-- Κύριε Κουτσούμπα, η πρόταση διεξόδου που διατυπώνει το ΚΚΕ αφορά μάλλον σε ένα μακροπρόθεσμο ορίζοντα, όταν θα έχουν αλλάξει οι κοινωνικοί συσχετισμοί και θα έχουν επέλθει σημαντικές πολιτικές μετατοπίσεις. Η κρίση όμως πλήττει σήμερα τους εργαζόμενους, θέτει επείγοντα ζητήματα προς επίλυση, ζητήματα επιβίωσης πολλές φορές - οι αυτοκτονίες είναι στην ημερήσια διάταξη - και η ερώτηση είναι: Μπορεί η επίθεση, που περιγράφετε με τόσο μελανά χρώματα, να ανακοπεί σήμερα;

-- Το ΚΚΕ δεν παραπέμπει όλα τα προβλήματα σε κάποια μακρινή στιγμή, στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, όταν θα έχει ανατραπεί ο καπιταλισμός. Ομως, ποτέ δεν το κάναμε, ούτε συνηθίζουμε να το κάνουμε, ούτε είναι στο χαρακτήρα του Κόμματός μας να λέμε ψέματα, να χαϊδεύουμε αυτιά. Λέμε τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη.

Δεν χαϊδεύουμε αυτιά, όπως άλλες δυνάμεις δίνοντας διάφορες υποσχέσεις άμεσες. Το ΚΚΕ, για «το σήμερα», έχει καταθέσει προτάσεις νόμου στη Βουλή, για το πρόβλημα της ανεργίας, για το πώς θα ανακουφιστούν οι άνεργοι και τι μέτρα πρέπει να παρθούν στα επιδόματα, σε μία σειρά άλλα ζητήματα. Το ΚΚΕ έχει καταθέσει προτάσεις νόμου για να μη γίνονται πλειστηριασμοί, για να μη γίνονται κατασχέσεις, για να μην πληρώνονται τα χαράτσια, για να μειωθεί, να μην πληρώνει ο κόσμος, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι στις αστικές συγκοινωνίες, στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Το ΚΚΕ έχει καταθέσει προτάσεις για «στεγνά» προγράμματα και ενίσχυση του αγώνα των γονιών και των παιδιών στις θεραπευτικές κοινότητες ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Το ΚΚΕ έχει προτείνει και έχει καταθέσει Ερωτήσεις, προτάσεις νόμου στη Βουλή για μια σειρά άλλα ζητήματα που αφορούν την Υγεία, την Παιδεία κ.λπ. Και αυτά δεν είναι ζητήματα που τα παραπέμπουμε στο σοσιαλισμό ή σε μια άλλη κοινωνία. Τα παλεύουμε από τώρα. Και δεν τα παλεύουμε μόνο μέσα στη Βουλή ή κυρίως μέσα στη Βουλή. Κυρίως τα παλεύουμε μέσα από τα σωματεία, μέσα από τα συνδικάτα, μέσα από τους συλλόγους, μέσα στο λαϊκό κίνημα, προσπαθώντας να κινητοποιηθούν δυνάμεις σε αυτή την κατεύθυνση. Και υπάρχουν αποτελέσματα σε αυτή την προσπάθεια. Είναι γεγονός τι έχουν καταφέρει οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, λαϊκές επιτροπές που έχουν στηριχτεί από το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ στον αγροτικό χώρο, την ΟΓΕ στις γυναίκες, το ΜΑΣ και δεν έχουν γίνει κατασχέσεις σπιτιών, δεν έχει γίνει διακοπή ρεύματος, να μην πάει η Εφορία και κάνει κατάσχεση.

Αυτά είναι δείγματα γραφής που δείχνουν ότι το ΚΚΕ αυτά που λέει τα εννοεί και ο αγώνας του αρχίζει από σήμερα. Μόνο που δεν τελειώνει σήμερα ή αύριο το πρωί ή άντε το πολύ πολύ σε ορίζοντα κάποιων μηνών, όταν θα γίνουν κάποιες εκλογές, εάν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Αν υπάρξουν οι προϋποθέσεις, το ΚΚΕ είναι έτοιμο να συμμετάσχει σε εργατική - λαϊκή εξουσία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με αποδέσμευση από την ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, που θα υπάρχει κεντρικός επιστημονικός πανεθνικός σχεδιασμός. Οχι για κανέναν άλλο λόγο, επειδή το έκαναν κάποιοι άλλοι, όπως λένε ορισμένοι, οι οποίοι απέτυχαν - και εννοούν το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε τον προηγούμενο αιώνα σε διάφορες χώρες - αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσεις να σχεδιάσεις την οικονομία σου, την ανάπτυξη, να κατανείμεις πόρους, να κατανείμεις εργατικό δυναμικό, να λύσεις το πρόβλημα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς.

Οταν το λαϊκό κίνημα, ο λαός θα είναι έτοιμος να αναθέσει την εξουσία στο ΚΚΕ, μέσα από τη λαϊκή συμμαχία, μαζί φυσικά με άλλες κοινωνικές δυνάμεις ή και με άλλες πολιτικές δυνάμεις που θα έχουν δημιουργηθεί πιθανόν και θα κινούνται όμως σε αυτή την κατεύθυνση στο μέλλον μέσα από τις γραμμές της λαϊκής συμμαχίας, βεβαίως εκεί θα είναι και η οριστική λύση αυτών των προβλημάτων.

Γιατί τώρα, με τα επιδόματα φιλανθρωπίας ή, για παράδειγμα, με τα συσσίτια που σ' αυτό βοηθάνε και οι κομμουνιστές. Θεωρείτε εσείς ότι το ΚΚΕ επειδή βλέπει αυτή τη συνολική αλλαγή αν δει στη γειτονιά ή στη λαϊκή επιτροπή που δουλεύει ή το σωματείο έναν άνεργο να μην έχει να ταΐσει το παιδί του, δεν θα οργανώσει δουλειά μέσα από τα σωματεία και όχι με χορηγούς τους επιχειρηματίες για να μπορέσει να φάει, ή για να μπορέσει να του ανοίξει το ρεύμα ή για οτιδήποτε; Κάνουμε τέτοια πράγματα.

Ομως, το να μην κοπεί σήμερα το ρεύμα δεν λύνει για πάντα το πρόβλημα. Του χρόνου που δεν θα έχει να πληρώσει πάλι θα του το κόψουν. Και αν δεν το πάρει χαμπάρι κάποιο σωματείο, αν δεν το πάρει χαμπάρι το ΠΑΜΕ, η Κομματική Οργάνωση εκεί ή δεν το πει ο ίδιος, μπορεί και να του το κόψουν. Να μην προλάβεις δηλαδή να το αποτρέψεις.

Αρα, δεν είναι λύση όλες αυτές οι προτάσεις φιλανθρωπίας. Αντε να βγάλουμε ένα μικρό «μέρισμα» δήθεν από το «κούρεμα» του χρέους για να δώσουμε σε κανένα φτωχό ή σε κανένα χαμηλοσυνταξιούχο, αυτά δεν σε πάνε μακριά. Το σύστημα είναι αδηφάγο. Τα παίρνει από όλες τις μπάντες, από όλες τις μεριές. Και να δώσει ένα ψίχουλο τώρα σε μια κατηγορία έστω, δεν λέμε σε άτομο μεμονωμένο, θα το πάρει αύριο διπλό και τριπλό. Και μέσα από την Εφορία και μέσα από την αύξηση τιμών και μέσα από τη μείωση του μεροκάματου και μέσα από την αύξηση των φαρμάκων...

