Ενα σχετικά άγνωστο γεγονός από την πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στους ναζί κατακτητές, τη μάχη που έδωσαν οι κομμουνιστές και οι αγωνιστές του ΕΛΑΣ το 1944 για να σωθεί η περιστρεφόμενη πλάκα του ΣΕΚ (των τότε σιδηροδρόμων) ανέδειξε η εκδήλωση που πραγματοποίησε χτες η ΚΟΒ ΟΣΕ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στο μηχανοστάσιο του Ρέντη.

Εργαζόμενοι του κλάδου, η πλειοψηφία των οποίων αγνοούσε το γεγονός, παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την εκδήλωση, κρατώντας στα χέρια τους το ιστορικό της μάχης που ανατυπώθηκε και μοιράστηκε από τα μέλη της ΚΟΒ ΟΣΕ.

Στην ομιλία του ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΤΟ Μεταφορών, υπογράμμισε ότι το παράδειγμα της μάχης για να σωθεί η περιστρεφόμενη πλάκα των ΣΕΚ «είναι ένα μέσα στα χιλιάδες παραδείγματα ηρωισμού που γέννησε η μαζική λαϊκή και αντιφασιστική πάλη του λαού μας, την περίοδο 1940 - 1944. Η περίοδος αυτή αποτελεί κορυφαία σελίδα της δράσης του ΚΚΕ. Η ένοπλη αναμέτρηση με τον φασίστα κατακτητή και ντόπιους συνεργάτες του, η απελευθερωτική πάλη του λαού μας το Δεκέμβρη του 1944 και η μεγαλειώδης δράση του ΔΣΕ αποτελούν τη μεγαλύτερη προσφορά του ΚΚΕ σ' αυτόν τον τόπο, τη σημαντικότερη συμβολή του στο διεθνές επαναστατικό, κομμουνιστικό κίνημα».

Η μάχη για την περιστρεφόμενη πλάκα ήταν μία από τις πολλές μάχες που έδωσαν οι μαχητές του ΕΛΑΣ ενάντια στους ναζί και τα σαμποτάζ που σχεδίαζαν κατά την απελευθέρωση της Αθήνας και του Πειραιά τον Οκτώβρη του 1944.

Αναφερόμενος στο χρονικό της μάχης τον Οκτώβρη ο Ν. Μαυροκέφαλος σημείωσε: «Η περιστρεφόμενη πλάκα και οι υποδομές των ΣΕΚ σώζονται δυο φορές. Την πρώτη όταν το βράδυ της 11ης προς 12ης Οκτωβρίου οι τρεις κομμουνιστές και μαχητές του ΕΛΑΣ εντοπίζουν τα καλώδια υπονόμευσης που είχαν συνδέσει τους ΣΕΚ, άλλους εργοστασιακούς χώρους και τμήμα του λιμανιού και τα εξουδετερώνουν. Δυστυχώς και οι τρεις το ίδιο απόγευμα εντοπίζονται από ναζιστική - γερμανική περίπολο και εκτελούνται εν ψυχρώ στη διασταύρωση των οδών Θηβών & Φαλήρου, εδώ παραπάνω στη Λεύκα.

Τη δεύτερη, στις 12 Οκτώβρη το βράδυ, όταν η ΚΟ του ΚΚΕ στους ΣΕΚ εξοπλίζεται και μαζί με τμήματα του 3ου Τάγματος του Ρέντη, του ΕΛΑΣ, δίνουν μάχη και εξουδετερώνουν τη γερμανική φρουρά που είχε μείνει για να αποτελειώσει το σχέδιο ανατίναξης των υποδομών του Σιδηροδρόμου. Ενοπλοι κομμουνιστές, μέλη της ΚΟΒ των ΣΕΚ από τα γραφεία των ΣΕΚ δίπλα στην περιστρεφόμενη πλάκα και τμήματα του ΙΙΙ τάγματος από τα δέντρα, από τη μεριά του Ρέντη στήνουν ενέδρα και εξουδετερώνουν τη γερμανική φρουρά.

Η απελευθέρωση του Πειραιά και της Αθήνας, η διάσωση των εργοστασίων και των υποδομών της περιοχής δε θα ήταν δυνατή εάν δεν υπήρχε μια προϋπόθεση. Δεν υπήρχε εργοστάσιο και χώρος δουλειάς που να μην είχε Κομμουνιστική και ΕΑΜική οργάνωση με πολύ υψηλό κύρος και επιρροή. Πολλά εργοστάσια είχαν ένοπλη εργατική φρουρά (π.χ. Ηλεκτρική, Ναυπηγεία Σαλαμίνας) ή προστασία από τα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ στην περιοχή τους (π.χ. Λιπάσματα, Τσιμέντα, Μηχανουργία, ΣΕΚ, Παπαστράτος, Λιμάνι, Ναύσταθμος κ.ά.). Αυτή η οργανωτική ανάπτυξη ακουμπούσε στο τεράστιο κύρος, στην πλέρια εμπιστοσύνη που είχε η εργατική τάξη και ο λαός μας στο ΚΚΕ και στο ΕΑΜ που οικοδομήθηκαν μέσα από δεσμούς αίματος και αγώνα. Μέσα από θυσίες και ανειρήνευτη πάλη με τον εχθρό. Μέσα από το υψηλό αίσθημα ανιδιοτέλειας και την τεράστια προσφορά για να βρίσκουν ανακούφιση τα βάσανα του λαού μας».

Αναφερόμενος στα πολύτιμα συμπεράσματα που βγαίνουν από τον αγώνα του λαού εκείνη την περίοδο, ο Ν. Μαυροκέφαλος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμιά υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό, καμιά αυταπάτη για λύσεις από τα πάνω, για φιλολαϊκή διέξοδο με κυβερνήσεις της αριστεράς ή της δεξιάς, χωρίς να αλλάζει ο χαρακτήρας της εξουσίας. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της εξουσίας. Υπέταξε την πάλη γι' αυτή στις εθνικοαπελευθερωτικές επιδιώξεις και τότε ακόμα που οι συνθήκες επέβαλαν, ιδίως μετά το 1943, να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εξουσίας ως αποτέλεσμα της αντιστασιακής πάλης και έπαθλο του λαϊκού αγώνα».

Τέλος, σε ό,τι αφορά τα σύγχρονα τάγματα εφόδου, τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής υπογράμμισε ότι «η αντιφασιστική πάλη των λαών, η εποποιία του Κόκκινου Στρατού και των ΚΚ είναι απόδειξη ότι μόνο ο οργανωμένος λαός και ιδιαίτερα η εργατική τάξη μπορεί να τους τσακίσει».