Με πανομοιότυπα σχεδόν σχόλια και ρεπορτάζ συνεχίστηκε και χτες η επίθεση στο ΚΚΕ για την πώληση του ραδιοτηλεοπτικού «902». Μια «σύμπτωση», ωστόσο, που αξίζει να καταγραφεί, είναι ότι δυο εφημερίδες, τα «ΝΕΑ» και η «ΑΥΓΗ», σέρνουν το χορό στη συκοφάντηση του ΚΚΕ, με δημοσιεύματα που ξεπερνάνε κατά πολύ τα όρια της πολιτικής κριτικής, δείχνοντας εμπάθεια για το Κόμμα και μίσος για τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά. Το σημειώνουμε αυτό επειδή ανάλογη ταύτιση ανάμεσα στα συγκροτήματα του Λαμπράκη και του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε και πριν από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όταν ο ένας αντέγραφε τα «ρεπορτάζ» του άλλου για τον «εμφύλιο που μαίνεται προσυνεδριακά στο Κόμμα», για τους «διαφωνούντες που ξεπαστρεύει η ηγεσία», για την «πίεση που ασκεί η βάση στην ηγεσία να αλλάξει πολιτική». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα δημοσιεύματά τους παρουσίαζαν το 19ο Συνέδριο σαν το «κύκνειο άσμα» του ΚΚΕ, διανθίζοντας τις προσδοκίες τους αυτές με «αποκλειστικές πληροφορίες» για τα «μαχαίρια που έχουν βγει στον Περισσό», για τις «κόντρες μεταξύ ομάδων στελεχών» και άλλα παρόμοια. Τέτοια «δημοσιογραφική» σαβούρα σέρβιραν προσυνεδριακά στους αναγνώστες τους οι φυλλάδες των αστών, με πρωτομάστορες τα «ΝΕΑ» και την «ΑΥΓΗ». Βέβαια, μετά το Συνέδριο, όταν αποκαλύφθηκε ότι η αντιΚΚΕ βρωμιά τους στεκόταν στον αέρα, επανήλθαν στο γνωστό μοτίβο της αποσιώπησης ή της διαστρέβλωσης των θέσεων του ΚΚΕ, στα λιγοστά ρεπορτάζ που φιλοξενούσαν στις σελίδες τους για το Κόμμα.

Τώρα επανέρχονται με «σεντόνια» και ολοσέλιδα ρεπορτάζ, για να πουν ξανά στους αναγνώστες τους ότι το ΚΚΕ λειτουργεί σαν καπιταλιστής, ότι διαπλέκεται με επιχειρηματίες, ότι είναι άπληστος εργοδότης και άλλα παρόμοια. Ολα αυτά για να πλήξουν το ηθικό κύρος του Κόμματος και να πετύχουν ό,τι δεν κατάφεραν «ομού και αντάμα» αστοί και οπορτουνιστές όλα τα προηγούμενα χρόνια, με κορύφωση την υπόθεση «Γερμανός» και τα ψέματα που έγραψαν και είπαν τότε για το Κόμμα. Κατηγορούν για ανηθικότητα το ΚΚΕ αυτοί που έχουν ισοπεδώσει κάθε έννοια ηθικής και δεοντολογίας στον τρόπο που αντιμετωπίζουν το Κόμμα. Κρύβουν από τον κόσμο ότι αυτό που τους ενοχλεί και τους πειράζει δεν είναι βέβαια το αν το ΚΚΕ πούλησε ή όχι το σταθμό του, αλλά η στρατηγική του Κόμματος, η ίδια η ύπαρξή του, σε μια περίοδο που ανακατεύεται ξανά η σούπα της αναμόρφωσης του συστήματος και θα ήθελαν ένα ΚΚΕ ηθικά ξεπεσμένο στα μάτια του λαού, ανίκανο να συσπειρώνει, να αποκαλύπτει και να πολεμά το ρόλο αστών και οπορτουνιστών. Και επειδή ξέρουν ότι το «κρα» του κόρακα δύσκολα μπορεί να ακουστεί σαν κελάηδισμα στα αυτιά του λαού, ξεπερνούν κάθε όριο σ' αυτά που γράφουν για το ΚΚΕ, με αφορμή την πώληση του «902», ακολουθώντας τη διδαχή του Γκέμπελς «πες πες, κάτι θα μείνει»...

Στις μερικές χιλιάδες λέξεις που έχουν γράψει οι αστικές γραφίδες και οι οπορτουνιστές στις εφημερίδες τους, οι απαντήσεις που από την πρώτη ώρα έδωσε το ΚΚΕ είτε αποσιωπούνται, είτε παρουσιάζονται διαστρεβλωμένες και με αποσπασματικότητα. Σκούζουν για τους εργαζόμενους που απολύονται, αλλά δε λένε πως η απόφαση του ΚΚΕ να κλείσει τον «902» ήταν ανακοινωμένη από καιρό και πως αυτό συνεπάγεται αναγκαστικά την απώλεια της εργασίας όσων πρόσφεραν από το μετερίζι του σταθμού. Το ΚΚΕ εξηγεί τώρα ότι επέλεξε την πώληση, προκειμένου όσοι έχασαν ή θα χάσουν τη δουλειά τους να μη μείνουν χωρίς τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις, να μη μείνουν απλήρωτες οι οφειλές του σταθμού στα Ταμεία. Το ΚΚΕ λέει ακόμα ότι η πώληση θα γινόταν αναγκαστικά σε κάποια επιχείριση, αφού στον καπιταλισμό δεν γίνεται να πουλήσεις στο κράτος (εκεί να δεις τι θα έγραφαν για το ΚΚΕ!). Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους θολωμένους αντικομμουνιστές των αστικών συγκροτημάτων και της «ΑΥΓΗΣ», οι οποίοι άλλωστε είναι μαθημένοι στα «δανεικά κι αγύριστα» στις δοσοληψίες τους, ενώ στα ΜΜΕ που ελέγχουν ο εργασιακός Μεσαίωνας έχει εγκατασταθεί προ πολλού. Αρα, αλλού είναι ο καημός του Συγκροτήματος και του «χαλίφη στη θέση του χαλίφη», που μεταλλάσσεται σε ΠΑΣΟΚ για να κυβερνήσει. Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, η μετάλλαξη αυτή δεν μπορεί παρά να αντανακλάται και στα Μέσα του...