Σε συγκέντρωση στην Πάτρα μίλησε ο Κ. Παπαδάκης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής. Μεταξύ άλλων τόνισε στην ομιλία του:

«Στο στόχαστρό μας είναι η ΕΕ, η οποία δεν αλλάζει. Δεν άλλαξε ποτέ ούτε αλλάζει με την Ελληνική Προεδρία στην ΕΕ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν άλλαξε ποτέ ούτε θα αλλάξει με τα ευρωντιμπέιτ και τα παντρολογήματα του ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Δεν άλλαξε ποτέ ούτε θα αλλάξει με αλλαγή προέδρου στην Κομισιόν. Η ΕΕ δεν βελτιώνεται για το λαό, μόνο χειρότερη γίνεται. Από τη δεκαετία του '50 που πρωτοσυγκροτήθηκε και με όλες τις μετεξελίξεις της μέχρι σήμερα, η ΕΕ για τα μονοπώλια δούλευε και δουλεύει, την κερδοφορία τους διευκολύνει, ενώ τσακίζει την εργατική τάξη και το λαό. Είναι ένωση του κεφαλαίου, αυτός είναι ο χαρακτήρας και η αποστολή της.

Γι' αυτό και μόνο η αποδέσμευση από αυτή τη λυκοσυμμαχία, με το λαό να έχει την εξουσία, με μονομερή διαγραφή του χρέους και την ιδιοκτησία του πλούτου στα χέρια του αποτελεί τη μόνη διέξοδο. Ο συσχετισμός δύναμης θα γίνεται πιο ευνοϊκός για το λαό, όσο θα δυναμώνουν οι δυνάμεις που εναντιώνονται στην ΕΕ, που παλεύουν για να σπάσουν τα δεσμά της, τα δεσμά των μονοπωλίων. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης έχει φάει τα ψωμιά του, δεν μπορεί να λύσει στοιχειώδη λαϊκά προβλήματα. Τα κείμενα, οι αποφάσεις και οι συνθήκες της ΕΕ καθαρά περιγράφουν με λεπτομέρειες το μοίρασμα της μιας δουλειάς σε τέσσερις κακοπληρωμένες με ημερομηνία λήξης 2-3 μήνες. Τέτοιες θέσεις, άλλωστε, θα είναι οι 770.000 θέσεις που τάζει προεκλογικά η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γιατί το σύγχρονο είναι να ζεις μέσα στην αβεβαιότητα, για να μη χαλαρώνεις και χάνεις σε ευελιξία, να κατηγορείς τον ίδιο σου τον εαυτό ότι ευθύνεται για την ανεργία σου.

Ολα αυτά, τα εξοργιστικά για το λαό, που ζούμε, είναι η επιχειρηματικότητα, η ευελιξία, η ανταγωνιστικότητα, η φιλικότητα στις επιχειρήσεις. Ολα αυτά τα έχουν ψηφίσει όλοι, πλην ΚΚΕ, στο μνημόνιο των μνημονίων, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, και στις κατοπινές συνθήκες, με την επιτήρηση διαρκείας, που ισχύει για όλες τις χώρες της ΕΕ. Ηταν τα κόμματα που αυτοπροβάλλονταν ως αυτά με τους ανοιχτούς ορίζοντες, που "λαμβάνουν τα μηνύματα των καιρών" και κατηγορούσαν το ΚΚΕ για στενόμυαλο και ξεπερασμένο. Ποιος έβλεπε μπροστά τελικά, ποιος προετοίμαζε το λαό και ποιος του έκρυψε την αλήθεια;

Σήμερα το λένε καθαρά: Δεν είμαστε μάγοι. Ανάγουν σε επιστημονική φαντασία να τα βάλουν με τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, το ΣΕΒ και την κερδοφορία τους. Κι οι δυο τους για την κερδοφορία και την ανάκαμψη του κεφαλαίου δουλεύουν.

Οι διαφορές στον τρόπο διαχείρισης της φτώχειας του λαού δεν αλλάζει την ουσία της πολιτικής τους, το ότι ανταγωνίζονται ποιος θα είναι ο διαχειριστής στην επόμενη φάση του κύκλου της κρίσης. Στην πράξη προβάλλουν τις διαφορετικές εκδοχές για να υλοποιήσουν τους ίδιους αντιλαϊκούς στρατηγικούς στόχους τους.

Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι το ΚΚΕ έχει δίκιο όταν λέει ότι ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα βγει πρώτο και ποιο δεύτερο στις κάλπες την Κυριακή, ανεξάρτητα τι ταμπέλα βάζουν στην κυβέρνηση, ο δρόμος που θα βαδίσουν είτε η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένος, αντιλαϊκός, επικίνδυνος για τα λαϊκά συμφέροντα.

Γι' αυτό απευθυνόμαστε σε κάθε λαϊκή οικογένεια, σε κάθε νέο και νέα για να κάνει το βήμα τώρα, για ισχυρό ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και παντού. Ετσι μόνο μπορούν να εκφραστούν τα συμπεράσματα που έχει βγάλει ο λαός από την ίδια τη ζωή του ενάντια στην ΕΕ και την αντεργατική πολιτική της, να μπουν εμπόδια σήμερα με ισχυρή εργατική αντιπολίτευση, να ανοίξει δρόμος με το λαό σε συμμαχία, έτσι ώστε ο λαός να πάρει την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του».

Ολοι εμείς πρέπει να σκεφτούμε, να αποφασίσουμε να ψηφίσουμε και να αγωνιστούμε με βάση το ταξικό μας συμφέρον, την ταξική μας θέση. Να βοηθήσουμε και άλλους να προβληματιστούν στο ερώτημα:

Ποια πολιτική δύναμη θα είναι σίγουρα και αταλάντευτα δίπλα μας, δίπλα στο λαό και μετά τις εκλογές;

Ποια διέξοδο μας προτείνουν σήμερα οι δύο πόλοι του νέου διπολισμού; Σκιαμαχούν μεταξύ τους ποιος μπορεί να μας οδηγήσει στη νέα Ελλάδα της ανάπτυξης.

Εμείς σας καλούμε να σκεφτείτε με βάση την πρόσφατη δική σας πείρα αν λένε αλήθεια.

Σκεφτείτε φίλες και φίλοι:

Πώς φτάσαμε ως εδώ στην Ελλάδα της βαθιάς κρίσης και της ραγδαίας επιδείνωσης του λαού;

Δεν είχαμε υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, διπλάσιο της Ευρωζώνης απ' το 2000 μέχρι να εκδηλωθεί η κρίση το 2008;

Δεν έγιναν πριν την κρίση μεγάλες ξένες επενδύσεις όπως της «Deutsche Telecom» στον ΟΤΕ, της «Hochtief» στο Αεροδρόμιο των Σπάτων, δεν έγιναν τα μεγάλα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων;

Δεν προχώρησαν οι αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις, τα ελαστικά ωράρια, η μερική απασχόληση, η μαθητεία, η υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ, στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας;

Αυτή η αντιλαϊκή επίθεση δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, αυτό είναι το αντιδραστικό πρόσωπο της καπιταλιστικής ανάπτυξης σ' όλο τον κόσμο.

Γι' αυτό, για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, που δεν κυβερνά η Μέρκελ, αλλά ο Ομπάμα, (τον οποίο προτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ), καταγράφονται 50 εκατ. φτωχοί και 5 εκατ. κατασχέσεις κατοικιών τα τελευταία χρόνια.

Επίσης στη Γαλλία που δεν υπάρχει τρόικα, ο Ολάντ, τον οποίο στήριξε η παράταξη του Τσίπρα και του Μελανσόν στο β' γύρο των γαλλικών εκλογών, κατεδαφίζει εργατικά δικαιώματα, μειώνει τις δαπάνες κοινωνικής πολιτικής, προχωρά σε αντιδραστικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό.

