ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 23 Νοέμβρη 2013 - 1η έκδοση
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ
Παραπέρα αντιδραστικοποίηση σε συνθήκες αναμόρφωσης

Στα πλαίσια της συνεχιζόμενης συζήτησης για τη συνταγματική αναθεώρηση από την επόμενη Βουλή, την Πέμπτη το βράδυ πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα εκδήλωση με θέμα «Πολιτικό Σύστημα και Συνταγματική Αναθεώρηση», με τη συμμετοχή δικαστικών, εκλογολόγων, πανεπιστημιακών. Στους διοργανωτές της εκδήλωσης φιγουράριζαν και οικονομικοί παράγοντες, όπως το ΙΟΒΕ και «σύμβουλοι επιχειρήσεων».

Οι συζητήσεις αυτές για τη συνταγματική αναθεώρηση εντάσσονται στην επιχείρηση παραπέρα θωράκισης των θεσμών του αστικού κράτους, της παραπέρα προσαρμογής τους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου και δεν είναι καθόλου άσχετες με την προωθούμενη αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού.

Οι προτάσεις των ομιλητών εστίασαν μεταξύ άλλων στη λειτουργία του Δημοσίου, στην παραπέρα αντιδραστικοποίηση των διατάξεων για τον έλεγχο και τη λειτουργία των κομμάτων, καθώς και στην ανάγκη αλλαγών στον εκλογικό νόμο και τις συνταγματικές προβλέψεις, έτσι ώστε να υπηρετείται καλύτερα ο στόχος της συγκρότησης σταθερών αστικών κυβερνήσεων, με ικανότητα προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ο συντονιστής της συζήτησης, Παναγιώτης Πικραμμένος, πρόεδρος ΣτΕ ε.τ. και πρώην πρωθυπουργός, εμφανίστηκε απογοητευμένος επειδή, όπως υποστήριξε, υπάρχει έντονος κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία της χώρας και υπερτροφικό Δημόσιο, επειδή η μεταπολίτευση όπως λειτούργησε και με ό,τι επικράτησε έφερε έλλειψη ανταγωνιστικότητας («έμαθε ο Ελληνας να βολεύεται και όχι να ανταγωνίζεται», είπε χαρακτηριστικά).

Ο πανεπιστημιακός καθηγητής Γεώργιος Δελλής υπεραμύνθηκε του «φιλελεύθερου πολιτικού συστήματος». Εθιξε ως αρνητικό το γεγονός ότι για να κατέβει ένα κόμμα σε εκλογές αρκεί μια δήλωση ότι δεν σκοπεύει στη βίαιη διάλυση του πολιτεύματος, χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος για την ειλικρίνεια μιας τέτοιας δήλωσης. Επίσης, στηλίτευσε το ότι στις συνταγματικές αναθεωρήσεις τα κόμματα παρέμειναν ανέλεγκτα (όπως παρουσίασε το θέμα) ως προς τους σκοπούς και την οργάνωσή τους. Λίγο - πολύ υποστήριξε ότι η συνταγματική αναθεώρηση πρέπει να αφορά και το ρόλο και τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων. Παρακάτω μίλησε για κομματικό καρτέλ, ζήτησε άνοιγμα της «αγοράς» των πολιτικών ιδεών, ισχυριζόμενος ότι το «έλλειμμα ανταγωνιστικότητας» που διαπιστώνεται στην Ελλάδα, δεν αφορά μόνο την οικονομία. Προς τούτο ζήτησε να ανοίξει ο εκλογικός στίβος στους νεοεισερχόμενους, ακόμα και με χαλάρωση των κανόνων στην ιδιωτική χρηματοδότηση και την τηλεοπτική τους προβολή.

Ο Ανδρέας Δρυμιώτης, πολιτικός μηχανικός - σύμβουλος επιχειρήσεων, κατέκρινε προσλήψεις και πελατειακό κράτος. Ουσιαστικά ζήτησε απολύσεις με επιτάχυνση της διαδικασίας. Κατέθεσε προτάσεις για «εκσυγχρονισμό» της εκλογικής διαδικασίας, όπως κατάργηση του σταυρού προτίμησης, μη υπουργοποίηση των βουλευτών («ασυμβίβαστο») και να σταματήσουν οι πρόωρες εκλογές. Στο ίδιο πλαίσιο ζήτησε ως εκλογικό σύστημα την ενισχυμένη αναλογική, υποστηρίζοντας ότι στην Ελλάδα θέλουμε κυβερνησιμότητα.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος, καθηγητής πανεπιστημίου, χαρακτήρισε κρίσιμο ζήτημα τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος. Ασκησε κριτική στο ισχύον λέγοντας ότι η πολλαπλά διαπιστωμένη ακαταλληλότητα του ισχύοντος εκλογικού νόμου θα έπρεπε να οδηγήσει άμεσα σε συζήτηση για καινούριο. Ενδεικτικά είπε ότι «μια ισχυρή δόση αναλογικής είναι αναγκαία για να μην εκτροχιαστεί η πολιτική σύγκρουση. Αλλιώς θα πάμε για μεγάλη πόλωση». Ζήτησε έλεγχο των εκλογικών δαπανών και απολογιστικά από ανεξάρτητη αρχή - και με δυνατότητα του αντιπάλου να καταμετρήσει τις δαπάνες που κάνει ένα κόμμα. Επίσης, πρότεινε μείωση του ορίου εισόδου στη Βουλή στο 2%, όχι όμως μόνο για μια καλύτερη αντιπροσώπευση του λαού, αλλά και για ανεύρεση λύσεων σε αστικοκυβερνητικές δυσκολίες. Οπως είπε, το Μάη του 2012 το 19% του λαού έμεινε δίχως εκπροσώπηση επειδή δεν έπιασε το 3%. Αν το όριο ήταν 2% θα έμπαιναν στη Βουλή άλλα 4 κόμματα, φέρνοντας μαζί τους «και άλλες κυβερνητικές δυνατότητες».

Τέλος, ο πανεπιστημιακός Φίλιππος Σπυρόπουλος πρότεινε οι εκλογές να γίνονται κάθε 4 χρόνια. Η Βουλή να εξαντλεί τετραετία, εκτός από αυτοδιάλυσή της με πλειοψηφία τέτοια που να μην αρκούν οι ψήφοι ενός μόνο κόμματος. Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, πρωθυπουργός να αναδεικνύεται ο πρόεδρος του πρώτου ή του δεύτερου κόμματος («τρίτη εντολή δεν χρειάζεται»), παραθέτοντας και άλλες τέτοιες προτάσεις περί εξεύρεσης πρωθυπουργών. Ζήτησε και αυτός να καθιερωθεί απόλυτο ασυμβίβαστο βουλευτικού με υπουργικό αξίωμα, καθώς και να ενισχυθεί παραπέρα ο ρόλος του πρωθυπουργού που θα κυβερνά με ολιγομελή κυβέρνηση.

ΣΥΡΙΖΑ
Καβγάδες για το «πάπλωμα»

Να συγκαλύψει το κραυγαλέο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις κινούνται στο ίδιο στρατηγικό πλαίσιο επιχειρεί ο Αλ. Τσίπρας, που όσο ανεβάζει τους τόνους της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, τόσο πιο ανούσιο καθιστά το περιεχόμενό της. Με αφορμή τη συνάντηση Μέρκελ - Σαμαρά κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι θα την «παρακαλέσει να τον λυπηθεί» με «μοναδικό επιχείρημα, λυπηθείτε μας γιατί θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ (...) και δεν ξέρω αν η κυρία Μέρκελ θα τον λυπηθεί, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι σίγουρα είναι αξιοθρήνητος»...

