Μετά τα 1. Δυάρια (#2) και τα 2. Τριάρια (#3) έχουμε τα 3. Πολυκίνητα (#Ν). Στα ορθόδοξα πολυκίνητα προβλήματα (άνω των τριών κινήσεων), η λογική γραφής της λύσης είναι αντίστοιχη με αυτή των τριαριών. Σ' ένα πρόβλημα Ματ σε Ν κινήσεις (#Ν) για να πάρει κανείς τους 5 βαθμούς πρέπει να γράψει την 1η κίνηση των λευκών (το κλειδί), την πιθανή απειλή που δημιουργεί αυτή η κίνηση καθώς και τις βαριάντες για όλες τις πιθανές άμυνες των μαύρων (αυτές που αμύνονται στην απειλή), μέχρι και τη Ν-1η κίνηση των λευκών. Ετσι το ακόλουθο πρόβλημα 4 κινήσεων που βλέπουμε στο διάγραμμα αυτού του κειμένου (#4), η λύση που δίνει και τους 5 βαθμούς είναι: 1. Πθ2! (αναμονή) (0,5). Συνήθως αν γράψετε μόνο την κίνηση και τίποτα άλλο, δεν παίρνετε κανένα βαθμό. Παίρνετε αν γράψετε έστω και μια βαριάντα από τις ακόλουθες: Αν 1... Ρθ2 2. Ρζ2 θ6 3. Πθ5 (1,5) Αν 1... Ρθ4 2. Ρζ4 θ6 3. Πθ1 (1,5) Αν 1... θ6 2. Π2θ3 + Ρη2 3. Ρε2 (1,5). Γράφονται δηλαδή οι βαριάντες μέχρι και την 3η κίνηση των λευκών.

4. Σπουδές. Στις σπουδές η κατάσταση επιστρέφει σε πιο οικεία μονοπάτια. Εδώ ο κανόνας είναι απλός. Πρέπει να γραφεί όλη η λύση της σπουδής (κλειδί και πιθανές βαριάντες ή υποβαριάντες) μέχρι το σημείο όπου είναι ξεκάθαρο ότι έχει επιτευχθεί ο αντικειμενικός στόχος (νίκη ή ισοπαλία). Ανάλογα με το πόσο πλήρης είναι η λύση, θα πάρει και τους αντίστοιχους βαθμούς π.χ. στη σπουδή που ακολουθεί με αλγεβρικά σύμβολα, τα λευκά παίζουν και κάνουν ισοπαλία (=) η πλήρης λύση έχει ως εξής: Λευκά: Ργ4, Ιδ5, Στρ. η5 (3) Μαύρα: Ρθ7, Στρ. η7 θ3 (3) 1. η6 +! (1) Αν 1... Ρη6 2. Ιζ4 + Ρζ5 3. Ιθ3= (1) Αν 1... Ρθ6 2. Ιε3 θ2 3. Ιη4 + Ρη6 4. Ιθ2= (1) Αν 1... Ρη8 2. Ιε7 + Ρζ8 3. Ιζ5 θ2 4. Ιη3= (1) Αν 1... Ρθ8 2. Ιε7 θ2 3. Ρδ5 θ1=Β+ 4. Ρε6 Βδ1 5. Ρζ7= (1)Συνεχίζεται.

Φανταστικό το «κλειδί» της σύνθεσης του Μίκαελ Λίπτον (1958). Πώς έκαναν ΜΑΤ τα λευκά;

Λευκά: Ργ1, Βθ6, Πβ8, Ιδ5, Ιε5, Αα8, Στρ. α4, α7 (8)

Μαύρα: Ργ5, Αζ5, Στρ. α5, α6, γ2, δ4, δ6 (7)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ2, Βδ2, Πζ1, Πη2, Ιε2, Αζ2, Στρ. α2, β2, γ4, δ5, ε4, ζ3, θ3 (13)

