Η ομιλία του διακόπηκε πολλές φορές από συνθήματα όπως «Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Ελληνες και ξένοι, εργάτες ενωμένοι», «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία, μέτωπο λαέ για την εξουσία», «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός», «Καμία θυσία για την πλουτοκρατία, μέτωπο λαέ για την εξουσία», «Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», «Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη».

Οι Ελληνες και ξένοι εργαζόμενοι και άνεργοι, νεολαίοι που πλημμύρισαν και τις δύο μέρες το Πάρκο «ΦΙΞ», περιηγήθηκαν στα περίπτερα του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων, των ΠΑΣΕΒΕ, ΟΓΕ και ΜΑΣ, του «Οδηγητή», της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», της ΕΕΔΥΕ.

Αλλά και στα περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων, μεταξύ άλλων από Γεωργία, Ναμίμπια, Αφγανιστάν, Κένυα, Μπουρκίνα Φάσο, Μαδαγασκάρη, Γκάνα, Καμερούν, Νιγηρία, Γκάμπια, Κονγκό, Σουδάν, Τανζανία, Πακιστάν, της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Εργατών και της Ενωση Εργαζομένων Μπαγκλαντές.

Παρακολούθησαν το ντοκιμαντέρ «Ταξισυνειδησία» για τους Ελληνες μετανάστες εργάτες και το κίνημά τους στις ΗΠΑ, δημοτικούς χορούς, άκουσαν παραδοσιακά τραγούδια από Ελλάδα, Αλβανία, Βουλγαρία, Μπαγκλαντές, Γεωργία. Γλέντησαν και τα δυο βράδια με την καρδιά τους στα γνήσια λαϊκά γλέντια που στήθηκαν. Στον ειδικά διαμορφωμένο Παιδότοπο έγιναν εργαστήρια για τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών, παιδικές παραστάσεις, κουκλοθέατρο, αφήγηση παραμυθιών. Ανταπόκριση βρήκε και η έκθεση βιβλίου από τη «Σύγχρονη Εποχή», που λειτούργησε στο χώρο.

Στη διάρκεια του Διημέρου έγιναν μεταξύ άλλων συζητήσεις για θέματα που κυριολεκτικά «καίνε» τους εργαζόμενους, ντόπιους και μετανάστες, αναπτύχθηκε γόνιμος προβληματισμός. Μια τέτοια συζήτηση, που έγινε το Σάββατο, είχε σαν θέμα το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο και την αντιμετώπιση του φασισμού από το εργατικό κίνημα.

Ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, ανάμεσα σε άλλα είπε ότι ο φασισμός δεν τσακίζεται με νόμους και ότι πρώτα απ' όλα πρέπει να ανατραπεί το σύστημα που τον τρέφει και τον στηρίζει. Ανέφερε μια σειρά παραδείγματα από έχουν θεσπίσει νόμους για την απαγόρευση τάχα των φασιστικών ομάδων, χωρίς η δράση τους να περιοριστεί. Αντίθετα, τέτοιοι νόμοι, αποτέλεσαν το άλλοθι για να μπουν εμπόδια στη δράση ριζοσπαστικών δυνάμεων και άλλων αγωνιστών.

Κάλεσε τους μετανάστες εργάτες να ακουμπήσουν στα ταξικά συνδικάτα, να μην έχουν αυταπάτες ότι με μια οποιαδήποτε νομιμοποίηση ή απόδοση ιθαγένειας θα λυθούν τα προβλήματά τους, θα τους εξασφαλιστεί η δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Τους κάλεσε ακόμα να εμπιστευτούν τους κομμουνιστές, καθώς είναι κρίσιμο ζήτημα να βρεθούν μαζί στην πάλη για τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, που θα ανοίξει δρόμο για την εργατική λαϊκή εξουσία.

Η Λίνα Κροκίδη, μέλος της ΚΕΟΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Λαϊκών Ελευθεριών και Δικαιοσύνης της ΚΕ του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων είπε ότι τα νομοσχέδια, που παρουσιάστηκαν τελευταία ως «αντιρατσιστικά», ενσωματώνουν απόφαση-πλαίσιο της ΕΕ του 2008 που θέλει να χτυπήσει το εργατικό ταξικό κίνημα, την πρωτοπορία του, δηλαδή τους κομμουνιστές, εξομοιώνοντας φασισμό με κομμουνισμό. Παρά τις διαφορές τους, συνέχισε, τόσο τα κόμματα της τότε συγκυβέρνησης, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, είχαν απόλυτη συμφωνία να ενσωματωθεί η απόφαση αυτή στο ελληνικό δίκαιο.

