Να σοβατίσει την αντεργατική της πολιτική με επικοινωνιακές σαβούρες επιχειρεί η κυβέρνηση και αυτή τη φορά εμφανίζει τη ρύθμιση που έκανε για τους δανειολήπτες του πρώην ΟΕΚ ως «αρχή του κοινωνικού προσώπου της σύγχρονης Ελλάδας»(!) τη στιγμή που η «ρύθμιση» γίνεται για την εξυπηρέτηση των τραπεζών. Η κυβέρνηση, όπως και όλες οι κυβερνήσεις στο παρελθόν, θέλει να ξεχάσουμε ότι είχε μετατρέψει τον ΟΕΚ σε απόχη πελατών των τραπεζών και αντί να παρέχει σπίτια στις φτωχές οικογένειες εργαζομένων, τους έριχνε βορά για χρόνια στα νύχια των τραπεζιτών. Να ξεχάσουμε ότι εξαιτίας των αντιλαϊκών πολιτικών οδήγησε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες δανειοληπτών μέσω ΟΕΚ να μην μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους προς τις τράπεζες και να κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και το σπίτι τους, όπως και εκατοντάδες άλλες χιλιάδες εργαζομένων που είχαν λάβει απευθείας στεγαστικά δάνεια από το τραπεζικό κεφάλαιο.
Αλλωστε, η ρύθμιση για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση, δεν είναι τίποτα άλλο από απλή επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, γεγονός που αν και μειώνει την μηνιαία τοκοχρεολυτική δόση, ταυτόχρονα αυξάνει το συνολικό κόστος του δανείου που τελικά θα εισπράξουν οι τράπεζες από τις φτωχές εργατικές οικογένειες. Πάει πολύ, λοιπόν, μια καραμπινάτη ρύθμιση για τις τράπεζες να παρουσιάζεται ως κοινωνική πολιτική. Πρόσθετη απόδειξη είναι και το γεγονός ότι στη ρύθμιση δεν περιλαμβάνονται οι δανειολήπτες που έχουν σταματήσει να καταβάλλουν τη δόση πάνω από 6 μήνες και άρα δε θέλουν να φορτώσουν τις τράπεζες με το ρίσκο που έχουν αυτά τα δάνεια τα οποία δύσκολα θα εξυπηρετηθούν. Ως εκ τούτου, οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες παραδίδονται ανυπεράσπιστοι στα νύχια των τραπεζιτών για τα περαιτέρω...
«Δε συμφωνώ με τις Αρχές Προστασίας Προσωπικών δεδομένων και τις συστάσεις που μας απευθύνουν. Εσείς πρέπει να σκεφτείτε την ιδιωτικότητα. Θέλετε να τα μοιραστείτε όλα; Εσείς θα το αποφασίσετε αυτό», είπε ο Ερικ Σμιτ, πρόεδρος της «Google». Μόνο για υπέρμαχος της διαφάνειας δεν είπε ότι είναι. Και μιλάμε για έναν εκπρόσωπο μονοπωλιακού ομίλου με κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων, ακριβώς απ' αυτή την τόσο «αθώα» και «εύηχη» ως περιεχόμενο αλληλεγγύης κουβέντα: «Θέλετε να τα μοιραστείτε όλα;». Να το τυρί στη φάκα, για όλους αυτούς που η στο έπακρο αποξένωση του σάπιου καπιταλισμού τους ρίχνει στο διαδίκτυο για επικοινωνία. Δήθεν επικοινωνία και διαμόρφωση σχέσεων παντός είδους. Εικονική πραγματικότητα αφού στην ουσία υπάρχει απόλυτη απομόνωση. Εχει όμως και ένα δίκιο. Στον καπιταλισμό είμαστε, όσο σαπίζει τόσο πασχίζει να μετατρέψει την κοινωνία του σε αγγέλη, όπου ο ανταγωνισμός σαν κοινωνική αξία συνοδεύεται με τη μοναδικότητα, που γλιστρά στην απομόνωση χωρίς επιστροφή, καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση «τα μοιραζόμαστε όλα μέσω διαδικτύου», πιο συγκεκριμένα μέσω του μονοπωλίου του. Να θυμίσουμε μόνο μερικά από τα καλά της μοιρασιάς με τον Mr. Google.
Τον Ιούνη του 2013 αποκαλύφθηκε σε αμερικανικές εφημερίδες και επιβεβαιώθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ότι η NSA (η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ, υπάγεται στο υπουργείο Αμυνας, είναι μία από τις 17 μυστικές υπηρεσίες που «επίσημα» δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ) παρακολουθεί εκατομμύρια τηλεφωνικές κλήσεις και στο πλαίσιο του προγράμματος παρακολούθησης «Prism» μπορεί μέσω των server 9 διαδικτυακών κολοσσών (όπως οι «Google», «Facebook», «Microsoft», «Yahoo», «Apple»...) να έχει πρόσβαση στα e-mail, τις διαδικτυακές συνομιλίες κάθε είδους, να έχουν ουσιαστικά «εικόνα» από όλη τη διαδικτυακή κίνηση ενός χρήστη. Δηλαδή, οι μυστικές υπηρεσίες ομολόγησαν ότι μπορούν να παρακολουθούν όλους τους χρήστες του διαδικτύου. Ενα καλό της μοιρασιάς. Ας δούμε άλλο ένα. Για την ανάρτηση μίας διαφήμισης της «google» αξιοποιείται όλο το διαδικτυακό παρελθόν του χρήστη, προκειμένου τη διαφήμιση να τη δει κάποιος που οι πιθανότητες ενδιαφέροντος να είναι αυξημένες για το διαφημιζόμενο (εξατομικευμένη διαφήμιση). Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μέσω της αποθήκευσης, συλλογής και κατάλληλης επεξεργασίας των πληροφοριών που απορρέουν από μία τυπική χρήση του διαδικτύου. Αρα γνωρίζουν τα πάντα για την προσωπικότητα του χρήστη. Και αν χρησιμοποιώντας αυτό βγάζουν τεράστια ποσά από τις διαφημίσεις εταιρειών, τότε πόσα χρήματα θα έβγαζαν αν (λέμε αν) πουλούσαν όλα αυτά τα «προσωπικά δεδομένα» σε αστικά κράτη, μυστικές υπηρεσίες και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς; Το Χαφιεδισμό δηλαδή, αυτό που κάνουν όπως αποκαλύφθηκε στις ΗΠΑ. Και ο νοών νοείτω...