ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 12 Νοέμβρη 2013
Σελ. /24
ΔΙΕΘΝΗ
ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ
Βιβλική καταστροφή προκαλεί ο τυφώνας «Χαγιάν»

Ο τυφώνας σάρωσε τις παραγκουπόλεις
Ο τυφώνας σάρωσε τις παραγκουπόλεις
ΜΑΝΙΛΑ.--

Εικόνες βιβλικής καταστροφής άφησε πίσω του ο τυφώνας «Χαγιάν», που χτύπησε τις Φιλιππίνες. Οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πάνω από 10.000 νεκρούς, ενώ οι αρχές εκφράζουν φόβους ο αριθμός να εκτιναχθεί, καθώς είναι άγνωστος ο αριθμός των αγνοουμένων και αρκετοί άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους βρίσκονται κάτω από τα ερείπια και σε περιοχές που είναι απρόσιτες για τα σωστικά συνεργεία. Ο τυφώνας «Χαγιάν» χαρακτηρίζεται ως ο ισχυρότερος της νεότερης ιστορίας, με ανέμους που έπνεαν με ταχύτητα πάνω από 235 χλμ. την ώρα με ριπές που ξεπερνούσαν τα 275 χλμ. την ώρα και κύματα ύψους 15 μέτρων, ενώ εξαιρετικά ισχυρές ήταν και οι καταιγίδες.

Μεταξύ των περιοχών που υπέστησαν τις μεγαλύτερες ζημιές, σε χειρότερη κατάσταση, είναι η πόλη Ταλκομπάν, που παρουσιάζει εικόνες ολοκληρωτικής καταστροφής, μετρώντας τα περισσότερα θύματα. Οι πόλεις που βρέθηκαν στο επίκεντρο του τυφώνα είχαν μεγάλο ποσοστό φτωχών πληθυσμών, σε μία χώρα όπου οι παραγκουπόλεις κυριαρχούν και σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυτη απόγνωση. Τα μέτρα που υποτίθεται ότι πήραν οι αρχές για την προστασία του πληθυσμού, αποδείχθηκαν εξαιρετικά ελλιπή, με τους εκατοντάδες χιλιάδες πληγέντες να κάνουν έκκληση για νερό και τροφή, καθώς η βοήθεια φτάνει με βασανιστικά αργούς ρυθμούς και δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής.

Αεροδρόμια, λιμάνια και οδικό δίκτυο έχουν βγει εκτός λειτουργίας, λόγω της καταστροφής, ενώ δεν υπάρχει ηλεκτρικό και έχουν διακοπεί οι επικοινωνίες. Από τις πόλεις στις επαρχίες Λεΐτ και Σαμάρ που πέρασε ο τυφώνας άφησε πίσω 80-90% καταστροφή, ενώ συνολικά σάρωσε έξι νησιά στις κεντρικές Φιλιππίνες. Στην πόλη Ταλκομπάν, δεν υπάρχει κανένα κτίριο που να έμεινε όρθιο, ενώ οι εκτεταμένες πλημμύρες και η σήψη των νεκρών που βρίσκονται παντού, απειλούν άμεσα την υγεία των επιζώντων, που θα βρεθούν αντιμέτωποι με σοβαρές επιδημίες.

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις των αρχών της χώρας, που δηλώνουν ότι σε καμία περιοχή δεν μπορεί να δοθεί σαφής εκτίμηση της κατάστασης, γεγονός που δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες για ανθρωπιστική καταστροφή, καθώς κανείς δεν εγγυάται το μέλλον των πληγέντων, που βρίσκονται σε τραγική θέση.

Η έλλειψη τροφίμων, νερού, ρούχων και φαρμάκων οδηγεί τους κατοίκους στη λεηλασία τόσο στα συντρίμμια των κτιρίων όσο και των καταστημάτων, με την κυβέρνηση να στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις να αναλάβουν τον έλεγχο στις κατεστραμμένες πόλεις, απειλώντας και με στρατιωτικό νόμο, εάν η κατάσταση βγει εκτός ελέγχου.

Επίσης, τα 3 εκατομμύρια που έστειλε ως «βοήθεια» η ΕΕ είναι κοροϊδία για τον ταλαίπωρο πληθυσμό που έμεινε χωρίς κυριολεκτικά τίποτε.