Στο μεταξύ, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης, συντήρησε τον καβγά με τον υπουργό Υγείας Α. Γεωργιάδη, ο οποίος κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι εξυπηρετεί συμφέροντα φαρμακοβιομηχάνων. Ο Π. Σκουρλέτης δεν έκρυψε την έγνοια του ΣΥΡΙΖΑ για τους ντόπιους φαρμακοβιομήχανους -καλυπτόμενος πίσω από τις θέσεις εργασίας στο όνομα των οποίων κι άλλες φορές οι δυνάμεις του έβαλαν τους εργαζόμενους να διεκδικούν δανεικά για τους εργοδότες- λέγοντας σε απάντηση όσων τους καταλογίζει ο Α. Γεωργιάδης: «Εμείς προτείναμε μια γενικευμένη, σε εγχώρια και εισαγόμενα φάρμακα, οριζόντια μείωση 15 με 20%. Αντ΄ αυτού, έχουμε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να πριμοδοτήσει εις βάρος των εγχώριων φαρμακοβιομηχανιών εισαγόμενα φάρμακα πολυεθνικών, τα οποία είναι και αμφιβόλου ποιότητας».

Στην επικαιρότητα συντηρείται και το θέμα Τατσόπουλου, καθώς ο ένας μετά τον άλλον οι βουλευτές του κόμματος αποδοκιμάζουν τη στάση του. Ο ίδιος ο Π. Σκουρλέτης ερωτηθείς αν αισθάνεται άνετα με τις δηλώσεις του βουλευτή απάντησε: «...αν αισθανόμασταν άνετα, δε θα συζητάγαμε για τις δηλώσεις αυτές, οι οποίες δεν αφορούν μόνο τον κ. Τατσόπουλο, υπάρχει θέμα μιας συλλογικής αλληλεγγύης και έκφρασης από όλους και ένας σεβασμός στο συλλογικό πλαίσιο των αποφάσεων».

Ομολογώντας εμμέσως την ενόχληση του ΣΥΡΙΖΑ για το γεγονός ότι ενώ καλά κρατεί η αντιπαράθεση με τον ΔΟΛ, ο Π. Τατσόπουλος φιλοξενείται σχεδόν καθημερινά στο ΜΕΓΚΑ αλλά και στον ρ/σ «Βήμα», ο Π. Σκουρλέτης ανέφερε: «Αυτό με προβληματίζει πάρα πολύ, γιατί δεν ξέρω πώς καμιά φορά να αντιμετωπίσω τον κ. Τατσόπουλο. Αν έχεις μια μόνιμη συνεργασία σε εβδομαδιαία βάση, με ποια ιδιότητα πηγαίνεις; Του σχολιαστή σε εβδομαδιαία βάση ή του βουλευτή;».

Ο Χ. Καραγιαννίδης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, με ανάρτησή του στο διαδίκτυο συστήνει στον Αλ. Τσίπρα να είναι πιο προσεκτικός την επόμενη φορά που θα καταπιαστεί με την κατάρτιση ψηφοδελτίων. «Είναι όμως κι ένα "μάθημα" που τουλάχιστον τα συλλογικά όργανα και η ηγεσία του κόμματος πρέπει επιτέλους να πάρουν. Η ανάδειξη ανθρώπων που δεν έχουν τη παραμικρή σύνδεση, ιδεολογική και πολιτική, με τον χώρο δημιουργεί "περσόνες"», αναφέρει και προσθέτει, καρφώνοντας πολλούς απ' το κόμμα του που έχουν καθιερώσει να παρεμβαίνουν πολιτικά μέσα από το facebook και το twitter: «Η πολιτική διαβούλευση δε μπορεί να γίνεται μέσω της ανταλλαγής like στο Facebook, ούτε με retweets. Εκτός αν τελικά πιστεύουμε ότι οι πιο "σημαντικοί" άνθρωποι είναι αυτοί που απλά "πουλάνε", που φωτογραφίζονται χιλιάδες φορές κι έχουν τέλος πάντων μια αγοραία σχέση με την επικαιρότητα και την κοινωνία».

