***

-- Κύριε Γενικέ, η δήλωση του SPD σήμερα για νέο μνημόνιο πού εντάσσεται;

-- Ενα παιχνίδι που γίνεται σήμερα είναι η έννοια του μνημονίου. Είτε ονομαστεί μνημόνιο είτε όχι ή όπως είπε η Μέρκελ ότι δεν θα υπάρχει νέο μνημόνιο αλλά οι αναδιαρθρώσεις, τα μέτρα που έχουν συμφωνήσει οι χώρες θα πρέπει να προχωρήσουν. Το SPD θα μπορούσε πολύ καλά να το πει επίσης, έτσι. Η κοροϊδία που γίνεται -και εδώ στην Ελλάδα παίζουν με αυτό το ζήτημα και η κυβέρνηση αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση- είναι η συζήτηση περί μνημονίων. Μνημόνιο σημαίνει υλοποιώ κάποιους αντιλαϊκούς νόμους, κάποιες αναδιαρθρώσεις, κάποιες μεταρρυθμίσεις όπως, για παράδειγμα, για το Δημόσιο. Αυτά συνεχίζουν να παίρνονται, μπορεί να μην τα ονομάσουν μνημόνια, μπορεί και η τρόικα να φύγει - εννοούμε τους τεχνικούς της τρόικας. Αλλά τρόικα τι σημαίνει; Ευρωπαϊκή Ενωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και κοροϊδεύουν τον κόσμο λες και πρόκειται να φύγει η ΕΕ από δω ή η ΕΚΤ ή το ΔΝΤ και λένε να φύγει η τρόικα από δω. Εννοούν τους τεχνικούς, τους υπαλλήλους που έρχονται εδώ. Μα και άλλοι να έρθουν και απευθείας διαπραγματεύσεις να κάνουν, πάλι ο λαός θα την πληρώσει, διότι δε θα πάψει το κοινοβούλιο με αυτές τις κυβερνήσεις είτε με άλλες που τυχόν να έρθουν, αλλά που θα είναι μέσα σ' αυτήν τη στρούγκα, εντός των τειχών της ΕΕ, να φέρνει φιλολαϊκά μέτρα. Τέτοια και χειρότερα μέτρα θα φέρνουν συνεχώς.

-- Κατ' αρχήν, είναι γνωστή η τουρκική τακτική και πολιτική, μία κρύο - μία ζέστη, ψυχρό - ζεστό ντους που εναλλάσσονται. Βέβαια, αυτό έχει την εξήγηση, την πολιτική του εξήγηση. Δηλαδή, εναλλάσσονται οι σχέσεις συνεργασίας, καλών διμερών σχέσεων, σύμπνοιας και χαμόγελων στα κανάλια, με επιθετικές ενέργειες, με δηλώσεις που δημιουργούν προβλήματα και ανοίγουν το δρόμο για επεκτατικές βλέψεις και μια σειρά τέτοια ζητήματα. Δεν πρέπει αυτό το ζήτημα να μας δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Ετσι γίνεται, έτσι γινόταν πάντα γιατί υπάρχουν μεγάλες αντιθέσεις. Από τη μια μεριά και η αστική τάξη της χώρας μας και η αστική τάξη της Τουρκίας θέλουν να παίξουν ένα ρόλο αναβαθμισμένο, οικονομικό, στην περιοχή και των Βαλκανίων και ευρύτερα. Ομως, από την άλλη μεριά, δεν παύουν να είναι καπιταλιστικά κράτη ισχυρά που διεκδικούν το δικό τους μερίδιο. Λέω τώρα τη γενική μας τοποθέτηση. Πολλές φορές, λέμε μεταξύ μας μακάρι να μην επιβεβαιωνόμασταν σε τέτοια κρίσιμα ζητήματα που αφορούν πολέμους, διαμάχες, ανταγωνισμούς κ.λπ. Ομως, ακριβώς επειδή η ανάλυσή μας και η πρόβλεψή μας πάει πολύ βαθύτερα, δηλαδή βλέπουμε πίσω απ' αυτό που συμβαίνει ή απ' αυτό που φαίνεται αυτή τη στιγμή, μας ανησυχούν αυτά τα ζητήματα. Πρέπει να πω ότι είναι απαράδεκτες οι δηλώσεις του κ. Νταβούτογλου, όσο κι αν δεν ήταν σαν του κ. Ερντογάν ή άλλων στελεχών του κόμματός του, που έφτασαν να μιλάνε να γίνει τζαμί η Αγία Σοφιά που σε βγάζουν απ' τα ρούχα σου. Ομως, εμείς θέλουμε να πούμε το εξής στον ελληνικό λαό και να είναι καθαρό: Οποιες δηλώσεις καλές ή πιο σκληρές αύριο γίνουν, θα εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα της τουρκικής επιθετικότητας, των παραβιάσεων του εναέριου και του θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου, θα εξακολουθούν να υπάρχουν οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Θα εξακολουθεί η Τουρκία να διεκδικεί και στο Αιγαίο και ευρύτερα στη Μέση Ανατολή αναβαθμισμένο ρόλο, ιδιαίτερα σήμερα που έχουμε το ζήτημα των υδρογονανθράκων, μεγάλα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου...