Μετά τις Φιλιππίνες, ο τυφώνας «Χαγιάν» εξασθένισε και πέρασε με τη μορφή τροπικής καταιγίδας από το Βιετνάμ και την Κίνα. Πάντως, οι αρχές της ΛΔ του Βιετνάμ, είχαν φροντίσει έγκαιρα να απομακρύνουν από τις περιοχές, που θα πλήττονταν 600.000 ανθρώπους για να περιοριστούν τα προβλήματα. Ωστόσο, ως τώρα στη συγκεκριμένη χώρα αναφέρονται 6 νεκροί.

Η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Γερμανίας ξένη προς τα λαϊκά συμφέροντα

Το βάθεμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης (τα όποια μικρά σημάδια ανάκαμψης σε κάποιες χώρες όπως π.χ. ΗΠΑ, Γερμανία, Ολλανδία δεν αναιρούν τον κανόνα) φέρνει δυναμικά στο προσκήνιο τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που πάντα βεβαίως υπήρχαν αλλά σε περιόδους όξυνσης της κρίσης αποκτούν πιο έντονο χαρακτήρα. Ιδιαίτερη έκφραση αυτών των ανταγωνισμών είναι η αντιπαράθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, που εντάθηκε στις 31 Οκτώβρη με την έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών που επικρίνει την πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης... γιατί μη ενισχύοντας την εσωτερική ζήτηση δημιουργεί προβλήματα στην Ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία. Θυμίζουμε ότι η εν λόγω έκθεση, που παραδοσιακά επικρίνει την Κίνα, έστρεψε τα βέλη της και στη Γερμανία σε μια περίοδο όπου βγήκαν στο φως οι αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις των τηλεπικοινωνιών της Α. Μέρκελ. Φυσικά αυτή η υπόθεση ήταν και μόνο η αφορμή. Η αιτία είναι η σύγκρουση μονοπωλιακών ομίλων και αστικών τάξεων για το ποιος θα έχει λιγότερες απώλειες από την καταστροφή κεφαλαίου, που συνεπάγεται η καπιταλιστική κρίση.

Το αμερικάνικο κεφάλαιο θεωρεί ότι η «ατμομηχανή» της ΕΕ, Γερμανία, γίνεται «τροχοπέδη» για τις ισορροπίες στη λυκοσυμμαχία, και τα πλεονάσματα που αυτή έχει δημιουργούν τεράστια ελλείμματα σε χώρες υποδεέστερες. Αυτό που ονομάζουν Νότο. Λένε, αν περιοριστούν οι εξαγωγές της Γερμανίας (κύρια πηγή των πλεονασμάτων της) τότε θα μειωθούν οι εισαγωγές των πιο αδύνατων χωρών, θα αυξηθούν οι εξαγωγές τους και θα καλυτερεύσουν τα πράγματα. Οι ΗΠΑ κάνουν ακριβώς την ίδια υπόμνηση στην Κίνα, που με τις εξαγωγές της δημιουργεί μεγάλα πλεονάσματα.

Το διαφορετικό μείγμα που πρεσβεύει η κυβέρνηση Ομπάμα -εκφραστής των συλλογικών συμφερόντων των Αμερικανών καπιταλιστών-, η στήριξη που παρέχει στη λεγομένη «Συμμαχία του Νότου» έναντι της Γερμανίας, εμφανίζεται και στη χώρα μας, από αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ως «σανίδα σωτηρίας» για το λαό μας και τους λαούς της ΕΕ. Κονδυλοφόροι στον αστικό Τύπο σπεύδουν να πείσουν ότι η «χαλάρωση της λιτότητας», η «ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης στη Γερμανία» θα ωφελήσουν τους εργαζόμενους, θα αυξήσουν τους μισθούς. Ακόμα και αν δοθούν κάποια ψίχουλα στους εργαζόμενους, αυτό που πρέπει να μείνει είναι ότι δε θα αλλάξει ριζικά η κατάσταση. Πολύ περισσότερο που μια πιθανή νέα καπιταλιστική ανάπτυξη θα φέρει νέο κύκλο κρίσης.

