Οι οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα στους κυρίαρχους κύκλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανέκυψαν εκ νέου την περασμένη βδομάδα με αφορμή τη δημοσιοποίηση των επίσημων στοιχείων, του Σεπτέμβρη, της Στατιστικής Υπηρεσίας της Γερμανίας, σύμφωνα με τα οποία η ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης κατέγραψε εμπορικό πλεόνασμα της τάξης των 20,4 δισ. ευρώ. Ο συνολικός όγκος των εξαγωγών διαμορφώθηκε στα 94,7 δισ. ευρώ, αυξημένος κατά 3,6% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2012, την ίδια ώρα που οι εισαγωγές παρουσίασαν μείωση κατά 0,3%, φτάνοντας τα 74,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Αύξηση κατά 1,2% παρουσίασαν επίσης και οι εξαγωγές της Γερμανίας προς τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Πριν περάσουν καλά καλά δύο μέρες από τη δημοσιοποίηση των «εκπληκτικών» εξαγωγικών επιδόσεων της Γερμανίας, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Ζοζέ Μπαρόζο, ανακοίνωσε τη διεξαγωγή έρευνας «σε βάθος» σχετικά με τα εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας, τα οποία και χαρακτήρισε «μη ισορροπημένα». Το μέγεθος του γερμανικού εμπορικού πλεονάσματος κατά τον Μ. Μπαρόζο είναι τέτοιο που δικαιολογεί τη διεξαγωγή έρευνας από την Επιτροπή ώστε να ελεγχθεί εάν αυτό επηρεάζει τη λειτουργία της ευρωπαϊκής οικονομίας συνολικά αλλά και να δώσει τέτοιες κατευθύνσεις στη χώρα ώστε «να κάνει περισσότερα για να επαναφέρει την ισορροπία στην οικονομία της ΕΕ».

Πάντως, ο πρόεδρος της Επιτροπής φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι η διεξαγωγή έρευνας δεν αποτελεί κάποιου είδους μομφή προς την ισχυρή ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας, αφού, όπως είπε, θα ήθελε «κι άλλες Γερμανίες στην Ευρωζώνη», ωστόσο η πολιτική των εμπορικών πλεονασμάτων που η Γερμανία ακολουθεί «επίμονα» καταδεικνύει ότι η χώρα αυτή «επενδύει πολύ στο εξωτερικό, έξω από τη ζώνη του ευρώ», την ώρα που ακριβώς εξαιτίας των οικονομικών της μεγεθών φέρει ειδική ευθύνη για την ανάκαμψη της Ευρωζώνης...

Ο άλλος ισχυρός πόλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είχε «προλάβει» τις κινήσεις της Επιτροπής - άλλωστε οι στατιστικοί δείκτες και οι πολιτικές ενέργειες είναι γνωστές στους κυρίαρχους κύκλους πριν δημοσιοποιηθούν στο κοινό - με τον πρόεδρό της, Μάριο Ντράγκι, να σπεύδει προς υπεράσπιση της γερμανικής πολιτικής: Οι ανισορροπίες στην Ευρωζώνη πρέπει να αντιμετωπισθούν, όχι όμως «αποδυναμώνοντας τον ισχυρό εταίρο», αλλά οι πιο αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης θα πρέπει να ισχυροποιηθούν ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητά τους στα επίπεδα της Γερμανίας.

Η Γερμανία, μέσω του εκπροσώπου του υπουργού της επί των Οικονομικών, απέρριψε το σκεπτικό της Επιτροπής, λέγοντας ότι το εμπορικό της πλεόνασμα αποτελεί προϊόν της «ισχυρής ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεών της και πρόσθεσε - εν είδει ευχής - ότι τα επόμενα χρόνια «θα περιοριστούν οι ανισορροπίες». Από κοντά βεβαίως και ο πρόεδρος της Ενωσης αυτοκινητοβιομηχανιών, ο οποίος σημείωσε ότι το πλεόνασμα στις εξαγωγές δεν προέρχεται από κάποιου τύπου κρατική παρέμβαση στην αγορά αλλά από την ποιότητα των γερμανικών προϊόντων, λέγοντας ακόμη ότι οι γερμανικές εξαγωγές «βοηθούν την Ευρώπη».

Υπενθυμίζουμε ότι η εξαμηνιαία έκθεση του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ ανέφερε ότι η πολιτική ενίσχυσης των εξαγωγών που ακολουθεί η Γερμανία, σε συνδυασμό με τη «συγκράτηση» της εσωτερικής ζήτησης, υπονομεύει την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη και πλήττει τους εταίρους της στην ΕΕ. Ταυτόχρονα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μέσω του στελέχους του Ντ. Λίπτον, είχε ζητήσει από τη Γερμανία να μειώσει το πλεόνασμα ώστε να βοηθήσει τους εταίρους της στην Ευρωζώνη να μειώσουν τα ελλείμματά τους.

Οι εξελίξεις με επίκεντρο τα πλεονάσματα της Γερμανίας αναδεικνύουν τους οξύτατους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς μέσα στην Ευρωζώνη, που πάντα υπήρχαν αλλά εντείνονται σε συνθήκες κρίσης, πράγμα αντικειμενικό στον καπιταλισμό. Η ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας εξασφαλίστηκε πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων του λαού της αφού εκατομμύρια είναι αυτοί που δουλεύουν με μόλις 400 ευρώ μισθό, ενώ τα μονοπώλιά της έχουν κάνει εδώ και πολλά χρόνια διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου και μεγάλες μειώσεις μισθών και έχει αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας. Η Γερμανία εγκαλείται γιατί δεν αντιστρέφει αυτούς τους όρους για να αυξήσει τη ζήτηση στο εσωτερικό της, γιατί εκτιμούν ότι αυτό θα αυξήσει τις εισαγωγές της από άλλα κράτη της Ευρωζώνης και θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της κρίσης σ' αυτά. Αλλά αν το κάνει μειώνεται το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα στη διεθνή αγορά. Η Κομισιόν φαίνεται πως κάνει προσπάθεια να αμβλύνει τους ανταγωνισμούς. Ο λαός κάθε χώρας, βεβαίως, δεν έχει τίποτα να περιμένει από τις φαγωμάρες στη λυκοσυμμαχία. Η δική του ρότα είναι η αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη.