Ο κ.Χριστόδουλος μπορεί να κάνει και να λέει για τον εαυτό του ό,τι θέλει. Μπορεί επίσης να μιλά εξ ονόματος εκείνων που του επιτρέπουν να τους εκπροσωπεί. Μπορεί, επίσης, να συγχωρεί ή να μη συγχωρεί εκείνους που προσέρχονται σ' αυτόν και του ζητούν συγχώρεση.

Με τους άλλους, όμως, με κείνους που δεν τους ενδιαφέρει ο κ.Χριστόδουλος, με κείνους που ποτέ δε ζήτησαν καμία συγχώρεση, διότι βεβαίως ουδέποτε μέτρησαν ή θα μετρήσουν την αμαρτία με το κομποσκοίνι του κ.Χριστόδουλου, με όλους αυτούς, ποιος του έδωσε το δικαίωμα να ασχολείται;

Το ερώτημα δεν είναι καθόλου ρητορικό:

Αλήθεια, πήγε κανένας αντάρτης του ΕΛΑΣ, πήγε κανένας μαχητής του ΕΑΜ και ζήτησε άφεση αμαρτιών από τον Χριστόδουλο; Οχι, φυσικά. Διότι, πολύ απλά, αμαρτία είναι να συνεργάζεσαι με τους κατακτητές της παρτίδας σου και όχι να τους πολεμάς.

Συνεπώς, προς τι το «συγχωροχάρτι» που εξέδωσε τις προάλλες ο παπάς για τα 50 χρόνια, λέει, από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου; Ποιος του το ζήτησε; Ποιος του έδωσε, του κ. Χριστόδουλου, το δικαίωμα να το παίζει μεγαλόψυχος και μάλιστα να επιδεικνύει τη μεγαλοθυμία του απέναντι σε «αμαρτήματα», που ποτέ δε διαπράχτηκαν; Τουλάχιστον δε διαπράχτηκαν από κείνους που δήθεν «συγχώρεσε» ο κ.Χριστόδουλος, αλλά, αν διαπράχτηκαν, τότε διαπράχτηκαν από άλλους. Ποιους; Μα από εκείνους που το ράσο του κ.Χριστόδουλου, τους υπηρέτησε...

Τα 50 χρόνια από τη λήξη του Εμφύλιου είναι αρκετά για μια «εθνική συμφιλίωση», λέει στο «συγχωροχάρτι» του ο κ.Χριστόδουλος. Μπα; Και τότε γιατί πήγε και τέλεσε τρισάγιο τις προάλλες για τον Παπάγο, ευλογώντας τους ομιλητές που εξήραν τη δράση του στρατηγού κατά των «κομμουνιστοσυμμοριτών»; Ετσι εννοεί τη συμφιλίωση ο κ.Χριστόδουλος; Δε γνωρίζει τους νόμους του κράτους που τον χρηματοδοτεί; Διότι το κράτος που τον χρηματοδοτεί τον κ.Χριστόδουλο, με νόμο που ψηφίστηκε το 1989, ορίζει σαφώς ότι το 1946-'49 στην Ελλάδα είχαμε Εμφύλιο πόλεμο και όχι «συμμοριτοπόλεμο».

Δεν τα ξέρει αυτά ο μεγαλόψυχος κ.Χριστόδουλος, που θα πάει αύριο στο Μέγαρο Μουσικής για να «συγχωρήσει» το αμάρτημα (!!!) των άξιων Μητροπολιτών Αντωνίου και Κοζάνης; Ποιο ήταν το κατά Χριστόδουλο «αμάρτημα» των δύο μητροπολιτών; Οτι οι δυο ιεράρχες είχαν ταχθεί με το ΕΑΜ!!! Αντίθετα, ο Δαμασκηνός που συνεργαζόταν στενά με την κυβέρνηση των Κουίσλινγκ - επί Κατοχής - και με την κυβέρνηση του Τσόρτσιλ - επί αγγλοαμερικανικής επέμβασης - δε διέπραξε κανένα αμάρτημα! Ούτε ο μακαριστός Σεραφείμ είχε διαπράξει κανένα αμάρτημα. Βλέπετε ο Σεραφείμ ήταν στον ΕΔΕΣ, δεν ήταν στο ΕΑΜ... Αυτή, λοιπόν, είναι η «αμαρτία» για τον κ.Χριστόδουλο. Το ΕΑΜ!!!

