Ολοκληρώθηκε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και στέλνεται πλέον για ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής στο Β' Θερινό Τμήμα αύριο Πέμπτη 31 Ιούλη το νομοσχέδιο για τα δάση. Ενταση προκλήθηκε από την κατάθεση τροπολογίας, σύμφωνα με την οποία απλοποιούνται οι διαδικασίες αδειοδότησης για τη δόμηση κτιριακών εγκαταστάσεων σε μεταλλευτικούς και λατομικούς χώρους για τις οριζόμενες χρήσεις. Παράλληλα, προβλέπεται ότι για την κατασκευή πρόχειρων ή κινητών καταλυμάτων σε αυτούς τους χώρους δεν απαιτείται η έγκριση δόμησης ή άδεια δόμησης, αλλά αρκεί μία υπεύθυνη δήλωση του αρμόδιου μηχανικού για τη στατική επάρκειά τους, ενώ αρμόδιοι για τη διενέργεια των σχετικών ελέγχων είναι οι ελεγκτές δόμησης. Πρόκειται, ουσιαστικά, για φωτογραφική διάταξη, με την οποία νομιμοποιούνται τα αυθαίρετα της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική.

Κατά τη διάρκεια της χτεσινής δεύτερης ανάγνωσης του νομοσχεδίου στην Επιτροπή ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης σημείωσε ανάμεσα σ' άλλα:

«Το νέο δασικό νομοσχέδιο, που φέρνει προς ψήφιση η συγκυβέρνηση, προωθεί αποφασιστικά την εμπορευματοποίηση των δασών προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και αυτό γίνεται σχεδόν για κάθε χρήση. Διευκολύνει την υλοποίηση μιας σειράς επενδυτικών σχεδίων των μονοπωλιακών ομίλων, σε βάρος των λαϊκών αναγκών, υπηρετεί τον αστικό σχεδιασμό για την καπιταλιστική ανάπτυξη του επόμενου διαστήματος σε κλάδους που η άρχουσα τάξη προκρίνει ως πρώτης προτεραιότητας.

Με το νέο δασικό νομοσχέδιο επιτρέπονται πρακτικά όλες οι επεμβάσεις που ενδιαφέρουν τους μονοπωλιακούς ομίλους στα δασικά οικοσυστήματα (...) Δίνει τη δυνατότητα εγκατάστασης ακόμη και βιομηχανικών μονάδων και επιχειρηματικών πάρκων όλων των ειδών μέσα στα δάση.

Πρακτικά διευκολύνει τους μονοπωλιακούς ομίλους να προχωρήσουν με μεγάλη ταχύτητα στα επενδυτικά τους σχέδια για το επόμενο διάστημα, εξασφαλίζοντας φτηνή γη, χωρίς να υπολογίζονται οι επιπτώσεις που θα έχει αυτό στις τοπικές οικονομίες, που συχνά βασίζονται στα δάση, οι επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού και η ανάγκη της λαϊκής αναψυχής».

Στη συνέχεια ο βουλευτής του ΚΚΕ έκανε ειδική αναφορά στις νομιμοποιήσεις που προωθεί το νομοσχέδιο, σημειώνοντας:

«Το νομοσχέδιο νομιμοποιεί παράνομες εκχερσώσεις, αγοραπωλησίες, κατατμήσεις, καταπατήσεις, αλλαγές χρήσης και αναγνωρίζει ανύπαρκτα δικαιώματα ιδιοκτησίας. Το δασικό νομοσχέδιο αποτελεί την οργανική συνέχεια των προηγούμενων νόμων και της γενικότερης αστικής πολιτικής που αντιμετωπίζει τα δασικά οικοσυστήματα, τη γη γενικότερα, αποκλειστικά ως πεδίο κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Ο αποχαρακτηρισμός μεγάλων εκτάσεων, η υποβάθμιση των επιπέδων προστασίας του δάσους, η εξαίρεση για την προώθηση έργων μέσα στα δάση, συνθέτουν την εξέλιξη της δασικής πολιτικής το τελευταίο διάστημα.

Σήμερα που μιλάμε, κύριε υπουργέ, ήδη παραχωρούνται δεκαπέντε χιλιάδες στρέμματα γης στη βορειοδυτική Ζάκυνθο. Βέβαια, στα Ιόνια Νησιά ισχύει αυτό που λέμε και ισχυρίζονται οι ιδιοκτήτες εκεί, οι "βενετσιάνικοι τίτλοι". Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας κάτι τέτοιο δεν ισχύει, όπως ταυτόχρονα δεν ισχύουν και άλλοι τίτλοι που υπάρχουν σε άλλα σημεία της χώρας».