- Αισθάνεστε ότι έχετε μερίδιο ευθύνης για τον εκφυλισμό, την απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, μέσα απ' τη στάση του ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια;

-- Σκεφτείτε αυτό που θα σας πούμε πάλι. Και απευθύνομαι και σε σας που είστε σ' αυτή την αίθουσα σήμερα, αλλά και γενικότερα στον ελληνικό λαό και στη νεολαία: Για τον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και του εργατικού και άλλων μαζικών κινημάτων, ευθύνεται πρώτα απ' όλα ο συμβιβασμός, οι ηγεσίες που συμβιβάστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, που συμβιβάστηκαν με κυβερνήσεις, με τη μεγαλοεργοδοσία, με τα συμφέροντα των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών. Φταίει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία που εξέθρεψαν τα κόμματα που ήταν σε κυβερνήσεις, τα κυβερνητικά κόμματα ή κόμματα της κυβερνώσας, όπως λέγεται, αριστεράς ή κόμματα που συμμετείχαν σε αστικούς θεσμούς. Που διαχειρίζονταν ζητήματα μέσα από διάφορες επιτροπές, ΟΚΕ, άλλες ομάδες, κλπ., που διαχειρίζονταν κονδύλια, οργάνωσαν γραφειοκρατικά το συνδικαλιστικό κίνημα και συνέβαλαν αποφασιστικά στον εκφυλισμό του, στο να σαπίζει συνεχώς το κίνημα. Συνέβαλαν στην αποδιοργάνωση του κινήματος. Το γεγονός ότι δε βρέθηκε έτοιμο το εργατικό, λαϊκό κίνημα, τα σωματεία, οι φορείς, να αντιμετωπίσουν αυτή τη λαίλαπα της κρίσης και των πολιτικών που έφεραν οι κυβερνήσεις, τα μνημόνια, η ΕΕ κ.λπ., έχει να κάνει κυρίως με αυτό. Φυσικά ευθύνες υπάρχουν, σε όλους μπορεί να υπάρχουν. Αυτά δεν τα λέω για να αποφύγουμε εμείς δικές μας ευθύνες. Ομως οι ευθύνες του ΚΚΕ είναι άλλες. Εμείς τις έχουμε εντοπίσει. Αλλωστε στο συνέδριό μας γι' αυτό μιλάμε, για την ανάγκη γρήγορης ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, για την αναγκαιότητα οι κομμουνιστές απ' την ΚΕ μέχρι την ΚΟΒ, οι συνδικαλιστές μας, δηλαδή αυτοί που ασχολούνται με το κίνημα πιο άμεσα και είναι εκλεγμένοι στα συνδικάτα, να αναμορφώσουν τη δουλειά τους. Να σταθούν στο ύψος που απαιτούν οι συνθήκες της ταξικής πάλης σήμερα και βεβαίως να αναζωογονήσουν, να αναγεννήσουν θα έλεγα, τα σωματεία μέσα απ' τη συμμετοχή την ουσιαστική των εργαζομένων. Γιατί οι εργαζόμενοι έχουν κάτσει στην άκρη δυστυχώς, δε συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες και αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα που πρέπει να λύσουμε. Αλλά παρ' όλα αυτά, δίνουμε μάχες, παρότι υπάρχουν αυτές οι δυσκολίες, παρότι δεν έχουμε πλειοψηφία σε πάρα πολλά σωματεία. Στην πλειοψηφία βρίσκονται οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, του ρεφορμισμού, που βρίσκονται βεβαίως και στα κυβερνώντα κόμματα ή σε όσα τώρα έχουν μετακομίσει απ' το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ. Παρ' όλα αυτά και εμείς θα πρέπει να συμβάλουμε αποφασιστικά.

-- Αναφέρατε προηγουμένως ότι και η ανάγνωση της συγκυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται έξω από τα πραγματικά προβλήματα του λαού και της κοινωνίας, αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που έχουμε εκλογική αναμέτρηση σύντομα και δεν έχουμε τη δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, αν υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ είναι μέσα στα τρία πρώτα κόμματα, ισχύει η θέση που είχατε εκφράσει πέρυσι για επιστροφή της διερευνητικής εντολής όπως και να έχει το πράγμα;

-- Αυτό που είπα εγώ εισηγητικά κι αυτό που λέμε ως Κόμμα, είναι ότι δε συμμεριζόμαστε καθόλου ούτε την υπεραισιοδοξία που εμφανίζεται από κυβερνητικά στελέχη με αφορμή το πρωτογενές πλεόνασμα, την όποια αναιμική ανάκαμψη, μαζί με την πρότασή τους για επιμήκυνση, όπως δε συμμεριζόμαστε και την «καταστροφολογία» του ΣΥΡΙΖΑ - ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση έστω αναιμικής ανάπτυξης - με την ταυτόχρονη πρότασή του για «κούρεμα» του χρέους, η οποία εναρμονίζεται με την πρόταση του ΔΝΤ και των ΗΠΑ, αλλά και άλλων δυνάμεων που θέλουν για τους δικούς τους λόγους να πιέσουν τη Γερμανία.

