ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα «παρών» που γίνανε αέρας...

Δεν πρόλαβε καλά - καλά να τυπωθεί και να κυκλοφορήσει το χτεσινό φύλλο του «Ριζοσπάστη» όπου γράφαμε για τις διαφωνίες και τις διαφορές τακτικής στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας ότι αυτές σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν τη σοσιαλδημοκρατική στρατηγική του... και ήρθε η ονομαστική ψηφοφορία το βράδυ της Τρίτης στη Βουλή για να μας επιβεβαιώσει πλήρως. Η «Αριστερή Πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ, τις προηγούμενες μέρες, με τοποθετήσεις στα όργανα του κόμματος και με «κοινές δηλώσεις» των μελών της, διαλαλούσε τη διαφωνία της με την απόφαση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίσει την τροπολογία για την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης σε κόμματα, σημειώνοντας ότι αυτή ενσωματώνει το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα, γνωστού ως «τρομονόμου». Την ώρα της ψηφοφορίας, παρόλα αυτά, οι βουλευτές της «Πλατφόρμας» υπερψήφισαν κανονικά την επικίνδυνη τροπολογία -παρέα με την ηγεσία του κόμματός τους- και τα «παρών» που θα ψήφιζαν, σύμφωνα με όσα διέρρεαν οι ίδιοι στα μέσα ενημέρωσης, έμειναν λόγια του αέρα...

Εχει ενδιαφέρον η αιτιολόγηση που έδωσε για τη στάση τους, με δήλωσή του, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επικεφαλής της «Αριστερής Πλατφόρμας»: «Ψήφισα αυτή την τροπολογία κατά την ονομαστική ψηφοφορία στη Βουλή, παρά τη ριζική μου διαφωνία με αυτήν, μόνο και μόνο για να μη δώσω την ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ και το Μνημονιακό μπλοκ, ιδιαίτερα σε τούτη την κρίσιμη φάση, να αξιοποιήσει τη διαφωνία μου για να παίξει βρώμικα παιχνίδια σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ...». Τι μας λέει, δηλαδή, ο κ. Λαφαζάνης; Οτι προκειμένου να μην τους χτυπήσει το «μνημονιακό μπλοκ» -και να απομακρυνθεί άρα η προοπτική και ο στόχος της «κυβέρνησης της αριστεράς»- προτιμούν να υπερψηφίσουν μια επικίνδυνη και αντιλαϊκή τροπολογία, για την οποία ο ίδιος ο Π. Λαφαζάνης και η «Πλατφόρμα» του σημείωναν ότι «δίνει τη δυνατότητα για εφιαλτικές αυθαιρεσίες, μακάβριες σκευωρίες και διώξεις πολιτικής σκοπιμότητας σε βάρος κινημάτων, κοινωνικών αγώνων...».

Τέτοια είναι η προσήλωση που έχει στην υπηρέτηση των δικαιωμάτων του λαού ο ΣΥΡΙΖΑ, σε όλες του τις εκφάνσεις, τις τάσεις και τις «πλατφόρμες». Τέτοια είναι η «αντοχή» του ΣΥΡΙΖΑ, «διαφωνούντων» και μη, στις εκάστοτε πιέσεις του αστικού συστήματος για ακόμα μεγαλύτερη προσαρμογή σε αυτό. Και όλα αυτά σήμερα, που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιπολίτευση, που σε τελική ανάλυση δεν παιζόταν και καμιά κυβερνητική πλειοψηφία. Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο μεγαλύτερη «προσήλωση» στην υπηρέτηση των λαϊκών δικαιωμάτων θα επιδεικνύει αν γίνει και κυβέρνηση... Εχει σοβαρή ευθύνη ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί με την ψήφο του έδωσε πολιτική στήριξη στην προσπάθεια της αστικής τάξης να ενισχύσει το νομικό της οπλοστάσιο ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Η νέα τροπολογία που έφερε η συγκυβέρνηση μία μόλις μέρα μετά, με την οποία ποινικοποιείται η πάλη όσων «παραβιάζουν» αποφάσεις κυρώσεων της ΕΕ και του ΟΗΕ και θεσπίζονται νέα μέτρα με βάση τον «τρομονόμο», επιβεβαιώνει τον επικίνδυνο δρόμο που έχει ανοίξει και στον οποίο έσπευσε να δώσει θετική ψήφο την Τρίτη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στην αντίπερα όχθη, το ΚΚΕ έχει αποδείξει και επιβεβαιώνει συνεχώς ότι μοναδική του πυξίδα στην πολιτική του και τη δράση του είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού. Εχει αποδείξει την αντοχή του και τη σταθερότητά του σε αυτόν τον προσανατολισμό, ανεξάρτητα από πιέσεις κάθε είδους και κάθε προέλευσης.

