ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο ΣΕΒ υπερασπιστής του θεσμού της οικογένειας

Γρηγοριάδης Κώστας

Το «ψήφισμα» της πρόσφατης συνέλευσης του ΣΕΒ με το οποίο «προβλεπόταν» ότι οι επιχειρήσεις - μέλη του θα συνεχίσουν να καταβάλουν το επίδομα γάμου «στους εργαζόμενους που το λαμβάνουν» έκανε πολλούς να εκφράσουν την ικανοποίησή τους και να πλέξουν το εγκώμιο των «φιλάνθρωπων» βιομηχάνων. Βεβαίως, η άρνηση του ΣΕΒ να προχωρήσει σε κάθε έγγραφη δέσμευση για το επίδομα, αποκάλυψε πόσο αγωνιά για τους εργαζόμενους.

Εξίσου χαρακτηριστική είναι όμως και η πρόταση που περιείχε το «πρωτόκολλο συμφωνίας κοινωνικών εταίρων» που κατέθεσε στην προχτεσινή συνάντηση των «εταίρων» για να εγκριθεί αντί της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Εκεί αναγνωρίζεται «η αναγκαιότητα στήριξης του θεσμού της οικογένειας στις κρίσιμες αυτές περιστάσεις» και προτείνεται οι «εταίροι» να επεξεργαστούν «σε συνεργασία με την πολιτεία προγράμματα ειδικής στήριξης με υπηρεσίες ή άλλο ισοδύναμο τρόπο ειδικά για όσους αμείβονται με τα κατώτατα μισθολογικά όρια».

Ουσιαστικά, ο ΣΕΒ «ονειρεύεται» κατάργηση του επιδόματος γάμου ως πρόσθετη μισθολογική αμοιβή του εργαζόμενου και την αντικατάστασή του από «υπηρεσίες» ή άλλες παροχές, τις οποίες θα επεξεργάζεται, θα παρέχει (μήπως τελικά θα τις φορτωθεί και τελείως;) η πολιτεία, δηλαδή οι εργαζόμενοι. Μάλιστα, είναι τέτοια η πρεμούρα του ΣΕΒ για το θεσμό της οικογένειας που θέλει τέτοια προστασία μόνο «για όσους αμείβονται με τα κατώτατα μισθολογικά όρια». Οι άλλοι δεν έχουν ανάγκες κατά τη λογική του ΣΕΒ.

«Δεν απεργούμε και το φωνάζουμε»!

Προχτές, η ΑΔΕΔΥ είχε προκηρύξει απεργία για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, ενάντια στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών. Ηταν πολλοί εκείνοι που κατέθεσαν... απεργοσπαστικές «περγαμηνές», με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον πρόεδρο (ΔΑΚΕ) της ΟΛΜΕ, που δήλωνε απροκάλυπτα πως «οι καθηγητές δεν θα μετάσχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ την Τρίτη». Στην ίδια την απεργιακή συγκέντρωση που έκανε το ΠΑΜΕ, οι διαδηλωτές κατήγγειλαν «τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και των "Παρεμβάσεων" που στα λόγια μιλούν για αγώνες και όταν πρέπει να σπάσει η επιστράτευση με απεργία τότε οργανώνουν μαζί με τους διευθυντές Εκπαίδευσης την απεργοσπασία».

Οπως φαίνεται, όμως, απεργοσπαστικά «κατορθώματα» εκδηλώθηκαν πολλά και όχι μόνο στην Εκπαίδευση. Παραθέτουμε την ανακοίνωση (ναι, καλά διαβάσατε, ανακοίνωση) του Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, στην Κρήτη: «Σας ενημερώνουμε ότι η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει για σήμερα Τρίτη 14/5/2013 24ωρη απεργία στην οποία ο σύλλογός μας δεν συμμετέχει, αλλά μπορούν να συμμετάσχουν όσοι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου επιθυμούν». Η πλειοψηφία του σωματείου (δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ) κάλεσε σε ανοιχτή απεργοσπασία. Εβγαλαν και ανακοίνωση, μην τυχόν και δεν το μάθει κανείς. Πάντως, ως «αριστεροί» δεν απαγορεύουν σε κάποιον που θέλει να απεργήσει, να το κάνει. Κάτι είναι κι αυτό...

Οταν δεν «ξέρεις» να διαβάζεις

Κάποιες φορές αναρωτιέσαι από πού να ξεκινήσεις και τι να πρωτοσχολιάσεις. Ο λόγος αυτή τη φορά για το δημοσίευμα στο χτεσινό φύλλο της «Εφημερίδας των Συντακτών» με τίτλο «Κριτική στην ΚΝΕ από τη "Μαθητική Αντίσταση"». Αφήνοντας ασχολίαστο ότι η εφημερίδα πρέπει να έψαξε αρκετά για να βρει το μαθητικό σχήμα του ΚΚΕ-ΜΛ, που εν πολλοίς είναι άγνωστο στους μαθητές, για να επιτεθεί στην ΚΝΕ, δε μπορούμε να μη σχολιάσουμε πώς διαστρεβλώνεται το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της ΚΝΕ τόσο από την εφημερίδα όσο και από το μαθητικό σχήμα.

