Η κάνναβη παραμένει η επικρατέστερη ουσία έναρξης της χρήσης. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ζητούν να απεξαρτηθούν από αυτή
Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα από τα στοιχεία της Εκθεσης για το 2012.
Χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ζητούν να απεξαρτηθούν από την κάνναβη, επιβεβαιώνοντας ότι δεν υπάρχουν «μαλακά» ναρκωτικά, όπως δεν υπάρχουν «σκληρές» και «μαλακές» αιτίες αναζήτησης και χρήσης μιας ουσίας. Οι αιτίες είναι κοινές για όλα τα ναρκωτικά. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζητούν να απεξαρτηθούν από την «αθώα» κάνναβη, αντιμετωπίζοντας πολλά σοβαρά οργανικά και ψυχολογικά προβλήματα. «Τα επείγοντα περιστατικά που συνδέονται με τη χρήση κάνναβης αποτελούν διογκούμενο πρόβλημα. Τα συμπτώματα είναι, μεταξύ άλλων, άγχος, ψυχωσικά ή άλλα ψυχιατρικά συμπτώματα», είναι μια από τις επισημάνσεις της Εκθεσης. Ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται με την εμφάνιση συνθετικών κανναβινοειδών (χημικών ουσιών που μιμούνται τη δράση της κάνναβης), τα οποία αναμειγνύονται ή ψεκάζονται με βότανα και συσκευάζονται και πωλούνται ως «νόμιμα διεγερτικά». Εχουν εξαιρετικά μεγάλη δραστικότητα και μπορεί να έχουν πιο σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Από την 1η Γενάρη 2014 εντοπίστηκαν 35 καινούριες ουσίες, με τη μεγαλύτερη ομάδα να αφορά συνθετικά κανναβινοειδή.
«Η κάνναβη αποτελεί πλέον τη συχνότερα αναφερόμενη ουσία χρήσης απ' όσους ξεκινούν θεραπεία απεξάρτησης για πρώτη φορά στη ζωή τους», επισημαίνεται. Αναλυτικά αναφέρουμε:
Στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών (17 χώρες) πάνω από το 10% των χρηστών ζητούν απεξάρτηση από υποκατάστατα (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη) και άλλα οπιοειδή (πλην της ηρωίνης). Σε ορισμένες μάλιστα χώρες (5) οι χρήστες των συγκεκριμένων ναρκωτικών που ζητούν απεξάρτηση ξεπερνούν το 50%. Αναλυτικά, τα ποσοστά των εξαρτημένων που αναφέρουν ως κύρια ουσία κατάχρησης υποκατάστατα και ζητούν απεξάρτηση:
Τα τελευταία χρόνια έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των χρηστών που δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης υποκατάστατα και άλλα οπιοειδή εκτός της ηρωίνης. Πρόκειται για μια εξέλιξη που συνδέεται άμεσα με την πολιτική της ΕΕ, η οποία χρόνο με το χρόνο σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών πριμοδοτεί όλο και περισσότερο τη χορήγηση υποκαταστάτων. Στην ουσία, θεσμοθετεί μεθοδικά ένα νόμιμο και απόλυτα ελεγχόμενο κοινωνικό περιθώριο. Τα προγράμματα υποκατάστασης μπορούν να βοηθήσουν μόνο μια μικρή κατηγορία εξαρτημένων, ενώ απαραίτητη προϋπόθεση για την προσφορά ουσιαστικής βοήθειας στη συγκεκριμένη ομάδα εξαρτημένων είναι να λειτουργούν με υψηλές προδιαγραφές.
Την ίδια στιγμή που διπλασιάζεται ο αριθμός των χρηστών με κύρια ουσία κατάχρησης υποκατάστατα, μειώνεται κατά 50% ο αριθμός των χρηστών με κύρια ουσία κατάχρησης την ηρωίνη. Η έναρξη χρήσης ηρωίνης μειώνεται, γεγονός που αντικατοπτρίζεται πλέον και στις αιτήσεις θεραπείας. Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος που δείχνει τη μετατόπιση των εξαρτημένων από την ηρωίνη στην εξάρτηση από τα υποκατάστατά της κι άλλα ναρκωτικά. Αλλωστε να θυμίσουμε ότι η φαρμακοβιομηχανία «BAYER» εισήγαγε στην αγορά το 1898 την ηρωίνη ως υποκατάστατο της μορφίνης και η «HOECSHT» τη μεθαδόνη στη ναζιστική Γερμανία το 1943 ως υποκατάστατο της ηρωίνης.
Ο αριθμός των χρηστών με κύρια ουσία κατάχρησης την ηρωίνη που ζήτησαν για πρώτη φορά θεραπεία ήταν:
Ο αριθμός των θανάτων που συνδέονται με χρήση ηρωίνης σε γενικές γραμμές μειώνεται, ο αριθμός των θανάτων που συνδέονται με χρήση συνθετικών οπιοειδών αυξάνεται, σε κάποιες χώρες μάλιστα έχει πλέον ξεπεράσει τον αριθμό των θανάτων που οφείλονται στην ηρωίνη. 3,5% του συνόλου των θανάτων Ευρωπαίων ηλικίας 15-39 ετών οφείλονται σε υπερβολική δόση ναρκωτικών, με παρουσία οπιοειδών στα 3/4 περίπου των θανατηφόρων περιστατικών. Στο 3,5% των θανάτων που οφείλονται σε υπερβολική δόση δεν περιλαμβάνονται θάνατοι που συνδέονται με τα ναρκωτικά, αλλά καταγράφονται με άλλη αιτία (π.χ. έμφραγμα, ισχαιμικό κ.ά.).
Η συστηματική προπαγάνδα, τα αντιεπιστημονικά και αντιδραστικά ιδεολογήματα που εξαπολύουν ομόκεντροι κύκλοι στη χώρα μας για το διαχωρισμό «σκληρών» και «μαλακών - αθώων» ναρκωτικών, αλλά και η υπονόμευση των στεγνών προγραμμάτων που έχουν να επιδείξουν σημαντικά ποσοστά επιτυχίας παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όλα γέννημα - θρέμμα της ευρωενωσιακής πολιτικής, αποτυπώνονται στα στοιχεία της Ετήσιας Εκθεσης του 2013 για την «κατάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών και των οινοπνευματωδών στην Ελλάδα» του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά. Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα κεντρικά στοιχεία που αφορούν το 2012: