Αυτά γράφει ο θιασώτης και απολογητής του συστήματος που γεννάει βαρβαρότητα και εκτρώματα τύπου Χρυσής Αυγής. Και προφανώς δεν έχει κανένα νόημα να αντιπαραθέσουμε στον οχετό του την ιστορική αλήθεια. Την ξέρει άλλωστε και σκόπιμα την πλαστογραφεί. Τα παιδιά που οι σοσιαλιστικές χώρες υποδέχτηκαν, τα τάισαν, τα έντυσαν, τα μόρφωσαν, είναι ένα προς ένα οι αποδείξεις της ανωτερότητας του συστήματος που τολμά να μαγαρίζει πιάνοντας στο στόμα του. Οπως ένα προς ένα τα παιδιά που οι φασίστες δολοφόνησαν, που άφησαν ορφανά, αποδεικνύουν το ποιόν αυτού που ο Αναστασιάδης υπερασπίζεται, μαζί και το δικό του.
Οσο για τα «κομματόσκυλα» που κουβαλάνε τα παιδιά τους σε Φεστιβάλ με σφυροδρέπανα, τον πληροφορούμε ότι εκεί μαθαίνουν να αγαπάνε τον άνθρωπο, να αγαπάνε τον αγώνα να κερδηθούν τα δίκια του ανθρώπου. Πώς να το καταλάβει όμως αυτό ο Αναστασιάδης; 'Η μήπως επειδή το καταλαβαίνει το αποκηρύττει; Τι να κάνουμε κ. Αναστασιάδη; Υπάρχουν γονείς που άλλα πρότυπα θέλουν για τα παιδιά τους, άλλη στάση ζωής απ' αυτήν που το σύστημα προωθεί και εκπομπάρχες σαν του λόγου σου αναπαράγουν ευχαρίστως.
Κάθε τρεις και λίγο η «Αυγή» επανέρχεται στο θέμα με τον τηλεοπτικό «902» αναμασώντας, με την ίδια χυδαιότητα τα ίδια «επιχειρήματα» και τα ίδια άθλια υπονοούμενα σε βάρος του ΚΚΕ. Στο χτεσινό της φύλλο ο Κ. Ζαγάρας αναλαμβάνει να υπερασπιστεί με ύπουλο τρόπο, ύπουλες σκοπιμότητες. Γράφει λοιπόν: «...στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου επανατίθεται το ζήτημα ύπαρξης ενός τηλεοπτικού σταθμού πανελλαδικής εμβέλειας που να εκφράζει την Αριστερά και τον ευρύτερο δημοκρατικό - αντιμνημονιακό χώρο. Αυτός βέβαια δε μπορεί παρά να είναι ο 902 tv, που το 1989 στο πλαίσιο του ενιαίου Συνασπισμού είχε παραχωρηθεί η συχνότητά του στο ΚΚΕ. Πρόταση που βρίσκει σύμφωνους πολλούς, ώστε να υπάρξει ανατροπή του καθεστώτος που επικρατεί στα media».
Και: «Αναγκαίο θα ήταν, αν και για πολλούς ίσως είναι συγκυριακά "πολιτικό φάουλ", να αφήσουμε για λίγο στην άκρη το τι κρύβεται πίσω από τις διαδικασίες εξαγοράς της άδειας του 902 ΤV, τα συμφέροντα και τα συστήματα διαπλοκής που κινούν τα νήματα, τους εκβιασμούς και τα αλισβερίσια».
Αυτά γράφτηκαν για τον ίδιο λόγο που γράφτηκαν και όλα τα πανομοιότυπα άρθρα που έχουν προηγηθεί στην «Αυγή». Για να υπηρετήσουν την προσπάθεια αφαίρεσης της άδειας του τηλεοπτικού «902» απ' το ΚΚΕ. Αν και μάταιη η προσπάθεια που με τόση ζέση καταβάλλουν, ας τους θυμίσουμε για μια ακόμα φορά: Η άδεια δόθηκε στο ΚΚΕ, ανήκει στο ΚΚΕ και στο ΚΚΕ θα παραμείνει. Γενικώς και αορίστως η «αριστερά» δεν πήρε ποτέ καμία άδεια.
Δεύτερο, ας βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι δεν έχει καμία τύχη η προσπάθειά τους να εμπλέξουν το ΚΚΕ σε διαδικασίες «διαπλοκής, εκβιασμών» και σε ύποπτα «αλισβερίσια». Είναι εξαρχής καταδικασμένη σε αποτυχία. Αν πάλι κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια απλώς εκτίθενται.
Τέλος, για να διαλύονται και αυταπάτες που καλλιεργούν οι του ΣΥΡΙΖΑ, η επίθεσή τους στο ΚΚΕ, στον «902», στο «Ριζοσπάστη», στα οικονομικά τους γίνεται από τη σκοπιά της υπεράσπισης των μεγαλοεπιχειρηματιών. Γι' αυτούς έχουν επεξεργαστεί πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης. Μοιραίο να έχουν ως αντίπαλό τους το ΚΚΕ και τα δικά του ΜΜΕ. Το να υπερασπίζεσαι τον καπιταλισμό διά της πλαγίας, αντί ευθέως, δεν σε κάνει φορέα ανατροπής του καθεστώτος στα media αλλά κομμάτι του, φορέα της ιδεολογίας και της πολιτικής της αστικής τάξης που παραμυθιάζει όσες συνειδήσεις ξεγελαστούν με το περιτύλιγμα του «αριστερού» και «αντιμνημονιακού» μέσου ενημέρωσης.
-- Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας (νοσοκομεία - κέντρα υγείας - ασφαλιστικά ταμεία - προνοιακά ιδρύματα και κοινωνικά επιδόματα).
-- Λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας με επιχειρηματικά κριτήρια προκειμένου να «αυτοχρηματοδοτηθούν» από την πώληση υπηρεσιών υγείας.
-- Μετακύλιση των δαπανών στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότησή τους από το κράτος και τους επιχειρηματίες, την ανεργία, τη μείωση των μισθών, τη «μαύρη» εργασία κλπ., αδυνατούν να αντεπεξέλθουν και προχωρούν σε συνεχείς περικοπές των παροχών προς τους ασφαλισμένους και αύξηση των πληρωμών.