ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΡΙΖΑ

Υπόσχεται να διορθώσει τον ... λάθος καπιταλισμό

Πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, καλλιεργώντας επιζήμιες για το κίνημα αυταπάτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η βαρβαρότητα που ζει ο λαός δεν είναι παρά ένα «λάθος», που ο ΣΥΡΙΖΑ θα διορθώσει. Αυτό διατείνεται η ηγεσία του, με τον Αλ. Τσίπρα να υποστηρίζει, σε ομιλία του στο 1ο ΚΑΠΗ Αγ. Αναργύρων, στα σοβαρά ότι αν το λάθος συνεχίζεται είναι επειδή η κυβέρνηση δε διεκδικεί τη διόρθωσή του!

Διαγράφοντας μονοκονδυλιά την προ πολλού επεξεργασμένη σε επίπεδο ΕΕ φιλομονοπωλιακή στρατηγική που, για χάρη της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων και στην κρίση και στη φάση της ανάκαμψης, τσακίζει κεκτημένα δικαιώματα δεκαετιών, ισχυρίστηκε:

«Είπαμε ότι αυτή η πολιτική είναι λάθος και βγαίνουν τώρα οι ίδιοι και λένε ότι ήταν λάθος. Βγήκαν οι ίδιοι, οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ και είπαν, κάναμε λάθος. Ε, αφού κάνατε λάθος, γιατί το συνεχίζετε, είναι η απάντηση. Πού είναι η κυβέρνηση να βγει και να πει ότι κάνατε λάθος, ελάτε εδώ, πού είναι ο λογαριασμός; Θα δώσουμε πίσω τις συντάξεις στους συνταξιούχους, αφού κάνατε λάθος (...) Εμείς λοιπόν αυτό διεκδικούμε και αυτό θα κάνουμε. Αφού κάνατε λάθος, το λάθος να διορθωθεί και απαιτούμε τώρα να διορθωθεί (...) Εμείς εάν γίνουμε κυβέρνηση, θα πάμε στις Βρυξέλλες και θα πούμε, ως εδώ. Δεν μπορεί να οδηγείτε έναν ολόκληρο λαό στην εξαθλίωση επειδή εσείς δεν μπορείτε να πείτε την αλήθεια στους Γερμανούς πολίτες»!

Αυτό που σκοπίμως αποσιωπά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι το «λάθος» δεν αφορά στην επίθεση που δέχεται ο λαός, κάτι που άλλωστε διαμηνύουν με απόλυτη σαφήνεια και οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ, επιμένοντας ότι οι αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» πρέπει να συνεχιστούν.

Αλλωστε, τα μνημόνια και το πρόγραμμα του ΔΝΤ που τώρα λένε ότι ήταν λάθος, είναι οι μοχλοί για να περάσουν όλα τα μέτρα που κάνουν πάμφθηνη την εργατική δύναμη. Δηλαδή, να πληρώνουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες λιγότερο κεφάλαιο για μισθούς, ώστε και να αντισταθμίσουν τη χασούρα των κερδών στην κρίση, αλλά κυρίως για να έχουν μεγάλη και γρήγορη κερδοφορία στις συνθήκες ανάκαμψης.

Την ίδια επίθεση βιώνουν οι λαοί όλων των χωρών - μελών της ΕΕ, με ή χωρίς δανειακές συμβάσεις και μνημόνια. Αλλά και άλλων χωρών, όπως οι ΗΠΑ, με άλλο μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης. Γιατί είναι προϋπόθεση για το ξεπέρασμά της, προς όφελος του κεφαλαίου που εξουσιάζει.

Δημαγωγούν ασύστολα

Ο Αλ. Τσίπρας πρόσθεσε στα παραπάνω ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα διορθώσει το λάθος και θα αποκαταστήσει το λαϊκό εισόδημα - υποσχέσεις έωλες ούτως ή άλλως, αφού μιλά για βάθος χρόνου, υπό προϋποθέσεις κ.λπ. - κάτι που, όπως υποστήριξε, αποτελεί όρο για την τόνωση της κατανάλωσης και άρα της ανάπτυξης. Πρόκειται για κοροϊδία, αφού καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει επενδύσεις και αυτές γίνονται με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος, που είναι τόσο μεγαλύτερο, όσο μικρότεροι είναι οι μισθοί και υποτυπώδη τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Γνωρίζοντας αυτή την πραγματικότητα, παρότι τη συσκοτίζει σκόπιμα, ο Αλ. Τσίπρας πρόσθεσε ότι «εμείς δεν θα σας πούμε ότι τα πράγματα είναι ρόδινα κι ότι μπορούμε με ένα μαγικό ραβδί να τα αλλάξουμε από τη μια μέρα στην άλλη». Τι θα κάνει; Οπως είπε, «θα διεκδικήσουμε αυτοί που τα έφαγαν να πληρώσουν», εστιάζοντας στους φοροφυγάδες, για να κρύψει ότι το μεγάλο φαγοπότι αφορά στον πλούτο που παράγει ο λαός και τον καρπώνονται οι κεφαλαιοκράτες.

