Πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα για τη «δημοσιονομική προσαρμογή», «μόνιμα και υψηλής ποιότητας μέτρα» έτσι ώστε να διασφαλιστεί η «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, παραπέρα συμπίεση του «μισθολογικού κόστους» των επιχειρηματιών, ιδιωτικοποιήσεις και «απελευθερώσεις» συγκαταλέγονται στις κεντρικές προτεραιότητες του ΔΝΤ, σύμφωνα με την «έκθεση αξιολόγησης», όπως αυτή παρουσιάστηκε από τον αναπληρωτή διευθυντή του ιμπεριαλιστικού Οργανισμού, Ν. Σινοχάρα.

Ταυτόχρονα, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι ανταγωνισμοί με την πλευρά της ΕΕ, σχετικά με τους τρόπους και το ύψος της «ελάφρυνσης» που θα δοθεί στο κρατικό χρέος, ζήτημα το οποίο θα «επιλυθεί» στα παζάρια με τη νέα ηγεσία της Κομισιόν. Να σημειωθεί ότι η ίδια η «έκθεση αξιολόγησης» δε δόθηκε στη δημοσιότητα, πιθανόν, λόγω της «εκκρεμότητας» που υπάρχει γύρω από τη συγκρότηση της «νέας» Κομισιόν και των συσχετισμών που θα διαμορφωθούν σε αυτή.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε έδωσε το στίγμα, τονίζοντας ότι εάν η Ελλάδα επιθυμεί να παραμείνει στο ευρώ, η μεταρρυθμιστική διαδικασία είναι απαραίτητη. Εκτίμησε ότι για μια ακόμη φορά η Ελλάδα θα χρειαστεί «περιορισμένη βοήθεια», προϋπόθεση για την οποία είναι να συνεχίσει να εκπληρώνει τους όρους της τρόικας (ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Παράλληλα, με αφορμή την Ελλάδα, φρόντισε να υπενθυμίσει στους «εταίρους» της ΕΕ, ότι «η νομισματική ένωση μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν όλοι τηρούν τους κοινούς κανόνες».

Σε ανακοίνωσή του, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών αναφέρει ότι «το ερώτημα της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη έχει απαντηθεί οριστικά και αμετάκλητα», και πως σε ό,τι αφορά την περίοδο 2015 - 2016 «οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας θα εξαρτηθούν σε σημαντικό βαθμό από τα αποτελέσματα της τραπεζικής δοκιμασίας που θα διενεργήσει η ΕΚΤ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο».

Εκπρόσωπος του Β. Σόιμπλε επανήλθε χτες με νέες δηλώσεις, διευκρινίζοντας ότι ο Γερμανός υπουργός «επί της ουσίας δεν είπε κάτι καινούργιο» και «εναπόκειται στην Ελλάδα να αποφασίσει για το εάν επιθυμεί νέα βοήθεια».

Η «έκθεση αξιολόγησης» του ΔΝΤ, σύμφωνα με τις δηλώσεις του εκπροσώπου του, περιλαμβάνουν τους παρακάτω άξονες:

Μισθοί - ανταγωνιστικότητα: «Παρά τη σημαντική προσαρμογή των μισθών, η απόδοση του εξαγωγικού τομέα παραμένει συγκριτικά αδύναμη». Σε αυτό το πλαίσιο σημειώνουν την «ανάγκη» για παραπέρα «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και τη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος». Λόγος γίνεται για την εντατικοποίηση των προσπαθειών στην «απελευθέρωση της αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών», στην «άρση των εμποδίων στον ανταγωνισμό και στη μεταρρύθμιση της έκδοσης αδειών για επενδύσεις».

Δημοσιονομική προσαρμογή: Είναι ζήτημα, το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Σχετικά επισημαίνεται ότι «είναι αναγκαία η επιπρόσθετη δημοσιονομική προσαρμογή ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους, μέσα από μόνιμα και υψηλής ποιότητας μέτρα, με ταυτόχρονη ενίσχυση στο κοινωνικό δίχτυ ασφάλειας», όπως ονομάζουν τα προγράμματα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, που οξύνεται από την πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Στο ίδιο πλαίσιο, εντάσσουν την επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων, τη «βελτίωση του ελέγχου» στις κρατικές δαπάνες, την αποτελεσματική λειτουργία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, τις «μεταρρυθμίσεις» στη Δημόσια Διοίκηση.

