Να λανσάρει εγκαίρως τα ψευτοδιλήμματα με τα οποία θα δώσει τη μάχη των ευρωεκλογών φροντίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε απ' την ομιλία του Αλ. Τσίπρα, χτες, σε ειδική συνεδρίαση της ΚΟ του κόμματός του, στην οποία μίλησε επίσης η Γκ. Τσίμερ, επικεφαλής της GUE/NGL, προερχόμενη από το γερμανικό Die Linke.

«'Η η Ευρώπη θα συνεχίσει στο δρόμο της λιτότητας, της ύφεσης, της ανεργίας (...) ή θα διαμορφώσει άλλους συσχετισμούς που θα επηρεάσουν και το προς τα πού θα οδηγηθούν τα πράγματα», υποστήριξε ο Αλ. Τσίπρας. Επιχειρώντας να δικαιολογήσει την προσήλωση του κόμματός του στην καπιταλιστική ΕΕ, στην Ευρωζώνη και στον «ευρωμονόδρομο», πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι είναι ο συσχετισμός μεταξύ των κομμάτων της αστικής διαχείρισης που μπορεί να καθορίσει την πορεία της λυκοσυμμαχίας.

Ταυτόχρονα, δεν έχασε την ευκαιρία να προβάλει και την υποψηφιότητά του για την Κομισιόν, λέγοντας «και φυσικά θα παίξει και ρόλο, θα επηρεάσει και το ποιος θα ηγηθεί στην Κομισιόν», μη παραλείποντας να ασκήσει κριτική στον επίσης υποψήφιο για τη θέση Μ. Σουλτς από καθαρά διαχειριστική θέση, διερωτώμενος «με ποια κονδύλια και με ποιες πολιτικές» θα αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων.

Ο Αλ. Τσίπρας έφτασε να καυτηριάσει «τα προγράμματα μαθητείας και κατάρτισης, που είτε χρησιμεύουν μόνον ως σύντομη απόδραση από την ανεργία είτε δημιουργούν φτηνούς εργαζόμενους, με εποχική και επισφαλή απασχόληση, χωρίς ασφάλιση και εργασιακά δικαιώματα», τα οποία ωστόσο στηρίζει το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το οποίο προωθεί την υποψηφιότητά του για την Κομισιόν. Το Νοέμβρη του 2011 η συνδιάσκεψη του Δικτύου Συνδικαλιστών του ΚΕΑ, στην Αθήνα, εισηγούνταν ακριβώς στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας των νέων μέτρα που το σύστημα ήδη εφαρμόζει, κρίνοντάς τα επωφελή για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου: «Μέτρα που να διευκολύνουν τη μετάβαση απ' το σχολείο στην εργασία για νέους (...) να ενθαρρύνουν τους εργοδότες να προσφέρουν θέσεις μαθητείας ή άλλα προγράμματα εργασιακής εμπειρίας (...) να επενδύουν στην ποιότητα της ελεύθερης εκπαίδευσης και κατάρτισης και βελτιώνουν τη σύνδεσή της με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας (...) να δημιουργούν επιδοτήσεις απασχόλησης, ώστε να προσλαμβάνονται νέοι άνθρωποι ή να μετατρέπονται συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου».

Ο Αλ. Τσίπρας επανήλθε στην προσπάθεια εξωραϊσμού του ρόλου της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, καλώντας την να αποσαφηνίσει αν «θα συνεχίσει να είναι ο ακολουθητής εταίρος σε έναν ευρωπαϊκό μεγάλο συνασπισμό υπό την κα Μέρκελ»! Μ' αυτή τη λογική χαρακτήρισε παράδοξο η βασική σύμμαχος του «σοσιαλδημοκρατικού» ΠΑΣΟΚ να είναι η Μέρκελ! Και λίγο αργότερα παραπονέθηκε που το «σοσιαλδημοκρατικό SPD, που ιστορικά εγγράφεται στο ευρύτερο προοδευτικό τόξο, σήμερα συντάσσεται με τη νεοφιλελεύθερη δεξιά»! Θυμίζουμε πως λίγο καιρό πριν καλούσε το SPD να αντιληφθεί πως σύμμαχός του στην Ελλάδα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι το ΠΑΣΟΚ που παραπαίει.

Κατά τα λοιπά υπερασπίστηκε την πρόταση για ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος και «κούρεμά» του ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα για να χρηματοδοτηθεί «η αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».

Τον καημό του ευρωενωσιακού οπορτουνισμού που «η ιδέα της ΕΕ σαν ένωση ειρήνης χάνει τη λάμψη της» εξέφρασε η Γκ. Τσίμερ, υποδεικνύοντας στην κυβέρνηση «επειγόντως μια πολιτική επενδύσεων στην οικονομία» και προώθηση «πολιτικών συνοχής», ενσωμάτωσης δηλαδή της λαϊκής δυσαρέσκειας μέσω και της αναστήλωσης στις λαϊκές συνειδήσεις του καταρρακωμένου κύρους της ΕΕ.

Ρίχνοντας νερό στο μύλο του αποπροσανατολισμού αθώωσε τον καπιταλισμό και ενοχοποίησε για την κρίση «τις τράπεζες, τους σπεκουλαδόρους και τους κερδοσκόπους». Κατακεραύνωσε ακόμα τα «λάθη» της τρόικας έτσι που να μένει στο απυρόβλητο η στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων, μπούσουλας όλων των κρατών - μελών της ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια και τρόικες.