσουν αν οι ίδιοι δεν πάρουν την απόφαση να διεκδικήσουν την εξουσία ανατρέποντας την εξουσία των μονοπωλίων.
Είναι πραγματικά αποκαλυπτική η στάση των αστικών ΜΜΕ απέναντι στους αγρότες: Ολο το Σαββατοκύριακο, τα ίδια ΜΜΕ που στο ένα ρεπορτάζ τους μοίραζαν συμπάθεια γιατί - όπως έλεγαν - πλήττονται από την απεργία των ναυτεργατών, στο αμέσως επόμενο μιλούσαν για τους εκβιασμούς που συνιστούν για οδηγούς και άλλους τα αγροτικά μπλόκα.
Δηλαδή, θυμούνται τους αγρότες όπως τους βολεύει. Οταν είναι να χτυπήσουν τους αγώνες των εργατών «σκέφτονται» τα αδιέξοδα και τις αγωνίες των αγροτών, την αδιάθετη σοδειά, τα νοικοκυριά τους που δεν έχουν εισόδημα κ.τ.λ. Οταν, όμως, οι ίδιοι οι αγρότες στοχοποιούν με τους αγώνες εκείνους που προκαλούν τα προβλήματά τους, τότε γίνονται κι αυτοί εμπόδιο στην «κοινωνική συνοχή» και «ανάπτυξη της χώρας». Δηλαδή, εμπόδιο στην τάξη και την οικονομία που συμφέρει τα μονοπώλια.