Ειδικά σχολεία όπου το μοναδικό προσωπικό που υπάρχει είναι η διευθύντρια, χωρίς εκπαιδευτικούς και βοηθητικό προσωπικό. Μαθήματα να γίνονται εκ περιτροπής σε ομάδες παιδιών. Σε άλλα δεν έγινε καν αγιασμός. Το θέμα της μεταφοράς από και προς τα σχολεία είναι στον αέρα. Είναι η εκρηκτική κατάσταση που οδηγεί χιλιάδες παιδιά με αναπηρίες εκτός Εκπαίδευσης, ακόμη κι αυτής της υποβαθμισμένης που παρέχεται. Χιλιάδες γονείς θα αναγκαστούν για άλλη μια χρονιά να κλείσουν τα παιδιά τους στο σπίτι ή να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Αν έχουν... Και αυτό όταν 185.000 παιδιά με αναπηρίες βρίσκονται εκτός Εκπαίδευσης.
Η εικόνα που αντίκρισαν αντιπροσωπείες της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων, του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων ΑμΕΑ και Νήσων και του Σωματείου Εργαζομένων σε Μονάδες, Ιδρύματα, Σχολεία Ειδικής Αγωγής μαρτυρά τη διαρκή υπονόμευση και απαξίωση των δημόσιων ειδικών σχολείων και σηματοδοτεί την πρόθεση της κυβέρνησης να τα καταργήσει. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση συνδιοργανώνουν, τη Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη, παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Παιδείας, στις 12.30 το μεσημέρι.
Σημαντικά είναι τα στοιχεία που δίνουν οι παραπάνω φορείς στη δημοσιότητα. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Φαίνεται πως η κυβέρνηση, έχοντας νομοθετήσει τη μετατροπή του Ειδικού Σχολείου σε Κέντρο Υποστήριξης Ειδικής Αγωγής Εκπαίδευσης και αφήνοντας άλυτα τα χρόνια προβλήματα στα ειδικά σχολεία, προωθεί την πλήρη αποδιάρθρωση του συνόλου της Ειδικής Αγωγής. Η παραπάνω εικόνα ουσιαστικά δείχνει ότι αφήνουν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες ανεκπαίδευτα, χωρίς μόρφωση, που σημαίνει πως πολλαπλασιάζεται ο βαθμός αναπηρίας, και οδηγούνται στην πλήρη εξάρτηση από την οικογένεια. Ετσι ρίχνουν στον καιάδα ανθρώπους που με βάση τις ειδικές ανάγκες θα έπρεπε να τους προσφέρουν όλες τις δυνατότητες στη μόρφωση, στην ανάπτυξή τους, με την καλύτερη δυνατή επιστημονική προσέγγιση. Τα απαραίτητα ειδικά σχολεία (από την προσχολική αγωγή μέχρι την επαγγελματική εκπαίδευση), αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, με υψηλή ποιότητα, με βάση τις κατακτήσεις της επιστήμης, μακριά από κάθε επιχειρηματική δράση, είναι το αυτονόητο που έπρεπε να παρέχεται. Οι μαθητές των ειδικών σχολείων απαιτούν δικαιώματα στην εκπαίδευση, στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή. Είναι άνθρωποι που μπορούν και πρέπει να έχουν την κάθε δυνατότητα ν' αναπτυχθούν, να εξελιχθούν. Το εμπόδιο είναι η βάρβαρη, ταξική κυβερνητική πολιτική, που κόβει και από αυτόν τον ευαίσθητο τομέα κονδύλια στο όνομα αντιμετώπισης της κρίσης σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών.