Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) - και όχι μόνο εκεί - καταψήφισαν τη γενική απεργία στις 6 Νοέμβρη. Και αφού πιάστηκαν στα πράσα, κυκλοφόρησαν ανακοίνωση με την οποία προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Και με ποιον τρόπο; Μα φυσικά με αυτόν που ξέρουν καλύτερα. Με χυδαία και συκοφαντική επίθεση στο ΠΑΜΕ. Με την ανακοίνωσή τους συκοφαντούν, λοιπόν, οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ότι «οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του ΠΑΜΕ έγιναν μέρος του μηχανισμού του συστήματος...». Και ποιοι το λένε αυτό; Αυτοί που με τη γραμμή τους αντικειμενικά γίνονται μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, που από κοινού με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ βάζουν το κίνημα να επιλέξει κόμμα στην κυβερνητική εναλλαγή και τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, αναθέτουν στο κίνημα ρόλο στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, με τα συνθήματα «να φύγει η κυβέρνηση» και στη θέση της να έρθει η «κυβέρνηση της Αριστεράς» (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ).

Συνεχίζοντας το βρώμικο πόλεμο συκοφαντούν το ΠΑΜΕ για «πλήρη ταύτισή του με τον υποταγμένο συνδικαλισμό των επίσημων ηγεσιών». Και ποιοι το λένε αυτό; Αυτοί που για χρόνια συμπορεύτηκαν με τη ΓΣΕΕ και μέχρι χτες στις συγκεντρώσεις της ήταν το μόνιμο ακροατήριό της. Στην ίδια ανακοίνωση απολογούνται και ταυτόχρονα αυτοαποκαλύπτονται. Να τι λένε για την 24ωρη γενική απεργία στις 6 Νοέμβρη: «Αποκλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων και όχι η ένταση και η κορύφωσή τους», «αγώνες διαμαρτυρίας που γίνονται για συμβολικούς και μόνο λόγους», «μπορεί να συγκινήσει σήμερα η παράδοση του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος της μιας 24ωρης απεργίας ανά δίμηνο ή τρίμηνο για λόγους πολιτικού συμβολισμού και συνδικαλιστικής νομιμοποίησης;».

Και ύστερα λένε ότι τους αδικούμε όταν λέμε ότι καταψήφισαν και υπονομεύουν την απεργία! Εμείς τι να πούμε; Αβυσσος η ψυχή των κολαούζων του ΣΥΡΙΖΑ...

«Σαμαράς και Βενιζέλος συνυπέγραψαν χτες το δικό τους μνημόνιο, με μοναδική επιδίωξη να αποφύγουν όσο μπορούν περισσότερο τις εκλογές. Πρόκειται για άλλο ένα βήμα ομογενοποίησης των συγκυβερνώντων πολιτικών κομμάτων. Γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν ότι, όσο αργότερα γίνουν οι εκλογές, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η λαϊκή καταδίκη τους. Ας κάνουν, λοιπόν, ένα... ψυχικό για τον εαυτό τους. Να φύγουν!». Αυτά έγραφε η «Αυγή της Κυριακής». Και ρωτάμε: Καλά η πρεμούρα τους να γίνουν κυβέρνηση. Αλλά τι τους πειράζει η ακόμη μεγαλύτερη καταδίκη της συγκυβέρνησης και των κομμάτων που τη συναπαρτίζουν; Φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει για τα καλά στο ρόλο του παιχνιδιού του διπολισμού στο αστικό πολιτικό σύστημα. Και τον ενδιαφέρει μεν να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», αλλά τον ενδιαφέρει να υπάρχει και ο άλλος πόλος για να λειτουργεί καλά το διπολικό αστικό πολιτικό σύστημα. Καλή λειτουργία σημαίνει δυνατότητα και ικανότητα χειραγώγησης του λαού στην πολιτική των αστών. Και μη μας πουν ότι τάχα νοιάζονται για την πιο γρήγορη σωτηρία του λαού, γιατί πασχίζουν να δώσουν καθημερινά εξετάσεις στους αστούς ότι είναι με τα νερά τους. Αλλωστε, αφορμή για τη συγκεκριμένη τοποθέτηση της «Αυγής» έδωσε η «πρώτη στην ιστορία του Ψυχικού κινητοποίηση κατοίκων», όπως λένε, «που αποδεικνύει πόσο αβάσταχτη είναι η υπερφορολόγηση των ακινήτων, ακόμη και των ιδιοκτητών που κατά τεκμήριο είναι εύποροι, ίσως και κάτι παραπάνω!». Να λοιπόν τι τους ένοιαξε. Η υπερφορολόγηση των πλουσίων. Μα καλά, αυτοί δεν είναι που έλεγαν ότι θα φορολογήσουν τους πλούσιους για να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία χρήμα για να κάνουν αναδιανομή υπέρ των φτωχών;