Δε συμμεριζόμαστε αυτές τις απόψεις, γιατί και με πιθανή αναιμική ανάκαμψη και χωρίς την αναιμική ανάκαμψη, που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, και με την πολιτική της επιμήκυνσης του χρέους ή νέων δανείων, χωρίς μνημόνια, που είπε ο κ. πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ και με την πολιτική που λέει ο κ. Τσίπρας για «κούρεμα» του χρέους, μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις, θα εξακολουθούν να ισχύουν τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα, και θα παρθούν και καινούργια.

Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο (και το υπογράφουμε αυτό) να δώσει δάνειο η Γερμανία, η ΕΕ, το ΔΝΤ, και να μη ζητήσει μέτρα. Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει «κούρεμα» ή επιμήκυνση ή ό,τι άλλο και να μην υπάρχουν και νέα μέτρα και να μη ζητήσει αυστηρή τήρηση των ήδη υπαρχόντων.

Αρα, πού είναι η λαϊκή ευημερία; Πού είναι η, εναλλακτική έστω, πρόταση κάποιας ανακούφισης; Κατά τη γνώμη μας, δεν υφίσταται και με τις δύο αυτές κυβερνητικές προτάσεις. Γιατί πρόκειται για κυβερνητικές προτάσεις...

Αρα, ξαναλέω το εξής: Είναι αναγκαία και επίκαιρη η πρόταση του ΚΚΕ που λέει ότι, με εργατική λαϊκή εξουσία, όπου πραγματικά ο λαός θα μπορεί να είναι αφέντης στον τόπο του, όπου θα υπάρχει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, όπου θα υπάρχει μονομερής διαγραφή του χρέους, καμία αναγνώρισή του, ούτε μέρους του χρέους, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οτιδήποτε άλλο, όπου θα υπάρχει αποδέσμευση από την ΕΕ και όχι μόνο από' το νόμισμα - γιατί κι άλλες χώρες βρέθηκαν ή μπορεί να βρεθούν εκτός νομίσματος και να 'ναι μέσα στην ΕΕ και να πληρώνουν οι λαοί τους τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα που πληρώνει και ο ελληνικός - μπορεί να υπάρχει πραγματική προοπτική για το λαό. Αρα αποδέσμευση από την ΕΕ, αποδέσμευση απ' όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως είναι το ΝΑΤΟ, και βεβαίως ένας επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός που θα μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη την οικονομία προς όφελος του λαού και θα μπορεί να εξασφαλίσει αυτό που λέμε λαϊκή ευημερία με βάση τις σημερινές, τις σύγχρονες ανάγκες του λαού μας. Αυτή είναι ξεκάθαρα η πολιτική πρόταση του Κόμματος.

Σε όσους μας λένε - για να το πω κι αυτό και να μη μείνει κανένα κενό - ότι «τέλος πάντων, βρε αδερφέ, σας θέλουμε για να είστε εγγύηση, ακριβώς επειδή δεν τους έχουμε εμπιστοσύνη ούτε του Τσίπρα, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ και όποιων άλλων κάνουν κυβέρνηση αύριο, σας θέλουμε να μπείτε σε μια τέτοια κυβέρνηση για να είστε εγγύηση, γιατί σε εσάς μόνο ακουμπάμε», και μας το λένε καλοπροαίρετα... Στον κόσμο, που σκέφτεται έτσι και το λέει από βάθος καρδιάς, ειλικρινά απαντάμε ότι από τη στιγμή που μπούμε σε μια τέτοια κυβέρνηση ή δώσουμε ανοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση αύριο, θα πάψουμε αυτόματα να είμαστε εγγύηση. Γιατί είμαστε εγγύηση σήμερα ακριβώς γιατί έχουμε αυτήν την πολιτική, έχουμε αυτή τη στρατηγική, έχουμε αυτές τις προτάσεις και λέμε πού μπορεί να βρει πραγματικά εναλλακτική λύση ο ελληνικός λαός, η ελληνική νεολαία, απέναντι στα αδιέξοδα της καπιταλιστικής κρίσης. Αρα είμαστε ξεκάθαροι νομίζω και σ' αυτό.

