Ρεσιτάλ χυδαίου αντικομουνισμού έδωσαν ΠΑΣΠ - ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ - Αναρχικοί, στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών του Πολυτεχνείου Ξάνθης που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 30 Οκτώβρη.

Την ώρα που ήταν σε εξέλιξη συζήτηση πάνω σε ψήφισμα που κατέθεσαν οι δυνάμεις του ΜΑΣ για την προβοκάτσια και τους τραμπουκισμούς της ΧΑ στο 1ο ΕΠΑΛ Ξάνθης, άρχισε η επίθεση. Αναμασώντας τις χυδαιολογίες για «απολύσεις που κάνει το ΚΚΕ», για το «ΠΑΜΕ που το 2011 χτυπούσε το κίνημα», αλλά και παράγοντας νέα αίσχη του τύπου «στον Περισσό καλλιεργούνε ναρκωτικά» (!), οι εκπρόσωποι των παραπάνω παρατάξεων, εν χορώ, ακολούθησαν την γκεμπελική λογική τού «πες, πες κάτι θα μείνει...». Εφεραν μέσα στη σχολή την προβοκατόρικη πρακτική και επιχειρηματολογία των ίδιων των χρυσαυγιτών, την ώρα που οι δυνάμεις του ΜΑΣ καλούσαν τους φοιτητές να καταδικάσουν τη Χρυσή Αυγή και τις πρακτικές της! Οποιο άλλο σχόλιο περιττεύει.

Προσέξτε τη... δράση του Εργατικού Κέντρου Εβρου: Ενα μήνα σχεδόν από την κήρυξη της απεργίας στις 6 Νοέμβρη, δεν έχει καλέσει ούτε καν σε συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο και δεν έχει ενημερώσει τα ΔΣ των Σωματείων - μελών του, υπονομεύοντας ανοιχτά την απεργιακή κινητοποίηση. Από την άλλη, όμως, το Εργατικό Κέντρο εμφανίζεται... υπερδραστήριο στην υλοποίηση προγραμμάτων της ΕΕ, συμμετέχει σε «Αναπτυξιακές Συμπράξεις» (όπως η «Αναπτυξιακή Σύμπραξη Νοτίου Εβρου»), που αποτελούν μέσο για εύρεση φτηνών εργαζομένων, δίχως δικαιώματα, για ανακύκλωση της ανεργίας και αναδιανομή της φτώχειας. Μανατζάρουν δηλαδή αντί να πολεμούν τη στρατηγική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που επιδεινώνει τις συνθήκες που δουλεύει και ζει ο λαός. Με τέτοιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι εργαζόμενοι είναι καταδικασμένοι. Να γιατί λέμε ότι η ανασύνταξη του κινήματος προϋποθέτει να τις πετάξουν από το σβέρκο τους.

«Ο ανταγωνισμός μεταξύ στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ θυμίζει ακόμη τον καιρό που πίστευαν ότι μόνο αυτά τα δύο κόμματα υπήρχαν και ότι το μόνο που μετρούσε ήταν να μη δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους τους. Αν και οι συνθήκες επιβάλλουν τη συνεργασία, η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη, που οι πρωταγωνιστές της δημόσιας ζωής δε βρίσκουν το χρόνο ή τη διάθεση να συνεργαστούν ουσιαστικά. Οταν οι ψηφοφόροι είναι ήδη δυσαρεστημένοι, όταν δεν υπάρχουν πόροι και θέσεις εργασίας, όταν οι δανειστές αδιαφορούν για τις πολιτικές αγωνίες της εξαρτημένης χώρας, θα περίμενε κανείς πρωτοβουλίες ευρύτερης συνεργασίας. Μια θετική, παρότι καθυστερημένη, εξέλιξη ήταν η προχτεσινή συζήτηση του υπουργού Οικονομικών με βουλευτές της ΝΔ πάνω στο ακανθώδες θέμα του νέου φόρου ακινήτων. Μόνο έτσι μπορούν να βρεθούν επιχειρήματα και λύσεις που θα πείθουν και τους ψηφοφόρους - όταν η συμπολίτευση πιστεύει αυτό που κάνει και στη συζήτηση θα συμμετέχουν και αντιπολιτευόμενες δυνάμεις. Οι κυβερνητικοί εταίροι, πιεσμένοι από εσωτερικές διαφωνίες και από εξωτερική πίεση, συχνά δρουν σπασμωδικώς και χωρίς να πιστεύουν οι ίδιοι σε όσα κάνουν. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δρουν με την ιδέα ότι θα είναι πάντα αντιπολιτευόμενα και, συνεπώς, δε χρειάζεται να συμβιβάζονται με την πραγματικότητα. Η μάχη για απαλλαγή από το χρέος και για άλμα προς την ανάπτυξη αφορά δικές μας μεταρρυθμίσεις, αλλά καθοριστικής σημασίας είναι οι συνεχείς διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και δανειστές. Οσο κι αν διαφωνούν σε πολιτικό επίπεδο, τα υπεύθυνα κόμματα θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να παρουσιάσουν ενιαίο (άρα ισχυρό) μέτωπο για την προστασία της ελληνικής κοινωνίας»... Αυτά από τη χτεσινή «Καθημερινή».

Οι αστοί θέλουν πολιτική συναίνεση όλων των κομμάτων - διαχειριστών του συστήματος προκειμένου να χειραγωγούν το λαό στην αναγκαιότητα εφαρμογής της αντεργατικής, αντιλαϊκής πολιτικής που θα τους βγάλει από την κρίση, διαβλέποντας όξυνση των αντιδράσεων και δυσκολίες στο αστικό πολιτικό σύστημα να τις διαχειριστεί, ακριβώς επειδή αντανακλούν στις διαφωνίες στα κόμματα της διαχείρισης. Ο λαός να το πάρει αλλιώς. Ανυπακοή και αντεπίθεση στην πολιτική που τον έχει στείλει στην κόλαση, μέχρι την ανατροπή της.