Στις ευρωεκλογές, το ΚΚΕ σημείωσε άνοδο σε ποσοστά (6,1%) και ψήφους (347.817), σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό (4,5%) και τις ψήφους (277.227) του Ιούνη του 2012, εκλέγοντας 2 ευρωβουλευτές.
Επίσης, κέρδισε τους δήμους σε Πάτρα, Χαϊδάρι, Πετρούπολη και Ικαρία. Σημείωσε άνοδο και στις 13 Περιφέρειες, φτάνοντας το 8,8% και 498.573 ψήφους. Ανοδο σημείωσε σε 214 δήμους και σε 50 δήμους το ποσοστό του ξεπέρασε το 10%.
Τα ποσοστά αυτά του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές - δημοτικές εκφράζουν τάση επανασυσπείρωσης γύρω από το ΚΚΕ και απήχησης των θέσεών του σε νέους ψηφοφόρους. Εκφράζουν, επίσης, σε ένα ποσοστό, αποδοχή της θεμελιακής θέσης του ΚΚΕ ενάντια στην ΕΕ, στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο. Προκύπτει άμεσα η αναγκαιότητα της σύσφιξης των σχέσεων του Κόμματος, από την Κεντρική Επιτροπή έως την κάθε Κομματική Οργάνωση, με όλους αυτούς τους εργαζόμενους που έκαναν το βήμα, βρέθηκαν στο πλάι του ΚΚΕ, το ενίσχυσαν στις εκλογές.
Οι Κομματικές Οργανώσεις μαζί με τους φίλους και συνεργαζόμενους θα συζητήσουν συμπεράσματα και μια πλούσια πείρα που αποκτήθηκε μέσα από τη μάχη και, ταυτόχρονα, τρόπους και στόχους οργάνωσης της πάλης, συσπείρωσης του λαού για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.
Το συνολικό αποτέλεσμα, όμως, δεν δείχνει ανατροπή του αντιλαϊκού πολιτικού συσχετισμού, δεν συνιστά «νέο πολιτικό σκηνικό» προς όφελος του λαού.
Αν και σημαντικό μέρος ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ επένδυσαν σε αυτή την επιλογή έναν αριστερό προσανατολισμό, ωστόσο η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει ισχυροποίηση της αριστερής, ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, αντιμονοπωλιακής πολιτικής.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, που δίνει προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας περίπου τα ποσοστά του Ιούνη 2012, διαμορφώθηκε σε συνθήκες - κάτω από την πίεση της άμεσης κυβερνητικής εναλλαγής - ως δήθεν ανάσχεση στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική. Ωστόσο, η διαχειριστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον φέρνει σε πραγματική αντίθεση με την κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει φιλολαϊκή λύση, βρίσκεται στην απέναντι όχθη από το λαό.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, κυρίως των ευρωεκλογών, δείχνει ότι στην πορεία αναδιάταξης του αστικού πολιτικού σκηνικού, που ξεκίνησε τον Ιούνη του '12, ενισχύεται η τάση υποκατάστασης του αισθητά αποδυναμωμένου ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, παρουσιάζεται ρευστή η κατάσταση ως προς την πορεία άλλων σοσιαλδημοκρατικών σχημάτων, π.χ. της ΕΛΙΑΣ, που ήταν το βασικό εκλογικό σχήμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο συσπείρωσε ορισμένες δυνάμεις, όμως σε μικρότερο εκλογικό ποσοστό από τον Ιούνη του '12, ενώ υποχώρησε σημαντικά το εκλογικό ποσοστό της ΔΗΜΑΡ. Σε μεγάλο βαθμό ωφελήθηκε το νέο σχήμα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, που εμφανίστηκε με περισσότερο ασαφή και θολά συνθήματα.
Αν και είναι θετική η τάση συσπείρωσης κυρίως νέων ψήφων υπέρ του ΚΚΕ, τα συνολικά εκλογικά αποτελέσματα δεν εκφράζουν μια σημαντική τάση χειραφέτησης εργατικών - λαϊκών δυνάμεων από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, των συμφερόντων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων.
Η πιο ακραία έκφραση αυτής της αναντιστοιχίας είναι το υψηλό ποσοστό της ΧΑ. Συνολικά υπάρχει πισωγύρισμα στη λαϊκή συνείδηση, μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση.
Η άρχουσα τάξη και το πολιτικό σύστημα διαθέτουν ακόμα σοβαρές εφεδρείες «να αλλάζει ο Μανωλιός και να βάζει τα ρούχα του αλλιώς», με βάση τις ψήφους και τα προγράμματα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της ΕΛΙΑΣ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ.
Συνολικά είναι σε εξέλιξη η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, η δημιουργία νέων αναχωμάτων στη ριζοσπαστικοποίηση, κάτι που πρέπει συγκεκριμένα να παρακολουθήσουμε το επόμενο διάστημα.
Ευθύνη γι' αυτή την κατάσταση έχουν και τα κόμματα που συσπειρώνονται στο «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», όπου ανήκει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και Κομμουνιστικά Κόμματα που έχουν εγκαταλείψει την πάλη ενάντια στην ΕΕ και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Τα κόμματα αυτά, με την πολιτική εξωραϊσμού της ΕΕ, τη συμβιβαστική στάση τους στο κίνημα, με τη συμμετοχή τους σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, ζημίωσαν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις χώρες τους, το οδήγησαν σε ήττα, αφήνοντας τους εργαζόμενους σε αυτές τις χώρες εκτεθειμένους στο λαϊκισμό αντιδραστικών και φασιστικών κομμάτων.
Το ΚΚΕ θα δυναμώσει τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες του για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως έκανε και το προηγούμενο διάστημα με τις προτάσεις του για την ανακούφιση των ανέργων, των λαϊκών νοικοκυριών κ.λπ. Θα δυναμώσει τις προσπάθειες για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας, για να ισχυροποιηθεί η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση της πάλης και της συσπείρωσης δυνάμεων.
Με τους εκλεγμένους ευρωβουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους θα δώσει μάχες για να αποκαλύψει στο λαό τα αντιλαϊκά σχέδια που εξυφαίνονται τόσο στην Ευρωβουλή όσο και στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια. Θα αντιπαλέψει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των τοπικών και περιφερειακών οργάνων που τη στηρίζουν.
Θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να κερδίσει έδαφος η αλληλεγγύη, η κοινή πάλη των λαών ενάντια στους πολέμους που εξαπολύουν η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, σε βάρος των λαών, ιδιαίτερα σήμερα που καταγράφονται επικίνδυνες εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή, από τη Θράκη και την Κύπρο, μέχρι τη Συρία και την Ουκρανία. Για να δυναμώνει η πάλη για το σοσιαλισμό, που θα απαλλάξει τους εργαζόμενους και τους λαούς από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δίνει προοπτική να απαλλαγούν η χώρα και ο λαός από τα δεσμά της λυκοσυμμαχίας και όλο το χρέος, ανατρέποντας τους ιδιοκτήτες του συσσωρευμένου πλούτου. Λαός κυρίαρχος, ικανός να αναδείξει τη δική του διακυβέρνηση, της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, σημαίνει λαός ικανός να πάρει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει, να τον κάνει λαϊκή περιουσία για τη δική του ευημερία. Τότε γίνεται πράξη ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας υπέρ του λαού, οι σχέσεις με λαούς και χώρες αναπτύσσονται με κριτήριο το αμοιβαίο συμφέρον.
26 Μάη 2014
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