-- Δηλαδή τα παρακολουθείτε αυτά, δεν είναι αδιάφορο το ΚΚΕ, όπως λένε κάποιοι, γι' αυτά τα ζητήματα, γιατί νοτίως της Κρήτης γίνονται αυτά.

-- Μα δεν μπορεί να είμαστε αδιάφοροι, διότι εδώ θα έχουμε σοβαρά προβλήματα και θα έχουμε μεγάλη όξυνση των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων. Είναι από τα προβλήματα που μπορεί να μας οδηγήσουν σε πολεμικές εμπλοκές, σε συγκρούσεις, σε αναμετρήσεις και βεβαίως δεν θα πρέπει να τα έχουμε μόνο στο πίσω μέρος του μυαλού μας -όλος ο ελληνικός λαός, δεν εννοώ μόνο την πολιτική ηγεσία- και να παρεμβαίνουμε καθημερινά γύρω απ' αυτά τα ζητήματα και να εξηγούμε στον κόσμο ακριβώς τι συμβαίνει και τι μπορεί να συμβεί στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον. Συγκρούονται βουβάλια μεγάλα διεθνή, ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μαζί με τις περιφερειακές δυνάμεις όπως είναι η Τουρκία που θέλει να παίξει ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Και πάντα ιστορικά όταν η Τουρκία προσπαθούσε -δε λέω ότι θα το καταφέρει αλλά το προσπαθεί το τελευταίο διάστημα- να κλείσει το πίσω μέρος των προβλημάτων της, εννοώ Κουρδικό κ.λπ., με τις συναντήσεις και τις ανταλλαγές που είχε τώρα στην προσπάθεια του αφοπλισμού των Κούρδων, πάντα ανοίγει μέτωπα προς τη Δύση, δηλ. Αιγαίο, Ελλάδα, μειονότητες, Βαλκάνια κ.λπ. Να σας θυμίσω την πρόσφατη τοποθέτηση του Ερντογάν για τη Θράκη.

-- Βλέπετε ότι δεν σας διακόπτω, γιατί η ανάλυση του ΚΚΕ για τα εθνικά θέματα λαμβάνεται υπόψη απ' όλους τους στρατηγικούς και γεωπολιτικούς αναλυτές. Κύριε Γενικέ, θέλω μια καθαρή απάντηση, στην Κύπρο αναβιώνει μια συζήτηση για 4μερή συνάντηση και συνομιλία. Γνωρίζω ότι θέση του ΚΚΕ διαχρονικά είναι ότι είναι θέμα εισβολής, κατοχής, δεν μπορεί να είναι θέμα μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, μεταξύ Ελληνοκυπρίων - Τουρκοκυπρίων. Εχετε πει ότι είναι μία η Κυπριακή Δημοκρατία, κατά συνέπεια τέτοιες σκέψεις μάς πάνε αλλού. Σήμερα που ακούτε ότι θα έρθει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης να δει τον Ελληνα υπ. Εξωτερικών και ενδεχομένως ο Ελληνοκύπριος να πάει στην Τουρκία, σας καλύπτει;

-- Είναι πολύ αρνητική εξέλιξη, εμείς εμμένουμε στη θέση που προαναφέρατε και είχαμε από θέση αρχής εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από το 1974 και μετά. Επιμένουμε σ' αυτά τα ζητήματα. Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε. Ηταν απαράδεκτη η συμφωνία αυτή που έγινε, που άνοιξε αυτό το δρόμο δηλαδή, η Ελλάδα να συνομιλεί με τον Τουρκοκύπριο, η Αγκυρα να συνομιλεί με τον Ελληνοκύπριο, που βεβαίως ήταν πρόταση του σημερινού πρωθυπουργού της Κυπριακής Δημοκρατίας και το ασπάστηκε και η εξωτερική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης και σ' αυτή την κατεύθυνση κινούνται. Εδώ είμαστε, θα τα δούμε, εμείς φοβόμαστε ότι ετοιμάζεται -είναι σχεδόν έτοιμο- το νέο «σχέδιο Ανάν», το σχέδιο εκείνο δηλαδή το οποίο είχε απορρίψει με μεγάλα ποσοστά ο κυπριακός λαός, επειδή ήταν απαράδεκτο. Αυτό που έρχεται, φοβόμαστε ότι θα είναι σε χειρότερη κατεύθυνση. Αρα και η επίσκεψη Νταβούτογλου έχει να κάνει και με αυτό το ζήτημα, του κυπριακού προβλήματος που δεν είναι όμως για την επίλυσή του, αλλά για το θάψιμό του.

