«Χρυσές δουλιές» προσφέρει η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στους μεγαλοσχολάρχες στη Λάρισα. Υστερα από τη λειτουργία δύο ακόμα ιδιωτικών Γυμνασίων και ενός Λυκείου, που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη, οι ιδιοκτήτες γνωστών εκπαιδευτηρίων ετοιμάζονται να εγκατασταθούν σε λίγα χρόνια στην πόλη, σχεδιάζοντας μεγάλη επένδυση. Η επένδυση αφορά στη δημιουργία ενός ακόμα Λυκείου και σύμφωνα με πληροφορίες στη δημιουργία υποδομής που ν' ανταποκρίνεται στις ανάγκες λειτουργίας ΑΕΙ, με το σκεπτικό ότι η κυβέρνηση θα επιτρέψει στη χώρα μας τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων!!!

Νέες επενδύσεις κάνουν όμως και οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων που ήδη λειτουργούν στη Λάρισα, προκειμένου να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και ν' αυξήσουν τα κέρδη τους.

Το τελευταία χρόνια, ύστερα από την εφαρμογή του ταξικού κυβερνητικού νομοθετήματος, που στερεί το δικαίωμα της μόρφωσης από τα παιδιά λαϊκών στρωμάτων και μετατρέπει την Παιδεία σε εμπόριο, τα ιδιωτικά σχολεία στη Λάρισα «φυτρώνουν» σαν μανιτάρια. Οπως είχε αποκαλύψει πρόσφατα η ΕΛΜΕ του νομού, ο αριθμός τους διπλασιάστηκε και ο αριθμός των μαθητών, που φεύγουν από τη δημόσια για την ιδιωτική εκπαίδευση, αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. «Αντικίνητρο» για την παραμονή στο δημόσιο σχολείο, η υποβάθμιση και η απαξίωση της δημόσιας παιδείας που προωθεί η αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση, «κίνητρο» για τη φυγή προς το ιδιωτικό, η εύκολη εξασφάλιση - ιδιαίτερα για τη Γ' Λυκείου - υψηλής προφορικής βαθμολογίας. Αυτή η στροφή, βεβαίως, δεν είναι δυνατή για όλους τους μαθητές, καθώς προαπαιτεί οικονομικές δυνατότητες που δεν υπάρχουν στην πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων κι επομένως τα ταξικά τείχη που τίθενται στην Παιδεία, αφαιρούν από πολλούς νέους το δικαίωμα στη γνώση και στη μόρφωση.

Επίσης, η ΕΛΜΕ Λάρισας είχε επισημάνει ότι πίσω από την αποκαλυπτική εικόνα των αριθμητικών στοιχείων, πρέπει ν' αναζητηθούν και οι αιτίες που οδήγησαν στη διόγκωση της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη Λάρισα, καθώς η απαξίωση και υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου δημιουργούν δυσοίωνες προβλέψεις για το εκπαιδευτικό σύστημα. Κατήγγειλε, δε, ότι το κράτος απεμπολά τη βασική του υποχρέωση για παροχή δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, εμπορευματοποιεί τη γνώση, μετατρέποντας την Παιδεία από κοινωνικό αγαθό σε είδος που δίδεται επί πληρωμή σε όσους μπορούν ν' αντεπεξέλθουν σ' αυτό.

Τα κτιριακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία της Ξάνθης αφορά η Ερώτηση που κατέθεσαν χτες στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Αγγελος Τζέκης και Γιώργος Χουρμουζιάδης, προς τον υπουργό Παιδείας Π. Ευθυμίου.

Οπως επισημαίνεται στην Ερώτηση, στην Ξάνθη σε ένα κτιριακό συγκρότημα στεγάζονται με διπλοβάρδιες τρία σχολεία. Το 4ο και 6ο Γυμνάσια Ξάνθης και το 3ο Ενιαίο Λύκειο Ξάνθης. Στα σχολεία αυτά λειτουργούν τμήματα με πάνω από 30 μαθητές, ενώ η έλλειψη αιθουσών είναι εμφανέστατη και από τις παρεμβάσεις που γίνονται στο κτίριο: Αίθουσες διχοτομούνται με αποτέλεσμα να γίνονται εντελώς ακατάλληλες, άλλες είναι κατεστραμμένες, χωρίς παράθυρα και λειτουργούν σε υπόγεια, εργαστήρια φυσικής, χημείας και τεχνολογίας δεν υπάρχουν, αίθουσα καλλιτεχνικών μαθημάτων επίσης δεν υπάρχει, όπως και γυμναστήριο.

«Φυσικά, τα συγκεκριμένα σχολεία δεν είναι τα μόνα που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα, αφού το κτιριακό είναι ένα σοβαρότατο πρόβλημα που απασχολεί την πλειονότητα των σχολείων.