Στην Ισπανία, όπου η κυβέρνηση επίσης θριαμβολογεί για το τέλος της κρίσης, 50.000 Ισπανοί έχασαν τα σπίτια τους μέσα στο 2013.

Αυτές οι εξελίξεις αποκαλύπτουν επίσης και το μεγάλο διεθνές στήριγμα της άρχουσας τάξης. Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση της Μέρκελ, αλλά συνολικά η ΕΕ. Είναι η ιμπεριαλιστική συμμαχία των μονοπωλίων που κατεδαφίζει τα δικαιώματα των λαών σε όλα τα κράτη-μέλη, με ένα οδοστρωτήρα αντιδραστικών κατευθύνσεων και συμφωνιών απ' τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μέχρι το Σύμφωνο για το Ευρώ και τη Στρατηγική Ευρώπη 2020.

Η ζωή έχει αποδείξει ότι όποιος υποκλίνεται στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στην άρχουσα τάξη δεν μπορεί να προασπίσει το συμφέρον του λαού, το μόνο που μπορεί είναι να διαπραγματευθεί τους όρους σφαγής των δικαιωμάτων και του εισοδήματος του λαού.

Τι εγγυάται τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ;

Τα ψίχουλα του κατώτατου μισθού, σ' όποιον θα έχει δουλειά και αν συμφωνήσουν οι όμιλοι, οι εργοδότες. Ποια δουλειά, πόσους μήνες το χρόνο, πόσες ώρες το μήνα; Αυτός ο κατώτατος μισθός κατοχυρώθηκε στα περισσότερα κράτη της ΕΕ και χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για να μειωθεί ο μέσος μισθός στους περισσότερους κλάδους και να επεκταθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Φίλες και φίλοι, πρέπει να επιλέξουμε:

• Θα αποδεχθούμε ότι από δω και μπρος θα ζήσουμε μόνιμα σε μια κατάσταση ανασφάλειας, αβεβαιότητας, φτώχειας και ανεργίας;
• Θα δεχθούμε ως λύση για την ανεργία το διάφορα 5μηνα των «Βάουτσερ», με μισθό όσο το παλιό επίδομα ανεργίας;
• Αυτή τη ζωή θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας; Σ' αυτή τη μιζέρια θα καταδικάσουμε τους νέους;
• Ολοι μαζί να δώσουμε τη μάχη για να ενισχυθεί το ΚΚΕ παντού, σ' όλες τις κάλπες και σε όλα τα μέτωπα του αγώνα.
• Γιατί το ΚΚΕ είπε πάντα και έγκαιρα την αλήθεια στο λαό, γιατί προειδοποίησε το 2009 ότι έρχεται θύελλα όταν όλοι οι υπόλοιποι παραπλανούσαν το λαό.
• Γιατί το ΚΚΕ προτείνει τη μοναδική ελπιδοφόρα διέξοδο, για τις ανάγκες των εργαζομένων, το δρόμο της αποδέσμευσης απ' την ΕΕ, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, το δρόμο της λαϊκής εξουσίας.
• Γιατί το ΚΚΕ δεν περιμένει παθητικά να έρθει αυτή η λύση, παλεύει και πρωταγωνιστεί καθημερινά για να οργανωθεί ο αγώνας για κάθε πρόβλημα και ανάγκη του λαού, απ' τις απεργίες των εργοστασίων μέχρι τα μπλόκα των αγροτών, από τη συλλογική σύμβαση των οικοδόμων μέχρι το επίδομα ανεργίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων.

Η πάλη με την άρχουσα τάξη είναι δύσκολη, αλλά όλοι εμείς εδώ είμαστε για τα δύσκολα.

Ψηφίζουμε δαγκωτό ΚΚΕ την Κυριακή, βαδίζουμε κάθε μέρα μαζί για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, για την αναγέννηση του κινήματος, για να γυρίσει ο τροχός της Ιστορίας.