Φασισμός και ρατσισμός, είπε σε άλλο σημείο, δεν αντιμετωπίζονται εντός καπιταλιστικού συστήματος, καθώς έχουν την πολιτική και κοινωνική τους ρίζα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, στην επιθυμία των κεφαλαιοκρατών να διαιρούν τους εργάτες και να τους εκμεταλλεύονται ευκολότερα. Το ίδιο το εργατικό κίνημα, η ίδια η λαϊκή συμμαχία, με προσανατολισμό ενάντια στα μονοπώλια και το κεφάλαιο, μπορούν να κάνουν υπόθεσή τους την αντιμετώπιση του φασισμού και του ρατσισμού στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές, κατέληξε μεταξύ άλλων.

Τέλος, ο Μπάμπης Βαΐου, μέλος της Επιτροπής Μεταναστών της ΚΟΑ του ΚΚΕ, υπογράμμισε ότι οι φασίστες είναι γέννημα του καπιταλισμού που τους αξιοποιεί στην κρίση του ενάντια στους εργάτες. Θύμισε την περίπτωση των χαλυβουργών του Βόλου, όπου οι φασίστες ζήτησαν από τους εργάτες να δεχτούν ό,τι ψίχουλα τους έδωσε ο Μάνεσης, όπως και το γεγονός ότι επικρότησαν τις απολύσεις στην ΕΡΤ.

Τόνισε ότι μόνο το ίδιο το εργατικό κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει τους νεοναζί και θύμισε τέτοιες περιπτώσεις, όπως την πρόσφατη εκδίωξή τους από το αμαξοστάσιο των αστικών συγκοινωνιών στον Πειραιά. Κατέληξε λέγοντας ότι τέτοια παραδείγματα πρέπει να φουντώσουν παντού, να μην τολμούν οι φασίστες να εμφανίζονται πουθενά. Μετά τις τοποθετήσεις των εισηγητών, ακολούθησε πλούσιος διάλογος με ερωτήσεις και απαντήσεις από τους εκατοντάδες που παρακολούθησαν τη συζήτηση.

Σε άλλη συζήτηση, που έγινε την Κυριακή, για την κατάσταση στους παιδικούς σταθμούς και τα προβλήματα των παιδιών Ελλήνων και μεταναστών, o Σταμάτης Μαμμάκας, πρόεδρος του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων των βρεφών και νηπίων για τους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς του Δήμου Αθήνας, αναφέρθηκε στην αγωνία των νέων γονιών που προσπαθούν να εξασφαλίσουν την εγγραφή του παιδιού τους στον παιδικό σταθμό. Τις συνέπειες της πολιτικής ιδιωτικοποίησης των παιδικών σταθμών στους εργαζόμενους, στους γονείς και στα παιδιά, συνόψισε η Τάνια Ελευθερίου, βρεφονηπιοκόμος, εργαζόμενη σε παιδικό σταθμό και μέλος του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής.

Από τη συζήτηση αναδείχθηκαν τα προβλήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και τα παιδιά τους. Για παράδειγμα, ο αποκλεισμός των ανέργων που ισχύει σε πολλούς Δήμους, αφήνει εκτός παιδικών σταθμών παιδιά μεταναστών και μεταναστριών, όχι μόνο ανέργων, αλλά και εργαζομένων με «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία. Επίσης, η λειτουργία των σταθμών με συμβασιούχους, που αλλάζουν ακόμα και κάθε δυο μήνες, δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες στα παιδιά των μεταναστών να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης και στους ίδιους τους παιδαγωγούς να συνεχίσουν να κάνουν βήματα στην επικοινωνία με τα παιδιά.

Οι ομιλητές κάλεσαν σε κοινή πάλη τους γονείς, Ελληνες και μετανάστες, με τους εργαζόμενους στους σταθμούς. Τόνισαν την ανάγκη για συμπόρευση με το Σύλλογο των Γονέων, τους Συλλόγους Γυναικών, τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ για τη διεκδίκηση δημόσιων και δωρεάν παιδικών σταθμών για όλα τα παιδιά, για το δικαίωμα όλων των παιδιών στην προσχολική αγωγή.