Γιώργος ΕΛΤΑΧΗΡ

Πιο μαύρο κι από το σκοτάδι

Ο υπουργός Υγείας, Αδ. Γεωργιάδης πάντα είναι ξεκάθαρος πως η κρατική χρηματοδότηση για Υγεία - Πρόνοια διαρκώς θα μειώνεται. Το θέμα είναι να δει κανείς «γιατί» θα συμβαίνει αυτό. Και φυσικά η απάντηση ότι πρόκειται για έναν «μνημονιακό υπουργό» δεν αποτελεί απάντηση. Οπως είπε χτες, μιλώντας σε εκδήλωση στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Μεταξά». οι περικοπές στους προϋπολογισμούς για Υγεία - Πρόνοια είναι δεδομένη σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. «Αυτό επιβάλλει η Στρατηγική για την Υγεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ακούστηκε με έμφαση στο Συμβούλιο Υπουργών Υγείας στη Λιθουανία για την ατζέντα 2014 - 2020», είπε.

Επομένως, δεν είναι γενικά πως «δεν υπάρχουν χρήματα». Είναι μια στρατηγική επιλογή ενίσχυσης μιας συγκεκριμένης οικονομίας, της καπιταλιστικής. Ολα τα καπιταλιστικά κράτη παίρνουν αντίστοιχα μέτρα περικοπών, ώστε να προσελκύσουν επενδύσεις και να ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα στην Υγεία. Γι' αυτήν την ανάπτυξη, οι εργαζόμενοι, οι υγειονομικοί, οι ασθενείς, οι ασφαλισμένοι καλούνται να αποδεχτούν πως οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας θα είναι όλο και πιο υποβαθμισμένες, όλο και πιο ακριβές. Η ατζέντα της ΕΕ ήδη προβλέπει νέο «τσεκούρι» και μάλιστα σε βάθος χρόνου - μέχρι το 2020. Το «φως στο τούνελ» της ανάπτυξης είναι πιο μαύρο κι από το σκοτάδι...

Τα κάνουν όλα και συμφέρουν...

«Πολιτική τιμών στα μέτρα της φαρμακοβιομηχανίας - Μια αμαρτωλή ιστορία με πολύ βάθος και πολύ χρήμα», είχε τίτλο η «Αυγή» (22/10/2013), κάνοντας τάχα κριτική στην κυβερνητική πολιτική τιμών στα φάρμακα και την ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση των ασφαλισμένων. Φιλολαϊκή τοποθέτηση μπορεί να πει κανείς. Ελα, όμως, που ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά ανάλογα με το πώς τον βολεύει κάθε φορά για να παραπλανά, αφού δε λέει ολόκληρη τη γραμμή του... Μερικές μέρες πριν, σε εκδήλωση της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας, η Ειρ. Αγαθοπούλου, εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, είπε μεταξύ άλλων: «Στηρίζουμε την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία, αναγνωρίζοντας ότι μέχρι τώρα έχει συνεισφέρει στην ανάπτυξη της χώρας, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις εργασίας. Είμαστε όμως σίγουροι ότι με πολιτικές πρωτοβουλίες μπορεί να κάνει ακόμα περισσότερα. Και εμείς θα τη στηρίξουμε (...) Θεωρούμε απαραίτητη την εφαρμογή μιας σταθερής και διαφανούς πολιτικής έναντι των εταιρειών εκείνων που παράγουν και διαθέτουν στην ελληνική αγορά φάρμακα μοναδικά και απαραίτητα. Η εμμονή άσκησης πολιτικής με μόνο κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή οδηγεί στη διάλυση της εγχώριας παραγωγής και απώλεια θέσεων εργασίας (...) Και αυτό γιατί στη λογική της χαμηλότερης τιμής δεν περιλαμβάνεται η προστιθέμενη αξία της εγχώριας παραγωγής, που όλες οι προηγμένες χώρες τη συνυπολογίζουν και με το παραπάνω». Πότε λένε αλήθεια; Δεν έχει σημασία. Τα κάνουν όλα και συμφέρουν. Τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Με τον καιροσκοπισμό σε όλο του το μεγαλείο...