-- Θα ήθελα το σχόλιό σας, πώς αντιμετωπίζει το ΚΚΕ τη θεωρία των δύο άκρων όπως την παρουσιάζουν οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, οι οποίοι όταν μιλούν για τα δύο άκρα αναφέρονται συγκεκριμένα στη Χρυσή Αυγή και στον ΣΥΡΙΖΑ. Οχι στο ΚΚΕ. Εσείς θεωρείτε ότι υπάρχει μια λογική σε αυτή την προσέγγιση;

-- Εγώ αναφέρομαι γενικά στη θεωρία των δύο άκρων, για όποιους κι αν αναφέρεται. Είναι ανιστόρητη. Δεν είναι σωστή. Δεν πρέπει να μπει ούτε στα σχολεία, ούτε στην κοινωνία, αυτή η θεωρία της ταύτισης του φασισμού, των ναζιστικών μορφωμάτων όπως είναι η Χρυσή Αυγή με άλλα πολιτικά κόμματα, πολύ περισσότερο ξαναλέω με το ΚΚΕ ή με τον κομμουνισμό. Είναι ανιστόρητη η ταύτιση αυτή η ιδεολογική και η πολιτική. Τώρα, από εκεί και πέρα, μπορεί να συζητήσουμε άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, εγώ θα σχολίαζα -όχι για το ερώτημά σας, αλλά σε άλλο ερώτημα- ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει λαβές λόγω της τυχοδιωκτικής, της καιροσκοπικής πολιτικής του. Αυτό είναι γεγονός. Αυτό δεν το λέει το ΚΚΕ, το λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μέλη και οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ και το λένε και δημόσια. Τα ξέρετε κι εσείς, τα έχετε γράψει, τα ξέρει όλη η ελληνική κοινωνία. Αυτό όμως είναι πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι θέμα δικό μας ούτε απ' τη ΔΕΘ κι απ' αυτή τη συνέντευξη Τύπου να κάνουμε μαθήματα πολιτικής συμπεριφοράς, ή οτιδήποτε άλλο. Μόνο ως επισήμανση, επειδή θέσατε εσείς το ερώτημα.

-- Είπατε ότι το ΚΚΕ στηρίζει τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών παρά το ότι είχατε άλλη άποψη για τη μορφή των κινητοποιήσεων. Απ' την πλευρά της η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποκινεί τις κινητοποιήσεις για να την ανατρέψει. Τις υποκινεί ή όχι ο ΣΥΡΙΖΑ;

-- Η κυβέρνηση κάνει την προπαγάνδα της για να αποτρέψει την επιτυχία της απεργίας και τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία. Ο ΣΥΡΙΖΑ απ' τη μεριά του επίσης κάνει προπαγάνδα. Και επειδή είναι κόμμα της αντιπολίτευσης και επειδή έχει κάποιες δυνάμεις στο ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών και σε άλλες τοπικές ΕΛΜΕ, θα πρέπει να δει περισσότερο την ευθύνη του. Ο ρόλος των κομμάτων δεν είναι ούτε να ποδηγετούν το κίνημα, ούτε να δίνουν οδηγίες προς ναυτιλλομένους, ούτε, πολύ περισσότερο, να το καλούν να αλλάξει αυτή η κυβέρνηση, να ρίξει αυτή την κυβέρνηση για να έρθει μια άλλη του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι άλλο ζήτημα να το καλούν, το ίδιο το κίνημα, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να αποφασίσουν για τη μορφή πάλης, για την πάλη ενάντια στον αντιεκπαιδευτικό νόμο, για την προοπτική του αγώνα τους, για το ότι πρέπει να αλλάξει και τάξη στην εξουσία, ριζικά να αλλάξει η εξουσία, και να γίνεται η διαπάλη μέσα στο κίνημα, και είναι διαφορετικό να του λένε «έλα εδώ, έτσι ώστε να μπορέσουμε αύριο να γίνουμε εμείς χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη», ακολουθώντας μια ίδια πολιτική.