Υποσχέθηκε ακόμα «όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις που έχουν κέρδη να περάσουν στα ασφαλιστικά ταμεία, να στηριχτούν τα ασφαλιστικά ταμεία». Πρόκειται για καθαρή δημαγωγία, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκαθαρίσει πως όσες επιχειρήσεις έχουν μείνει στο δημόσιο έλεγχο, όταν γίνει κυβέρνηση θα τις αξιοποιήσει σαν «εργαλείο» στην υπηρεσία της καπιταλιστικής ανάπτυξης με τη μορφή των ΣΔΙΤ.

Τέλος, το προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να αποσύρει τον βουλευτή Ν. Θεοδωρίδη απ' την Επιτροπή Δικαιωμάτων της Βουλής, μετά την τοποθέτησή του πως τα Ιμια - αποκαλώντας τα με την τουρκική ονομασία τους - πρέπει να ανήκουν στην Τουρκία.

Γκρίνια (και) για το πόσα θα μασουλήσει το κεφάλαιο

Κριτική για ...ασθενή διαπραγματευτική τακτική ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής για τον προϋπολογισμό της ΕΕ, κατηγορώντας την ότι δε διεκδίκησε περισσότερα κονδύλια για να 'χουν να ξεκοκαλίζουν οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες.

Την επικρίνει ότι «αποδέχθηκε αδιαμαρτύρητα τη μείωση των κονδυλίων» και ότι δεν αξιοποίησε τη Σύνοδο Κορυφής «προκειμένου να καταδειχθεί ότι το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα δεν βγαίνει» και να «αξιώσει την κοινοτική αλληλεγγύη με κάθε προσφερόμενο μέσο». Είναι φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στα ΕΣΠΑ και στις άλλες ευρωενωσιακές επιδοτήσεις, για να μπουκώσει το κεφάλαιο με χρήμα, προκειμένου να κάνει ανάπτυξη αν κυβερνήσει. Από αυτή, τη (διαχειριστική) σκοπιά είναι η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση.

Σκορπίζοντας αυταπάτες με τη σέσουλα για το ρόλο κάθε κυβέρνησης στο καπιταλιστικό σύστημα, παρουσιάζει την ελληνική περίπου σαν να σύρθηκε με το ζόρι και «αποδέχτηκε τη συνολική στρατηγική επιλογή της ύφεσης και της λιτότητας», όταν αυτή αποτελεί στρατηγική επιλογή των κυρίαρχων μερίδων της ντόπιας αστικής τάξης και μόνο σαν τέτοια πρέπει να την πολεμήσει ο λαός, κόντρα στις προτάσεις για συμμαχία με άλλα ανταγωνιζόμενα κομμάτια των αστών.

Τις ίδιες αυταπάτες σκορπά ο ΣΥΡΙΖΑ και για το ρόλο του ευρωκοινοβουλίου που εγκρίνει το ένα μετά το άλλο τα αντιλαϊκά μέτρα, ζητώντας να παρέμβει για την ακύρωση της μείωσης του προϋπολογισμού και για «να εκφράσει τις επιθυμίες και τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των λαών της Ευρώπης»!