Οι εξαγγελίες των, κατά καιρούς, υπουργών Παιδείας τα προηγούμενα χρόνια, για άμεση αντιμετώπιση των κτιριακών προβλημάτων έμειναν μόνο λόγια και την ίδια τύχη πρόκειται να έχουν και οι φετινές κυβερνητικές εξαγγελίες, αφού η υποχρηματοδότηση της Παιδείας από τον Κρατικό Προϋπολογισμό συνεχίζεται», υπογραμμίζεται στην Ερώτηση.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό Παιδείας:

• Τι μέτρα πρόκειται να πάρει για να σταματήσουν οι διπλοβάρδιες στο σχολικό συγκρότημα της Ξάνθης;
• Τι μέτρα πρόκειται να πάρει προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των συγκεκριμένων σχολείων σε αίθουσες διδασκαλίας, εργαστηρίων και γυμναστηρίου;
• Θα συνεχίσει η κυβέρνηση να αντιμετωπίζει το τεράστιο κτιριακό πρόβλημα των σχολείων με συμπτύξεις και συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων ή θα προχωρήσει στην παιδαγωγικά αναγκαία μείωση του αριθμού των μαθητών ανά εκπαιδευτικό 1 προς 20, ενισχύοντας ταυτόχρονα την Παιδεία από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, φτάνοντας τις συγκεκριμένες δαπάνες τουλάχιστον 15%, ώστε να δρομολογηθεί η αντιμετώπιση των τεράστιων σημερινών προβλημάτων;

Ως «ώριμο ζήτημα της κοινωνίας, της πολιτείας και της εκπαιδευτικής κοινότητας» χαρακτηρίζει την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών ο υφυπουργός Παιδείας Φιλ. Πετσάλνικος, σε συνέντευξη που παραχώρησε χτες στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ο υφυπουργός Παιδείας, παρά τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών, επανέλαβε ότι το υπουργείο Παιδείας επεξεργάζεται νομοθετική ρύθμιση και θα προχωρήσει στη «συγκρότηση διοικητικής και καθοδηγητικής πυραμίδας με αποκεντρωμένο χαρακτήρα στο επίπεδο της περιφέρειας».

Αναφερόμενος στις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο Παιδείας μέσα από το νομοσχέδιο - σκούπα που παρουσίασε λίγο πριν τις γιορτές, ο υφυπουργός Παιδείας δήλωσε ότι δε θα γίνουν άλλες βελτιώσεις εκτός από αυτές που έχουν ήδη ανακοινωθεί, τη μείωση δηλαδή των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων σε 9 για κάθε τάξη, την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με βάση το βαθμό σε αυτά και τη μείωση της συμμετοχής του προφορικού βαθμού στην εξαγωγή του μέσου όρου σε 30% από 50%.

Ο υφυπουργός Παιδείας μίλησε και για τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια τα οποία χαρακτήρισε ως «αιχμή της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας» και ως «δυναμική απάντηση στο μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, πολύτιμη για τη χώρα και τους μαθητές που προσέρχονται σ' αυτή». Λόγια που φαντάζουν προκλητικά στους χιλιάδες μαθητές των ΤΕΕ, οι οποίοι διοχετεύτηκαν σε αυτά σπρωγμένοι από τους ταξικούς φραγμούς του ενιαίου λυκείου.

Σε έτος ξένων γλωσσών θα ανακηρυχτεί το 2001 στην εκπαίδευση με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η πρωτοβουλία αυτή στηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ΟΥΝΕΣΚΟ και έχει στόχο την εισαγωγή της εκμάθησης ξένων γλωσσών από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Επίσης, συνδέεται με τη γνωστή «διά βίου εκπαίδευση», που είναι το προκάλυμμα της σύνδεσης του εκπαιδευτικού συστήματος με όλες τις αναδιαρθρώσεις που προωθούνται στην οικονομία (αφορούν κυρίως την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη λογική της υποβάθμισης της γενικής παιδείας προς όφελος της κατάρτισης και των δεξιοτήτων που απαιτεί η αγορά). Ως γνωστόν, με βάση τις προδιαγραφές της «Λευκής Βίβλου» της ΕΕ, οι ξένες γλώσσες αποτελούν μαζί με την ανάγνωση και τα μαθηματικά, τα «προσόντα» που πρέπει να έχει ο μελλοντικός εργαζόμενος - απασχολήσιμος. Σήμερα στη χώρα μας η εκμάθηση της ξένης γλώσσας στο δημοτικό ξεκινά από την ηλικία των 9 ετών με αγγλικά, ενώ σε μεγάλο βαθμό τη διδασκαλία ξένων γλωσσών έχουν αναλάβει τα φροντιστήρια.