Από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων τις προηγούμενες μέρες

Οι απολύσεις έγιναν μια μέρα μετά την πανελλαδική απεργία και λίγες μόνο μέρες μετά την εκλογή της Επιτροπής. Αμέσως οι εργαζόμενοι «κατέβηκαν» σε απεργία, απαιτώντας την ανάκληση των απολύσεων. Το Σάββατο το πρωί η εργοδοσία χτύπησε την απεργία. Οπως καταγγέλλει η Εργοστασιακή Επιτροπή, με τραμπούκικο τρόπο επιτέθηκε στην περιφρούρηση, με γνωστά «τσιράκια» και «σεκιουριτάδες». Με εκβιασμούς και απειλές προσπάθησε να διασπάσει τους εργαζόμενους. Κάτω από αυτές τις εξελίξεις, Επιτροπή και Συνδικάτο αποφάσισαν την αναστολή της απεργίας.

Στη διάρκεια της χτεσινής εξόρμησης, ενημέρωσαν και συζήτησαν με τους εργαζόμενους για τον αγώνα που έγινε. Χαιρέτησαν τη στάση της πλειοψηφίας των εργαζομένων, που βρέθηκαν στην πύλη, ενάντια στις τρομοκρατικές απολύσεις. Με ανακοίνωσή τους, Συνδικάτο και Επιτροπή, επισημαίνουν:

«Θέλουν να ξεμπερδεύουν με αυτούς που βγαίνουν μπροστά για να περάσουν άλλα σχέδια χωρίς να σηκώνει κανένας κεφάλι. Ακούγονται φήμες ότι σχεδιάζουν να κλείσουν το εργοστάσιο και να μεταφέρουν μηχανήματα και παραγωγή στη Λαμία στις εγκαταστάσεις της "Chipita", η οποία έχει ήδη μεταφέρει μέρος της παραγωγής στη Βουλγαρία. Ακούγεται ότι θέλουν να πουλήσουν το οικόπεδο στη "Folli Follie". Θέλουν όμως να φορτώσουν το κλείσιμο στους εργάτες και τις απεργίες.

Δεν κλείνει μια εταιρεία με 2-3 μέρες απεργία. Κανένα εργοστάσιο δεν το έκλεισαν οι αγώνες των εργαζομένων, αλλά πάντοτε το κυνήγι των κερδών των βιομηχάνων. Ούτε περίπτερο δεν κλείνει με 2 μέρες απεργία! Θέλουν να ρίξουν σε μας την ευθύνη, ενώ ήδη έχουν πάρει την απόφαση. Ξηλώσανε την Εργοστασιακή Επιτροπή για να προχωρήσουν ήσυχα τα σχέδιά τους, τους επόμενους μήνες.

Τώρα χρειαζόμαστε ακόμα πιο γερή οργάνωση και συσπείρωση για να μην περάσουν τα σχέδιά τους, να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας. Ξέρουμε ότι ο φόβος είναι ισχυρός και μεγαλώνει όσο υπάρχει ανεργία, απλήρωτα νοίκια και λογαριασμοί. Ομως δε λύνονται αυτά τα προβλήματα με το "να κάνουμε τον υπάκουο στο αφεντικό", αφού τα κέρδη των εταιρειών εξασφαλίζονται από τη δικιά μας εκμετάλλευση».

Τη γνωστή εικόνα των τελευταίων χρόνων, με περισσότερες απολύσεις απ' ό,τι προσλήψεις, καταγράφουν τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνης» για τις «ροές απασχόλησης» τον μήνα Οκτώβρη. Σύμφωνα με αυτά, προκύπτει ότι τον περασμένο μήνα χάθηκαν 35.000 θέσεις εργασίας, κάνοντας θρύψαλα τους κυβερνητικούς διθυράμβους για δήθεν «ανάσχεση της ανεργίας».

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που αφορούν μόνο τη μισθωτή απασχόληση και όχι τη συνολική, τον περασμένο μήνα έγιναν 173.407 απολύσεις μισθωτών και 138.408 προσλήψεις. Δηλαδή, το ισοζύγιο προσλήψεις - απολύσεις ήταν αρνητικό κατά 34.999 θέσεις εργασίας. Από τις θέσεις που χάθηκαν, οι 14.978 καλύπτονταν από άνδρες και οι υπόλοιπες 20.021 από γυναίκες εργαζόμενες. Τον ίδιο μήνα, 6.393 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, ενισχύοντας την τάση για παραπέρα ευελιξία της εργασίας της υποαπασχόλησης και της περιστασιακής απασχόλησης.

Συνολικά, τα στοιχεία της «Εργάνης» εμφανίζουν για το δεκάμηνο Γενάρης - Οκτώβρης θετικό ισοζύγιο προσλήψεων κατά 130.703 θέσεις. Ομως για το οκτάμηνο Μάρτης - Οκτώβρης, που υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία για τον τύπο της κάθε σύμβασης, προκύπτει ότι από τις 832.999 προσλήψεις που έγιναν το διάστημα αυτό, μόνο οι 452.136 συμβάσεις ήταν πλήρους απασχόλησης (ποσοστό 54,28%). Οι υπόλοιπες 380.863 (ποσοστό 45,72%) ήταν μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, δηλαδή με μερικές ημέρες εργασίας τη βδομάδα. Πρόκειται δηλαδή για μορφές «απασχόλησης» που επί της ουσίας κρύβουν μέσα τους μέρος της λανθάνουσας ανεργίας.

Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνης» αφορούν μόνο τη μισθωτή εργασία (περίπου 6 στις 10 θέσεις εργασίας) και δεν περιλαμβάνουν τον τομέα της αυτοαπασχόλησης όπου τα τελευταία χρόνια καταγράφεται αύξηση της απώλειας θέσεων εργασίας.

Η επανάκαμψη μάλιστα τον Οκτώβρη και πάλι αρνητικών ροών στην απασχόληση, αποδεικνύει ότι παρά τους όψιμους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης τους προηγούμενους μήνες, δεν έχουμε ούτε τάση σταθεροποίησης της ανεργίας. Πολύ περισσότερο, δεν προκύπτει τάση ανάσχεσης της καπιταλιστικής μάστιγας που εξοντώνει κατά χιλιάδες την εργατική τάξη, αλλά και τους αυτοαπασχολούμενους της χώρας μας.