Κρατικό χρέος: Καλούν τους «εταίρους» τους στην ΕΕ, να «εξετάσουν περαιτέρω μέτρα για την παροχή βοήθειας και για τη μείωση του χρέους κάτω από το 110% του ΑΕΠ μέχρι το 2022», με προϋπόθεση την εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος. Σημειώνουν ότι το κρατικό χρέος «θα παραμείνει υψηλό κατά την τρέχουσα δεκαετία, παρά τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα».

Τράπεζες: Σημαντική προτεραιότητα είναι «η αντιμετώπιση των υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων», δείχνοντας τόσο στην κατεύθυνση άρσης της όποιας παρεχόμενης προστασίας για την πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά και ανάκτησης των μεγάλων δανείων που έχουν χορηγηθεί σε επιχειρήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούν «κρίσιμο για την οικονομική ανάκαμψη, οι τράπεζες να αναγνωρίσουν τις ζημιές με βάση ρεαλιστικά σενάρια για την ανάκτηση δανείων». Επίσης, κρίνουν απαραίτητη τη διατήρηση των αποθεματικών που έχουν προβλεφθεί για την ενίσχυση των τραπεζών, προκειμένου αυτά να αξιοποιηθούν για τυχόν απρόοπτες εξελίξεις.

Τέλος, σύμφωνα με πληροφορίες, το «χρηματοδοτικό κενό» που βλέπει το ΔΝΤ για τη διετία 2015 - 2016 φτάνει σε 13 δισ. ευρώ.

Για προσγείωση στη «σκληρή μνημονιακή πραγματικότητα» κάνει λόγο σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το πλαίσιο, επικαλείται την ανακοίνωση του ΔΝΤ, προκειμένου να εκφράσει τους καημούς των ντόπιων μονοπωλίων, σημειώνοντας ότι «η κατάρρευση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα δεν βοήθησε τις εξαγωγές, που παραμένουν χαμηλές», καθώς και ότι «ακόμα κι αν το Μνημόνιο εφαρμοστεί πλήρως, θα χρειαστεί ελάφρυνση του χρέους για να καταστεί βιώσιμο».

Τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμη φορά συσκοτίζουν την πραγματικότητα. Επιχειρούν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι ο στόχος της «ελάφρυνσης» του κρατικού χρέους, στη μία ή την άλλη μορφή της, δεν αφορά τα λαϊκά προβλήματα, αλλά την εξασφάλιση «ρευστότητας» για τα μονοπώλια, ενώ σε κάθε περίπτωση θα συνοδεύεται με τη συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων, ακριβώς γιατί αυτά αποτελούν προϋπόθεση για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας.

Τις «ειδικές ανά χώρα συστάσεις» στην ΕΕ για το έτος 2014 ενέκρινε χτες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) στο πλαίσιο του «ευρωπαϊκού εξαμήνου», της διαδικασίας των ενισχυμένων μέτρων ελέγχου και δημοσιονομικής εποπτείας που ισχύουν για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη - μέλη, είτε αυτά υπάγονται σε μνημόνια και μηχανισμούς στήριξης είτε όχι.

«Ανιση και εύθραυστη» προβλέπεται η «ανάπτυξη» για τη διετία 2014 - 2015, επισημαίνεται στη σχετική έκθεση, σύμφωνα με την οποία «μακροπρόθεσμα, οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ΕΕ εξακολουθούν να είναι σχετικά χαμηλές: Τα υψηλά επίπεδα ανεργίας και η δύσκολη κοινωνική κατάσταση θα βελτιώνονται με αργούς ρυθμούς και θα απαιτηθεί χρόνος έως ότου καλυφθεί το μεγάλο επενδυτικό κενό».

Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρόεδρος της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο δήλωσε πως η «βασική πρόκληση για την ΕΕ να συνεχίσουμε τη στήριξη των μεταρρυθμίσεων καθώς υποχωρεί η κρίση», καλώντας τις κυβερνήσεις και το πολιτικό προσωπικό να «αναλάβουν τον αρμόζοντα ηγετικό ρόλο, να δείξουν την απαραίτητη πολιτική βούληση προκειμένου να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις, ακόμη και αν δεν είναι δημοφιλείς». Οπως επεξήγησε μόνο έτσι, δηλαδή με την αμείωτης έντασης συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, θα επιτευχθεί η «ισχυρότερη ανάκαμψη».