Εκδοση Τούρκου πολιτικού πρόσφυγα

Την έκδοση του Τούρκου πολιτικού πρόσφυγα Ερντογάν Τσακίρ (Erdogan Cakir) στη Γαλλία, αποφάσισε χτες ο Αρειος Πάγος. Το δικαστήριο απέρριψε την ένσταση των δικηγόρων για να εκτίσει την ποινή του στην Ελλάδα. Να σημειωθεί ότι η έκδοσή του στην Γαλλία σημαίνει πολύχρονη φυλάκιση και κίνδυνο να εκδοθεί στην Τουρκία. Ο Ερντογάν Τσακίρ είναι εργάτης και συνελήφθη ως συνδικαλιστής επειδή συμμετείχε σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ για το «αντιρατσιστικό»

Δεν πάει καιρός που ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε στη Βουλή τη βασισμένη στον «τρομονόμο» τροπολογία για την αναστολή χρηματοδότησης κομμάτων, με την οποία ενισχύθηκε το οπλοστάσιο των αντιπάλων του εργατικού λαϊκού κινήματος. Και δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες από την ανταλλαγή κατηγοριών με τα «ΝΕΑ» για το ποιος είναι περισσότερο «σταλινικός». Εξετάσεις στους αστούς έδινε και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Ηταν συνεπώς αναμενόμενη η στάση του απέναντι στο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση και η παγερή του αδιαφορία για το γεγονός ότι αυτό ενσωματώνει απόφαση της ΕΕ που ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για την ποινικοποίηση της λαϊκής πάλης, των ριζοσπαστικών ιδεών, της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης.

Στη σχετική του ανακοίνωση η μόνη αναφορά έχει ως εξής: «Επιχειρεί να εντάξει στην εθνική νομοθεσία την απόφαση - πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της ΕΕ, η οποία εστιάζει στο ρατσιστικό λόγο, αντί να προβλέπει την τιμωρία του δράστη της αξιόποινης πράξης με ρατσιστικά χαρακτηριστικά». Το ότι στην πραγματικότητα η απόφαση - πλαίσιο της ΕΕ στοχοποιεί το ριζοσπαστικό λόγο και δρομολογεί «τιμωρίες» για τη ριζοσπαστική δράση, είναι ανάξιο λόγου για το ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι η απόφαση - πλαίσιο της ΕΕ προωθεί ουσιαστικά την επικίνδυνη θεωρία των «δύο άκρων» και του «ολοκληρωτισμού», όπου ανιστόρητα τσουβαλιάζεται ο φασισμός - ναζισμός με τον πιο αδιάλλακτο αντίπαλό του, αυτόν που τον συνέτριψε στο πεδίο της μάχης, τον κομμουνισμό, μάλλον δεν ενοχλεί ιδιαίτερα το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε έχει προσυπογράψει πολλές φορές την κυρίαρχη αντιδραστική ανάγνωση και ερμηνεία ιστορικών γεγονότων, μεταξύ άλλων και στα ίδια τα ντοκουμέντα του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, της οπορτουνιστικής δύναμης που επέλεξε τον Αλ. Τσίπρα ως υποψήφιο πρόεδρο της Κομισιόν.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναμενόμενη για μια δύναμη από το στρατόπεδο της αστικής τάξης που ορέγεται τη διαχείριση της εξουσίας της. Ο αντίπαλός της είναι και δικός του αντίπαλος. Γι' αυτό όχι μόνο αποκηρύσσει το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε, αλλά και τον πολεμά με όπλο τον «αντισταλινισμό». Φυσιολογική αντίδραση για όποιον γνωρίζει πως εκεί όπου θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον κόσμο της δουλειάς, εκεί θα πέσει η αυλαία για την τάξη των εκμεταλλευτών συμπαρασύροντας μαζί της στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και όσους την υπηρέτησαν.


Ψ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