ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανυπόστατοι προεδρικοί ισχυρισμοί

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τον ανυπόστατο και προκλητικό ισχυρισμό ότι ο ελληνικός λαός απολαμβάνει ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο και ότι «σήμερα είμαστε καλύτερα από άλλοτε», επανέλαβε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος. Θα πρέπει όμως κάποτε ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας να εξηγήσει στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, πού στηρίζει αυτόν τον ισχυρισμό του. Μήπως στο γεγονός ότι ακόμα και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ ο ένας στους τέσσερις ανθρώπους στη χώρα μας ζει κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας; Μήπως ότι περίπου 1.000.000 συνταξιούχοι ζουν με τη γλίσχρα σύνταξη κάτω των 150.000 δραχμών; Μήπως ότι οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει τους 500.000 ανθρώπους; Μήπως ότι οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να δουλεύουν δεύτερη και τρίτη δουλιά για «να τα φέρουν βόλτα», ότι συρρικνώνονται και ισοπεδώνονται τα εργασιακά, ασφαλιστικά, δημοκρατικά και άλλα δικαιώματα και οι κατακτήσεις τους; Μήπως ότι ότι η Παιδεία και η Υγεία γίνονται ολοένα και πιο ακριβές και για λιγότερους προσιτές; Μήπως, μήπως... Κάποτε ο Κ. Στεφανόπουλος θα πρέπει να αποφασίσει αν είναι «πρόεδρος όλων των Ελλήνων» ή θλιβερός απολογητής της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Περί «διαρχίας» συνέχεια

Ημουν πάντα και παραμένω κατά της «διαρχίας» στο ΠΑΣΟΚ δήλωσε χτες - στο ρ/σ ΣΚΑΪ - και ο Κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι διαθέτει «τρόπους». Αλλωστε, ο πρωθυπουργός μόλις πριν λίγες μέρες τον απάλλαξε από την παρουσία του Τσουκάτου στη Χαρ. Τρικούπη και φυσικά ο γραμματέας δεν είχε λόγους να μην «ανταποδώσει».

Αντιθέτως, ο Ε. Γιαννόπουλος επιμένει σταθερά υπέρ της «διαρχίας». Βλέπετε, ο Κ. Σημίτης συνεχίζει να κρατά τον πρώην υπουργό εκτός κυβέρνησης. Ούτε καν επίτιμο υπουργό δεν τον κάνει...

Κραυγαλέα αντίφαση

Εχετε παρατηρήσει μια αντίφαση των ημερών αυτών; Ακόμη και στα ρεπορτάζ των αστικών εφημερίδων είναι ευδιάκριτη. «Βγάζει μάτι», θα λέγαμε. Από τη μια, έχουμε τους πανηγυρισμούς και τις θριαμβολογίες για την ένταξη της χώρας στη ζώνη «ευρώ» και, γενικότερα, μια ολόκληρη επιχείρηση καλλιέργειας τεχνητού κλίματος ευρω-ευφορίας. Και, από την άλλη, τον προγραμματισμό της κυβέρνησης, με τα βασικά θέματα, που συμπεριλαμβάνονται στην ατζέντα της για το νέο χρόνο και είναι τα εξής: Η συνέχιση της εισοδηματικής πολιτικής σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, οι διαρθρωτικές αλλαγές - με πρώτες την «απελευθέρωση» των τηλεπικοινωνιών και της ηλεκτρικής ενέργειας - οι ιδιωτικοποιήσεις (με την «Ολυμπιακή Αεροπορία» πρώτη στο ξεπούλημα), η «μεταρρύθμιση» του ΕΣΥ και η «αναμόρφωση» της κοινωνικής ασφάλισης. Πολιτικές και μέτρα, δηλαδή, που όχι μόνο θα πλήξουν καίρια τα συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά και θέλουν - ορισμένες απ' αυτές - να ανατρέψουν κατακτήσεις γενικότερης σημασίας.

Και, μάλιστα, μερικοί αναλυτές και αρθρογράφοι προχωρούν ακόμη περισσότερο και ισχυρίζονται ότι οι βαθιά αντιλαϊκές αυτές πολιτικές αποτελούν την κύρια - αν όχι την αποκλειστική - βάση της αισιοδοξίας για το χρόνο που μόλις έκανε ποδαρικό...

Λέτε, να έχουμε γίνει μαζοχιστές και να μην το έχουμε καταλάβει..;

Το καρεκλάκι...