-- Ενδιαφέρει το ΚΚΕ, οι εργαζόμενοι από καλύτερη θέση να μπορούν να διεκδικούν, από αυτή που είναι τώρα;

-- Μα φυσικά, άλλωστε ξέρετε έχουμε κάνει προτάσεις νόμου. Εχουμε κάνει πρόταση νόμου για τους πλειστηριασμούς, για τη φοροαπαλλαγή των λαϊκών στρωμάτων, πρόταση νόμου για τους άνεργους, για μια σειρά ζητήματα όπως είναι τα διόδια, τα φάρμακα, το ασφαλιστικό σύστημα και δεν τις έχουν ψηφίσει οι άλλες δυνάμεις, αυτές που έχουν την πλειοψηφία. Εμείς με τις λιγοστές δυνάμεις το παλεύουμε αυτό, όπως το παλεύουμε καθημερινά με τους αγώνες, δεν είμαστε έξω απ' αυτά τα ζητήματα. Αλίμονο αν δε θέλουμε να πάρει μια ανάσα ο λαός. Δεν υπάρχει περίπτωση να κοπεί ρεύμα και να μη βρίσκονται οι Οργανώσεις του ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, τα σωματεία, να μην κινητοποιούμαστε για να επανασυνδέσουμε το ρεύμα και το καταφέρνουμε μόλις το παίρνουμε χαμπάρι. Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί οτιδήποτε σ' ένα χώρο δουλειάς και να μην πρωτοστατήσουμε, εφόσον οι εργαζόμενοι ζητούν τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του ΚΚΕ να το παλέψει. Το ίδιο κάνουμε στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, το ίδιο κάνουμε παντού. Αρα, λοιπόν, αυτά τα ζητήματα δεν αφορούν μια «Δευτέρα παρουσία» ή ένα σοσιαλισμό, αλλά το σήμερα. Αυτά να τα ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν τα ψηφίζει στη Βουλή. Γιατί δε δεσμεύεται ότι αυτός θα είναι ο νόμος. Εμείς λέμε, για παράδειγμα, εντάξει για ένα χρόνο να ανασταλεί ο νόμος για τους πλειστηριασμούς -αυτό θα το ψηφίσουμε αν το φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ- αλλά λέμε ότι αυτό δε λύνει το πρόβλημα. Την αναστολή ενός χρόνου την ψήφισαν πέρσι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και τι έγινε; Φτάσαμε φέτος και πάλι περνάνε τους πλειστηριασμούς απ' την αρχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν ψηφίζει τη δική μας πρόταση που λέει κανένας πλειστηριασμός γι' αυτές τις οικογένειες, αφορολόγητο γι' αυτά τα λαϊκά νοικοκυριά, γι' αυτούς που έχουν πρώτη κατοικία μέχρι 120 τ.μ., γι' αυτούς που έχουν δεύτερη κατοικία μέχρι 80 τ.μ., γι' αυτούς που μπορεί να έχουν ένα μικρό σπιτάκι στο χωριό; Γιατί να μην είναι με τη μη φορολογία των αγροτεμαχίων, αλλά με προτάσεις νόμου που εδώ και τώρα θα γίνουν.