Το ξαναεξηγώ για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι το κίνημα, οι εργαζόμενοι, και μέσα απ' τα συνδικαλιστικά τους όργανα δεν θα πρέπει να παλεύουν για αλλαγή πολιτικής, για αλλαγή κυβερνήσεων, για αλλαγή τάξης στην εξουσία. Το αντίθετο λέω. Εμείς αυτό παλεύουμε κι αυτό θέλουμε να κάνουμε. Είναι άλλο αυτό όμως και άλλο ένα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που κινείται στην ίδια κατεύθυνση, εντός των τειχών της ΕΕ, που δεν θα λύσει ουσιαστικά τα προβλήματα και δεν θα πάει σε δημόσιο δωρεάν σχολείο, 12χρονο κ.λπ., όπως θα γινόταν σε μια άλλη πραγματικά εργατική - λαϊκή εξουσία, αλλά ουσιαστικά να κοροϊδεύει τον κόσμο και να καλεί τον κόσμο ο οποίος υποφέρει, ο οποίος αγανακτεί, οργίζεται, για να τον στηρίξει, για να κάνει μία απ' τα ίδια, στα πλαίσια του νέου διπολισμού που διαμορφώνεται.

-- Λένε κάποιοι ότι τα μέτρα μπορεί να οδηγήσουν κάποια στιγμή σε κοινωνική έκρηξη, εσείς βλέπετε τέτοιο ενδεχόμενο κι αν ναι, πότε;

-- Τώρα, ας μην κάνουμε προβλέψεις, ως προφήτες. Το πότε δεν μπορεί να το προδιαγράψει κανένας. Το γεγονός, για παράδειγμα, για να σας μιλήσω και λίγο στρατηγικά, με βάση τις αποφάσεις και του 19ου Συνεδρίου, ότι σήμερα το κίνημα, το Κόμμα, οι δυνάμεις όλες οι ριζοσπαστικές στην ελληνική κοινωνία, αυτές που αντιλαμβάνονται τα προβλήματα ή που τέλος πάντων βλέπουν ότι δεν πάει άλλο με αυτό το σύστημα και χρειάζεται ριζική ανατροπή του, όλες αυτές οι δυνάμεις θα πρέπει να κινητοποιηθούν, θα πρέπει να δουν αυτά τα ζητήματα.

Για να ολοκληρώσω, δρούμε σε συνθήκες μη επαναστατικής κατάστασης, για να μιλήσω για ζητήματα στρατηγικής και κάπως θεωρητικά. Δεν αποκλείεται να φτάσει η στιγμή που «οι πάνω να μην μπορούν, οι κάτω να μην θέλουν», να υπάρχει τέτοια όξυνση της ταξικής πάλης και του κινήματος που να οδηγήσει την εργατική τάξη, τις λαϊκές μάζες σε διάθεση για ριζικές άμεσες επαναστατικές αλλαγές. Αυτό η ιστορία το έχει ζήσει, οι άνθρωποι φυσικά μέσα απ' την ιστορία, το κίνημα το έχει βιώσει στο παρελθόν. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό θα συμβεί, μόνο που η κατάσταση δεν είναι τέτοια σήμερα, οι συνθήκες δεν είναι τέτοιες, δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Αυτή είναι η διαφορά. Δεν αποκλείουμε λοιπόν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, απ' αυτή την άποψη το καθήκον μιας πρωτοπορίας όπως είναι το ΚΚΕ, σε κοινωνικό επίπεδο η εργατική τάξη μέσα σ' αυτή την ευρύτερη λαϊκή συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, με τη φτωχή αγροτιά θα πρέπει να προετοιμάζονται από σήμερα και γι' αυτές τις στιγμές όπου θα πρέπει να βάλουν επί τάπητος το ζήτημα της δικής τους, της εργατικής λαϊκής εξουσίας και της οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας.