Τι να το κάνεις το παιδικό καρεκλάκι για το αυτοκίνητο, αν δεν έχεις αυτοκίνητο, και, βέβαια, άλλα πράγματα πολύ πιο απαραίτητα μιας στοιχειώδους ανθρώπινης διαβίωσης; Το ερώτημα ήταν ζωγραφισμένο στο γεμάτο απορία βλέμμα με το οποίο οι Σύροι μετανάστες, γονείς του πρώτου παιδιού που γεννήθηκε το 2001 στην Αθήνα, δέχτηκαν το συμβολικό δώρο της Τροχαίας Αθήνας.

Δε σημειώνουμε το γεγονός, για να κάνουμε κριτική στην πρωτοβουλία της Τροχαίας. Αυτό είναι το λιγότερο. Κυρίως, θέλουμε να σημειώσουμε μια σκληρή πραγματικότητα. Ακόμη και τα πρωτοχρονιάτικα δελτία ειδήσεων δεν άφηναν την παραμικρή αυταπάτη για το τι σημαίνει μετανάστης και αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. Και, βέβαια, αποτελούσε τραγική ειρωνεία το γεγονός, πως το τσακισμένο στα παράλια της Αττάλειας σαπάκι, που μετέφερε τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα, «έπαιζε» αμέσως μετά το νεογέννητο παιδάκι των Σύρων και το δώρο της Τροχαίας, στα δελτία ειδήσεων. Αναπόφευκτοι οι συνειρμοί...

Εμείς, απλά ευχόμαστε στο μικρό της οικογένειας Ζισάν και στα αδέρφια του, να μεγαλώσουν σε έναν κόσμο καλύτερο, χωρίς εκμετάλλευση.

Ποδαρικό...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΜΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΕΤΣΙ ο νέος χρόνος, «καλά κρασιά»: Ο Παπαντωνίου συνέστησε στους εργαζόμενους να περιορίσουν, λέει, τις απαιτήσεις τους στα όρια ανοχής της ελληνικής οικονομίας και στις ανάγκες της ΟΝΕ!

Ο Δρυς πάλι, λέει, ότι οι εργαζόμενοι θα δουν με κατανόηση το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Μάλιστα, χρησιμοποίησε τη μαγική φράση: «Αίσθημα ευθύνης». Είναι η φράση - σήμα κατατεθέν του ΠΑΣΟΚου, όταν πρόκειται να σου κάνει ζημιά.

Εξ ου και το γεγονός πως χρησιμοποιείται κατά κόρον στα συνέδριά τους και στις Κεντρικές Επιτροπές τους, όπου βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου.

Με τέτοιες εισαγωγές λοιπόν, καταλαβαίνετε τη συνέχεια του προγράμματος! Θρίλερ εκσυγχρονιστικής φαντασίας, αυστηρώς ακατάλληλο για ανηλίκους και, κυρίως, υπερηλίκους, που πρόκειται να βγουν στη σύνταξη.

Αυτά για όσους νομίζουν ότι με την έλευση του ΕΥΡΩ θα τελειώσουν τα δεινά και θΑ περάσουμε σε μέρες ανάπτυξης και ευημερίας, όπως μας υποσχέθηκε, στα ευχετήρια μηνύματά του, ο Κώστας Σημίτης.

Διότι άλλο πράγμα (για παράδειγμα) να μετράς με την ίδια νομισματική μονάδα που χρησιμοποιεί ο Γερμανός ή ο Βρετανός το μισθό σου κι άλλο πράγμα να έχεις τον ίδιο μισθό με αυτούς. Το μόνο που βοηθάει το ΕΥΡΩ είναι να καταλαβαίνουμε τη διάφορα.

Α ναι, ξεχάσαμε πως δε θα χρειάζεται να κάνουμε και συνάλλαγμα, όταν φεύγουμε στο εξωτερικό. Αυτό είναι πολύ βολικό, αφού, ως γνωστόν, οι Ελληνες έχουν τέτοιο περίσσευμα αυτή τη χρονιά, που το 2001 θα ξεχυθούν κατά εκατομμύρια να ταξιδεύσουν σε όλη την Ευρώπη για ψώνια και τα σχετικά.

