Η «Καθημερινή», χτες, 24/10/2013, έγραφε στην πρώτη σελίδα: «Με δεδομένο, συνεπώς, τον διαφαινόμενο μη επαναπατρισμό των ψηφοφόρων από τη Χρυσή Αυγή στη Ν.Δ. και τη θλιβερή απομείωση της εκλογικής βάσεως του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση εγείρει προς πάσα κατεύθυνση το φάσμα της ενδεχόμενης ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Παράδοξο ότι οι Ευρωπαίοι δεν φαίνεται να πανικοβάλλονται με ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ενας από τους λόγους ίσως είναι ότι η κυβέρνηση κωφεύει ή, στην καλύτερη περίπτωση, δεν αντιδρά στις διάφορες καταγγελίες - ασχέτως της βασιμότητός τους - εναντίον μιας ολιγομελούς ομάδος που συγκροτεί την ανώτατη οικονομική τάξη της χώρας, προς την οποία επιδεικνύεται ανοχή, κατά την άποψη Ευρωπαίων ηγετών και διεθνών ΜΜΕ κύρους».
Αποσπάσματα από δύο άρθρα δύο εφημερίδων με την ίδια κριτική στην κυβέρνηση και με τα ίδια επιχειρήματα, ότι η ΝΔ δεν κερδίζει σε εκλογική επιρροή, αντίθετα χάνει, όπως και το ΠΑΣΟΚ, δεν αντιμετωπίζει τις καταγγελίες για μια ολιγομελή ομάδα επιχειρηματιών λέει η «Καθημερινή», τους διεφθαρμένους και τους «κολλητούς» της λέει η «Αυγή», που σύμφωνα με την τρόικα δεν είναι «πατριώτες».
Σύμπτωση; Καθόλου. Αλλωστε, συμπίπτουν όχι μόνο στις εκτιμήσεις και στην κριτική, μια εφημερίδα των αστών και η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην επίκληση των συμμάχων των αστών από το εξωτερικό για να στηρίξουν εκτιμήσεις και κριτική. Αμφιβάλλει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καπιταλιστών ή τουλάχιστον ενός μεγάλου τμήματός τους και στις ορέξεις των έξωθεν της χώρας συμμάχων τους; Ο λαός να βγάλει συμπεράσματα ως προς αυτά και κυρίως για το χαρακτήρα και το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως οργανικού κομματιού του αστικού πολιτικού συστήματος, άρα και αντιπάλου του.
Είπε ο Αλ. Τσίπρας χτες στο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων ΙΚΑ, ανάμεσα σε άλλα και το εξής: «Κάθε μονάδα αύξησης της ανεργίας κοστίζει 320 εκατομμύρια το χρόνο. Ηταν πολλές οι μονάδες αύξησης της ανεργίας στη χώρα μας τα τρία τελευταία χρόνια εξαιτίας της εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών (...) Βέβαια, αυτοί οι οποίοι έχουν οδηγήσει τη χώρα μας στη λεηλασία δεν έχουν φέρει ούτε μια σοβαρή επένδυση στη χώρα. Κατά τ' άλλα εγώ διώχνω τους επενδυτές από τη χώρα».
Εφόσον κατά τον Αλ. Τσίπρα η ανεργία οφείλεται στις μνημονιακές πολιτικές, θα πάψει να υφίσταται όταν το μνημόνιο τελειώσει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είναι έτσι; Φυσικά και όχι. Το φαινόμενο είναι σύμφυτο του καπιταλισμού, οξύνεται σε περιόδους κρίσης, οπότε καταστρέφεται μαζικά εργατική δύναμη. Και η αποκατάσταση της καταστροφής θα είναι αδύνατη στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης. Γι' αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει «ασπιρίνες», προγράμματα διαχείρισης της φτώχειας, όπως αυτά της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας, δηλαδή συνεταιρισμών των ανέργων για παροχή υπηρεσιών σε όσους τις χρειάζονται, με πληρωμή, υπηρεσίες που θα έπρεπε να παρέχει το κράτος, αλλά τις καταργεί. Και χρειάζεται τέτοιες λύσεις, για να κρατάει ήσυχες τις στρατιές ανέργων και εργαζομένων, με ψίχουλα, θα συμβάλλει και αυτό στην «κοινωνική συνοχή», καλλιεργώντας συνειδήσεις μοιρολατρίας, ανοχής και υποταγής στη ζωή με μειωμένες ανάγκες, στις συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης. Αμφότερα - τα ψίχουλα και η ησυχία - είναι σοβαρές προϋποθέσεις για την προσέλκυση σοβαρών επενδυτών... Οσο για το κόστος των ανέργων, προφανώς μιλά για μείωση της συμβολής των μισθών στο ΑΕΠ, αλλά έτσι είναι ο καπιταλισμός και η κρίση. Και οι καπιταλιστές που θέλει να υπηρετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δε νοιάζονται για τη συμβολή των εργατών στο ΑΕΠ, αλλά για το πώς και πόσο θα αυγαταίνουν τα δικά τους κέρδη.