Από τον Εμφύλιο υπήρξαν θύματα που πλήρωσαν, αλλά το ποιος είχε το δίκιο και ποιος είχε το άδικο, δεν έχει και πολλή σημασία, ισχυρίζεται ο κ.Χριστόδουλος. Αυτό που έχει σημασία είναι να αλληλοσυγχωρεθούμε, λέει ο κ.Χριστόδουλος. Μπα; Πολύ βολικό δεν είναι αυτό για κείνους που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, με τους Εγγλέζους και τους Αμερικάνους; Δε σας φαίνεται ότι η συγχώρεση είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα εκείνων των κατάμαυρων ράσων που μαύριζαν την ψυχή των δεσμωτών της Μακρονήσου;

Αλήθεια πήγε κανένας μαχητής του ΔΣΕ να ζητήσει συγχώρεση από τον κ.Χριστόδουλο; Δε νομίζουμε. Το κρίμα άλλοι το έχουν. Οσο γι' αυτά τα μεγαλόθυμα, να τα αφήσει κατά μέρος ο κ.Χριστόδουλος. Αυτά τα «συγχωρούμε, αλλά δε λησμονούμε», τα κρυφίως απειλητικά δηλαδή που εκτοξεύει, χρειάζονται ένα ανάστημα που ο κ.Χριστόδουλος δεν το έχει. Γιατί ο κ.Χριστόδουλος δεν ανήκει σε κείνους που «λησμονούν». Ανήκει σε κείνους που θα έπρεπε να παρακαλάνε τους άλλους για να ξεχάσουν και να τον συγχωρήσουν. Και προσωπικά και για το ρόλο της Εκκλησίας σε κρίσιμες περιόδους της ιστορίας. Αυτός θα έπρεπε να ζητάει, από όλους εκείνους που κυνηγήθηκαν και πριν 50 χρόνια και πριν 30 χρόνια (ξέρει για τι πράγμα μιλάμε), να λησμονήσουν και να τον συγχωρήσουν.

Αν, όμως, θέλει ντε και καλά να συγχωρήσει κρίματα, υπάρχουν άφθονα. Ας πάρει τα μανουάλια του ο κ.Χριστόδουλος και ας πάει να τα ξορκίσει στους πολιτικούς απογόνους των ταγματασφαλιτών, των Χιτών, των ΜΑΥδων και των Σούρληδων, ας φορέσει τα πετραχήλια του κι ας αρχίσει να μοιράζει συγχώρεση στους Ράλληδες και στους πολιτικούς απογόνους των τσολιάδων.

Εχει πολλή δουλιά, επομένως, ο κ.Χριστόδουλος, αν θέλει να σώσει ψυχές, αφού αυτή είναι η δουλιά του, όπως λέει. Τις ψυχές, όμως, των αγωνιστών για τη λευτεριά και την προκοπή να τις αφήσει στην ησυχία τους ο παπάς. Και, κυρίως, να αφήσει ήσυχη την ιστορία ο κ.Χριστόδουλος. Γιατί, τελικά, την ιστορία έχει βάλει στο μάτι ο μακαριότατος. Την ιστορία θέλει να ξορκίσει. Δεν του αρέσει βλέπετε. Αλλά η ιστορία είναι πολύ ισχυρότερη από τις δεισιδαιμονίες του παπά. Ούτε τα φιρμάνια του κ.Χριστόδουλου μπορούν να τη θέσουν στο πυρ το εξώτερον, αλλά ούτε και στη λησμονιά. Τσάμπα ο κόπος σου, δέσποτα.

Και κάτι ακόμα: Ο κ.Χριστόδουλος νομίζει ότι με τέτοιου είδους κινήσεις θα ξορκίσει ειδικά εκείνο το κεφάλαιο της ιστορίας που μιλά για τη στάση της επίσημης Εκκλησίας σε ζητήματα που σημάδεψαν τον τόπο. Αφού, όμως, θέλει να εμφανίζεται - εκτός των άλλων - και ως εκπρόσωπος του Ελληνισμού ανά τους αιώνες, καλό είναι να θυμηθεί την αρχαία προτροπή: «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν»...