Υποκρισία στη νιοστή: Το μεγάλο κεφάλαιο φοροαπαλλάσσεται δε φοροαποφεύγει. Το κυνήγι της φοροδιαφυγής, στην καλύτερη των περιπτώσεων, οδηγεί σε μια ακόμα ρύθμιση μονοπωλιακού ενδιαφέροντος, ώστε να στριμωχτούν κάποιοι από τους «μικρότερους». Το γεγονός ότι δείχνουν μερικά μεγάλα ψάρια σαν φοροδιαφεύγοντες (αν και στα ψιλά γράμματα αναφέρουν πως όλα γίνονται νόμιμα), αφορά στο χτίσιμο άλλοθι για το χοντρό κυνήγι. Ετσι κι αλλιώς, η αγορά βρίσκεται σε φάση ξεσκαρταρίσματος από «περιττούς», όλους αυτούς δηλαδή τους μικρομεσαίους που ακόμα ελπίζουν πως ο καπιταλισμός τους χωράει όλους (επειδή τους το εγγυάται ο Τσίπρας δε σημαίνει ότι και θα συμβεί...).

Αλλά τα γερόντια τι φταίνε να τα τρέχουν στις εφορίες να αποκτήσουν κλειδάριθμο; Εκτός κι αν πρόκειται γι' αυτό που χυδαία λέγεται στην αγορά: Ενάμισι εκατομμύριο συνταξιούχοι επί 50 ευρώ το κεφάλι στο λογιστή για να τους καταθέσει ηλεκτρονικά τη φορολογική δήλωση, 75 εκατομμύρια τζίρος, να ένας επίσης παράγοντας που θα ζεστάνει την αγορά που έχει παγώσει... Σε άλλη εποχή θα γράφαμε «μαγγούρα που σας χρειάζεται», αλλά τώρα με τα καινούργια νομοθετήματα περί εξώθησης σε βίαιες πράξεις πρέπει να προσέχουμε και τις λέξεις.

Δες την Ευρωπαϊκή Ενωση πόσο προσεκτική είναι στις λέξεις της: Από το 1992 χρησιμοποιεί μόνο τρεις: Ανταγωνιστικότητα, απασχόληση, ανάπτυξη. Γύρω απ' αυτές χτίζει όλες τις πολιτικές της κι ακόμα δεν έχει καταφέρει να λύσει την εξίσωση που επισήμως τελικό ζητούμενό της έχει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Οι κακές γλώσσες, βέβαια, λένε πως οι λέξεις είναι απλά ο φερετζές. Από κάτω υπάρχει μόνο μια συνάρτηση: Ανάπτυξη κερδών - ξεζούμισμα εργατών.

Το γεγονός ότι στη συνάρτηση εμπλέκονται παράγοντες όπως το «κόστος Ενέργειας» δεν αναιρεί το βασικό πρόβλημα που είναι η όλο και πιο βασανιστική πορεία του κεφαλαίου προς την όλο και πιο μεγάλη μεγέθυνσή του. Γεγονός που το οδηγεί σε καταστάσεις σαν το ξεσκαρτάρισμα που λέγαμε παραπάνω.

Κι επειδή τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα, από σελίδα σε σελίδα στον αστικό Τύπο οι προπαγανδιστές αυτού ή του άλλου συμφέροντος αναγκάζονται να παίζουν μπουνιές με τα κείμενά τους. Ετσι, διαβάζεις δίπλα δίπλα άρθρα όπου στο ένα υμνούνται τα πλεονεκτήματα των εναλλακτικών μορφών Ενέργειας (με το αέριο μέσα) και παραδίπλα εκκλήσεις για αξιοποίηση του κατά τ' άλλα τρισκατάρατου λιγνίτη. Σημαίνει αυτό επιστροφή στο λιγνίτη; Οχι, ακριβώς. Για τις ανάγκες της στιγμής προβάλλουν τον λιγνίτη ως πιο φτηνό απέναντι στο πιο ακριβό αέριο, ώστε να μένει ανοιχτός ο δρόμος για «νέες τεχνολογίες», δηλαδή νέες κερδοφορίες. Ασε που και οι λιγνίτες είναι για πούλημα. Ηδη έχει τονωθεί αρκετά η αγορά των φωτοβολταϊκών, αλλά είναι κλειστή ακόμα η αγορά εξόρυξης φυσικού αερίου από σχιστολιθικά πετρώματα. Μια απλή αντιπαραβολή των διαφόρων κειμένων αρκεί για να δείξει πως σε μια Σύνοδο Κορυφής όπως αυτή της ΕΕ καθένας από τους συμμετέχοντες προσέρχεται με την ατζέντα των μονοπωλίων που εκπροσωπεί. Και σ' αυτήν την ατζέντα καλείται η εργατική τάξη να επιλέξει μονοπώλιο που θα υπηρετήσει.

Διά ταύτα; Το λένε απλά τα στελέχη του ΚΚΕ, όταν καλούνται στα κανάλια να πάρουν θέση απέναντι στα μεγαλεπήβολα περί ανάκαμψης - ανάπτυξης που ακούγονται:

Αυτή η ανάκαμψη θα βασιστεί σε συνθήκες εξαθλίωσης για την εργατική τάξη. Θα είναι μία ανάκαμψη που δε θα εξυπηρετεί, δε θα βολεύει το λαό, απλά και μόνο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Οι οποίοι θα επιδιώξουν νέα συσσώρευση και νέα εκτεταμένη φτώχεια.