Τι λέει το ΠΑΣΟΚ για την «ανταγωνιστικότητα»;

-- Με ποιους όρους λέει το ΠΑΣΟΚ ότι θα φέρει ανάπτυξη στην Ελλάδα;

Εχουμε εφαρμόσει εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις. Το εργασιακό κόστος μειώθηκε σημαντικά, δημιουργήσαμε ένα εντελώς νέο συνταξιοδοτικό σύστημα και καταστήσαμε την αγορά εργασίας περισσότερο ευέλικτη. Πολλές επαγγελματικές ομάδες απώλεσαν τα προνόμιά τους. Τα θεμέλια για μία ανταγωνιστική οικονομία έχουν τεθεί (...) Η κυβέρνησή μας θα τηρήσει την φιλοευρωπαϊκή πορεία των μεταρρυθμίσεων». Μέσα σε πέντε φράσεις, σε συνέντευξη που έδωσε στη γερμανική εφημερίδα «Diezeit», ο Ευ. Βενιζέλος συμπύκνωσε τη σφοδρή αντιλαϊκή - αντεργατική επέλαση που έχουν εξαπολύσει οι αστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα, με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία χρόνια, για να διασφαλίσουν όρους ανάκαμψης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, κάνοντας τη χώρα «φιλικότερη» στις επενδύσεις, όπως λένε.

Από τις αναφορές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, προκύπτουν τρία βασικά συμπεράσματα, χρήσιμα για τα λαϊκά στρώματα:

1. Η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της καπιταλιστικής οικονομίας έχει συγκεκριμένους όρους και κανόνες. Ειδικότερα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, η «ανάκαμψη» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το ξήλωμα της κοινωνικής ασφάλισης. Οι μισθοί των 400 και 500 ευρώ, οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, το σύνολο των αντεργατικών μέτρων, αποτελούν τις «αναγκαίες» προϋποθέσεις για να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

2. Τα μέτρα που σήμερα επιβάλλονται στην Ελλάδα, προωθούνται στο σύνολο της ΕΕ. Είναι στρατηγική επιλογή των κυβερνήσεων των κρατών μελών της λυκοσυμμαχίας για να ενισχυθούν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια σε περίοδο όξυνσης του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Οι «διαρθρωτικές ανατροπές» που σήμερα προωθούνται, δεν αφορούν μόνο την περίοδο της κρίσης, αλλά κυρίως την περίοδο μετά από αυτήν. Η ανάκαμψη που υπόσχονται οι εταίροι της ΕΕ, πέρα ότι θα έχει προσωρινό και αναιμικό χαρακτήρα, δεν αφορά σε καμιά περίπτωση την καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων, που θα συνεχίσουν να ζουν σε συνθήκες ανεργίας και υπερεκμετάλλευσης.

3. Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ ταυτόχρονα με την κοινή αντιλαϊκή στρατηγική, αναζητούν η καθεμία για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, επενδυτικές ευκαιρίες και κρατικά κεφάλαια. Για την προσέλκυση συσσωρευμένων ιδιωτικών κεφαλαίων, εκτός από τα φτηνά εργατικά χέρια, οι αστικές κυβερνήσεις προσφέρουν ακόμα τμήμα των κρατικών υποδομών και του φυσικού πλούτου της χώρας. Σ' αυτή τη γραμμή ο Ευ. Βενιζέλος «διαφήμισε» στη συνέντευξή του την αποφασιστικότητα της συγκυβέρνησης να προωθήσει τις φιλομονοπωλιακές μεταρρυθμίσεις που συμφώνησε με την τρόικα και πρόβαλε το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων. Το ξεπούλημα στρατηγικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, υποδομές κ.ά.) θα το πληρώσουν πολλαπλάσια τα λαϊκά στρώματα, αφού θα κληθούν να αγοράσουν αναγκαία εμπορεύματα και υπηρεσίες σε ακόμα υψηλότερες τιμές, με αντιστρόφως ανάλογη ποιότητα, ενώ και θέσεις εργασίας δεν πρόκειται να δημιουργήσουν. Αρα, η ανεργία δε θα αμβλυνθεί, ενώ οι εργασιακές συνθήκες θα είναι γαλέρας, με εργάσιμο χρόνο - λάστιχο, αυξάνοντας την απλήρωτη δουλειά και με μισθούς καθηλωμένους στα σημερινά επίπεδα.

Γίνεται καθαρό ότι τα θεμέλια για την ανάπτυξη μιας «ανταγωνιστικής οικονομίας» που θα οδηγήσει στην ανάκαμψη, όπως ευαγγελίζεται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ισοδυναμούν με ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, συνολικά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στο χωριό και στην πόλη. Η καπιταλιστική κρίση έφερε στην επιφάνεια όλη τη βαρβαρότητα του συστήματος, αλλά ταυτόχρονα ανέδειξε και τα πραγματικά όρια του καπιταλισμού, που έχουν ξεπεραστεί, καθιστώντας επιτακτική την αναγκαιότητα η λαϊκή συμμαχία με την πάλη της να τον σαρώσει, να τον ανατρέψει.