Αλλωστε, την περίοδο που τέτοιες επιχειρήσεις ήταν υπό τον έλεγχο του αστικού κράτους, αυτό, ως συλλογικός εκφραστής των συμφερόντων της αστικής τάξης, τις χρησιμοποιούσε για τα συμφέροντά της και όχι για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται σε μια ανάπτυξη όμοια με αυτή προ κρίσης, με τα κλειδιά της στα χέρια των μονοπωλίων να «ξεκλειδώνουν» τις μηχανές παραγωγής αναλόγως των κερδών που τους αποφέρει, να ορίζουν τι, με ποιους όρους και αν θα παραχθεί. Ανάπτυξη, δηλαδή, που κυοφορεί την επόμενη μεγάλη κρίση, που πατάει στα συντρίμμια των δικαιωμάτων του λαού.
Σήμερα, οι απόμαχοι της δουλειάς με αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης φτάνουν τα 2,5 εκατομμύρια, με πρόβλεψη να διπλασιαστούν το 2050.
Η πλέον έντονη έλλειψη παρατηρείται στον τομέα της «βοήθειας στο σπίτι», όπου η παροχή υπηρεσιών πληρώνεται με την ώρα!
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ομοσπονδίας Παροχής Ιδιωτικών Κοινωνικών Υπηρεσιών, στα γηροκομεία λείπουν 30.000 νοσοκόμες, ενώ το 2020 το έλλειμμα προσωπικού μπορεί να φτάσει τις 220.000. Σκληρές συνθήκες εργασίας εκτός από την έλλειψη προσωπικού.
Ανάλογα με τον τύπο του γηροκομείου οι τρόφιμοι οφείλουν να πληρώνουν από 1.000 έως 3.000 ευρώ το μήνα, αφού τα ποσά που χορηγεί η Κοινωνική Ασφάλιση είναι ανεπαρκή. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Στατιστικής Υπηρεσίας, στη Γερμανία 400.000 ηλικιωμένοι αδυνατούν να πληρώσουν, οπότε παρεμβαίνει το κράτος, κατά περίπτωση. Οι αρμόδιες υπηρεσίες μπορεί να εκτιμήσουν ότι πρέπει να πουληθεί ακόμη και το σπίτι, που έχει ο γέροντας ή η γερόντισσα, για να καλυφθεί το κόστος του γηροκομείου.
Ετσι, οι οικογένειες αναζητούν φθηνότερες λύσεις, με αποτέλεσμα την επιλογή της μεταφοράς των παππούδων και των γιαγιάδων σε χώρες με εξαιρετικά χαμηλό κόστος περίθαλψης, μακριά από παιδιά, εγγόνια και συγγενείς, μακριά από τη χώρα στην οποία κατέθεσαν τον ιδρώτα της δουλειάς τους, γεμίζοντας τα σεντούκια των καπιταλιστών. 7.000 Γερμανοί ηλικιωμένοι ζουν σε γηροκομεία της Ουγγαρίας, 3.000 στην Τσεχία και 600 στη Σλοβακία.
Η είδηση αυτή από μόνη της αποτελεί απάντηση σε όλους όσοι αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους με τις αντιμνημονιακές τους κορόνες.
Στη Γερμανία, την ισχυρή οικονομία της ΕΕ, που δεν έχει μνημόνια και τρόικες, η κοινωνική πολιτική ακολουθεί πιστά το στρατηγικό στόχο της ΕΕ. Να τσακιστούν όλα τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων σε όλα τα κράτη - μέλη αυτής της λυκοσυμμαχίας προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των μονοπωλίων όχι μόνο στην κρίση, αλλά και στην ανάκαμψη των οικονομιών τους.