Η ... δημοσιογραφία

Η δημοσιογραφία, κατά τον κ. Πρετεντέρη, δεν είναι για να καταγγέλλει το σύστημα, το μνημόνιο, την εξουσία, τις τράπεζες, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό κ.λπ.

Σωστά τα λέει από την πλευρά του ο κ. Πρετεντέρης. Κατά τον κύριο Πρετεντέρη, άλλωστε, η δημοσιογραφία είναι για να υπηρετεί το σύστημα, για να διαφημίζει το μνημόνιο, για να τακιμιάζει με την εξουσία και για να εξυμνεί τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Πάρτο αλλιώς...

Θέλετε μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι όχι μόνο έρχονται (κι άλλα) νέα μέτρα, αλλά ότι θα είναι και ασήκωτα;

Ιδού: Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι «η επιβολή νέων μέτρων, αποκλείεται»! Συνεπώς...

Προσαρμόζεται για τα καλά...

«Δεν υπάρχει σωτηρία μέσα στα Μνημόνια», είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της χτεσινής «Αυγής, το οποίο αναφέρει: «Πλήρης εφαρμογή των Μνημονίων και νέα μέτρα μαζί με νέο Μνημόνιο, νέος υπερδανεισμός και προσχηματική ρύθμιση του χρέους είναι η γραμμή της "όψιμης αντίστασης" Σαμαρά. Ακόμη κι αν πετύχει την κατανόηση των πιστωτών, επισείοντας το φόβο της εκλογικής ανόδου της Αριστεράς, δε θα πετύχει να βγάλει τη χώρα από τη βαθιά κρίση. Εντός της τρόικας δεν υφίσταται προοπτική θετικής διεξόδου».

Το άρθρο έρχεται μία μόλις μέρα μετά την από κοινού με την κυβέρνηση ψήφιση στη Βουλή της τροπολογίας για τη χρηματοδότηση των κομμάτων με αιχμή τη Χρυσή Αυγή. Τροπολογία που προάγει και ενισχύει τον τρομονόμο, ως ένα ακόμη μοχλό κατά του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. Και αυτό μπορεί να δικαιολογήσει την επαναφορά με οξύτητα των άσφαιρων πυρών της «ΣΥΡΙΖΑιικης αντιμνημονιακής» ρητορείας, προκειμένου να δείξει ότι αντιπολιτεύεται. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ηδη ο αστικός Τύπος, και οι αστοί στην Ελλάδα έγιναν λάβροι ενάντια στο μνημόνιο και στην τρόικα. Το ίδιο έχει γίνει και με άλλες προτάσεις στο παρελθόν που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως το «κούρεμα» του χρέους. Το έκαναν και η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ περιορίστηκε στο ότι έγινε αργά και δε θα αποδώσει. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει την αναδιαπραγμάτευση της αποπληρωμής του χρέους μετά από νέο «κούρεμα», η κυβέρνηση επίσης βάζει ζήτημα αναδιαπραγμάτευσης, με επιμήκυνση της αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου που είναι μια μορφή «κουρέματος». Να, λοιπόν, που στην κατεύθυνση των μέτρων στη στρατηγική υπάρχει συμπόρευση. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να επαναφέρει το «μνημόνιο», όταν οι αστοί το έχουν εγκαταλείψει. Ζορίζεται να το παίξει φιλολαϊκή «αντιπολίτευση», έχοντας κάνει ήδη σοβαρά βήματα προσαρμογής, αφού αναγορεύεται ως ο άλλος πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος. Που επειδή και σ' αυτό αισθάνεται την ανάσα της «κεντροαριστεράς» να του τρώει ζωτικό χώρο, στο ίδιο άρθρο αναφέρεται: «Ο κυβερνητικός σύμμαχος, το ΠΑΣΟΚ, εξαερούται, χωρίς η νεκροζώντανη Κεντροαριστερά να μπορεί να καλύψει το κενό». Ο λαός πρέπει να βγάλει συμπεράσματα για το ρόλο και το χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ ως έναν από τους μοχλούς διαιώνισης της κυριαρχίας των αστών.