Με την κόντρα των δυο ομάδων που συναντιούνται για τρίτη φορά σε τελικό διοργάνωσης τα τελευταία 28 χρόνια, αυτή μεταξύ της Αργεντινής και της Γερμανίας (23.00 ΝΕΡΙΤ), πέφτει σήμερα στο στάδιο Μαρακανά του Ρίο ντε Τζανέιρο η αυλαία του φετινού Μουντιάλ της Βραζιλίας. Εστω και με διαφορετική πορεία μέχρι τώρα αλλά και με τελείως διαφορετικό τρόπο στα ημιτελικά, οι δυο πλέον άσπονδες φίλες των οικοδεσποτών Βραζιλιάνων κατάφεραν να δώσουν το «παρών» στο σημερινό παιχνίδι διεκδικώντας αντίστοιχα το τρόπαιο για 4η φορά οι Γερμανοί και για 3η οι Αργεντινοί. Αν και μετά από το εκκωφαντικό 7 - 1 επί των οικοδεσποτών Βραζιλιάνων στον ημιτελικό η Γερμανία δείχνει να έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα στα προγνωστικά για το τρόπαιο, ωστόσο από την άλλη η ευκαιρία των Αργεντινών να σηκώσουν το Κύπελλο στην έδρα της Βραζιλίας είναι ένα από τα πλέον σημαντικά δέλεαρ για το συγκρότημα του Σαμπέγια για σήμερα.

Οι προηγούμενες μονομαχίες τους σε αντίστοιχο παιχνίδι δεν αφήνουν κανέναν από τους δυο παραπονεμένους, αφού οι Λατινοαμερικανοί έχουν να υπερηφανεύονται για τη νίκη του 1986 στο Μεξικό (3 - 2), ενώ οι Ευρωπαίοι για την αντίστοιχη στην Ιταλία τέσσερα χρόνια αργότερα (1 - 0). Ωστόσο το δεύτερο γεγονός ήταν αυτό που άνοιξε και τους λογαριασμούς μεταξύ των δυο αντιπάλων, κυρίως λόγω της διαιτησίας του Μεξικανού Εδγάρδο Κοδεσά, που έκανε τους Αργεντινούς να φωνάζουν για αδικία κυρίως σε δυο φάσεις: Στη λαθεμένη αποβολή του Μονσόν μετά από θέατρο του Κλίνσμα, καθώς και για το παρατραβηγμένο πέναλτι που χρέωσε στον Νέστορ Σενσίνι πάνω στον Ρούντι Φέλερ και από το οποίο προήλθε το γκολ του αγώνα (εύστοχη εκτέλεση Μπρέμε). Από πλευράς Αργεντινών, όλα αυτά θεωρήθηκε ότι έγιναν εξαιτίας του αποκλεισμού από τους ίδιους της διοργανώτριας Ιταλίας. Σε αντίθετο τέμπο πάντως, είχαν εξελιχτεί τα πράγματα τέσσερα χρόνια νωρίτερα, αφού το παιχνίδι στο Μεξικό θεωρείται από τους καλύτερους τελικούς μέχρι σήμερα, με τους Αργεντινούς να προηγούνται 2 - 0 (Μπράουν 23`, Βαλντάνο 55`), τους Γερμανούς να αντιδρούν και να ισοφαρίζουν σε 2 - 2 (Ρουμενίγκε 74`, Φέλερ 80`), αλλά τον Μπουρουσάγκα να σημειώνει το τρίτο γκολ (και μάλιστα 3` μετά από την ισοφάριση των Γερμανών) και να δίνει ουσιαστικά το τρόπαιο στην ομάδα του.

Η πορεία των δυο ομάδων από τις αρχές του Μουντιάλ μέχρι το σημερινό παιχνίδι εξελίχτηκε με τελείως διαφορετικό τρόπο. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που χαρακτήρισαν το παιχνίδι της Γερμανίας πιο... λατινοαμερικανικό και αυτό της Αργεντινής πιο ευρωπαϊκό. Και πραγματικά, όσον αφορά την πρώτη, το συγκρότημα του Γιοκίμ Λεβ εκεί που χρειάστηκε παρουσίασε όλο το... μπρίο που έχει προσδώσει τα τελευταία τουλάχιστον 8 χρόνια ο συγκεκριμένος προπονητής στην Εθνική, χωρίς όμως να ξεχάσει και τα χαρακτηριστικά του κλασικού γερμανικού παιχνιδιού. Κόντρα σε Πορτογαλία και Βραζιλία οι Γερμανοί ήταν ασταμάτητοι, επικρατώντας με 4 - 0 και 7 - 1 αντίστοιχα, ενώ κόντρα σε ΗΠΑ (για τον όμιλο) και Γαλλία (προημιτελικά) πήραν τις... κλασικές γερμανικές νίκες (1 - 0), ενώ έδειξαν το επίσης... κλασικό πείσμα κόντρα στην Αλγερία για τους 16 (νίκη με 2 - 1 στην παράταση) και την Γκάνα (2 - 2 για τον όμιλο). Με την Μπάγερν Μονάχου να αποτελεί στην ουσία το βασικό πυλώνα της ομάδας, αφού οι παίκτες των Βαυαρών καταλαμβάνουν τις πιο καίριες της βασικής ενδεκάδας, η Εθνική Γερμανίας μοιάζει με ομάδα χωρίς ατέλειες.