Η εργατική τάξη πρέπει να διεκδικήσει την απελευθέρωσή της από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, αυτό είναι το βασικό ζητούμενο στο οποίο πρέπει να παλέψει σήμερα, για τα σημερινά προβλήματα ο λαός, αλλά μην έχοντας αυταπάτη ότι μπορεί κάτι να λύσει εάν δεν πάει σε ριζικές ανατροπές.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΕΡΔΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ νέα βάρη για τη λαϊκή οικογένεια

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Βλέπουν» ανάπτυξη, αγοράζουν ομόλογα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Ψάχνουν νέα έσοδα σε εκκρεμείς υποθέσεις

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΔΝΤ: Ελέγξτε δικηγόρους και γιατρούς

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Κυκλώνουν οι Ρώσοι το αέριο

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Φρένο - γκάζι

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Αλλάξτε το νόμο για τις απολύσεις»

ΕΘΝΟΣ: Ωρα κρίσης για 200.000 υπαλλήλους

ΤΑ ΝΕΑ: Παρακαλώ το όπλο σας κ. βουλευτά

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ομηροι 33.888 απόστρατοι

Η ΑΥΓΗ: Ακροδεξιό βέτο Σαμαρά

Η ΕΛΛΑΔΑ: Γάλλοι: Ιδού τα ψέματα Παπακωνσταντίνου - Διώτη

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αυθαίρετα, πώς θα λυθούν τα προβλήματα

«Γύρω από την υπόθεση των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ γίνεται ολοένα και πιο έντονο το ενδιαφέρον των ρωσικών μονοπωλίων (...) Είναι επίσης γνωστές από την πρώτη στιγμή οι αντιδράσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ σε τυχόν πώληση της ΔΕΠΑ ή της ΔΕΣΦΑ σε ρωσικά μονοπώλια, γεγονός που συνδέεται με τους μεταξύ τους οξύτατους ανταγωνισμούς τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο για τους υδρογονάνθρακες και τη μεταφορά τους.

Μετά το ταξίδι στην Κίνα ο πρωθυπουργός πήγε στο Αζερμπαϊτζάν για να πείσει για την αναγκαιότητα της στήριξης στον αγωγό TAP στον οποίο συμμετέχει η Ελλάδα και θα μεταφέρει αζέρικο αέριο. Τη μεταφορά αζέρικου αερίου στην Ευρώπη στηρίζουν και οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Δυο μέρες αργότερα εκφράστηκε το ενδιαφέρον της κρατικής εταιρείας του Αζερμπαϊτζάν "Socar" για την εξαγορά της ΔΕΣΦΑ, που θα ανεβάσει μάλιστα το ύψος της προσφοράς της, με κεφάλαια που θα της χορηγήσουν οι εταιρείες που ελέγχουν το κοίτασμα αερίου "Σαχ Ντενίζ 2", ιδιαίτερα η βρετανική BP, το οποίο θα μεταφέρεται στην Ευρώπη. Το Αζερμπαϊτζάν το στηρίζουν οι ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με πληροφορίες, τα ρωσικά μονοπώλια ενδιαφέρονται για επενδύσεις και στην ηλεκτρική ενέργεια και δεν αποκλείεται, στα πλαίσια αναδιάρθρωσης και «σπασίματος» της ΔΕΗ, να μπουν στη διαδικασία εξαγοράς της. Λέγεται μάλιστα ότι ενδιαφέρονται να την αναπτύξουν και να κάνουν εξαγωγή ρεύματος στη Νότια Ευρώπη. Αλλά για τον τομέα ηλεκτρικής ενέργειας ενδιαφέρονται και γερμανικά και αμερικανικά μονοπώλια. Χτες είδε το φως της δημοσιότητας επικείμενο ταξίδι του υπουργού Αμυνας στη Ρωσία και γράφτηκε ότι η Ρωσία ενδιαφέρεται για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Για τα οποία ενδιαφέρεται και το Ισραήλ.

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι πουλώντας κρατικούς τομείς οικονομίας ακολουθεί το δόγμα "μοιράζω" σε μονοπώλια διαφορετικών ισχυρών καπιταλιστικών κρατών για να υπάρξει πολλαπλό ενδιαφέρον και όφελος για την καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας, αλλά ήδη μόνο από το παράδειγμα των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ η Ελλάδα γίνεται πεδίο όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Τα μονοπώλια κινούνται σύμφωνα και με τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι αυτό που οι αστοί ονομάζουν πολυδιάστατες σχέσεις με διαφορετικές καπιταλιστικές οικονομίες προσκρούει στα ιδιαίτερα μονοπωλιακά συμφέροντα κάθε κράτους με κινδύνους για το λαό. Μόνο μια εργατική - λαϊκή εξουσία έχει τη δυνατότητα να συνάπτει οικονομικές σχέσεις και συνεργασίες με αμοιβαία επωφελείς όρους για τους λαούς» (από το κύριο άρθρο στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)