Ο διάσημος Iσπανός σκηνοθέτης Carlos Saura, 30 χρόνια μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Παρίσι, παρουσιάζει και σκηνοθετεί στο Ηρώδειο, την «Κάρμεν» του G. Bizet, συνυπογράφοντας την χορογραφία, τους φωτισμούς και την προσαρμογή του σεναρίου με τον Antonio Gades (Αντόνιο Γκαδές) μεγάλη διεθνής προσωπικότητα του χορού και της χορογραφίας, κομμουνιστή αγωνιστή, πρώτο Kαλλιτεχνικό Διευθυντή του Βallet Nacional de Espana (BNE) ο οποίος πέθανε στα 67 του χρόνια στις 20 Ιουλίου του 2004.

Η μεταφορά της «Κάρμεν», ως μουσικής, χορευτικής και ταυτόχρονα θεατρικής παράστασης στη σκηνή συνέπεσε με την στιγμή που ο διάσημος σκηνοθέτης Carlos Saura ολοκλήρωνε την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία με τον Αntonio Gades. Η τεράστια επιτυχία της ταινίας οδήγησε τους δυο άνδρες στην υλοποίηση της απόφασης αυτής.

Μία παράσταση που έχει υμνηθεί για την πρωτοπορία της και που ενέταξε το flamenco, ένα είδος χορού που πριν 30 χρόνια θεωρούνταν απλώς παραδοσιακός, στις μεγαλύτερες παγκόσμιες σκηνές χορού δίνοντας βήμα για την εξέλιξή του. Παραμένει σύγχρονη όσο ποτέ και γνωρίζει την αποθέωση όπου παρουσιαστεί μέχρι σήμερα με τις διθυραμβικές κριτικές των κριτικών και τον ενθουσιασμό του κοινού.

Σύμφωνα με την άποψη του Αntonio Gades, η Κάρμεν δεν υπήρξε στη ζωή της ούτε σατανική γυναίκα, ούτε δολοφόνος των ανδρών, αλλά μια τίμια, ειλικρινής και ελεύθερη γυναίκα, η οποία όταν αγαπούσε το έλεγε και όταν έπαυε να αγαπά επίσης το ομολογούσε με θάρρος και παρρησία. Γι' αυτό και συνεργάσθηκε με τον σπουδαίο σκηνοθέτη Carlos Saura στην παράσταση αυτή αποκαθιστώντας την προσωπικότητα της ηρωίδας. Στην παράσταση 4 χορευτές σολίστ - principal dancers- 25 χορευτές, 5 τραγουδιστές και 2 μουσικοί - κιθαρίστες.

Ο βραβευμένος (βραβείο Positano) ως ο καλύτερος νέος χορευτής του κόσμου για το 2012, Sergio Bernal, σε ένα ρεσιτάλ επιδεξιότητας και ισπανικού πάθους συνοδευόμενος από τη μαγευτική μουσική του Bolero και σε χορογραφία του P. Pozo.

Μία χορογραφία που απογειώνει το ταμπεραμέντο και τη δύναμη αυτού του νέου καλλιτέχνη, που η ιστορία κάνοντας και τη δική της εξαίρεση... τον έχει ήδη κατατάξει στο πάνθεον των πολύ σημαντικών χορευτών και δικαίως έχει χαρακτηρισθεί από τους κριτικούς παγκοσμίως, ως ο Νουρέγιεφ του ισπανικού χορού!

Ο μεγάλος χορευτής και χορογράφος Antonio Gades αρχικά εμπνεύσθηκε από τον πολύ σπουδαίο Ανδαλουσιανό ποιητή Federico Garcia Lorca. To 1961 έφυγε από το συγκρότημα της περίφημης Pilar Lopez και πήγε στην Ιταλία όπου εργάσθηκε ως χορευτής και χορογράφος στο Θέατρο της Οπερας της Ρώμης (με τον Anton Dolin στο Bolero του Ravel), στο Φεστιβάλ του Spoleto (με τον Giancarlo Menotti στην Carmen του Bizet) και στη Σκάλα του Μιλάνου.

Το 1974 έκανε την πρεμιέρα του Ματωμένου Γάμου γνωρίζοντας τη διεθνή αναγνώριση και καταξίωση. Αργότερα συνεργάσθηκε με την σπουδαία Αlicia Alonso και το Εθνικό Μπαλέτο της Κούβας για τρία χρόνια. Το 1978 περιόδευσε στις ΗΠΑ χορεύοντας τον Ιλαρίωνα στην Giselle. Το 1981 συνεργάσθηκε με το διάσημο σκηνοθέτη Carlos Saura και κινηματογράφησαν το «Ματωμένο Γάμο», για να ακολουθήσει η Carmen το 1983. To 1994 έκανε πρεμιέρα του έργου Φουέντε Οβεχούνα, στη Γενεύη.

Λίγους μήνες πριν το θάνατό του ο Αntonio Gades ίδρυσε το Ιδρυμα με το όνομά του και σκοπό τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας του και τη διαφύλαξη του έργου του, καθώς επίσης και τη προώθηση του flamenco και του ισπανικού χορού γενικότερα. Το συγκρότημά του σήμερα, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Stella Arauzo, η οποία χόρεψε για πολλά χρόνια με τον Antonio (μετά τη μεγάλη Christina Hoyos, την οποία και αντικατέστησε) το ρόλο της Carmen και την τεχνική διεύθυνση του Dominique You, που υπήρξε το δεξί χέρι του, έχει πολλά από τα παλαιά μέλη που συνεργάστηκαν με τον Gades αλλά και νέους πολύ ταλαντούχους καλλιτέχνες. Οι θρυλικές παραστάσεις του Antonio Gades έχουν ανανεωθεί και πάντοτε τηρούνται οι κατευθυντήριες γραμμές και η πορεία που εκείνος χάραξε με το μεγάλο ταλέντο και τη βαθιά γνώση του.