Εχοντας σε πρώτο πλάνο την κυβερνητική πολιτική που ισοπεδώνει τα πάντα σε όλους τους τομείς της ζωής μας, εντείνοντας όλο και περισσότερο την καταστολή και σε δεύτερο την απόφαση της ΟΛΜΕ για απεργία, η ΚΝΕ με ανακοίνωσή της αναγνώριζε τον «προβληματισμό για την απόφαση της ΟΛΜΕ» καθώς όλο το χρόνο σφύριζε αδιάφορα για όλα όσα γίνονται στα σχολεία από την κυβερνητική πολιτική ενάντια στη μόρφωση και συγχρόνως καλεί τους μαθητές να μην πέσουν θύμα της κυβερνητικής προπαγάνδας απέναντι στην απεργία, να καταδικάσουν την επιστράτευση και «με μαχητικότητα, αισιοδοξία και καθαρό μυαλό να δώσεις τη μάχη των εξετάσεων, που ούτως η άλλως είναι μπροστά σου».

Τα παραπάνω η «Εφημερίδα των Συντακτών» τα μεταφράζει ως ...«εναντίωση στην απόφαση για κινητοποιήσεις»! Επειδή έτσι τη βολεύει, επειδή πονάει να μιλάς για τη συνενοχή της απραξίας. Οσο για την ΚΝΕ είναι μάλλον περιττό να θυμίσουμε εδώ σε πόσες περιπτώσεις έχει πρωταγωνιστήσει σε αγώνες των μαθητών, συμμετάσχει σε αντίστοιχους αγώνες εκπαιδευτικών και κάθε κλάδου που έχει το δίκιο με το μέρος του.

Σύμβαση - πλήγμα για τους εργάτες

Η υπογραφή από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τις ηγεσίες των εργοδοτικών οργανώσεων -πλην ΣΕΒ- της λεγόμενης Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το 2013 αποτελεί ακόμα ένα πλήγμα στα συμφέροντα και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Η «νέα σύμβαση» αφήνει απέξω όλα τα μισθολογικά ζητήματα και απλά επαναβεβαιώνει το θεσμικό πλαίσιο των προηγούμενων συμβάσεων, ενώ διατηρεί προσωρινά το επίδομα γάμου, αλλά και αυτό μειωμένο, αφού υπολογίζεται σε μικρότερους μισθούς. Ετσι, στην πράξη, η ΓΣΕΕ με την υπογραφή της αποδέχτηκε τη μείωση του κατώτερου μισθού από τα 751 ευρώ στα 586 ευρώ μεικτά και για τους νέους στα 511 ευρώ μεικτά, όπως και το πάγωμα των τριετιών, που επέβαλε η κυβέρνηση πριν από 15 μήνες. Αποδέχτηκε και υπέγραψε την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης που μονομερώς είχε επιβάλει η κυβέρνηση, αφού δέχτηκε ατόφια όλα τα αποτελέσματα που προκάλεσαν η γνωστή Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου και οι σχετικοί αντεργατικοί νόμοι. Δεν υπερασπίστηκε τον κατώτερο μισθό και συνολικά την Εθνική Σύμβαση και οικειοθελώς παραχώρησε αυτό το δικαίωμα στην εκάστοτε κυβέρνηση. Με τον τρόπο αυτό, έδωσε πολιτική νομιμοποίηση στις αντεργατικές ανατροπές και αναγόρευσε την κυβέρνηση ως τον απόλυτο ρυθμιστή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προβάλλει τον ισχυρισμό ότι με την υπογραφή της «κράτησε ζωντανό το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων», τη στιγμή που αυτό το οποίο συμφώνησε με τις εργοδοτικές οργανώσεις είναι ό,τι είχε νομοθετήσει η κυβέρνηση. Πώς γίνεται, λοιπόν, τη μείωση των μισθών και την κατάργηση των συμβάσεων που επιβάλλει η κυβέρνηση, η ΓΣΕΕ να προσέρχεται και να τα συνυπογράφει βαφτίζοντάς τα «σωτηρία των συμβάσεων»; Με την υπογραφή της και την αποδοχή όλων των όρων που επέβαλαν κυβέρνηση και κεφάλαιο, η ΓΣΕΕ απέδειξε, για άλλη μια φορά, ότι ρίχνει νερό στο μύλο των εχθρών της εργατικής τάξης, αναδεικνύεται και πάλι σε στυλοβάτη των επιχειρηματικών συμφερόντων. Αλλά εκεί οδηγεί αναπόφευκτα η γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», που από χρόνια έχει επιλέξει «ελεύθερα» και όχι επειδή εξαναγκάστηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Εκεί οδηγεί η ταύτισή της με το στρατηγικό στόχο των μονοπωλίων για την «αύξηση της ανταγωνιστικότητας», που αποτελεί και κυρίαρχη πολιτική όλων των πολιτικών κομμάτων που υποκλίνονται στον καπιταλισμό και τον ευρωμονόδρομο.

Παρά την αρνητική αυτή εξέλιξη, παρά την όξυνση της επιθετικότητας της μεγαλοεργοδοσίας, οι εργάτες και οι εργάτριες δεν πρέπει να αποδεχτούν το καθεστώς δουλείας στο οποίο τους σπρώχνουν. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει ούτε στιγμή να ξεχνούν ότι αυτοί είναι η κινητήρια δύναμη της παραγωγής. Χωρίς το δικό τους ιδρώτα, χωρίς το δικό τους καθημερινό κόπο «γρανάζι δε γυρνά». Η θέση αυτή τους δίνει εκ των πραγμάτων τη δύναμη και το δικαίωμα να αποτρέψουν τη χειροτέρευση της θέσης τους. Να ανακόψουν την επίθεση κυβέρνησης και μεγαλοεπιχειρηματιών. Με οργάνωση στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους, με όπλο τους την αλληλεγγύη, να διεκδικήσουν την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς και όρους εργασίας. Να μετατρέψουν την πρόταση του ΠΑΜΕ για υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, σε καθολικό αίτημα όλων των εργαζομένων και στη βάση αυτή να οργανώσουν την πάλη τους.