Σύμφωνα με την έκθεση:

• Η «πρόκληση για τα δημόσια οικονομικά είναι η διαχείριση του κόστους γήρανσης του πληθυσμού» και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις συντάξεις και την υγειονομική περίθαλψη.
• Η «ανάκαμψη έχει επανέλθει». Για το 2014 μόνο η Κύπρος και η Κροατία αναμένεται να αντιμετωπίσουν συρρίκνωση του ΑΕΠ. Από το 2015 εκτιμάται ότι όλες οι οικονομίες θα παρουσιάσουν ρυθμούς ανόδου.
• «Η οικονομική ανάκαμψη εξακολουθεί να είναι εύθραυστη και ανομοιόμορφα κατανεμημένη, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των οικονομιών πρέπει να συνεχιστούν».
• Τα δημοσιονομικά ελλείμματα εμφανίζονται σε καθοδική τροχιά, γεγονός που έχει να κάνει με την αντιλαϊκή πολιτική διεξόδου από την κρίση σε όφελος των μονοπωλίων. Η Κομισιόν προτείνει την έξοδο 6 κρατών από τη «διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος» (Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχία, Δανία, Σλοβακία, Ολλανδία). Σε διαδικασία «υπερβολικού ελλείμματος» παραμένουν 11 από τα κράτη της ΕΕ.
• Σε ό,τι αφορά την «αγορά εργασίας», επιβράβευση της αντιλαϊκής πολιτικής δόθηκε σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία και Γαλλία.
• Τα υψηλά ποσοστά της επίσημης ανεργίας, απαιτούν «συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στις πολιτικές απασχόλησης», δηλαδή την παραπέρα κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων.
• Η τραπεζική χρηματοδότηση παραμένει περιορισμένη σε μια σειρά από χώρες (Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία, Κύπρο κ.ά.).
• Ορισμένες από τις συστάσεις αφορούν στην επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στους κλάδους των υπηρεσιών, υποδομών, ενέργειας, μεταφορών, έρευνας και ανάπτυξης.
• Το κρατικό χρέος πρέπει να τεθεί σε καθοδική τροχιά, με έμφαση στα κράτη που ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ (Βέλγιο, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος, Πορτογαλία).

Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ιταλία, ο Επίτροπος Οικονομίας, Ολι Ρεν, αναγνώρισε τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Απαραίτητη, τονίζεται, είναι η αυστηρή εκτέλεση του προϋπολογισμού, με εφαρμογή των μέτρων που έχουν ήδη εγκριθεί ή και επιπρόσθετων μέτρων, εφόσον κριθούν αναγκαία.

Τέλος, για τη Γαλλία η Επιτροπή εκφράζει επιφυλάξεις της για το κατά πόσον θα καταφέρει να επιτύχει το στόχο για μείωση του δημοσιονομικού της ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ το 2015 και επισημαίνει ότι εγκρίνει «εν μέρει» το δημοσιονομικό της πρόγραμμα.

Για τα κράτη που υπάγονται σε «μηχανισμούς στήριξης» (Ελλάδα, Κύπρος) και τους αντίστοιχους μηχανισμούς εποπτείας, δεν προβλέπονται εξειδικευμένες συστάσεις, στο πλαίσιο του «ευρωπαϊκού εξαμήνου».

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η έκθεση της Κομισιόν δίνει έμφαση στην εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα προσαρμογής, επισημαίνοντας ότι ενδεχόμενη επιβράδυνση μπορεί να επηρεάσει την εμπιστοσύνη των «επενδυτών». Σε ό,τι αφορά τους κινδύνους, η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι θα εξαρτηθούν από τις εξελίξεις στην Τουρκία και την Ουκρανία.

Σε σχόλιό του για την έκθεση αξιολόγησης του ΔΝΤ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η έκθεση αξιολόγησης του ΔΝΤ για την Ελλάδα επιβεβαιώνει ότι τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα από τη μια και τα προνόμια για το κεφάλαιο από την άλλη θα συνεχιστούν, αφού αποτελούν προϋπόθεση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, έχοντας μόνιμο χαρακτήρα.

Από την άλλη, αναδεικνύεται ότι η "ελάφρυνση του χρέους" που επιδιώκει το ΔΝΤ, ανταγωνιζόμενο τις χώρες της ΕΕ, δεν αναιρεί την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, ούτε οδηγεί σε πραγματική ανακούφιση για το λαό, όπως υπόσχονται κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση που, παρά τις διαφορές, έχουν κάνει σημαία τους τον παραπάνω στόχο.

Ο λαός θα συνεχίζει να πληρώνει για ένα δυσβάσταχτο χρέος, ακόμη κι αν αυτό μειωθεί και πάνω από όλα θα συνεχίζει να ματώνει για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας».