ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 16 Φλεβάρη 2013 - 2η έκδοση
Σελ. /32
Πάλη ενάντια στην αιτία

Μήνα το μήνα, με κάθε ανακοίνωση για την ανεργία, επαναλαμβάνεται στον αστικό Τύπο από τη μια το κλάμα για τους ανέργους και από την άλλη η παρότρυνση για επενδύσεις.

Το κλάμα για τους άνεργους είναι κάλπικο και η παρότρυνση για επενδύσεις είναι απλά προάγγελος για νέα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, για δημιουργία και νέων ανέργων με επέκταση της «απασχολησιμότητας» και ένταση της εκμετάλλευσης.

Η ανεργία είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό. Είναι γέννημα και θρέμμα της πολιτικής που στηρίζει την παραγωγή και την αναπαραγωγή των κερδών του κεφαλαίου. Οποιος ισχυρίζεται ότι θα δώσει λύση χωρίς να βάλει εμπόδιο στην επιδίωξη των καπιταλιστών να μειώνουν την τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης αξιοποιώντας γι' αυτό το σκοπό και τον εφεδρικό στρατό των ανέργων, εμπαίζει τους άνεργους.

Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει τονίσει ότι πραγματική λύση στο πρόβλημα της ανεργίας δεν μπορεί να δοθεί στα πλαίσια του κυρίαρχου συστήματος. Μόνο μια άλλη εξουσία, με μια άλλη οικονομία, ταγμένη να υπηρετεί τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, μπορεί να απαντήσει στο πρόβλημα της ανεργίας. Σ' αυτό το στρατηγικό στόχο υποτάσσει το ΚΚΕ την καθημερινή πολιτική του δράση, βάζοντας παράλληλα μέσα από το λαϊκό κίνημα αιτήματα και στόχους πάλης που μπορούν σήμερα να προστατεύσουν και να ανακουφίσουν τους χιλιάδες άνεργους που γεννά η αντιλαϊκή πολιτική.

Παρουσιάζοντας τη συνολική πρότασή του και για την ανεργία το ΚΚΕ σημειώνει ότι η πάλη πρέπει να αναπτύσσεται ενιαία: Από τη μια μεριά για να ανοίγει ο δρόμος για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και από την άλλη για να διεκδικείται η προστασία των ανέργων, προστασία συνολικά των δικαιωμάτων της λαϊκής οικογένειας.

Η πρόταση πάλης που έχει παρουσιάσει το ΚΚΕ - και η οποία εξαφανίζεται από τα αστικά μέσα ενημέρωσης - υποστηρίζει γενναία μέτρα προστασίας των ανέργων σε συνδυασμό με την ανάδειξη της επιτακτικής ανάγκης για μαζικές προσλήψεις, τώρα, σε τομείς που έχουν σχέση με την κοινωνική υποδομή, δημόσια έργα, αλλά και την κάλυψη διαπιστωμένων κενών, στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας (έργα διαχείρισης νερού, αντισεισμικής θωράκισης, σχολικών κτιρίων, Κέντρων Υγείας, τέτοιων που απαιτούνται, και άλλα κτίρια κοινωνικής πολιτικής).Δηλαδή σε τομείς που χρειάζονται προσωπικό αλλά το μειώνουν και σε έργα που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες, αλλά που δεν τα κάνουν γιατί δεν δίνουν κέρδη.

Ειδικότερα για την προστασία των ανέργων πρέπει: Το επίδομα ανεργίας να παρέχεται σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους, προϋποθέσεις και περιορισμούς. Το ύψος του μηνιαίου επιδόματος ανεργίας να αντιστοιχεί στο 80% του βασικού μισθού. Για όλη τη διάρκεια της ανεργίας οι άνεργοι και τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς τους να δικαιούνται πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Μια σειρά ακόμα μέτρα για ειδικά μειωμένα τιμολόγια για το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο μπορούν να ανακουφίσουν τα νοικοκυριά που πλήττονται από την ανεργία, ενώ αυτονόητο πρέπει να θεωρείται το πάγωμα των δανείων.

Τα αιτήματα για την προστασία των ανέργων θα πέφτουν στο κενό όσο δε συνδυάζονται με την πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και το άνοιγμα του δρόμου για τη λαϊκή οικονομία.