Αντίθετα, η Αργεντινή παρουσίασε μέχρι σήμερα ένα σύνολο που έδειξε περισσότερο προσανατολισμένο στο να προσέχει τα αμυντικά καθήκοντα και το χώρο του κέντρου, παρά το να δείξει ενδιαφέρον στην επίθεση. Αλλωστε τα τελευταία περιστατικά, όπως η κούραση βασικών στελεχών (και κυρίως του Μέσι), η ατυχία (τραυματισμός Ντι Μαρία), τα εσωτερικά θέματα που οδήγησαν σε απουσίες παικτών (π.χ. Τέβεζ), έκαναν τα πράγματα πιο δύσκολα. Ωστόσο ακόμα κι έτσι και με αρκετά επικριτικά σχόλια να συνοδεύουν την κάθε εμφάνιση (ακόμα και από τον ίδιο τον Μαραντόνα), η Αλμπιτσελέστε κατάφερε να κάνει το 3 στα 3 στον όμιλο (νίκες επί Βοσνίας με 2 - 1, Ιράν με 1 - 0, Νιγηρίας με 3 - 2), να ιδρώσει αρκετά στους 16 (1 - 0 την Ελβετία σε παράταση), να φανεί ρεαλιστική απέναντι στο Βέλγιο στα προημιτελικά (νίκη με 1 - 0), όπως να σταθεί εύστοχη εκεί που χρειαζόταν στα πέναλτι με την Ολλανία στον ημιτελικό (νίκη με 4 - 2).

Μπορεί τα όσα έκαναν στον ημιτελικό κόντρα στη Βραζιλία να τους πέρασαν στο πάνθεον της διοργάνωσης εξαιτίας και των πολλών ρεκόρ που δημιούργησαν, ωστόσο στη γερμανική ομάδα κάθε άλλο παρά σημάδια μέθης από την επιτυχία δείχνουν. Τόσο ο τεχνικός Γιοκίμ Λεβ όσο και οι παίκτες εκείνο που προσπάθησαν να δείξουν τις μέρες που μεσολάβησαν είναι ότι η... δουλειά δεν τελείωσε. Η προοπτική της επιστροφής στην κορυφή μετά από 24 χρόνια (1990) είναι ένας σημαντικός λόγος για να κρατάει προσγειωμένους τους πάντες στην ομάδα. Κάτι που φάνηκε και στις δηλώσεις του Μίλερ που τόνισε ενόψει τελικού πως ένα νέο 5 - 0 μοιάζει απίθανο. Από την πλευρά του, ο Γιοκίμ Λεβ στάθηκε στο κίνητρο της επιστροφής στην κορυφή ως ένα βασικό στοιχείο για την ψυχολογία της ομάδας του σήμερα. Στα συν για τον ομοσπονδιακό τεχνικό η... λήξη συναγερμού για τη συμμετοχή του Χούμελς, αφού ο παίκτης ξεπέρασε τις ενοχλήσεις που ένιωθε μετά από τον ημιτελικό.

Φτάνοντας στην πηγή μετά από 24 χρόνια, η Αργεντινή έχει αρκετούς λόγους να θέλει να... πιει και νερό. Αρχικά το γεγονός ότι έχει να δει τους... πάντες από την κορυφή 28 χρόνια από το Μεξικό του 1986. Μετέπειτα το ενδεχόμενο να σηκώσει το τρόπαιο στο έδαφος της... αιώνιας ποδοσφαιρικής αντιπάλου, της Βραζιλίας. Επίσης τα... χρωστούμενα στους Γερμανούς από την Ιταλία. Τέλος, η απάντηση στις πολλές και όχι πάντα κομψές κριτικές που έχει δεχτεί μέχρι σήμερα για τις εμφανίσεις και τον τρόπο παιχνιδιού. Για όλα αυτά οι... Γκαούτσος δηλώνουν έτοιμοι για τη σημερινή πρόκληση. Την ίδια ώρα, η προοπτική της συμμετοχής του Ντι Μαρία, που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα κυρίως στη δημιουργία του παιχνιδιού, ανεβάζει ακόμα περισσότερο το ηθικό της Αργεντινής. Τα πράγματα για το συγκεκριμένο τουλάχιστον που υπέστη θλάση στον αγώνα με το Βέλγιο μέχρι αργά το απόγευμα της Παρασκευής ήταν 50 - 50. Το πιθανότερο είναι να ξεκαθαρίσουν την τελευταία στιγμή σήμερα.