Επιταχύνονται, όπως όλα δείχνουν, οι εξελίξεις στο Κυπριακό μετά τη λεγόμενη «κοινή διακήρυξη» της 11ης Φλεβάρη 2014, Αναστασιάδη - Ερογλου, και προετοιμάζεται «λύση»-διευθέτηση με βάση τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, στα οποία συμμετέχουν όλες οι αστικές τάξεις και βέβαια της Ελλάδας και της Κύπρου. Ηδη γίνονται οι συναντήσεις των διαπραγματευτών και στα τέλη Φλεβάρη θα γίνουν επισκέψεις σε Αθήνα και Αγκυρα. Η επαναπροώθηση νέου σχεδίου στα βήματα του «σχεδίου Ανάν» γίνεται με την ενεργό και καθοριστική συμμετοχή των ιμπεριαλιστικών κέντρων, ΗΠΑ και ΕΕ, ωστόσο δεν λείπει και το ενδιαφέρον της Ρωσίας. Το διακύβευμα, που επείγει για τους ιμπεριαλιστές, είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, που βέβαια κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους, να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τους ενεργειακούς πόρους που υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτή την προσπάθεια η εισβολή και κατοχή από την Τουρκία, ο εκτεταμένος εποικισμός του 1/3 της Κύπρου, είναι «λεπτομέρεια» που πρέπει να παρακαμφθεί. Οι εξελίξεις δε στην Κύπρο δεν πρέπει να ιδωθούν ξεκομμένα από άλλες «διευθετήσεις» που εξελίσσονται στην περιοχή με ιμπεριαλιστικό «σομπρέρο», όπως το Παλαιστινιακό, η σύγκρουση στη Συρία, οι παρεμβάσεις σε Αίγυπτο, Λίβανο ως και το Ιράν.

Σε ό,τι αφορά αυτό καθαυτό το κείμενο της κοινής διακήρυξης 7 σημείων, 2 είναι τα σημεία που δείχνουν ξεκάθαρα ότι, παρά τις διατυπώσεις και το επικάλυμμα της ομοσπονδίας, θα υπάρχουν δύο κράτη (states στο αγγλικό κείμενο που κάποιοι μεταφράζουν ως «πολιτείες») και είναι αυτά που μιλάνε για εξουσίες που θα ασκεί το κάθε κράτος και που η ομοσπονδιακή νομοθεσία δεν θα επεμβαίνει στις νομοθεσίες στα συνιστώντα κράτη. Σημειώνεται, χαρακτηριστικά και σκόπιμα αντιφατικά, σε ό,τι αφορά τις αρμοδιότητες των κρατών και της «ομοσπονδίας» στα σημεία 3 και 4: «3. (...) Οι εξουσίες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, καθώς και θέματα που είναι σαφώς συναφή με τις καθορισμένες αρμοδιότητές της, θα προσδιορίζονται από το Σύνταγμα. Το ομοσπονδιακό Σύνταγμα θα προνοεί επίσης ότι το κατάλοιπο εξουσίας θα ασκείται από τα συνιστώντα κράτη. Τα συνιστώντα κράτη θα ασκούν πλήρως και οριστικά όλες τις εξουσίες τους, μακριά από επεμβάσεις από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Οι ομοσπονδιακοί νόμοι δεν θα καταπατούν τις νομοθεσίες των συνιστώντων κρατών που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των συνιστώντων κρατών και οι νομοθεσίες των συνιστώντων κρατών δεν θα καταπατούν ομοσπονδιακούς νόμους που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Οποιαδήποτε διαμάχη σε σχέση με τα παραπάνω θα δικάζεται από το ομοσπονδιακό ανώτατο δικαστήριο. Καμιά από τις δυο πλευρές δε θα μπορεί να διεκδικεί εξουσία ή δικαιοδοσία στην άλλη.

4. Η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θα προκύψει μετά την έγκριση της επίλυσης σε ξεχωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα. Το ομοσπονδιακό Σύνταγμα θα ορίζει ότι στην Κύπρο, η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θα αποτελείται από δύο συνιστώντα κράτη με ίσο καθεστώς. Η δικοινοτική, διζωνική φύση της ομοσπονδίας και οι αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η ΕΕ θα διασφαλίζονται και θα γίνονται σεβαστές σε όλο το νησί. Το ομοσπονδιακό Σύνταγμα θα αποτελεί τον ανώτατο νόμο του νησιού και θα δεσμεύει όλες τις εξουσίες της ομοσπονδίας και των συνιστώντων κρατών. Η ένωση ολόκληρης ή μέρους της ομοσπονδίας με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή οποιασδήποτε μορφής διχοτόμηση ή απόσχιση ή οποιαδήποτε άλλη μονομερής αλλαγή στην κατάσταση πραγμάτων απαγορεύεται».

Βέβαια, η διχοτόμηση δεν χρειάζεται να αναγνωρίζεται και τυπικά εφόσον θα υφίστανται δύο κράτη με εξουσίες. Την Παρασκευή, πάντως, δημοσιεύματα που αναφέρονταν σε δηλώσεις του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ντερβίς Ερογλου ανέφεραν ότι αυτός έκανε λόγο για «ιδρυτικά κράτη» και ότι «ο νέος συνεταιρισμός θα έχει τα ίδια κυριαρχικά δικαιώματα με τα μέλη του ΟΗΕ» και πως «η κυριαρχία αυτή θα κατανέμεται με ίσο τρόπο στους Τουρκοκύπριους και στους Ελληνοκύπριους». Επίσης οι έποικοι θα έχουν δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα που προβλέπεται να γίνουν μετά την τελική συμφωνία. Φέρεται να είπε ότι «δικαίωμα ψήφου θα δοθεί σε όλους τους πολίτες μας που έχουν δικαίωμα ψήφου, σύμφωνα με τους εκλογικούς καταλόγους της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου"» (δηλαδή του ψευδοκράτους).

Στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων που είχαν παγώσει τον τελευταίο χρόνο συνέβαλε, όπως ομολογείται ανοιχτά, η αμερικανική διπλωματία, οι συχνές επαφές υψηλόβαθμων αξιωματούχων με την κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη, που συμβάλλει στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Αλλωστε είναι γνωστό ότι υποστήριξε από το 2002 το διχοτομικό «σχέδιο Ανάν», που πριν περίπου 10 χρόνια τον Απρίλη του 2004 στο δημοψήφισμα που έγινε απέρριψε ο λαός στο ελληνοκυπριακό τμήμα με 76%, ενώ είναι υπέρμαχος της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟικό «συνασπισμό για την ειρήνη».

Η σημερινή προωθούμενη διευθέτηση έχει επίσης τη σφραγίδα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, που από την ένταξη της Κύπρου το 2004 (Μάης) σε τίποτε δεν συνέβαλε στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Πράγμα που δείχνει πόσο ψεύτικες ήταν οι υποσχέσεις των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών, αλλά και των αστικών κομμάτων της Ελλάδας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που πίεζαν για στήριξη του «σχεδίου Ανάν». Την ίδια ώρα που διακήρυσσαν το «κοινοτικό κεκτημένο», την ίδια στιγμή η ΕΕ προωθούσε τη διχοτόμηση. Αξίζει να θυμηθούμε και τη στάση του βασικού πυρήνα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, του ΣΥΝ, που στήριξε το «σχέδιο Ανάν», καλώντας τον κυπριακό λαό να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, πρωτοστατώντας στις υποσχέσεις ότι η ΕΕ θα λύσει το πρόβλημα.

Ενδιαφέρουσα είναι η δήλωση του αρμόδιου επίτροπου για τη Διεύρυνση της ΕΕ, Στέφαν Φούλε, που δήλωσε ότι η Τουρκία συνέβαλε τις τελευταίες εβδομάδες στην επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, με τις επαφές του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου με την επικεφαλής της Ευρωενωσιακής Διπλωματίας Κάθριν Αστον.

Είναι χαρακτηριστική και η πρώτη δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, μετά την ανακοίνωση της διακήρυξης που υπογράμμισε την «υποστήριξη στην άσκηση των "κυριαρχικών δικαιωμάτων" της Δημοκρατίας της Κύπρου, με σκοπό την εξερεύνηση και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων».

Ικανοποιημένη για τη διακήρυξη δήλωσε και η «Πλατφόρμα Οικονομικών Οργανώσεων» (σ.σ. οργάνωση Τουρκοκύπριων επιχειρηματιών) στα Κατεχόμενα, που καλεί τους δύο ηγέτες να προχωρήσουν τη διαδικασία «λύσης» και - σύμφωνα με κυπριακές εφημερίδες - προσθέτει ότι «όσο επιμηκύνονται οι συνομιλίες, μπορεί να προκύψουν νέα προβλήματα και διαφωνίες...». Σημειώνει παράλληλα ότι «η προσπάθεια λύσης συμπίπτει με τον εντοπισμό του φυσικού αερίου» και επισημαίνει πως «η επίτευξη ενός αποτελέσματος το συντομότερο θα είναι προς όφελος όλων των λαών της περιοχής και θα ανοίξει το δρόμο ώστε η Ανατολική Μεσόγειος να γίνει θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας».

Σε ό,τι αφορά τα κυπριακά κόμματα, το ΔΗΚΟ (κόμμα του πρώην Πρόεδρου Τάσου Παπαδόπουλου) θεωρεί ότι «έγιναν νέες υποχωρήσεις προς ικανοποίηση της Τουρκίας, ενώ η ελληνοκυπριακή πλευρά αρκείται σε υπονοούμενα» και ότι υπάρχουν ασάφειες και απειλεί να φύγει από την κυβέρνηση συνεργασίας.

Η ΕΔΕΚ θεωρεί ότι «η συμφωνία αποτελεί το χειρότερο διαπραγματευτικό πλαίσιο των τελευταίων σαράντα χρόνων», ενώ οι Οικολόγοι χαρακτήρισαν «αποτυχημένη την προσπάθεια του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη να διασκεδάσει τις ανησυχίες που δίκαια δημιουργήθηκαν από τις ασάφειες και τις αβεβαιότητες που περιέχει το κοινό ανακοινωθέν».

Από την πλευρά του, το ΑΚΕΛ στηρίζει τη διαπραγματευτική διαδικασία, πιστεύοντας ότι «ο διακοινοτικός διάλογος είναι η μόνη προσφερόμενη διαδικασία για επίλυση των εσωτερικών πτυχών του Κυπριακού, χωρίς την οποία είναι αδύνατη η ανατροπή του διχοτομικού status quo, η απελευθέρωση και η επανένωση της πατρίδας και του λαού μας». Προσθέτει, επίσης, ότι «στη Διακήρυξη δεν υπάρχει τίποτε που να οδηγεί σε παρθενογένεση, αλλά είναι εξίσου αλήθεια πως ούτε η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας διασφαλίζεται ρητώς».