-- Θέλω να μου πείτε συμπυκνωμένα ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ για το «περίφημο» χρέος. Ακούμε «κούρεμα» απ' τον ένα, επιμήκυνση απ' το άλλο, το ΚΚΕ τι λέει ότι πρέπει να γίνει με το χρέος που οι άλλοι μας κουνάνε το δάχτυλο;

-- Το χρέος δεν είναι του ελληνικού λαού. Το χρέος το δημιούργησαν αυτοί που έχουν την εξουσία, ο κρατικός μηχανισμός, το αστικό κράτος, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι. Τα χρέη έτσι δημιουργούνται, τα θαλασσοδάνεια, οι φοροαπαλλαγές, οι τραπεζικές ενισχύσεις που δόθηκαν αβέρτα στο μεγάλο κεφάλαιο όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η μεγάλη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίων, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων οδήγησαν και στην οικονομική καπιταλιστική κρίση, σ' αυτό που λένε χρέος του ελληνικού κράτους. Ομως αυτό το χρέος, δεν είναι χρέος του ελληνικού λαού, δεν μπορεί να το αναγνωρίσει. Το ΚΚΕ δεν το αναγνωρίζει αυτό το χρέος. Εμείς μιλάμε για μονομερή διαγραφή του χρέους, η λαϊκή διακυβέρνηση, αυτή η κυβέρνηση που θα βρεθούμε εμείς, που θα είναι και το ΚΚΕ, θα είναι η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα στην εξουσία, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος. Δεν υπάρχει μέση λύση, ό,τι κι αν λένε...

-- Εσείς βάζετε στο ίδιο κάδρο ουσιαστικά, ανεξάρτητα από τις διαφοροποιήσεις, τόσο το κυβερνών κόμμα, τον ισχυρότερο πόλο της κυβέρνησης, τη ΝΔ, όσο και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ;

-- Δεν τον βάζουμε εμείς, μόνοι τους μπαίνουν. Ξέρετε σε ένα κάδρο μπαίνουν, στο ίδιο ή σε παραπλήσια, με άλλες κορνίζες, άλλη βαμμένο ροζ, άλλη βαμμένη γαλάζια ή πράσινη, τα κόμματα με βάση τις πολιτικές τους, τις θέσεις τους, με βάση τι προτείνουν στον ελληνικό λαό. Και όχι βέβαια με βάση τι προεκλογικά ως πυροτεχνήματα λένε, ή αν θέλετε πώς προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια, λαϊκίζοντας ή με συνθηματολογία. Λέμε για την ουσία των θέσεών τους, που είναι καταγραμμένες και που είναι πάρα πολύ καλά, πολλές φορές, εκφρασμένες. Και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας και ο κ. Σαμαράς στο Αμερικάνικο Επιμελητήριο μιλάνε και οι δύο. Στις ΗΠΑ έχουν πάει και οι δύο σε διάφορα think tanks, σε διάφορα ιδρύματα έχουν μιλήσει. Και στην Ευρώπη περιδιαβαίνουν στις πρωτεύουσες της ΕΕ και μιλούν και εδώ, δίνουν συνεντεύξεις, και στη Βουλή τους ακούμε. Η διαφοροποίησή τους δεν είναι σε ουσιαστικά ζητήματα.

-- Ηταν τόσο πιο ζοφερή η κατάσταση το 1989 με το αίτημα της κάθαρσης να συμμαχείτε ως κόμμα με τον «διάολο» -πολιτικά εννοώ- απ' ό,τι είναι σήμερα που να σας εμποδίζει να συμμαχήσετε με ένα τμήμα του ΠΑΣΟΚ, με ένα τμήμα της ΔΗΜΑΡ, με ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ;

-- Οχι δεν ήταν. Ομως, ακριβώς αυτήν την εμπειρία αξιοποιούμε όπως και για κάθε ιστορική περίοδο. Εχουμε βγάλει συμπεράσματα, τα μελετάμε και σε βάθος θα τα μελετήσουμε ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Θα εξετάσουμε και αυτήν την περίοδο της Ιστορίας ως Κόμμα. Γιατί, ξέρετε, εμείς δεν είμαστε της άποψης να μην ασχολούμαστε με την Ιστορία. Ασχολούμαστε με την Ιστορία, γιατί σου δίνει διδάγματα, μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα και να διορθώσεις και λάθη ή να δεις πλευρές πώς έφτασε εκεί ή πώς κατέληξε. Και, βέβαια, όταν βλέπεις την Ιστορία και από απόσταση σε κάνει πιο αντικειμενικό, βλέπεις πλευρές που τότε μέσα στη δίνη των γεγονότων μπορεί να μην τις δεις. Ολα αυτά τα χρόνια, μετά το 1991 και μετά απ' αυτές τις κυβερνήσεις τότε του 1989 και τον ενιαίο Συνασπισμό, βγάλαμε αμέσως τότε συμπεράσματα μετά το 1991 και με την κρίση τότε που είχε το Κόμμα, με τη διάσπαση. Και στο 14ο Συνέδριο είπαμε ότι ήταν λάθος η δημιουργία του Συνασπισμού. Και σήμερα λέμε ότι δεν πρέπει να ξαναγίνει τέτοιου είδους συμμαχία, γιατί πάλι θα την πληρώσει ο λαός, θα πάει πίσω το κίνημα, θα βοηθήσει στον εκφυλισμό του κινήματος καθώς και η συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις - που έγινε για συγκεκριμένους λόγους τότε και για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό μας βγάζει κάποια συμπεράσματα, γιατί τότε την πληρώσαμε ακριβά. Πριν μερικά χρόνια -αυτοί οι ίδιοι που μας κατηγορούν τώρα γιατί δε συμμαχούμε- μας κατηγορούσαν γιατί τότε μπήκαμε σε μια τέτοια κυβέρνηση. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα.

