Κινητικότητα καταγράφεται στο χώρο όπου φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν οι δυνάμεις της ντόπιας σοσιαλδημοκρατίας, με τη συγκρότηση της λεγόμενης «κεντροαριστεράς». Η όλη συζήτηση αποτελεί μέρος της συνολικότερης προσπάθειας για αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, προκειμένου η αστική τάξη να διαμορφώσει εφεδρείες στη διαχείριση και τη χειραγώγηση του λαού. Η συγκρότηση και μορφοποίηση της «κεντροαριστεράς» εκεί στοχεύει, καθώς από τα αστικά Μέσα προβάλλεται η αναγκαιότητα να καλυφθεί με ένα νέο πολιτικό φορέα ο χώρος ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά τη συνάντηση που είχε στα μέσα της βδομάδας με τον Χ. Καστανίδη (είχε συγκροτήσει προεκλογικά με την Λούκα Κατσέλη την «Κοινωνική Συμμαχία»), ο Φ. Κουβέλης αναμένεται, σύμφωνα με διαρροές, να συναντήσει τις επόμενες μέρες και τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ Γ. Πεταλωτή, ο οποίος φέρεται να συζητάει με στελέχη της ΔΗΜΑΡ στη Θράκη. Σύμφωνα με όσα διαρρέονται, όπως και ο Χ. Καστανίδης, έτσι και ο Γ. Πεταλωτής «έχει συμφωνήσει στην ανάγκη συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων και του δημοκρατικού σοσιαλισμού».

Το στίγμα των κινήσεων της ΔΗΜΑΡ, ανταγωνιστικά προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ από τη μια και τον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, έδωσε χτες ο Φ. Κουβέλης, σημειώνοντας σε δήλωσή του «την ανάγκη δημιουργίας ενός τρίτου πόλου που θα αποτελέσει μια ελκυστική πρόταση εξουσίας». Σύμφωνα με τον ίδιο, «σήμερα, είναι απολύτως αναγκαία η συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων που διαφωνούν με την ασκούμενη πολιτική της δικομματικής κυβέρνησης, αλλά και το λαϊκισμό της μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου από την αξιωματική αντιπολίτευση».

Κατά δήλωσή του, ο Φ. Κουβέλης επιδιώκει «ένα πολιτικό πόλο διευρυμένο, που θα διατυπώσει μία πολιτική πρόταση που θα εμπνεύσει και θα πείσει την κοινωνία για μία νέα πορεία εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή». «Η συσπείρωση αυτή αφορά όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, της πολιτικής οικολογίας, των νέων κοινωνικών κινημάτων», σημειώνει ο ίδιος και, επαναφέροντας ιδεολογήματα του παρελθόντος, καταλήγει: «Αυτός, ο τρίτος πόλος, θέλουμε να λάβει πολιτικά και οργανωτικά χαρακτηριστικά παράταξης, ώστε να διασφαλίζεται η ουσιαστική συμμετοχή στη διαμόρφωση πολιτικής και την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών».

Για την πρωτοκαθεδρία στον ίδιο χώρο ερίζει και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, με αφορμή την επέτειο της ίδρυσής του (3 Σεπτέμβρη), διοργανώνει διήμερο πολιτικό - επιστημονικό συνέδριο στις 3 και 4 Σεπτέμβρη, με θέμα: «Από τη μεταπολίτευση στην κρίση. Από την κρίση στην ανασυγκρότηση. Το ΠΑΣΟΚ και η ελληνική πραγματικότητα 1974 - 2014».

Στο συνέδριο θα μιλήσουν μεταξύ άλλων οι Κ. Σημίτης, Γ. Παπανδρέου και Ε. Βενιζέλος, αλλά και πρώην στελέχη του κόμματος που τώρα συμμετέχουν στις ζυμώσεις για τη συγκρότηση της «κεντροαριστεράς». Μεταξύ αυτών οι Αν. Γιαννίτσης, Ν. Χριστοδουλάκης, Ηλ. Μόσιαλος, Ν. Μπίστης, Στ. Μπένος, κ.ά. Εχουν προσκληθεί ακόμα οι Βάσω Παπανδρέου, Κ. Σκανδαλίδης, Π. Ευθυμίου, Απ. Κακλαμάνης, Παρ. Αυγερινός, Δημ. Ρέππας και Ι. Σουλαδάκης.

Υπενθυμίζεται ότι στο παιχνίδι της «κεντροαριστεράς» επιδιώκει να «χωθεί» και ο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ, τα οποία συγκρότησαν «σοσιαλιστική» τάση στο εσωτερικό του. Σύμφωνα με τις διακηρύξεις τους, «μέλημά μας είναι να διαμορφώσουμε την κατάσταση κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αυτοδύναμος. Εμείς ως τάση θα κάνουμε όλες εκείνες τις διεργασίες ώστε να ενταχθεί σε εμάς όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος που προέρχεται από το μπλοκ του σοσιαλισμού».

Η παραπάνω είδηση έχει το ενδιαφέρον της από την εξής σκοπιά: Κατά καιρούς, δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι, προσπαθούν να παρουσιάσουν τις σκανδιναβικές χώρες σαν «μοντέλο» αστικής διαχείρισης, που μπορεί να συνδυάζει την ευρωστία στην καπιταλιστική οικονομία και ταυτόχρονα τη λαϊκή ευημερία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Δεν πάει πολύς καιρός απ' όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι πρέπει η Ελλάδα να μιμηθεί την Νορβηγία στον τρόπο ανάπτυξης, για να προκόψουν τα μονοπώλια μαζί με το λαό. Αποδεικνύεται όμως ότι η κρίση δεν αφήνει ανέγγιχτη καμιά καπιταλιστική οικονομία στην Ευρωζώνη και ότι καμιά κατάκτηση του λαού (ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες την απέσπασε σε κάθε χώρα) δεν είναι εγγυημένη και μόνιμη στον καπιταλισμό. Η οικονομία της Νορβηγίας τελματώνει και η κυβέρνηση, σε σύμπραξη με τους σοσιαλδημοκράτες, που ορέγεται για συμμάχους του ο ΣΥΡΙΖΑ, πάνε προληπτικά να φορτώσουν την επερχόμενη κρίση στο λαό, με τα ίδια επιχειρήματα που το κάνουν οι αστοί σε όλες τις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ. Προς γνώση και συμμόρφωση όσων λαϊκών ανθρώπων δελεάζονται από τις αυταπάτες που μοιράζει απλόχερα ο ΣΥΡΙΖΑ για εξανθρώπιση του καπιταλισμού και φιλολαϊκή τάχα διαχείριση της κρίσης.