Θέμα λίγων ημερών (πιθανότατα μέχρι το τέλος της βδομάδας) είναι οι κυβερνητικές ανακοινώσεις σχετικά με τις κυοφορούμενες «αναδιαρθρώσεις» των βιομηχανιών παραγωγής αμυντικού υλικού (ΕΑΣ και ΕΛΒΟ), ενώ αντίστοιχη είναι και η τύχη που επιφυλάσσουν για την εταιρεία και τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ. Το συγκεκριμένο αντιλαϊκό σχέδιο συγκαταλέγεται στα «προαπαιτούμενα μέτρα», τα οποία έχουν συμφωνηθεί με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ - ΔΝΤ).

Κεντρική και στρατηγικού χαρακτήρα κατεύθυνση αποτελεί η συρρίκνωση του λεγόμενου «λειτουργικού κόστους», η κατάργηση επιμέρους επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που κρίνονται ασύμφορες, οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων. Στόχος είναι η προσέλκυση ιδιωτών - «επενδυτών», οι οποίοι θα αναλάβουν τις εταιρείες ή τμήματα των εταιρειών που τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον και μπορούν να τους εξασφαλίσουν γρήγορο και σίγουρο κέρδος, προσμετρώντας και τις κρατικές παραγγελίες και προμήθειες.

Ορθάνοιχτο προβάλλει το ενδεχόμενο είτε να βάλουν οριστικά λουκέτα, είτε να προχωρήσουν στην επανάληψη της μεθόδευσης που ακολούθησαν στην περίπτωση της ΕΡΤ, δηλαδή να κλείσουν κάποια από τις επιχειρήσεις, προκειμένου στη συνέχεια να ιδρύσουν νέα, διάδοχη εταιρεία, απαλλαγμένη από «βαρίδια». Η Κομισιόν, από την πλευρά της, μέσω της ευρωενωσιακής Επιτροπής Ανταγωνισμού, σφίγγει τη θηλιά γύρω από τη ΛΑΡΚΟ, βάζοντας στο στόχαστρο και αναζητώντας λεγόμενες κρατικές επιδοτήσεις που τάχα νοθεύουν τον «ανταγωνισμό». Είναι οι ίδιοι που έχουν μπουκώσει τους τραπεζίτες τους με ασύλληπτα πακέτα κρατικών ενισχύσεων.

Η τύχη των ΕΑΣ - ΕΛΒΟ - ΛΑΡΚΟ συζητείται σε αλλεπάλληλες κυβερνητικές συσκέψεις. Ειδικότερα, δρομολογούνται τα παρακάτω:

• Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα: Προβλέπεται η διάσπαση - απόσχιση του «αμυντικού σκέλους» των ΕΑΣ, δηλαδή των τμημάτων παραγωγής πολεμικού υλικού, από τις άλλες βιομηχανικές δραστηριότητες. Για τη συνέχεια, μεθοδεύουν την ένταξη της εταιρείας στη νομοθετική ρύθμιση (ν. 3429/2005), που προβλέπει κατάργηση - συγχώνευση και αναδιάρθρωση μονάδων, απόσπαση περιουσιακών στοιχείων, με τη δυνατότητα συγχώνευσης με άλλες εταιρείες ή ακόμη και με τη σύσταση νέων εταιρειών, με στόχο την παραπέρα ιδιωτικοποίησή τους. Υπενθυμίζεται ότι σε ισχύ είναι τα ευρωενωσιακά σχέδια για συγκέντρωση της αμυντικής βιομηχανίας σε μεγάλες παραγωγικές μονάδες των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών, ενώ για τα κερδοφόρα τμήματα των ελληνικών ΕΑΣ καραδοκούν ισραηλινά και αμερικανικά μονοπώλια.
• Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων: Προκρίνεται το σχέδιο «ειδικής εκκαθάρισης εν λειτουργία», το οποίο συνεπάγεται τη δυνατότητα για «κούρεμα» των υποχρεώσεων της εταιρείας, ακόμη και σε ό,τι αφορά τις οφειλές της προς τους εργαζόμενους. Ο ειδικός εκκαθαριστής, που θα διορίσει η συγκυβέρνηση, δηλαδή η ίδια, μπορεί να αποφασίζει ακόμη για την άμεση διακοπή της επιχείρησης, το σταδιακό περιορισμό των δραστηριοτήτων. Οι συμβάσεις εργασίας μπορεί να λυθούν με καταγγελία ή να ανασταλούν «αζημίως για την εταιρεία».
• ΛΑΡΚΟ: «Πρόταση» της κυβέρνησης είναι η διάσπαση της εταιρείας σε δύο κομμάτια και συγκεκριμένα στο εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα μεταλλεία του Αϊ - Γιάννη, τα οποία και προορίζουν για πώληση σε «επενδυτές». Οι υπόλοιπες δραστηριότητες και υποδομές περνούν άμεσα σε καθεστώς εκκαθάρισης με προοπτική την ιδιωτικοποίηση. Σχετικά με τις θέσεις εργασίας, προβλέπεται να ισχύσουν όσα προδιαγράφονται και για τους εργαζόμενους στα ΕΑΣ και την ΕΛΒΟ.

Σε σχόλιο για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, σχετικά με τις αμυντικές βιομηχανίες, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για την αμυντική βιομηχανία οδηγούν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων, στη δραστική συρρίκνωση και ιδιωτικοποίησή της, ενώ αποτελούν επικίνδυνη μεθόδευση με σοβαρές επιπτώσεις στην αμυντική ικανότητα της χώρας. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι βασικές αμυντικές βιομηχανίες είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής, που ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις, προωθώντας τις εισαγωγές οπλικών συστημάτων από μονοπωλιακούς ομίλους και πάντα με γνώμονα τις δεσμεύσεις της χώρας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Τα σχέδια της κυβέρνησης πρέπει να συναντήσουν αποφασιστική αντίδραση τόσο από τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις αυτές, όσο και από το λαό συνολικά. Σε αντίθεση με το σημερινό ρόλο που της επιφυλάσσουν κυβέρνηση - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η αμυντική βιομηχανία διαθέτει σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν πολλαπλά, από την παραγωγή αμυντικού εξοπλισμού μέχρι την παραγωγή μέσων για ειρηνικές χρήσεις, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, με αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική λαϊκή εξουσία».