Την ώρα που ο κόσμος καίγεται, οι «σφραγίδες» παριστάνουν το κίνημα. Μια σειρά συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ και μαζί τους ορισμένοι από τους μετανοημένους του ΠΑΣΟΚ, που νομίζουν ότι μπορούν να ξεπλυθούν για τη μέχρι τώρα εργατοπατερική στάση τους, επανήλθαν χτες ανακοινώνοντας με ηλεκτρονικό μήνυμα ότι σήμερα το βράδυ θα συγκεντρωθούν στην ΕΡΤ και στις 18 Ιούλη στο Σύνταγμα για να υποδεχτούν τον Σόιμπλε. Τις «κινητοποιήσεις», για τις οποίες δεν έχει πάρει χαμπάρι κανένας στους τόπους δουλειάς, φέρεται να προκηρύσσουν 17 Ομοσπονδίες που συγκροτούν μάλιστα και «συντονιστικό». Πρόκειται για τη γνωστή κίνηση για τη συγκρότηση του νέου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού από εκείνους που κόπτονται για τη δημοκρατία αλλά έχουν γραμμένους στα παλιά τους παπούτσια τους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό: Στα Πετρέλαια, η ομοσπονδία των οποίων φέρεται να καλεί στις κινητοποιήσεις, οι εργαζόμενοι δουλεύουν 12ωρα για να μπει μπροστά η νέα μονάδα των ΕΛΠΕ και πέφτουν σαν τα κοτόπουλα. Αχνα από την Ομοσπονδία. Στους Ιδιωτικούς έχουν γίνει κουρέλι τα δικαιώματα και η Ομοσπονδία υπογράφει νέες μειώσεις στους μισθούς. Στους Ιατρικούς Επισκέπτες τίναξαν στον αέρα το Επικουρικό και τρέχουν για το Επαγγελματικό Ταμείο, και πάει λέγοντας για μία προς μία τις υπογράφουσες. Σ' όλες αυτές τις Οργανώσεις πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Κατανοούμε ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη να εμφανιστεί στο συνέδριό της σαν εντολοδόχος του κινήματος, αλλά τι φταίνε οι εργάτες γι' αυτό; Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από το τι και ποιους εξυπηρετούν τέτοιες κινήσεις και πρακτικές. Γιατί σίγουρα δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Αντίθετα, όλοι αυτοί επιδιώκουν να στήσουν ένα νέο μόρφωμα στο συνδικαλιστικό κίνημα που θα συνεχίσει να βάζει εμπόδια στους εργάτες και το στόχο τους για ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η απάντηση πρέπει να δοθεί και την Πέμπτη 11 Ιούλη στα συλλαλητήρια που οργανώνει το ΠΑΜΕ σ' όλη τη χώρα. Συλλαλητήρια που για την επιτυχία τους έχει απλωθεί ήδη μια πλούσια δραστηριότητα μέσα στους χώρους δουλειάς.
Μάλιστα, απαντώντας και σε σχετική ερώτηση ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης είπε ότι ο τρόπος που λειτουργεί ο ΕΟΠΥΥ δεν είναι σωστός, για να υπογραμμίσει: «Δεν έχουμε ιδεολογικές αγκυλώσεις και αν χρειαστεί και αυτό το μέτρο, γιατί όχι;».
Τα λαϊκά στρώματα πρέπει να πουν με κάθε τρόπο ένα «κατηγορηματικό όχι» στην κατάργηση των δημόσιων υγειονομικών μονάδων -και μάλιστα εκείνων του ΙΚΑ που χτίστηκαν με το δικό τους ιδρώτα. Κι ενώ θα 'πρεπε να 'χουν δωρεάν, σύγχρονες, δημόσιες ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες Υγείας χαρατσώνονται άγρια στην ώρα της ανάγκης. Μόνο τα δύο τελευταία χρόνια, οι χρονίως πάσχοντες μείωσαν -λόγω της οικονομικής κρίσης- κατά 30% τις επισκέψεις τους στους γιατρούς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν και γιατί βρίσκουν ατέλειωτες ουρές όπου ακόμα λειτουργούν δημόσιες υπηρεσίες Υγείας.
Ο λαός πρέπει να σταματήσει κάθε εκχώρηση σε μάνατζερς και να απαιτήσει οι υπηρεσίες Υγείας να χρηματοδοτηθούν πλήρως από το κράτος και όχι από τα ασφαλιστικά Ταμεία και να παρέχονται δωρεάν και χωρίς καμιά συμμετοχή σε όλους. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι συνολικές αναδιαρθρώσεις, που προωθούν κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν γενικευμένες αρνητικές επιπτώσεις στην Υγεία, οι ανασφάλιστοι αυξάνονται αλματωδώς και μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν μπορεί να πληρώσει ούτε την επίσκεψη στο γιατρό, ούτε τη συμμετοχή στα φάρμακα.