Τονίζουν ότι για την επιτυχία του απαιτείται οργάνωση και σχεδιασμός. Ο αγώνας πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της διάρκειας, να δημιουργεί όρους συμμαχίας με το σύνολο των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική, να διαμορφώνει αιτήματα με βάση τις ανάγκες τους.

Στόχοι του αγώνα είναι η αποτροπή της αντιλαϊκής επίθεσης, η διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και η δημιουργία των όρων για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για έναν άλλο δρόμο φιλολαϊκής ανάπτυξης, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτό οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο καλούν κάθε ριζοσπάστη συνδικαλιστή, όλους τους εργαζόμενους του Δημοσίου να πάρουν πρωτοβουλίες οργάνωσης και μέτρα για την επιτυχία της 48ωρης απεργίας, σε κάθε τόπο δουλειάς. Παράλληλα απευθύνουν ξεχωριστό κάλεσμα για την ανάγκη μαζικής συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις που θα γίνουν τη δεύτερη μέρα της απεργίας, σε όλα τα Σωματεία του Δημοσίου για την κλιμάκωση της πάλης, για απεργίες και αγώνες με διάρκεια.

Στην αντίπερα όχθη στέκονται οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που δε θέλουν τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές του αγώνα. Προσπαθούν να χειραγωγήσουν τις διαθέσεις τους, να ελέγξουν οι ίδιες τους αγώνες που εκδηλώνονται -εφόσον δεν μπορούν να τους εμποδίσουν- ώστε να τους βάλουν σε καλούπια ακίνδυνα για το σύστημα. Θέλουν να καταστήσουν απώτερο στόχο της πάλης ένα άλλο μείγμα διαχείρισης του καπιταλισμού.

Είναι χαρακτηριστική η ανακοίνωση χτες από τις πλειοψηφίες στις πέντε Ομοσπονδίες Εργαζομένων σε φορείς και οργανισμούς του υπουργείου Εργασίας για πενθήμερη απεργία που ξεκινά στις 16 Σεπτέμβρη. Κινητοποίηση αναγκαία που όμως δεν έρχεται σαν αποτέλεσμα ουσιαστικής ενημέρωσης, συζήτησης και απόφασης των ίδιων των εργαζομένων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πολλούς χώρους δεν έχουν γίνει ακόμα συνελεύσεις. Στις Ομοσπονδίες ΟΑΕΔ και Ασφαλιστικών Ταμείων (ΠΟΠΟΚΠ) δεν έχουν γίνει ακόμα συνελεύσεις στους πιο μαζικούς συλλόγους, το Σύλλογο ΟΑΕΔ Αττικής και το Σύλλογο ΟΑΕΕ. Στην Ομοσπονδία ΙΚΑ, στη συνέλευση του Συλλόγου Αττικής, επίσης του πιο μαζικού συλλόγου, συμμετείχαν, σύμφωνα με την ίδια την πλειοψηφία, μόλις το 20% των μελών, δεν έγινε ουσιαστική συζήτηση, και στην ψηφοφορία η πλειοψηφία πραξικοπηματικά δεν έθεσε το σύνολο των προτάσεων, αλλά μόνο τη δική της πρόταση που ήταν να εξουσιοδοτηθεί η Ομοσπονδία να αποφασίσει πότε και για πόσο θα κηρύξει απεργία! Στο Σύλλογο του υπουργείου Εργασίας στη συνέλευση πήρε μέρος το 30% περίπου των εργαζομένων και ψήφισε μόνο το 15%. Υπερψηφίστηκε η απόφαση των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ για 48ωρη, ενώ η πρόταση των δυνάμεων που στηρίζονται από το ΣΥΡΙΖΑ ήταν για πενθήμερη. Και οι δύο προτάσεις, όπως και οι προτάσεις συνολικά των πλειοψηφιών σε Σωματεία και στις Ομοσπονδίες έχουν κοινό χαρακτηριστικό ότι δεν προβλέπουν νέες γενικές συνελεύσεις ώστε ο αγώνας να γίνει πραγματικά κτήμα των εργαζομένων.

Παράλληλα, το περιεχόμενο που προβάλλουν είναι αποσπασματικό, εστιάζουν μόνο στο ζήτημα των απολύσεων και ταυτόχρονα μιλάνε μόνο για ανάγκη ανατροπής της κυβέρνησης στρώνοντας το έδαφος για έναν άλλο πολιτικό διαχειριστή του καπιταλισμού. Αίτημα που προβάλλει κατά κόρον ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Να πραγματοποιηθεί απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη, 18 Σεπτέμβρη, στις 10.30 π.μ., στην κεντρική πλατεία της Λάρισας αποφάσισαν σε πλατιά σύσκεψη μέλη ΔΣ σωματείων, Γραμματείες του ΠΑΜΕ και συνδικαλιστές που συζήτησαν με θέμα «εξελίξεις στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα - Η οργάνωση της 48ωρης απεργίας 18 και 19 Σεπτέμβρη και η ενιαία δράση των εργαζομένων στις απολύσεις και τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα», που οργάνωσε η Γραμματεία Λάρισας του ΠΑΜΕ. Αποφασίστηκε, επίσης, να ενταθεί η δράση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ με περιοδείες συσκέψεις ομιλίες σε όλους τους χώρους δουλειάς για την επιτυχία της 48ωρης απεργίας και έγινε κάλεσμα προς κάθε ριζοσπάστη συνδικαλιστή, προς όλους τους εργαζόμενους του Δημοσίου να πάρουν παραπέρα πρωτοβουλίες οργάνωσης και μέτρα για την επιτυχία της απεργίας σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε υπηρεσία, σε κάθε κλάδο, σε κάθε Σωματείο.