Γιατί αυτή ακριβώς η πρόταση για τη λαϊκή οικονομία σημαίνει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, άρα η ιδιοκτησία ανήκει στο λαό, σταματά η παραγωγή για το κέρδος και μπαίνει στην υπηρεσία του λαού, άρα αναπτύσσετυαι συνεχώς για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Αρα διασφαλίζει την ενότητα, «ανάπτυξη και απασχόληση», με αναγνώριση του πρωταγωνιστικού ρόλου του εργαζόμενου, την αμοιβή του με βάση την εργασία που προσφέρει, την πλήρη ισότητα στις κοινωνικές παροχές ανεξαρτήτως εργασίας. Διασφαλίζει την πραγματικά ριζοσπαστική και καινοτόμα εξέλιξη, ο ελεύθερος χρόνος να αξιοποιείται για τον εργατικό έλεγχο, τον έλεγχο της νέας εξουσίας από τα κάτω προς τα πάνω, τον ζωτικό ελεύθερο χρόνο για την πολιτιστική ανάπτυξη, ξεκούραση. Διασφαλίζει την κατάργηση κάθε μορφής διάκρισης με βάση το φύλο, τις θρησκευτικές και άλλες αντιλήψεις, την εθνικότητα, τη γεωγραφική περιοχή που ζει, αν είναι στα αστικά κέντρα ή στην περιφέρεια.

Η φιλολογία που αναπτύχθηκε και χτες από τον αστικό Τύπο ότι θα δοθεί ανάσα στους ανέργους μέσα από την ενεργοποίηση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ κρύβει το γεγονός ότι οι χρηματοδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο συνοδεύονται από προγράμματα εκμετάλλευσης των ανέργων, δεν είναι συμβολή στην αντιμετώπιση της ανεργίας, είναι ενίσχυση της δύναμης των καπιταλιστών για το παραπέρα τσάκισμα των εργατών.Είναι μερικά πογράμματα επανακατάρτισης, αλλά το ζητούμενο είναι θέσεις σταθερής εργασίας και τέτοιες δε διασφαλίζονται.

Οπως σημείωσε το ΚΚΕ, «άνεργοι και εργαζόμενοι πρέπει να βρεθούν τώρα μαζί στην οργάνωση και στη μάχη για την προστασία των ανέργων, για σταθερή εργασία για όλους με σύγχρονα δικαιώματα, για την απόκρουση της νέας σφαγής των μισθών και για να μην καταργηθούν η Εθνική και οι Κλαδικές Συμβάσεις» (από το πρώτο θέμα στον «Ριζοσπάστη»).


ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ

ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: «Οταν σχεδόν ο ένας στους τρεις εργαζόμενους είναι άνεργος - για να μη μιλήσουμε για τους νέους όπου η κατάσταση είναι πέραν πάσης λογικής - είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι τα όρια αντοχής της ελληνικής κοινωνίας στενεύουν απελπιστικά (...) Δεν είναι μόνο ότι σταθερά, από μήνα σε μήνα, καταγράφεται αύξηση της ανεργίας, είναι και ότι δεν διαγράφεται καμιά ελπίδα αντιστροφής της κατάστασης (...) Ανάπτυξη στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται καν. Αντιθέτως όλο και περισσότερες επιχειρήσεις συρρικνώνονται, ή αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο αφού και η χρηματοδότηση της οικονομίας διαρκώς περιορίζεται και οι καταναλωτικές δυνατότητες της κοινωνίας ελαχιστοποιούνται (...) Το σκηνικό αυτό (...) αποτελεί μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της πολιτικής σταθερότητας» (στο ΒΗΜΑ).

ΖΗΤΑΝΕ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ: «Καμία κοινωνία δεν μπορεί να διατηρήσει τη συνοχή και την ισορροπία της με ποσοστό ανεργίας που πλησιάζει το 30% στον γενικό πληθυσμό και ακόμη μεγαλύτερο στους νέους. Ο μόνος τρόπος, όμως, για να βρεθούν δουλειές για τους ανέργους είναι οι νέες επενδύσεις και η σταθεροποίηση της πραγματικής οικονομίας. Το κράτος, η κοινωνία, τα Μέσα Ενημέρωσης πρέπει να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν εχθρικά κάθε επένδυση ως ύποπτη και το κέρδος ως κάτι κακό» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ: «Το πρόβλημα είναι ότι ένα μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης πιστεύει πως η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί χωρίς πόνο (...) Είναι σαν την ανώδυνη γέννα: ένας μύθος. Η γέννηση της νέας Ελλάδας θα είναι οδυνηρή. Και πρέπει όλοι μαζί να βρούμε έναν τρόπο να ελαχιστοποιήσουμε τον πόνο. Η έλλειψη ευαισθησίας από πλευράς της Ευρώπης ενισχύει την έμφυτη τάση της Ελλάδας να ρίχνει την ευθύνη στους άλλους και να παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα (...) Η έννοια της ευθύνης ήταν ανέκαθεν ξένη προς την Ελλάδα. Ο Ελληνας θέλει σχολεία, θέλει νοσοκομεία, αλλά το κράτος είναι για σας πάντα οι "άλλοι". Αυτό που χρειάζεστε, λοιπόν, είναι μια πολιτιστική επανάσταση με σύνθημα "το κράτος είμαστε κι εμείς"» (ο Κον Μπεντίτ / τα ΝΕΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Μάχη για την προστασία των ανέργων, για σταθερή δουλειά για όλους

