Η δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής βολεύει ποικιλότροπα το σύστημα. Με τις επιθέσεις της κατά πρωτοπόρων εργατών, με την πίεση που ασκεί για νέα προνόμια υπέρ εφοπλιστών, μεγαλοεργολάβων και βιομηχάνων, αλλά και με την ανιστόρητη και επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα «θεωρία των άκρων» που αναπτύσσουν κυβερνώντες κι άλλοι παράγοντες του συστήματος, την ταύτιση των εργατικών αγώνων με τους τραμπουκισμούς των φασιστοειδών ή κάθε είδους προβοκάτσιες, για να περνούν δίχως αντιδράσεις τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική τους.

Χαρακτηριστικά, το φονικό στο Κερατσίνι έδωσε πρόσχημα στον εκλεγμένο με στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγων, ΔΡΑΣΗΣ δήμαρχο Αθήνας Γ. Καμίνη να δηλώνει χτες στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84» ότι ανησυχεί «πάρα πολύ» για το «κλίμα» στην πρωτεύουσα: «Εμείς υποστηρίζουμε ότι στην πρωτεύουσα πρέπει να επικρατεί ευταξία και κανονικότητα. Είμαστε για την τήρηση της νομιμότητας -όχι για την τυπολατρία- και όλοι οι υπεύθυνοι θα πρέπει να παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη για παραδειγματική τιμωρία. Δεν υπάρχει ανομία, πράσινη, κίτρινη, μπλε ή κόκκινη. Υπάρχει ανομία και πρέπει να το καταλάβουμε αυτό».

Και έτσι ουσιαστικά βάζουν στο ίδιο τσουβάλι την εγκληματική δράση των αποβρασμάτων της Χρυσής Αυγής μιλώντας για ανομία και ευταξία, με τη δράση του εργατικού, λαϊκού κινήματος, που τη χαρακτηρίζουν ανομία κατά το δοκούν. Ετσι στο όνομα της τιμωρίας των χρυσαυγιτών που είναι όργανα του κεφαλαίου το οποίο και αυτοί υπηρετούν με την «ευταξία», πασχίζουν να δημιουργήσουν πόλεις - νεκροταφεία των εργατικών δικαιωμάτων, με απολύσεις και νέες μειώσεις μισθών, απαγορεύσεις λαϊκών κινητοποιήσεων κατ' εντολή ξενοδόχων και μεγαλεμπόρων, επιβολή άκρας του τάφου σιωπής, κι εξοβελισμό του εργατόκοσμου από ολόκληρες περιοχές προκειμένου να κερδοσκοπούν εκεί μεγαλοκαρχαρίες.

Φυσικά, δε μας ξάφνιασαν ούτε τα λεγόμενα της κας Μπλέτα, προέδρου του Ελληνοκινεζικού Κέντρου Επιχειρηματικότητας, σε πρωινή εκπομπή του STAR, με έκδηλη την αποστροφή της για το λαό και τις διεκδικήσεις του. Κατά την εν λόγω κυρία κάνουν μεγάλο κακό οι διαδηλώσεις και οι αγώνες των εργαζομένων, αφού προβληματίζουν τους Κινέζους επενδυτές, τους αποθαρρύνουν να επενδύσουν, τορπιλίζουν τις προσπάθειες για ανάκαμψη κ.λπ. κ.λπ. Συνήγορός της η οικοδέσποινα της εκπομπής που εξήρε το ρόλο της σταθερότητας, πράγμα που στις σημερινές συνθήκες δεν είναι άλλο απ' την πλήρη υποταγή του λαού στο σφαγιασμό του.

Ως εδώ τίποτα το πρωτότυπο. Ετσι ή άλλιώς, με αυτά ή λίγο διαφορετικά λόγια τα ίδια λέγονται και γράφονται καθημερινά, με αυξανόμενη ένταση ευθέως ανάλογη της μεγέθυνσης της οργής του λαού όταν εκφράζεται με κινητοποιήσεις και της απέχθειας που προκαλούν στην αστική τάξη, στο πολιτικό προσωπικό, στους μιντιακούς και άλλους μηχανισμούς της, οι κινητοποιήσεις.

Απ' τα λεγόμενα της κυρίας Μπλέτα κρατάμε κάτι άλλο. Την παραδοχή της ότι την ανάπτυξη που οραματίζονται θέλουν να τη δουν να πραγματώνεται σε συνθήκες κοινωνικής άπνοιας, με το λαό ριγμένο στο καναβάτσο, ηττημένο και διαλυμένο από κάθε άποψη. Να μην αντιδρά στις συνθήκες Μεσαίωνα με τις οποίες θα τους έχουν στη δούλεψή τους Κινέζοι και άλλοι καπιταλιστές, την ώρα που θα απολαμβάνουν την απροκάλυπτη, απροσχημάτιστη εύνοια του αστικού κράτους. Οπως είπε, για τους Κινέζους που ψάχνουν να επενδύσουν στην Ελλάδα δεν μετράει η θάλασσα ή τα αρχαία αλλά «τα κίνητρα, τα προνόμια που θα έχουν απ' το νόμο»... Οσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο κι ακόμα καλύτερα αν συνοδεύονται από τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ονειρεύονται, κι αν όχι, ματαιοπονούν.