Τη συμπλήρωση εκατό χρόνων ανασκαφών στον Κεραμεικό γιόρτασε προχτές το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, με τις σχέσεις, πάντως, μεταξύ της ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίες και των ξένων αρχαιολογικών σχολών και ινστιτούτων στην Ελλάδα να μην είναι πάντα οι καλύτερες, με ευθύνη των κυβερνήσεων, οι οποίες αποδυναμώνουν διαχρονικά τις ελληνικές δημόσιες επιστημονικές δομές και το έμπειρο και φιλότιμο προσωπικό τους, προς όφελος ιδιωτών, ή ξένων επιστημονικών φορέων.

Οι Γερμανοί δεν ανάσκαψαν πρώτοι την πανέμορφη αυτή αρχαία γειτονιά κάτω από την Ακρόπολη. Προηγήθηκε η «Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία» το 1870 με διευθυντή τον Στ. Κουμανούδη. Από το 1913 μέχρι σήμερα την ανασκάπτει το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Τα ευρήματα στον Κεραμεικό είναι πολλά και εντυπωσιακά αφού, κατά την αρχαιότητα, υπήρξε περιοχή εγκατάστασης αγγειοπλαστών και αγγειογράφων και ο κύριος τόπος παραγωγής των περίφημων αττικών αγγείων. Σταδιακά έγινε το σημαντικότερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας.

Την περίοδο της γερμανικής κατοχής, ναζί αρχαιολόγοι επιδίδονται σε εκτεταμένο αρχαιολογικό πλιάτσικο, σε όλη τη χώρα, ενώ τα κατοχικά στρατεύματα προχωρούν σε καταστροφές. Ο Κεραμεικός και η Ακρόπολη δεν εξαιρέθηκαν. Οπως διαβάζουμε στον τόμο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας (εκδόθηκε το 1946 με τίτλο «Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και των στρατών κατοχής»), το 1941 στον Κεραμεικό ο Γερμανός αρχαιολόγος Getauer κλέβει μελανόμορφο γραπτό πίνακα «εξαιρετικής τέχνης μετά παραστάσεως προθέσεως νεκρού». Επίσης, Γερμανοί στρατιώτες, μεμονωμένα και σε ομάδες με αξιωματικούς, αποκολλούσαν μαρμάρινα τμήματα από την Ακρόπολη, χρησιμοποιώντας ακόμη και τις ξιφολόγχες τους. Την τελευταία μέρα της αποχώρησής τους από την Ελλάδα, οι ναζί πυροβόλησαν το ανάγλυφο του Χάρωνα στον Κεραμεικό.

Ούτε καν έμμεση νύξη για τα παραπάνω δεν έκανε ο υπουργός Πολιτισμού, Π. Παναγιωτόπουλος, μιλώντας σε εκδήλωση για τα 100 χρόνια ανασκαφών στον Κεραμεικό από τους Γερμανούς. Είπε μόνο ότι «οι σχέσεις των δύο χωρών πέρασαν πολλές διακυμάνσεις, όπως επίσης είναι αλήθεια ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι αποτέλεσαν και ένα πεδίο δοκιμασίας των σχέσεων αυτών, φορτίζοντας τη συνείδηση, πολλές φορές αρνητικά, αλλά και τις σχέσεις των δύο λαών». «Θέλω να σημειώσω», συνέχισε, «και αυτό τιμά ιδιαίτερα την Ελλάδα, ότι ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής ελίτ της μεταπολεμικής Γερμανίας είχε άμεση σχέση, οργανική σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό»... φέροντας σαν παράδειγμα τον πρώτο μεταπολεμικό καγκελάριο της Δ. Γερμανίας, Κ. Αντενάουερ, με αφορμή ένα μήνυμά του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό! Τον χαρακτήρισε ως «αρχιτέκτονα του γερμανικού μεταπολεμικού οικονομικού και θεσμικού θαύματος και ένα από τους πιο σημαντικούς Ευρωπαίους πολιτικούς που έθεσαν τα θεμέλια για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα». Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι ο Αντενάουρ απαγόρευσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας το 1956...

Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης προκηρύσσει ακροάσεις μουσικών για σύναψη συμβάσεων έργου ανά συναυλία ενός κορυφαίου Β' στο κλαρινέτο για την κάλυψη των εκτάκτων αναγκών της.

Οι ακροάσεις θα πραγματοποιηθούν στις 27/8 (2 μ.μ.) στην αίθουσα δοκιμών της ορχήστρας (λεωφόρος Νίκης 73, Θεσσαλονίκη). Οι αιτήσεις συμμετοχής, συνοδευόμενες από σύντομο βιογραφικό σημείωμα, πρέπει να υποβληθούν έως τις 26/8, στη Γραμματεία της ΚΟΘ (Νίκης 73), ή να σταλούν ηλεκτρονικά στη διεύθυνση maria@tsso.gr.

Ο κάθε υποψήφιος πρέπει να έχει τον πιανίστα συνοδό του. Οι υποψήφιοι θα εξεταστούν με τα εξής έργα: Μozart: Το 1ο μέρος από το «Κοντσέρτο για κλαρινέτο» ή το 1ο μέρος από το«Κουϊντέτο». Αποσπάσματα από ορχηστρικά έργα: F. Mendelssohn - Bartholdy: «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» (Scherzo), έργο 61 (2οΚλαρινέτο). Για mibmol: Αποσπάσματα από ορχηστρικά έργα: M. Ravel: «Bolero», H. Berlioz: «Φανταστική Συμφωνία, έργο 14», R. Strauss: «Till Eulenspiegel, έργο 28», D. Shostakovich: «Symphony No 6 (II & III μέρος)» και «Symphony No 10 (μέρη I, II & IV)».