Στη χτεσινή ανακοίνωση με την οποία σχολιάζει τις εξελίξεις, η ΓΣΕΕ τρέχει να ζητήσει από την Ευρώπη «να πάρει μέτρα ανάκαμψης, αύξησης της παραγωγικής δραστηριότητας και της απασχόλησης, και όχι μέτρα που μειώνουν τη ρευστότητα στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Αυτή είναι η αγωνία της ΓΣΕΕ: η ρευστότητα των τραπεζών. Μη τυχόν δηλαδή και δεν υπάρχει χρήμα στην ευρωπαϊκή αγορά να μπορεί να κάνει τη δουλειά του το μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί το μεγάλο κεφάλαιο αφορά η ρευστότητα στην αγορά, όσο κι αν η ΓΣΕΕ ψελλίζει διάφορα για τους «μικροκαταθέτες»... Οπως επίσης το μεγάλο κεφάλαιο θα ωφελήσει και «η έκδοση ευρωομολόγου» την οποία ζητά ξανά η ΓΣΕΕ, συμπληρώνοντας πως χρειάζεται «ριζική αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας»...
Ανεξάρτητα από τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της πλουτοκρατίας και τις κόντρες για το ποια μερίδα της θα βγει από την κρίση λιγότερο χαμένη και πιο δυνατή έναντι των αντιπάλων της, η εποχή που θα ξημερώσει για την Ευρώπη μετά την κρίση, θα είναι οδυνηρή για τους εργάτες, αν η οικονομία και η παραγωγή παραμείνουν στα χέρια των μονοπωλίων.
Αλήθεια, μήπως η ρευστότητα που διασφαλίστηκε στην Ελλάδα με το «κούρεμα» των ομολόγων, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κτλ. ευνόησε τους εργαζόμενους; Μήπως είδαν τις τσέπες τους να γεμίζουν ή τη σφαγή των συντάξεων και των μισθών τους να παρεμποδίζεται; Ισα ίσα. Το μόνο που είδαν είναι μεγάλα μονοπώλια να βρίσκουν τρόπους να προστατεύουν τα κέρδη τους, ενώ οι λαϊκές - εργατικές οικογένειες βουλιάζουν αμείωτα στην εξαθλίωση.
Το θέμα του ορυκτού πλούτου της Χαλκιδικής και της Θράκης, όπου θέλουν να βάλουν χέρι ντόπια και ξένα μονοπώλια, αναδείχτηκε σε συνέντευξη Τύπου χτες στελεχών της καναδέζικης «Eldorado». Η μητρική της «Ελληνικός Χρυσός», που, με τις πλάτες συγκυβέρνησης/ΕΕ, θέλει να εξορύξει χρυσό κι άλλα μεταλλεύματα στις προαναφερόμενες περιοχές, «προοπτική» που ξεσήκωσε λαϊκές αντιδράσεις. Οι εκπρόσωποι της εταιρείας έταξαν «επενδύσεις» στην Ελλάδα την προσεχή πενταετία 1 δισ. δολάρια και αύξηση εξαγωγών κατά 1 δισ. δολάρια ετησίως από παραγωγή χρυσού, χαλκού, μολύβδου, αργύρου, ψευδαργύρου. Εταξαν, επίσης, θέσεις εργασίας, «άμεσες και έμμεσες» έως 5.000. Στον αντίποδα, όπως διαφάνηκε και χτες, η αξία των μεταλλευμάτων στη Χαλκιδική όσων έχουν εντοπισθεί και περιλαμβάνονται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επενδύσεων, εκτιμάται σε τουλάχιστον 11 δισ. δολάρια. Αλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τη συνολική αξία των αποθεμάτων της περιοχής στο διπλάσιο (περί τα 20 δισ.). Αντίστοιχα, στη Θράκη, η αξία των εντοπισμένων κοιτασμάτων είναι 1,5 - 1,6 δισ. δολάρια.
Οι τέτοιες «επενδύσεις» δεν οδηγούν σε ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Φέρνουν μόνο καταστροφή και υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων, για να θησαυρίσουν μονοπωλιακοί όμιλοι. Οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν ο ορυκτός πλούτος, η φύση, τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να γίνουν περιουσία του ίδιου του λαού. Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου να γίνεται σε όφελος του λαού, στο πλαίσιο ενός κεντρικού σχεδιασμού με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και όχι για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου. Κριτήριο για κάθε παραγωγική δραστηριότητα να είναι οι κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος. Μόνο έτσι οι εργαζόμενοι, και ειδικά οι μεταλλωρύχοι, θα καρπώνονται τον πλούτο που φτιάχνουν με τα χέρια τους, μόνο έτσι η ζωή τους δε θα ρημάζεται στις επιπτώσεις της σκληρής τους εργασίας.
Την ώρα που το καπιταλιστικό σύστημα σαπίζει, τσακίζει λαϊκές κατακτήσεις και δημοκρατικά δικαιώματα, φέρνει το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο, ώστε τα μονοπώλια να περάσουν αλώβητα την κρίση τους, βγάζει τα μαντρόσκυλα της Χρυσής Αυγής να απειλούν το λαό. Μιλώντας ο βουλευτής της νεοναζιστικής οργάνωσης Ματθαιόπουλος στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ζήτησε κατ' αρχάς Ελληνόπουλα και μεταναστόπουλα, κατά τα χιτλερικά πρότυπα, να φοιτούν σε ξεχωριστές τάξεις. Ακολούθως, τάχτηκε υπέρ της διαβόητης «αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών (αβαντάροντας αυτό που χρόνια ζητούν οι κυβερνήσεις), προτείνοντας μάλιστα σύσταση και ειδικής διεύθυνσης στο υπουργείο. Τέλος, απείλησε για άλλη μια φορά τους εκπαιδευτικούς, ζητώντας «να υπάρχει αυστηρή εφαρμογή πειθαρχικών μέτρων για φαινόμενα άμεσης ή έμμεσης πολιτικής προπαγάνδας σε μαθητές». Τρέμει η Χρυσή Αυγή μην αμφισβητήσει κανείς την καθεστηκυία τάξη, μη βλαστήσει στα μυαλά των παιδιών ο σπόρος της ελπίδας. Να είναι ο λαός αφέντης στον τόπο και τον πλούτο που με το μόχθο του παράγει. Τρέμει και την αποκάλυψη του συστημικού της ρόλου, ως γέννημα - θρέμμα και στήριγμα του εκμεταλλευτικού συστήματος κόντρα στα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφία του λαού. Ως μια οργάνωση που πασχίζει να επιβάλει εξευτελιστικά μεροκάματα των 18 ευρώ δίχως ένσημο κι ασφάλιση στους εργάτες, να τους διχάσει σε όφελος της μεγαλοεργοδοσίας, να πάρουν νέες επιδοτήσεις εφοπλιστές και εργοστασιάρχες, να μοιραστεί ο ορυκτός πλούτος της χώρας σε ξένα μονοπώλια. Τρέμουν οι νεοναζί την αλήθεια μα και τη δύναμη του λαού να αντιδράσει στα αντιλαϊκά σχέδια της πλουτοκρατίας με το ένα εκτελεστικό της όργανο ή το άλλο, γι' αυτό γαβγίζουν.