Αλλωστε, γι' αυτό είναι ευτυχισμένοι και οι Ευρωπαίοι, που μας έχουν «εταίρους». Τέτοια πλούσια χώρα θα τονώσει τη δυτικοευρωπαϊκή αγορά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είδες η ΟΝΕ;

Από προχτές - που η Ελλάδα ανέβηκε και επίσημα στο 12ο βαγόνι του τρένου προς την ΟΝΕ - η γνωστή ρήση «τέρμα τα δίφραγκα», έγινε πραγματικότητα. Με την ένταξή της στην ευρωζώνη, η δραχμή ουσιαστικά καταργήθηκε (τυπικά θα κυκλοφορεί μέχρι το Μάρτη του 2002, οπότε θα αποσυρθεί οριστικά από την κυκλοφορία) και αποτελεί μια απλή υποδιαίρεση του ευρώ. Αυτά, είναι τα διαδικαστικά θέματα, για τα οποία τις τελευταίες μέρες, υπήρξε λεπτομερής ενημέρωση της ελληνικής κοινής γνώμης από την κυβέρνηση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εκτός όμως, από τα τυπικά θέματα, υπάρχουν και τα ουσιαστικά. Οπως για παράδειγμα, το γεγονός ότι η λιτότητα για τον εργαζόμενο λαό συνεχίζεται, παρά τις δημόσιες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων ότι θα τερματιστεί μόλις η Ελλάδα ενταχθεί στην ΟΝΕ και στη ζώνη του ευρώ. Απλά, τώρα, το μέγεθος της ληστείας για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, θα προϋπολογίζεται - από το διευθυντήριο των Βρυξελλών σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση - και θα γίνεται τώρα με τη μορφή του ευρώ.

Γι' αυτά, τα ουσιαστικά ζητήματα, οι θιασώτες και προπαγανδιστές της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ, «κάνουν την πάπια». Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι, οι οποίοι μιλούν για «οφέλη» που θα αρχίσει να απολαμβάνει η Ελλάδα, τώρα που έγινε πλήρες μέλος της ΟΝΕ και εντάχθηκε στην ευρωζώνη. Μόνο που όταν μιλούν για «οφέλη που θα έχει η Ελλάδα», εννοούν την ολιγαρχία του πλούτου. Δηλαδή τους λίγους Ελληνες μεγαλοεπιχειρηματίες και τις πολυεθνικές, που είδαν τα κέρδη τους, σε ολόκληρη τη δεκαετία του 1990, να απογειώνονται στα ύψη και τα λαϊκά εισοδήματα, να συμπιέζονται σε όλο και πιο χαμηλά επίπεδα. Μια μικρή, γεύση για το μέγεθος της ληστείας που υπέστησαν οι εργαζόμενοι στη δεκαετία του '90, μάς την έδωσε η εξαμηνιαία έκθεση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, που μας πληροφορούσε ότι στην περίοδο 1994 - 1999, τα κέρδη των μεγαλοβιομηχάνων και μεγαλεμπόρων αυξάνονταν κατά μέσο όρο με ρυθμό πάνω από 20% το χρόνο, ενώ ο μέσος πραγματικός μισθός της περιόδου φέρεται να αυξήθηκε με ρυθμό 2,1% ετησίως, ακόμη και με τα επίσημα και εντόνως αμφισβητήσιμα στοιχεία.

Αν, όμως, στην προενταξιακή περίοδο με τη βοήθεια των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόστηκαν στη δεκαετία του '90, φτάσαμε στο σημείο να πεινά ο ένας στους 5 Ελληνες (σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat περίπου 2,2 εκατομμύρια Ελληνες ζουν κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας). Αν στην ίδια περίοδο η ανεργία εκτινάχτηκε στα ύψη και ξεπέρασε το 12%. Αν επίσης η νέα δεκαετία - που άρχισε χτες με την ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ - επιφυλάσσει κάποια οφέλη για την ελληνική οικονομία, αυτά θα τα μοιραστούν μεταξύ τους οι λίγοι και πλούσιοι, καθώς η «ευρωλιτότητα» που καταρτίζει και αποφασίζει το διευθυντήριο των Βρυξελλών, αφορά και την Ελλάδα. Αδιάψευστος μάρτυρας, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων που επιφυλάσσει η εισοδηματική πολιτική του 2001 (αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό), η αναβάθμιση της τοκογλυφίας των τραπεζικών επιτοκίων που άρχισε την περασμένη βδομάδα με την εναρμόνιση των δραχμικών επιτοκίων με τα αντίστοιχα του ευρώ, καθώς και τα άλλα γνωστά αντιλαϊκά μέτρα (τα αποκαλούμενα «διαρθρωτικές αλλαγές») που ετοιμάζεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση Σημίτη...

Είδες η ΟΝΕ και το ευρώ;

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Εξαιρετική η πρωτοχρονιάτικη γιορτή στο Σύνταγμα. Ειδικά εκείνο που εντυπωσίασε ήταν η τεχνική που έχουν αποκτήσει ορισμένοι αοιδοί στο «πλέι μπακ». Δηλαδή, πίσω να παίζει δίσκος και επί της σκηνής ο τραγουδιστής απλώς να ανοιγοκλείνει το στόμα του...

Και του χρόνου.