Επειδή δε τα αδιέξοδα διαχείρισης της κρίσης δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από το χαλί, η φαγωμάρα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ γίνεται πιο έντονη. Δεν είναι τυχαία η παρέμβαση του επικεφαλής του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου IFO, Χανς Βέρνερ Σιν, που ασκεί κριτική στη διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την απόφαση μείωσης του βασικού επιτοκίου στην Ευρωζώνη στο 0,25% για να χορηγήσει στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου δάνεια, που δε θα έπαιρναν ποτέ στις κεφαλαιαγορές. Ο εν λόγω οικονομολόγος μάλιστα προτείνει μερική διαγραφή χρέους στην Ευρωζώνη, με ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη, προσωρινή έξοδο της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και ίσως και της Ισπανίας από την Ευρωζώνη, με δικαίωμα επανένταξης, ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά τους, προφανώς έναντι της Γερμανίας. Και παράγοντες του ΔΝΤ εξετάζουν τέτοιες «λύσεις» και ζητούν η Γερμανία να γίνει πιο «διαλλακτική». Είναι και αυτό άλλη μια απόδειξη ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας προβάλλει δήθεν ρεαλιστικότερες «λύσεις», «επαναδιαπραγματεύσεις» και άλλα τέτοια, αυτές είναι «λύσεις» που προβάλλουν μερίδες του κεφαλαίου, προκειμένου να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους, με δεδομένα την εκμετάλλευση των εργαζομένων και την εξουσία των μονοπωλίων. Και αυτό ισχύει και στις ΗΠΑ και στις αναπτυγμένες και τις λιγότερο αναπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες της ΕΕ.

Οποιο μείγμα διαχείρισης της άναρχης καπιταλιστικής οικονομίας εφαρμοστεί είτε με συνταγή Ομπάμα και... «Συμμαχίας του Νότου» είτε με γερμανική συνταγή σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί όλου του κοινωνικού πλούτου δεν πρόκειται να μπορέσουν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι γνωστή η κατάσταση των 50 και πλέον εκατομμυρίων ανασφάλιστων στις ΗΠΑ, των 7 εκατομμυρίων μισο-εργαζόμενων εξαθλιωμένων των «μίνι - τζομπς» με 400 ευρώ το μήνα της Γερμανίας και πάει λέγοντας. Επομένως αν κάτι προσφέρει η μελέτη της οξυνόμενης ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης είτε μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας, είτε μεταξύ άλλων κέντρων, είναι η συνειδητοποίηση ότι η εργατική τάξη και τα άλλα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να εγκλωβίζονται σε αλλότρια γι' αυτούς συμφέροντα. Παραπέρα, μέσα από τον καπιταλισμό που σάπισε, στο στάδιο του ιμπεριαλισμού και της κυριαρχίας των μονοπωλίων, ανοίγει ο δρόμος, με τη δική τους οργάνωση, τη δική τους λαϊκή συμμαχία να πάρουν την εξουσία, δηλαδή τα «κλειδιά» της οικονομίας, κάνοντας κοινωνική ιδιοκτησία τα μέσα παραγωγής, θέτοντας με επιστημονικά οργανωμένο Κεντρικό Σχεδιασμό τις προτεραιότητες για να ικανοποιηθούν οι διευρυμένες σύγχρονες ανάγκες με βάση τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής.


Δ. Κ.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
Αλληλεγγύη στο λαό των Φιλιππίνων

Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία εκφράζει την αλληλεγγύη της στους εργαζόμενους και στο λαό των Φιλιππίνων που βιώνουν τις καταστροφικές συνέπειες από το πέρασμα του τυφώνα «Χαϊγιάν».

Οπως σημειώνει στο μήνυμά της η ΠΣΟ: «Ο αριθμός των θυμάτων θα ήταν πολύ χαμηλότερος, εάν είχαν ληφθεί μέτρα προστασίας και αν οι συνθήκες ζωής του λαού ήταν καλύτερες».

Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία καλεί τη διεθνή κοινότητα, τους διεθνείς οργανισμούς, τα εργατικά συνδικάτα και τους προοδευτικούς οργανισμούς, όλου του κόσμου, να εκφράσουν την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή τους στο λαό των Φιλιππίνων.

Εκφράζει την υποστήριξη και την εργατική της αλληλεγγύη στα εργατικά συνδικάτα των Φιλιππίνων και τα μέλη τους στον αγώνα για την ανοικοδόμηση της χώρας τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