Μαύρα: Ρθ8, Βδ7, Πβ8, Πζ6, Ιη8, Αε7, Στρ. α5, β7, γ5, δ6, ε5, ζ4, θ7 (13)

Αλλη μία άσκηση με συνδυασμό πολλών κινήσεων. Με λίγη φαντασία θα ανακαλύψετε την πρώτη κίνηση του μαύρου. Προσοχή θέλει η 4η κίνηση... Παίζουν τα μαύρα.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρθ2, Βδ2, Πε2, Ιε7, Ιη8, Αβ7, Αη5, Στρ. η2, θ4 (9)

Μαύρα: Ρη4, Βγ6, Πθ7, Ιδ1, Αα3, Αβ1, Στρ. γ4, ε5, η6, θ5 (10)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

1. Βδ6 Βη2 + 2. Πη2Χ

αν 1... Βδ6 2. Αζ3Χ

αν 1... Αδ6 2. Ιζ6Χ

αν 1... Πε7 2. Ιθ6 + ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Η σωστή σειρά των κινήσεων ήταν 1... Πθ2+! (και όχι 1... η5; 2. Βδ2 και «κρατάει» το θ2) 2. Ρθ2 η5 3. Βδ2 Βθ8+ 4. Ρη2 Βθ3+ 5. Ρζ3 Αη4 + ματ!

Ο μοναχικός Ρουά αντιστέκεται, αλλά δεν θα αποφύγει το ΜΑΤ σε (3) τρεις κινήσεις. Παίζουν τα λευκά. Σύνθεση του Γ. Κασπαριάν από το 1929. Στο Νο 694, θυμίζουμε στους νέους λύτες ότι στόχος άμεσος είναι ο αντίπαλος Ρουά. Πώς κέρδισαν τα λευκά;

* Μια παρτίδα για την προπόνησή σας, από την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια <14 χρόνων Σταυρούλα Τσολακίδου.

Λευκά: Σταυρ. Τσολακίδου (Ελλάδα 2132)

Μαύρα: Αννα Βασένιναν (Ρωσία 2053)

Αλ Αϊν (Ε. Α. Εμιράτα) 10ος γύρος

1. ε4 γ5 2. Ιζ3 δ6 3. Αβ5+ Ιδ7 4. 0-0 Ιηζ6 5. Πε1 α6 6. Αζ1 ε5 7. γ3 η6 8. δ4 Αη7 9. Ιβδ2 0-0 10. Ιγ4 Βε7 11. δε5 δε5 12. Ιε3 Πδ8 13. Ββ3 β5 14. γ4 Αβ7 15. γβ5 αβ5 16. Αβ5 Αε4 17. Ιη5 Παβ8 18. Ιε4 Ιε4 19. Ιδ5 Βε6 20. Πε4 γ4 21. Βζ3 Πβ5 22. Ιγ7 Βγ6 23. Ιβ5 Ββ5 24. α4 Ββ4 25. Βε2 Πγ8 26. α5 ζ5 27. Πε3 Ιγ5 28. Αδ2 Ββ5 29. Αγ3 Ιδ3 30. α6 ε4 31. α7 Πα8 32. Αη7 Ρη7 33. Βδ2 Ββ2 34. Ββ2 + Ιβ2 35. Πε2 Αδ3 36. Πγ2 Ιε5 37. Πβ2 Ιγ6 38. Πβ7 + Ρθ6 39. Πα6 και 1-0.

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ Να 693 - 694

Στα προηγούμενα: Στο Νο 691 παίζουμε 1. δ8=Π! (αν 1. δ8=Β; έχουμε ισοπαλία με ΠΑΤ) 1... Ρε7 2. Π8δ6 Ρε8 3. Πε5+Χ Αν 1... Ρζ6 2. Πε8 Ρη6 3. Πε6+ματ! Στο Νο 692 θυσία στο θ7 και αποκάλυψη. 1. Βθ7+! Ρθ7 2. Ιζ6++ και ματ!