-- Σας ρωτάω ευθέως, πάτε να αποκαθηλώσετε τον Χ. Φλωράκη; Γιατί αυτό γράφεται.

-- Δεν αποκαθηλώνεται ο Χαρίλαος. Ο Χαρίλαος είναι πολύ ψηλά και στη συνείδηση όλων των κομμουνιστών, πρόσφερε, έχει προσφέρει πάρα πολύ σημαντικά πράγματα. Το ΚΚΕ είναι αυτό που τιμάει και τον Χαρίλαο, όπως τιμάει και άλλους ηγέτες του, όπως τιμά και αυτούς που ζούνε σήμερα και αυτούς που έχουν «φύγει». Οχι μόνο γιατί πέθαναν κομμουνιστές -είναι και αυτό μεγάλο πράγμα, μέχρι την τελευταία ώρα της ζωής τους- αλλά γιατί προσέφεραν στο Κόμμα. Οπως βέβαια ο κάθε ηγέτης, η κάθε συλλογική ηγεσία, γιατί ως εκφραστής συλλογικής ηγεσίας πάντα είναι ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚ, όπως ήταν και ο σ. Χαρίλαος, όπως και κάθε σύντροφος, η συντρόφισσα η Αλέκα πιο πριν... Μελετάμε στο Κόμμα μας συλλογικά, δεν εκφράζουμε τις προσωπικές απόψεις και βέβαια ο καθένας συμβάλλει στην εποχή του και στις συγκεκριμένες συνθήκες. Είναι άλλο αυτό το ζήτημα και άλλο να βλέπεις ιστορικά κάποια πράγματα και να βγάζεις συμπεράσματα που θα αξιοποιήσεις. Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε για το συγκεκριμένο, επειδή όντως γίνεται μια επίθεση, και υποβολιμαία θα έλεγα, για «αποκαθήλωση» του Χαρίλαου, όλα αυτά τα λέγαμε και όταν ήταν εν ζωή ο Χαρίλαος. Στα περισσότερα ζητήματα από αυτά που λέμε τώρα, δηλαδή και για το ρόλο του Συνασπισμού, ότι ήταν έτσι, τι ρόλο έπαιξαν αυτές οι δυνάμεις που μετά βρέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ κ.ά., ο Χαρίλαος ήταν παρών. Ο Χαρίλαος έδωσε τη μάχη το 1991, όταν ήταν πρόεδρος του Κόμματος, ήταν πρόεδρος του Συνασπισμού, όταν τους αποχαιρέτισε και τους είπε δεν έχετε καμιά δουλειά εσείς με το ΚΚΕ. Οταν είπε ότι το ΚΚΕ θα έχει την αυτοτέλειά του, ότι θα πρέπει να τηρεί τις αρχές του, τα σύμβολά του, τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία του. 'Η απευθύνονται σε κάποιους ανθρώπους που ξεχνάνε εύκολα ή πιθανόν σε νεότερες ηλικίες που δεν τα έχουν ζήσει αυτά. Και βεβαίως, όταν ζούσε ο Χαρίλαος και μετά όταν συζητούσαμε γι' αυτά τα ζητήματα πάλι πάντα τέτοια έλεγαν... Η «αποκαθήλωση» του Χαρίλαου έχει γίνει κατά τη γνώμη τους, από όταν έφυγε από Γραμματέας, κατά τη γνώμη των συγκροτημάτων του Τύπου και διαφόρων άλλων του χώρου του οπορτουνισμού, του χώρου του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι για να τα λέμε ξεκάθαρα τα πράγματα. Ελεγαν πάντα ότι ο Φλωράκης είναι σε αντίθεση με την ηγεσία του ΚΚΕ κ.ά. Δεν είναι τίποτα καινούργιο αυτό, το έχουμε ζήσει πάρα πολλές δεκαετίες τώρα, τουλάχιστον 20 - 30 χρόνια.