Παπαγεωργίου Βασίλης

Ποια είναι η αλήθεια; Την Τρίτη, 12 Μάρτη, εκδικάστηκε στο ΣτΕ αγωγή της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος και του Μικρού Σωματείου για τη Διάδοση της Ταινίας Μικρού Μήκους, κατά του ΕΣΡ, ζητώντας την ανάκληση των αδειών όλων των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας, ανάμεσά τους και του «902». Ο λόγος, για τον οποίο ζητείτο η ανάκληση, ήταν η μη καταβολή του 1,5% του ετήσιου τζίρου των καναλιών υπέρ του ελληνικού κινηματογράφου.

Στην παρέμβασή του, ο εκπρόσωπος του «902», αφού σημείωσε την υποστήριξη του σταθμού στο 1,5% για την ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου, τόνισε, ότι ενδεχόμενη απόφαση για ανάκληση της άδειας του «902» θα ήταν κατάφωρα άδικη, αφού - εκτός των άλλων - ποτέ δεν υλοποιήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες από τη σχετική νομοθεσία διαδικασίες για την καταβολή της εισφοράς, την οποία ποτέ ο σταθμός δεν αρνήθηκε.

Απ' όλ' αυτά γίνονται πολύ καθαρά τα εξής:

Πρώτον,ο «902» στήριξε το αίτημα των σωματείων για την ενίσχυσή τους με την καταβολή του 1,5% από τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Δεύτερον, τα ΔΣ των σωματείων των καλλιτεχνών στράφηκαν ενάντια στον «902» με τη συγκεκριμένη αγωγή και όχι το αντίθετο.

Τρίτον, ο «902», απλά και μόνον, υποστήριξε το στοιχειώδες δικαίωμά του να συνεχίσει να εκπέμπει και τίποτε άλλο.

Γιατί, λοιπόν, η παραπληροφόρηση και η δημιουργία εντυπώσεων; Μήπως, επειδή έτσι συμφέρει τα σχετικά με τα ΜΜΕ πολιτικά παιγνίδια και ανταγωνισμούς του διαμορφούμενου νέου διπολισμού στο πολιτικό σκηνικό της χώρας;

«Μετά το περήφανο "όχι" της κυπριακής Βουλής, οι πιο πιστοί στη στρατηγική της κυρίας Μέρκελ παραμένουν οι κ.κ. Σαμαράς και Στουρνάρας»...

Ετσι προσεγγίζει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφαση της Κυπριακής Βουλής, σχετικά με το σχέδιο της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζικών ομίλων της χώρας. Ούτε κουβέντα δεν βρήκαν να πουν για τα μονοπώλια, που διαγκωνίζονται στην περιοχή για την απόσπαση και τη μοιρασιά της λείας. Ούτε κουβέντα δεν ξεστόμισαν για τις σχέσεις στοργής, που τα μονοπώλια αναπτύσσουν με τα κράτη και τις κυβερνήσεις που τα στηρίζουν και τα υπηρετούν. Εννοείται πως δεν βρήκαν ούτε μισή λέξη για την επιθετικότητα, που εκδηλώνεται και από την πλευρά της ελληνικής πλουτοκρατίας, που επίσης αναζητά ρόλο και «συνεργασίες» στην ευρύτερη ζωτική περιοχή.

Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι αυτό θα είναι και το «περιεχόμενο» των συναντήσεων που τις μέρες αυτές θα επιχειρήσουν να βάλουν τα κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται στην Κύπρο. Είναι το ίδιο κόμμα που επιχείρησε, ευτυχώς χωρίς καμία επιτυχία, να βάλει πλάτες στο «σχέδιο Ανάν», στην υπερψήφιση του ΝΑΙ για το οποίο καλούσαν και διαφήμιζαν τα στελέχη του στο δημοψήφισμα του 2004. Συνεχίζουν και σήμερα να ψαρεύουν σε θολά νερά, να διαστρεβλώνουν τα πράγματα, να χαυνώνουν λαϊκές συνειδήσεις. Οι λαοί τίποτα το καλό δεν έχουν να περιμένουν από τους κάθε είδους πραματευτάδες, διαχειριστές και διεκπεραιωτές των υποθέσεων του κεφαλαίου.

Για τους λαούς, υπάρχει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, χωρίς τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους, με εργατική λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό για την ανάπτυξη όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Εξέλιξη που απαιτεί τώρα οργάνωση και πάλη ενάντια στα μέτρα και την πολιτική που τα εφαρμόζει, σε συνδυασμό με την πάλη για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.

Τα απορρίμματα των Δήμων Τρίπολης και Ερμιονίδας θα εναποθέτονται στο ΧΥΤΑ Φυλής για έξι μήνες (μέχρι 90 τόνους) μετά από απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ενιαίου Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ), που υλοποίησε σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση προ ημερών.

Η εξέλιξη αυτή επιβεβαίωσε στο ακέραιο τις εκτιμήσεις και προβλέψεις του ΚΚΕ για προσχεδιασμένο αδιέξοδο στη διαχείριση των απορριμμάτων με την προοπτική να παραδοθεί η διαχείρισή τους με ΣΔΙΤ στους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα, οι οποίοι, ανάμεσα στα άλλα, θα καθορίζουν τη μέθοδο και την τιμολογιακή πολιτική.

Στην κατεύθυνση αυτή, για χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, οι συγκυβερνήσεις τους, οι δυνάμεις τους σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο μεθόδευσαν την όξυνση του προβλήματος με στόχο ο κόσμος να αποδεχτεί ευκολότερα την παράδοση της διαχείρισης των απορριμμάτων στους «σωτήρες» μονοπωλιακούς ομίλους με λύσεις πανάκριβες, επικίνδυνες, με μεγάλες αυξήσεις δημοτικών τελών και περιβαλλοντικές συνέπειες. Το πάρτι των συμφερόντων που λυμαίνονται τον τομέα έγινε πιο άγριο, το κόστος των απορριμμάτων από 30 με 35 ευρώ/τόνο έφτασε τα 100 ευρώ/τόνο.

Τώρα βρισκόμαστε στη φάση επιλογής «σωτήρα», όπου ο ελληνικός λαός θα πληρώσει το κόστος των εγκαταστάσεων, μέσα από εθνικά και κοινοτικά κονδύλια, και ο «επενδυτής» θα έχει την εκμετάλλευση για 10ετίες επιβάλλοντας δυσβάστακτα τέλη στους δημότες για να κερδοφορεί από τα σκουπίδια.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να κάνει δική του υπόθεση και τον αγώνα ενάντια στις φιλομονοπωλιακές, αντιλαϊκές, εχθρικές προς το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία επιλογές της άρχουσας τάξης και στον τομέα των απορριμμάτων, θέτοντας ως στόχο διεκδίκησης να διαμορφωθεί αποκλειστικά ενιαίος δημόσιος φορέας διαχείρισης απορριμμάτων με ευθύνη του κράτους, της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης χωρίς καμία ανάμειξη ιδιωτών και επιβάρυνση των δημοτών που πρέπει να απαλλαγούν από τη φορολογία των λεγόμενων ανταποδοτικών τελών.