Ως προς τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι με το νομοσχέδιο ανοίγουν θέσεις εργασίας ο Νίκος Μωραΐτης επισήμανε:

«Ισχυρίζεστε, κύριε υπουργέ, ότι θα δοθούν νέες θέσεις εργασίας, στις περιοχές όπου έχουμε τέτοιου είδους αναπτύξεις. Εμείς λέμε καθαρά ότι οι κάτοικοι των ορεινών χωριών δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη σε κάθε περιοχή θα φέρει δουλειά. Ακόμα και εάν βρουν δουλειά κάποιοι κάτοικοι σε αυτές τις επιχειρήσεις, είτε αυτές είναι τουριστικές επιχειρήσεις ή βιομηχανίες, θα έχουμε συνθήκες εργασίας γαλέρας, όπως συμβαίνει και στους περισσότερους χώρους δουλειάς και ιδιαίτερα αυτό που συμβαίνει σήμερα στις μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, όπου πράγματι εκεί έχουμε αύξηση των κερδών των επιχειρηματιών των μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, από την άλλη μεριά όμως έχουμε καθαρίστριες που λιποθυμούν μέσα στα ίδια τα ξενοδοχεία.

Επομένως, δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες ότι μια τέτοια ανάπτυξη θα είναι προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής. Ιδιαίτερα έχουμε περιπτώσεις όπου εκεί που θα εγκατασταθούν αυτές οι επιχειρήσεις, είτε του τουριστικού κεφαλαίου ή του κατασκευαστικού, θα έχουμε παρεμβάσεις σε βάρος της κτηνοτροφίας, των κατοικήσιμων εκτάσεων. Και εμείς το λέμε καθαρά, ότι δεν πρόκειται η καπιταλιστική ανάπτυξη και η κτηνοτροφία και η αγροτική παραγωγή να συμβαδίζουν».

Αναφερόμενος συνολικά στην πολιτική για τα δάση και τη γη και πώς αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί από το λαϊκό κίνημα τόνισε:

«Αυτή η πολιτική για τα δάση και τη γη είναι κρίκος μιας πολιτικής η οποία ακολουθείται χρόνια τώρα. Για το λόγο αυτό, το σημερινό νομοσχέδιο συμπυκνώνει τις κατευθύνσεις, τις οδηγίες, γενικότερα την πολιτική της ΕΕ για τα δάση, για τη χρήση γης, κάτι που εφαρμόζεται σε όλη την ΕΕ. Γι' αυτό εμείς λέμε ξεκάθαρα ότι είναι τεράστιες οι ευθύνες και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που προχωρούν διαχρονικά σε αυτή την πολιτική κάτω από τις επιταγές της ΕΕ. Βέβαια, εδώ πρέπει να τονίσουμε και τις ευθύνες των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου που στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ για να κερδοφορούν ακόμα περισσότερο οι μονοπωλιακοί όμιλοι σε βάρος του περιβάλλοντος.

(...) Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να μείνουν παρατηρητές κατά τη γνώμη μας σε αυτή την κατάσταση. Μαζικά, οργανωμένα, μέσα από τα συνδικάτα τους, τις Λαϊκές Επιτροπές, να δυναμώσουν την πάλη τους για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, γενικότερα αλλά και ειδικότερα στα δάση και τη χρήση της γης, που γίνεται προς όφελος του κεφαλαίου.

Να παλέψουν για την κατάργηση όλων των αντιδραστικών νόμων που έχουν ψηφιστεί σήμερα με τις οδηγίες της ΕΕ. Ζητάμε την απόσυρση του νομοσχεδίου και ζητάμε την απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στα δάση, στους αιγιαλούς, στους ελεύθερους χώρους. Πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου η γη, τα δάση, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία.

Θα αναπτύσσονται με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και θα υπάρχει εργατικός έλεγχος που θα αξιοποιεί το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Σε έναν τέτοιο, ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, κίνητρο της παραγωγής δεν θα είναι το κέρδος των επιχειρηματιών, αλλά η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Η κοινωνική αξιοποίηση των δασών μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, εξασφαλίζοντας στόχους αντικρουόμενους με τις δυσμενείς συνθήκες, με την πολιτική των αστικών κομμάτων, της ΕΕ. Μπορεί να παλέψει για την προώθηση των απαραίτητων οικονομικών δραστηριοτήτων που θα συμβάλουν στην προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, στην ισόρροπη ανάπτυξη των περιοχών, στην προστασία των τοπικών οικονομιών όπου εκεί πραγματικά μια τέτοια πολιτική θα στοχεύει στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών».