ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επικίνδυνο σχέδιο για ένσημα - συντάξεις

Νέες ανατροπές στις επικουρικές συντάξεις και στην απόδοση των εφάπαξ προδιαγράφονται με την ευρεία σύσκεψη που συγκαλεί σήμερα το πρωί το υπουργείο Εργασίας. Μετά τον κουρνιαχτό που σήκωσε το υπουργείο Εργασίας για τις εισφορές που δεν απέδιδαν οι εργοδότες προς το επικουρικό ταμείο των εμποροϋπαλλήλων, τώρα έρχεται και η «λυπητερή». Μόνο που αυτή δεν απευθύνεται προς τους εργοδότες, αλλά στους εργαζόμενους - ασφαλισμένους οι οποίοι βέβαια δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για το αν αποδίδονταν ή όχι οι εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Ετσι ενώ υποτίθεται πως -όπως ανακοινώνει το υπουργείο- «Σκοπός της σύσκεψης είναι να συζητηθεί και να αντιμετωπιστεί οριστικά το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής και εισφοροαποφυγής λόγω της έλλειψης ελέγχου και παρακολούθησης στο σύστημα καταβολής εισφορών και παροχών στα ταμεία της επικουρικής ασφάλισης και της παροχής εφάπαξ (ΕΤΕΑ, ΤΑΠΙΤ)», το «ζουμί» της υπόθεσης κρύβεται στη συνέχεια της ανακοίνωσης που κάνει σαφές ότι «στη σύσκεψη θα αποφασιστεί και θα ανακοινωθεί το νέο σύστημα των ενιαίων ρυθμίσεων στις εισφορές των Ταμείων, το νέο πλαίσιο των οργανωτικών και διαρθρωτικών αλλαγών καθώς και το τελικό χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους στον τομέα της επικουρικής ασφάλισης και της παροχής εφάπαξ για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα».

Οι εξελίξεις αυτές πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκι για τους εργαζόμενους, πολύ περισσότερο που σε συνάρτηση με διάταξη η οποία ψηφίστηκε πέρυσι για τον τρόπο απόδοσης στα Ταμεία εφάπαξ των εισφορών από τους εργοδότες, όπου δε θα γίνεται αυτόματα η καταχώρηση των ενσήμων, αλλά αυτή θα γίνεται μετά από Πράξη Επιβολής Εισφορών και την επίδοση αυτής στον εργοδότη, η ευθύνη για την αναζήτηση και καταχώριση των εισφορών αυτών μεταφέρεται στους ίδιους τους ασφαλισμένους, που πρέπει να κυνηγάνε τους μη συνεπείς εργοδότες και τους εισφοροδιαφεύγοντες. Ανοίγει έτσι επικίνδυνος δρόμος για τους ασφαλισμένους, αφού η διασφάλιση των ενσήμων τους, της σύνταξής τους και ειδικά του εφάπαξ με το νόμο αυτό, και με δεδομένη την κατάσταση των ελεγκτικών μηχανισμών των Ταμείων, φορτώνεται στις πλάτες τους.

Οι «βλαχοδήμαρχοι»...

Αποπροσανατολιστικός καβγάς ξέσπασε ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και στον οποίο ενεπλάκη και η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδος διά του προέδρου της Κώστα Ασκούνη, με αφορμή την αναφορά του Αλ. Τσίπρα στην ομιλία του στην ΚΕ του κόμματός του για «βλαχοδήμαρχους» που έχουν εκλεγεί από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και πρέπει να «σαρωθούν». Η ΝΔ μιλά για προσβολή των ψηφοφόρων που στήριξαν και εξέλεξαν αυτούς τους δημάρχους, ο δε Κ. Ασκούνης λέει ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με αυτή την παρέμβαση επιλέγει «την πλήρη υποταγή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των δημάρχων στο κόμμα και στο κομματικό συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ, αγνοώντας προκλητικά κάθε έννοια αυτονομίας και αυτοτέλειας του θεσμού».

Ολοι τους κοροϊδεύουν τον κόσμο.

Για την αναφορά του Αλ. Τσίπρα: Στις τοπικές εκλογές του 2010 ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ικαρία συνεργάστηκε με ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/ΛΑ.Ο.Σ., ενάντια στον υποψήφιο που στήριξε το ΚΚΕ. Και αυτός ο υποψήφιος εξελέγη -σύμφωνα με τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ- «βλαχοδήμαρχος». Ακόμα, σε εκείνες τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ για να υποστηρίξουν -κατά τα λεγόμενα του Αλ. Τσίπρα «βλαχοδήμαρχους»- στους Δήμους Πετρούπολης, Ελευσίνας, Βόλβης Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, οι δήμαρχοι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπου κι αν άσκησαν διοίκηση πρωτοστάτησαν στο να περάσουν αντεργατικές αντιλαϊκές ρυθμίσεις, όπως τα περίφημα stage, η λεγόμενη μερική απασχόληση, τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, οι συμβασιούχοι. Ολα αυτά συνέβαλαν στο σημερινό αδιέξοδο που έχουν περιέλθει οι εργαζόμενοι στους δήμους σε όλη τη χώρα. Ακόμα, αποδέχτηκαν λογικές φορολόγησης των λαϊκών νοικοκυριών για να έχουν έσοδα οι δήμοι κ.ά.

... και οι υποκριτές

Για την υποκρισία της ΝΔ: Οι ψηφοφόροι, λαϊκές εργατικές οικογένειες, έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με την αντιλαϊκή πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι δήμαρχοι που στήριξε η ΝΔ. Βιώνουν τις επιπτώσεις του «Καλλικράτη» δηλαδή τη φορολόγηση, τις περικοπές σε υπηρεσίες, τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών των δήμων, το καθεστώς της λεγόμενης «επιτήρησης» στους δήμους που οδηγεί σε απολύσεις εργαζομένων και αύξηση φόρων όπως το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) και τόσα άλλα.

Για τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ: Η ηγεσία της ΚΕΔΕ είναι η πρώτη και καλύτερη στο να υπηρετεί πιστά τα κελεύσματα της κυβέρνησης. Τι άλλο να κάνει κάποιος δηλαδή, όταν (βλέπε ΚΕΔΕ) ζητά να συμμετάσχει στη διαδικασία αξιολόγησης προσωπικού και δομών των δήμων που θα οδηγήσει σε κλείσιμο υπηρεσιών (παιδικοί σταθμοί, προγράμματα πρόνοιας κ.ά.) και σε χιλιάδες διαθεσιμότητες, και απολύσεις εργαζομένων; Είναι η λογική της ΚΕΔΕ που υπηρετεί την πολιτική της συγκυβέρνησης. Οσον αφορά τα περί «αυτονομίας και αυτοτέλειας του θεσμού» ας τα αφήσει κατά μέρος ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ. Η Τοπική Διοίκηση είναι μηχανισμός του κράτους, είναι κρατική δομή που υπάρχει για να υλοποιεί αυτή την πολιτική.

Προς «Τα Νέα» και ΔΟΛ

«Εγώ πάλι περιμένω να δω τι άλλο κρύβεται πίσω από την πώληση του 902. Δεν αποκλείω να υπάρχουν και άλλοι δράκοι...». Αυτά έγραψαν τα χτεσινά «Νέα» του συγκροτήματος Λαμπράκη, που είναι στην πρώτη γραμμή της αντικομμουνιστικής εκστρατείας, με αφορμή την πώληση του «902». Ολο για δράκους ψάχνετε αλλά τελικά μήπως οι δράκοι είστε εσείς εκεί στο ΔΟΛ;

Το αντιλαϊκό «κοκτέιλ»

Μπόλικος κουρνιαχτός σηκώνεται και πάλι γύρω από το μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης. Παρά τις όποιες επιμέρους διαφοροποιήσεις, κοινή συνισταμένη και διακηρυγμένος στόχος είναι η διαμόρφωση του κατάλληλου «επιχειρηματικού κλίματος», η προσέλκυση των κεφαλαίων που αναζητούν κερδοφόρα διέξοδο σε κλάδους και τομείς της οικονομικής δραστηριότητας. Αφορμή για τη συζήτηση είναι η επικείμενη επίσκεψη της τρόικας στην Αθήνα, η οποία εξελίσσεται με φόντο τις γερμανικές εκλογές. Ανεξάρτητα από τις αντιθέσεις ανάμεσα στα τμήματα του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το πώς θα διαμορφωθεί στο άμεσο μέλλον το μείγμα της διαχείρισης και ανεξάρτητα αν για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους επιλεγεί το άμεσο «κούρεμα» ή το έμμεσο «κούρεμα» (όπως είναι η μείωση των επιτοκίων και η παράταση αποπληρωμής των δανείων) ή ένα τρίτο δάνειο, η επίθεση στο λαό θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί με νέα μέτρα.

Η συγκυβέρνηση εστιάζει την πολιτική και την προπαγάνδα της στην επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων στον κρατικό προϋπολογισμό. Για να το πετύχει, σμπαραλιάζει μισθούς και συντάξεις, κονδύλια που αφορούν στις λαϊκές ανάγκες (Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία κ.ά.), επιβάλλει αλλεπάλληλα χαράτσια και φόρους στα λαϊκά στρώματα. Αλλες δυνάμεις της διαχείρισης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, επικεντρώνουν την κριτική τους στην αναποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής και κόπτονται ότι το κρατικό χρέος «δεν είναι βιώσιμο». Ανησυχούν δηλαδή για το ότι δε θα γίνει κατορθωτή η αποπληρωμή του στους μεγαλοδανειστές! Από κοντά και τα διάφορα «Plan B», που εκπορεύονται με φόντο τους ανταγωνισμούς και τις κόντρες ανάμεσα στα μονοπώλια για τον επιμερισμό της χασούρας από την κρίση και την καταστροφή κεφαλαίου.

Το «κοκτέιλ» της αντιλαϊκής πολιτικής, που συζητιέται τις μέρες αυτές με αφορμή και τις γερμανικές εκλογές, έχει να κάνει με συνδυαστικά μέτρα που αφορούν στο νέο «κούρεμα» του κρατικού χρέους και για το ύψος του νέου πακέτου χρηματοδοτικής στήριξης στην Ελλάδα. Τόσο το ένα, όσο και το άλλο ενδεχόμενο, όπως επίσης η όποια αναλογία της «δόσης», συνεπάγονται αλλεπάλληλα νέα μέτρα, δίπλα σ' αυτά που έχουν ήδη αποφασιστεί. Αυτός είναι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάκαμψης, η οποία, προϋποθέτει τη διαμόρφωση φτηνότερης, περισσότερο ευέλικτης εργατικής δύναμης, προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Και αυτό, γιατί ανεξάρτητα από τον πολιτικό μανδύα, η πολιτική όλων των κομμάτων που δεν αμφισβητούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, είναι χτισμένη στο έδαφος της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Η καπιταλιστική ανάκαμψη, όταν, όποτε και στο βαθμό που θα επέλθει, δεν πρόκειται να αλλάξει τη θέση των λαϊκών στρωμάτων. Τα μέτρα που πάρθηκαν το προηγούμενο διάστημα αποφασίστηκαν προκειμένου να έχουν «μόνιμο χαρακτήρα και απόδοση». Στάχτη στα μάτια είναι οι ισχυρισμοί για το τάχα διαφορετικό μείγμα διαχείρισης. Για το λαό υπάρχει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, χωρίς τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους, με εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό, για την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει. Εξέλιξη που απαιτεί τώρα οργάνωση και πάλη ενάντια σ' αυτά τα μέτρα και την πολιτική που τα υπηρετεί, σε συνδυασμό με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και μονομερή διαγραφή του χρέους.