Από κει και πέρα, όταν το κίνημα μένει σε μορφές -δε λέω αυτό που λέγαμε πριν για τον εκφυλισμό, τις ευθύνες των ηγεσιών κ.λπ. που υπάρχουν- όταν ο ένας κλάδος ασχολείται ή βλέπει τα δικά του κυρίως προβλήματα, ζητήματα και αιτήματα, όταν ο άλλος κλάδος αντίστοιχα κάνει το ίδιο, όταν δεν υπάρχει συντονισμός και κοινή δράση και στόχοι, πού θα στοχεύει αυτή η υπόθεση, τότε δημιουργούνται προβλήματα, δυσκολεύει η κατάσταση.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι από σήμερα πρέπει να παλεύουμε για την ανάπτυξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, για την αναζωογόνησή του, την ανασύνταξή του, για αλλαγή συσχετισμών που είναι αρνητικοί σήμερα μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα και για τη δημιουργία προϋποθέσεων, όσον αφορά στο περιεχόμενο, τις μορφές πάλης, τι κίνημα, για ποιο σκοπό και με ποιους στόχους. Και οι στόχοι και του κινήματος θα πρέπει να φτάσουν, μέσα απ' τη συγκρότηση αυτής της λαϊκής συμμαχίας ξαναλέω και στο ζήτημα της εξουσίας.

-- Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ προειδοποιούσε για τις συνέπειες του επιθετικού καπιταλισμού, γιατί πιστεύετε λοιπόν -εφόσον αυτή η θεωρία επιβεβαιώνεται- δεν μπορείτε να κεφαλαιοποιήσετε την επιβεβαίωση αυτή στα ποσοστά των δημοσκοπήσεων;

-- Επιθετικός καπιταλισμός; Γιατί, πότε ήταν, αμυντικός; Υπάρχει και τέτοιος; Το καπιταλιστικό σύστημα είναι επιθετικό και βάρβαρο για την εργατική τάξη και το λαό από γεννησιμιού του. Και, βέβαια, στο τελευταίο του στάδιο, στον ιμπεριαλισμό, γίνεται ακόμα πιο βάρβαρο κι αποκρουστικό.

Για τις δημοσκοπήσεις. Δε θα πω το τετριμμένο, για το πώς εμείς ως Κόμμα, βλέπουμε τις δημοσκοπήσεις. Θα έλεγα όμως, το εξής: Το ΚΚΕ, παρά την επίθεση που έχει δεχτεί και παρά τις δυσκολίες της περιόδου μετά τις προηγούμενες εκλογές, βρίσκεται σε πορεία σταθερής ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής ανάκαμψης. Σε διαδικασία συσπείρωσης των γραμμών του, σταθερότητας και ανοδικής πορείας. Αυτό το βλέπουμε και αναφέρομαι, όταν λέω για τις γραμμές μας, δεν εννοώ εσωκομματικά που έχουμε καταλήξει, έχουμε ολοκληρώσει ένα πολύ σπουδαίο συνέδριο για την ιστορία του κόμματος, το 19ο, με σημαντικές αποφάσεις, με ομόφωνα εκφρασμένες αποφάσεις στο Συνέδριο και με μεγάλη συμμετοχή των κομματικών μελών και των μελών της ΚΝΕ, με υψηλά ποσοστά αποδοχής των Θέσεων της ΚΕ, με ιδεολογικοπολιτική ενότητα. Αναφέρομαι και στη συσπείρωση φίλων του Κόμματος, ψηφοφόρων, ευρύτερων δυνάμεων από άλλα πολιτικά κόμματα, που προσβλέπουν στο ΚΚΕ, που μπορεί να μη συμφωνούν σε όλα μαζί μας ή να συμφωνούν σε κάποια, αλλά αναγνωρίζουν στο ΚΚΕ τη δύναμη αυτή της εγγύησης, της εμπιστοσύνης, της σταθερότητας, της σοβαρότητας, που μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά και το εργατικό λαϊκό κίνημα να ανακάμψει και βεβαίως το λαό μας και το κίνημά του να βαδίσει σε μια άλλη ρότα όπου θα γίνει πραγματικότητα η λαϊκή ευημερία.