Μπορεί ο πολιτισμός να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε ταξική πορεία σύγκρουσης με το κεφάλαιο; Και γιατί είναι αναγκαία, αφ' ενός, η τέχνη που απαντά στις ανησυχίες, στα προβλήματα και τους βαθύτερους προβληματισμούς της εργατικής τάξης, αφ' ετέρου, η χειραφέτηση αυτής της τάξης από τα ιδεολογήματα, την αισθητική και τις προτεραιότητες της αστικής κουλτούρας;
Η ζωή της εργατικής τάξης, η πείρα του οργανωμένου αγώνα, η δράση των ταξικών σωματείων, αλλά και η ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος αποδεικνύει ότι ο αναντικατάστατος ρόλος της Τέχνης και γενικότερα της πολιτιστικής καλλιέργειας -που εμπεριέχει την ουσιαστική μόρφωση- στον «εξανθρωπισμό» του ανθρώπου δε θα μπορούσε παρά να συνιστά ένα από τα βασικά «όπλα» στη χειραφέτηση της τάξης από τα δεσμά της αστικής ιδεολογικής χειραγώγησης.
ΣΕΛ.
3 -
5