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Βλέπουν» ανάκαμψη

ΤΑ ΝΕΑ: Το ναυάγιο φέρνει απολύσεις

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ρεκόρ ύφεσης και ανεργίας

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Εκρηκτικός ο συνδυασμός ύφεσης και ανεργίας

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: SOS Σπάει το φράγμα του 30% η ανεργία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ανατροπή σοκ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Η ανεργία βουλιάζει την Ελλάδα

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Στη δίνη της ύφεσης

6 ΜΕΡΕΣ: Πολλαπλασιαστής διαρκούς ανεργίας

Η ΑΥΓΗ: Πολλαπλασιαστής φτώχειας

ΕΘΝΟΣ: Κόκκινη κάρτα για το φιάσκο στο Δημόσιο

Η ΕΛΛΑΔΑ: Με γκάλοπ φτιάχνουν την «Αθηνά»

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Σύνταξη αγροτών στα 62 έτη

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Κόντρα στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια

«Σημαντική δράση για την οργάνωση και επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 20 Φλεβάρη αναλαμβάνουν οι Λαϊκές Επιτροπές σε όλη τη χώρα. Μέσα από πικετοφορίες, αγωνιστικές παρεμβάσεις ενάντια στη διάλυση των νοσοκομείων, στη φοροκαταιγίδα που εξοντώνει τη λαϊκή οικογένεια και άλλες πρωτοβουλίες για κάθε λαϊκό πρόβλημα, επιδιώκουν να μοιράσουν πλατιά το απεργιακό κάλεσμα, να συζητήσουν με τους εργαζόμενους την αναγκαιότητα συμμετοχής στην απεργία, να αναδειχτεί γιατί είναι ζήτημα κάθε λαϊκής - εργατικής οικογένειας να δουλέψει ώστε στις 20 του μήνα να "νεκρώσουν" τα πάντα και να "βουλιάξουν" οι δρόμοι κι οι πλατείες όπου θα γίνουν οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Είναι μια δράση που συναντά τους εργάτες, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα στον τόπο κατοικίας, συζητά για τα προβλήματά τους, τις αιτίες και τη διέξοδο, που συμβάλλει στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας, κόντρα στο συμβιβασμό, στην ηττοπάθεια, στη μιζέρια που οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι υπηρέτες τους προσπαθούν να επιβάλουν πολύμορφα στις λαϊκές οικογένειες (...)».

Ανοίγουν δρόμους

«Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η δράση των Λαϊκών Επιτροπών μπορεί να ανοίξει δρόμους για τη διαφώτιση και την οργάνωση πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Για να βρουν τα συνδικάτα που τις συγκροτούν (όπως βέβαια και οι υπόλοιποι μαζικοί φορείς, των ΕΒΕ, των γυναικών, των νέων, των αγροτών) τρόπο επαφής και οικοδόμησης δεσμών με τους εργάτες, ξεπερνώντας δυσκολίες που συχνά γεννά η εργοδοτική τρομοκρατία ή η διαρκής αλλαγή χώρου δουλειάς. Για να σφυρηλατείται η κοινή δράση των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην πολιτική που τα τσακίζει για να σώσει την πλουτοκρατία. Για να οργανώνεται και να δυναμώνει η έμπρακτη αλληλεγγύη στους ανέργους, στους ανασφάλιστους, όσους δυσκολεύονται να καλύψουν βασικές ανάγκες. Για να εντάσσονται στην αγωνιστική δράση όλα τα μέλη της εργατικής - λαϊκής οικογένειας: Οι νέοι, μακριά από τη ναρκω-κουλτούρα στην οποία τους σπρώχνουν για να συμβιβαστούν με μια ζωή που τους στερεί τα πάντα. Οι γυναίκες, έξω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού όπου φορτώνονται πολλαπλά καθήκοντα λόγω της διάλυσης των κοινωνικών δομών. Οι απόμαχοι της δουλειάς, ενάντια στη λογική που λέει «εσύ κοίτα τώρα να ξεκουραστείς». Σ' αυτήν την κατεύθυνση, η προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας μπορεί να προετοιμάσει το λαό για τις σκληρές μάχες που πρέπει να δώσει, προκειμένου να προστατεύσει την ίδια τη ζωή του. Να στηθούν και να δυναμώσουν στις εργατογειτονιές και όλες τις λαϊκές συνοικίες πυρήνες αντίστασης και αντεπίθεσης στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Να ανακαλύψει και να αξιοποιήσει ο λαός μας τη δύναμη της οργανωμένης αντιμονοπωλιακής πάλης» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