Δύο πρόσφατες ανακαλύψεις επιστημόνων βαθαίνουν καθοριστικά τη γνώση για την εμφάνιση του ανθρώπου: Η μία είναι ένας απίστευτα πλήρης σκελετός, ηλικίας 4,4 εκατομμυρίων ετών (αρδιπίθηκος ράμιντους), και η άλλη μερικά οστάρια από πέλμα, ηλικίας 3,4 εκατομμυρίων ετών (είδος του Μπουρτέλ). Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι προήλθαμε από ένα περίπλοκο γενεαλογικό δέντρο ανθρωποειδών και ότι το φαινομενικά ανθρώπινο σήμα κατατεθέν του όρθιου βαδίσματος, ίσως εμφανίστηκε εξελικτικά περισσότερες από μία φορές και με περισσότερους από έναν τρόπους. Οι επιστήμονες τώρα επανεξετάζουν ποια χαρακτηριστικά σηματοδοτούν ένα είδος ως άμεσο πρόγονο του ανθρώπου, ποιος ήταν ο ρυθμός εξέλιξης του ανθρώπινου γένους κι αν θα μπορέσουμε ποτέ με βεβαιότητα να προσδιορίσουμε τον τελευταίο κοινό πρόγονο του ανθρώπου και του χιμπατζή. Ο τελευταίος κοινός πρόγονος μάλλον δεν είναι κάποιο άτομο ενός είδους, αλλά ένας πληθυσμός, από τον οποίο προέκυψαν πρόγονοι κλάδων που εξέλιπαν και κλάδων που τελικά οδήγησαν ένας απ' αυτούς στον άνθρωπο κι ένας άλλος στο χιμπατζή.